Artık dayanamıyorum

Ohhh be ne güzel bir dert,
Vallahi koca derdi dinlemekten gınaaaa gelmişti.
2 gündür ciddi ciddi düşünür olmuştum.
Bu kocasından bu kadar şikayetçi kadınlar neden çekiyorlar diye, Kocalarından, sevgililerinden yada nişanlılarından başka derdi yok mu hayatları bu kadar mı erkekler üzerine kurulu diye.

Sen zoru atlatmışsın kuzum şimdi bir tek cilası kalmış Şurada Şubat'a ne kaldı ki... :KK9:
Diren# M MissCyg :eğlence:
Öyle diyet filan da yapma bırak ye iç sonra halledersin sizin yaşınız da kilo vermekten kolay ne var bol bol ceviz ye :nazar::KK200:
 
tıp bitirmişsin bununda üstesinden gelırsın ... yıyceklerını azalatma sadece ne yıyebıırsın onu belırle atıştırmalıklar doğru olsun... kılo verıcem dıye uğraşma daha fazla almamak ıçın uğraş ... sabırlı ol sabırlıysan zaten daha çok sabırlı ol geçicegını duşun ve kendıne ınan...
 
Een ozendigim meslek, kendim olamadim, esim de degil insallah cocugum doktor olur:KK73:
Allah saglik versin hepimize. Cok guzel bir yoldasiniz az daha sikin disinizi ne guzel prestijli bir gelecek var onunuzde.
Basarilaaarrr:KK9:
 
Kolay gelsin, ben de Tus’a hazırlanıyorum. Kamp yararlı olmuş muydu size?
Hasta görmek istemiyorsanız puanı o kadar da yüksek olmayan preklinik bölümleri de düşünebilirsiniz; farmakoloji, fizyoloji vs?
İlaca hiç bulaşmayın bence.
 
Maalesef tıp fakültesi mezunuyum. Zamanında bu okulu yazmak gibi bir eşeklik yaptım ve bir şekilde bitti. Doktorum, baktığım hastalardan olumlu dönüş aldıkça mutlu oluyorum. Ama hasta konusunda takıntılıyım. Ciddi hasta görünce Boş ver diyemiyorum. Böyle olunca da işler üzerime üzerime geliyor. Anladım ki ben pratisyen olarak hasta bakamam. Çünkü etrafımdakilerle geçinemem. Bu yüzden oturup uzmanlığa çalışmaya başladım ama kaldıramıyorum artık.

Sabah 6.30 da kalkıyorum. Kahvaltımı yürüyüşümü yapıp 7.30da derse oturuyorum. 50 dk ders 10 dk mola şeklinde gece 1 e kadar devam ediyorum. 13-14 arası yemek ve uyuma molası, 18-19 arası ikinci mola ve 23-24 arası 3. molayı veriyorum. 00-01 arası son dersimi yapıp yatıyorum. Ama molalarda uyumak ya da dinlenmek dışında bir şey yapamıyorum. Bu tempoyu nasıl sürdürebilirim bilmiyorum. Arada foruma girip birkaç konu okuyup yorum yazıyorum kafa dağıtmak için bakıyorum mola bitmiş. Böyle olunca da foruma da girmemem gerekiyor bunu da anladım. Ayrıca ağustosta uzmanlık sınavı kampına katıldım maalesef il dışında olunca 5 kg kadar aldım. Onu da vermem lazım olduğu için yemek de az yiyorum. Arada bazen hırsa kapılıp uyarıcı ilaç alayım diyorum ona da cesaret edemiyorum (ilaç hem konsantrasyonu arttırıyor, hem uykuyu azaltıyor ki en büyük belada bu hemde zayıflatıyor). Paranoid şizofreni yan tesiri var. Ve ailede bir sendrom varsa alınamaz diyor, 2. derece akrabalarımda var. Maalesef ona da tolerans gelişiyor yani o da çözüm değil biliyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tüm gün oturmaktan sırtım ve boynum çok ağrıyor. Ama sınavı da başka türlü kazanamayacağımı biliyorum. Daha doğrusu ciddi hastalara bakmayan, rahat uzmanlıklar yüksek puan olduğu için ve hedefimde oralar olduğu için zorlanıyorum.

Niye bu konuyu açtım bilmiyorum, bu saatte uyumuş olmam lazımdı aslında. Beni motive edin ne olur, şunun şurasında şubata kadar böyle idare etmem lazım. Neyse gidiyim yatayım ben.

Kilonu hiç dert etme, ilerde yarasına merhem olacağın hastalarını düşün. Uyarıcı ilaç sakın alma, bu geçici bir süreç sonuçta, üstesinden gelirsin mezun olmuşsun bunu da başarırsın elbet.
 
Maalesef tıp fakültesi mezunuyum. Zamanında bu okulu yazmak gibi bir eşeklik yaptım ve bir şekilde bitti. Doktorum, baktığım hastalardan olumlu dönüş aldıkça mutlu oluyorum. Ama hasta konusunda takıntılıyım. Ciddi hasta görünce Boş ver diyemiyorum. Böyle olunca da işler üzerime üzerime geliyor. Anladım ki ben pratisyen olarak hasta bakamam. Çünkü etrafımdakilerle geçinemem. Bu yüzden oturup uzmanlığa çalışmaya başladım ama kaldıramıyorum artık.

Sabah 6.30 da kalkıyorum. Kahvaltımı yürüyüşümü yapıp 7.30da derse oturuyorum. 50 dk ders 10 dk mola şeklinde gece 1 e kadar devam ediyorum. 13-14 arası yemek ve uyuma molası, 18-19 arası ikinci mola ve 23-24 arası 3. molayı veriyorum. 00-01 arası son dersimi yapıp yatıyorum. Ama molalarda uyumak ya da dinlenmek dışında bir şey yapamıyorum. Bu tempoyu nasıl sürdürebilirim bilmiyorum. Arada foruma girip birkaç konu okuyup yorum yazıyorum kafa dağıtmak için bakıyorum mola bitmiş. Böyle olunca da foruma da girmemem gerekiyor bunu da anladım. Ayrıca ağustosta uzmanlık sınavı kampına katıldım maalesef il dışında olunca 5 kg kadar aldım. Onu da vermem lazım olduğu için yemek de az yiyorum. Arada bazen hırsa kapılıp uyarıcı ilaç alayım diyorum ona da cesaret edemiyorum (ilaç hem konsantrasyonu arttırıyor, hem uykuyu azaltıyor ki en büyük belada bu hemde zayıflatıyor). Paranoid şizofreni yan tesiri var. Ve ailede bir sendrom varsa alınamaz diyor, 2. derece akrabalarımda var. Maalesef ona da tolerans gelişiyor yani o da çözüm değil biliyorum ama işin içinden çıkamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tüm gün oturmaktan sırtım ve boynum çok ağrıyor. Ama sınavı da başka türlü kazanamayacağımı biliyorum. Daha doğrusu ciddi hastalara bakmayan, rahat uzmanlıklar yüksek puan olduğu için ve hedefimde oralar olduğu için zorlanıyorum.

Niye bu konuyu açtım bilmiyorum, bu saatte uyumuş olmam lazımdı aslında. Beni motive edin ne olur, şunun şurasında şubata kadar böyle idare etmem lazım. Neyse gidiyim yatayım ben.

öyle yoğun tempoda çalışırsan altından kalkamazsın ki... bence tempoyu düşür.. insani sınırların dışında yaşarsan psikolojin bozulur.
 
ne güzel bir konu ve yorumlar :KK37: içim açıldı.

Kimse birbirine atıp tutmuyor, tartışma ortamı yok, koca derdi, sevgili derdi yok, sağlıkla ilgili kötü bir konuda değil. İnsanın içini huzur kaplıyor yorumları okudukça :KK57: çok dert okumaktan delirdim galiba :sampiyon::KK71:

inşallah kolayyyca geçer günlerin ve istediğin sonuçlara ulaşırsın M MissCyg :KK19: azmini, başarını taktir ettim.
Doktor olmuşsun burada hala sınavı dert ediyorsun. Çalışmaktan geçiyor her şey zaten mezun olabildiğine göre bizden daha iyi bilirsin bunları. :cool:
 
Son güncelleme; Bugün DHY kuraları çekildi. Çok düşük ihtimalli rahat bir yeri yazmıştım, gelmezse de mustafi olup ders çalışacaktım. Zaten tam ders çalışma temposuna da girmiştim. Mola vermeden kemiksiz 2 saat çalışabiliyordum. Çok iyi tempo yapmıştım. Kurayı bile takip etmedim. Ama öğlen bir telefon çalmaya başladı bir daha susmadı. Hayırlı olsun ilk tercihine yerleşmişsin diye.

Şimdi çalışmayı-diyeti bıraktım bugünlük. Öğlen yemeği yemiyordum dışardan pizza söyledim kutlama yapıyorum. Biraz sonra çıkıp gerekli evraklarımı toplayacağım. Sonra dönüp çalışmaya devam.

Bu arada sırt ve boyun ağrılarımın çoğu, emektar sandalyemi geri getirince düzeldi. Tüm eşyalarımı yayladaki evimize nakletmiştik. Ordan getirdiler bir haftasonu. Emektar 8 yıllık sandalyem, müdür koltuğumla çok mutluyum :KK45: Şu anda tek sıkıntı masa. Büro tipi çalışma masası var evde. Ama çok yüksek ders çalışmak için, benim kitaba 45 cm uzaktan bakmam lazımken eğilince 25 cmye iniyor. Ama olur o kadarda idare edicem artık.
 
Kolay gelsin, ben de Tus’a hazırlanıyorum. Kamp yararlı olmuş muydu size?
Hasta görmek istemiyorsanız puanı o kadar da yüksek olmayan preklinik bölümleri de düşünebilirsiniz; farmakoloji, fizyoloji vs?
İlaca hiç bulaşmayın bence.

Sn meslektaşım, kamp düşük puanlı öğrenciler için yararlıdır 60+ isteyen kimsenin kampta işi yoktur. Farma, fizyoya ağustos tusumun puanıyla zaten yerleşebilirim. Ama istemiyorum. Temel bilimde ne işim var, temel bilim yazacaksam patoloji ya da biyokimya olmalı.
 
ciddi hastalara bakmayan, rahat uzmanlıklar yüksek puan olduğu için ve hedefimde oralar olduğu için zorlanıyorum..

Mesajınızın bu kısmından şunu anladım; hekimliği idealleri için değil az eforla çok para kazanmak için yapmak istiyorsunuz, bu nedenle tıp fakültesi okumuşsunuz?

Mühendisim, doktorama başladım, aynı zamanda evliyim ve çalışıyorum. Öyle zor zamanlardan geçtim ki. Ama asla "salla başını al maaşını" bir iş istemediğim için bunlar bana zerre dokunmadı.

Eğer yukarıda anladığım gibi bir tavra sahipseniz umarım uzmanlık kazanacağınız alanda sizin hastanız olmam.
 
burada ne demek istedin?

Mesajınızın bu kısmından şunu anladım; hekimliği idealleri için değil az eforla çok para kazanmak için yapmak istiyorsunuz, bu nedenle tıp fakültesi okumuşsunuz?

Mühendisim, doktorama başladım, aynı zamanda evliyim ve çalışıyorum. Öyle zor zamanlardan geçtim ki. Ama asla "salla başını al maaşını" bir iş istemediğim için bunlar bana zerre dokunmadı.

Eğer yukarıda anladığım gibi bir tavra sahipseniz umarım uzmanlık kazanacağınız alanda sizin hastanız olmam.

Hekimlik mesleği çok ciddi sıkıntılar içinde. Zaten halkın gösterdiği tavır ortadayken olumsuz bir şey yazmak istemedim. Benim de yakınlarım ciddi hastalıklar geçirdiler, Bende bu yüzden bu ciddi hastalara ciddi bakıp maksimum faydayı görmesini isterim. Hekim olmama ya da okumama rağmen kendi yakınlarıma bile baktırırken zorlandım. Yeni nesil sıfır kıymet veriyor meslektaşlarına. Ama çok büyük hocalarımız var, eğer bu meslekte biraz etik kaldıysa bu da onların sayesinde. bu ciddi hastalara imkanlar dahilinde iyi bakılmasını istiyorum Ama benim istememle olmuyor o zamanda geriliyorum. Tüm bu sinir stres gerginlik altında yaşamaya gerek yok.
 
X