Merhaba arkadaslar.
Buraya konu açıp açmamayı çok ama çok düşündüm ama artık çözüm bulamadığım için belki sizler bulursunuz diye konu açıyorum. Çok üstüne gitmişsin diyin isterseniz.. ama lütfen yargılamayın..
Dostluğu bırakın,Kardeşim bildiğim,Benimsediğim,Canımdan çok sevdiğim,herşeyimi paylaştığım insan bir anda beni bıraktı.
Sürekli beni üzüyodu küçük yada büyük şeylerle. Ondan sonra ben sana layık değilm ben naparsam sen beni affediyosun falan diyodu.
29 nisanda benim dönem ödevimin son günüydü ve yardım edicene söz vermişti.Ben et falan demedim kendi dedi.
Bu ödevi unutmuş tabii konuşuyoduk Msnde, Güvenimi boşa çıkardın dedim zor durumda bıraktı diye. Baya kavga ettik tartışmadan öte.
Sonra ben aradım dedim hem güvenden bahsediyosun hem güvenimi boşa çıkarıyosun zor durumda bıraktın beni falan güvenme o zaman gibi bişeyler dedi tam hatırlamıyorum.
O kdar kırıldımki hem suçlu hem güçlüsün dedim. Sonra msnden çıktık.
Yine ben kıyamadım o kadar önemli bi ödev olmamasına karşın benim kızdığım önemli bişey olsaydı ne olcaktı? Zor durumda bıraktı. Neyse telefonunu kapatmış falan..4 saat falan geçti evden aradm telefonunu açmasını söyledim.
Bi şekilde barıştık..
Sonra en son 1 mayısda konuştuk..ıYıYDıK yani. 1 kaç gün sonra bişeyden dolayı tartıştık ben haklıydım yine...Çok kötüydüm ve bitirdim.. Ama sinirden olduğunu oda biliyodu 2-3 gün konuşmadık. 6 mayısda ben aradım tam 3 kere ya namaz kılıyodu ya uyuyodu. Annesiyle konuştum .. 9 gibi falan aradı. Açmadım. Yarım saat sonra bi daha aradı açmadım. Sonra yine aradı açmadım. 4.yü arasaydı açıcaktım.. Mesaj geldi ben yokum artık fln Allaha emanet ol.. Bende cvb verdim sonra baya bi görüşmedik.. Belki bende uyuyodum belki bende müsait değildim hiç düşünmüyo ama.. Aramadı da haksız olduğu halde...
Neyse 5 gün sonra ben aradım... Hissetmişim resmen ertesi gün, okulun düzenlediği 1 haftalık programa gidicek e tabi konuşmamız imkansız.
Her soruma bilmiyorum diyo. Dedimki bi insan ya seviyodur ya sevmiyodur ya özlüyodur ya özlemiyodur! Ya biliyodur ya bilmiyodur! Ortası yoktur bunun.. Ya siyahtır ya beyaz ama sen sürekli grilerde yüzüyosun. Benide grilerde boğuyosun! falan dedim..
O gün öyle kapattık..
O kadar çok gururumu hiçe saydımki. Dostlukta krdeşlikte gurur olmaz diyerek bide bazı arkadaşlarımın da sözleri etkiledi tabii.. yoksa hayatta aramazdım.
Ama keşkeyle pişmanlıkla yaşamaktansa geriye baktğımda kşke yapsaydım belki şöyle olurdu demektense yaptım..
Doğru yada yanlış..
Sonra, aradan baya bi geçtii hatırlamıorum hangi gün.. Konuştk.. Sefanada razıyım cefanada dedim.. Susuyo konuşmuyo konuştuğunda bilmiyorum etmiyorum..
Niye bilmiyosun diincede bilmediğim şeyi nasıl bilebilirim diyo.
Tamam o zaman dedim bana bu kdr acı çektiren benim dostum olamaz sen bitirmiyosun ben bitiriyorum falan yinede hayırlı yolculuklar dedim hala iyiliğini düşünüyorum.
Sonra 18 haziranda aradım nasılsın falan diye sürekli babası kardeşi geliyo zaten ..10 dkkada neler konuştuk neler.. Sesi bile titremiyo.. Dedki sen bana değiştin diyodunya ben kendim oluyodm aslnda .. Dedim benleyken kendin diilmiydin? "kendimdim ama bambaşka bi kendimdim..." Fln dedi. Tmm dedim sdece sesini duymak istedim..
Haklısın o kdr kendin olmuşsunki dolmuyo bile gözlerin titremiyo sesin bunu ben burdan görebiliyorum dedim. Bişey demedi.. Sonra kapadı işte.. Bişeyler daha konuştuk ama anlatamıcam baya uzun oldu ztn..
Böyle daha iyi dedi ya.. Ara ara aklına geliyomuşum ama adamakıllı özledim diyemezmiş.
Kimseyi canından çok sevme diyo ben öyle bişey demedim dedim ama sen kendin demiyomuydun seni canmdan çok seviyorum diye evet biliyorm fln dedi..hayret unutmamış..
Bende biliyorumm o kadar çok adım atmışımki onun atmamasına rağmen..
Ama ben her zaman daha fazla değer veren taraf oluyorum. Daha fazla alttan alan..
Daha fazla seven.. Bu yüzden daha fazla kazık yiyorum daha fazla canım yanıyo..
Napıcam biliyorum vazgeçemiyorum, bazen çok bunalıyorum.
Kimseye anlatamıyorum bi kaç dostumdan başka..
Gerçekten kardeşim gibi sevmiştim.. ayrıca o başka bi şehirde.
YGSye girdi, buraya gelicek diye o kadar heyecanlıydımki.. bu günleri öyle bekledimki kavuşucaz diye..
Ailelerimizde tanıyodu birbirini.. Hergün mutlaka telefonla konuşurduk..
Gerçekten çok acı çekiyorum. Mutlaka benimde hatam vardır ama onun canını yakmadım hiç olmazsa. Hep iyiliğini düşündüm..
Bi daha hayatta aramam kim ne derse desin.. çünkü o kadar ezilmiş hissediyorumki sanki üstüne gittikçe daha fazla değişiyo..
Dayanamıyorum artık..
Buraya konu açıp açmamayı çok ama çok düşündüm ama artık çözüm bulamadığım için belki sizler bulursunuz diye konu açıyorum. Çok üstüne gitmişsin diyin isterseniz.. ama lütfen yargılamayın..
Dostluğu bırakın,Kardeşim bildiğim,Benimsediğim,Canımdan çok sevdiğim,herşeyimi paylaştığım insan bir anda beni bıraktı.
Sürekli beni üzüyodu küçük yada büyük şeylerle. Ondan sonra ben sana layık değilm ben naparsam sen beni affediyosun falan diyodu.
29 nisanda benim dönem ödevimin son günüydü ve yardım edicene söz vermişti.Ben et falan demedim kendi dedi.
Bu ödevi unutmuş tabii konuşuyoduk Msnde, Güvenimi boşa çıkardın dedim zor durumda bıraktı diye. Baya kavga ettik tartışmadan öte.
Sonra ben aradım dedim hem güvenden bahsediyosun hem güvenimi boşa çıkarıyosun zor durumda bıraktın beni falan güvenme o zaman gibi bişeyler dedi tam hatırlamıyorum.
O kdar kırıldımki hem suçlu hem güçlüsün dedim. Sonra msnden çıktık.
Yine ben kıyamadım o kadar önemli bi ödev olmamasına karşın benim kızdığım önemli bişey olsaydı ne olcaktı? Zor durumda bıraktı. Neyse telefonunu kapatmış falan..4 saat falan geçti evden aradm telefonunu açmasını söyledim.
Bi şekilde barıştık..
Sonra en son 1 mayısda konuştuk..ıYıYDıK yani. 1 kaç gün sonra bişeyden dolayı tartıştık ben haklıydım yine...Çok kötüydüm ve bitirdim.. Ama sinirden olduğunu oda biliyodu 2-3 gün konuşmadık. 6 mayısda ben aradım tam 3 kere ya namaz kılıyodu ya uyuyodu. Annesiyle konuştum .. 9 gibi falan aradı. Açmadım. Yarım saat sonra bi daha aradı açmadım. Sonra yine aradı açmadım. 4.yü arasaydı açıcaktım.. Mesaj geldi ben yokum artık fln Allaha emanet ol.. Bende cvb verdim sonra baya bi görüşmedik.. Belki bende uyuyodum belki bende müsait değildim hiç düşünmüyo ama.. Aramadı da haksız olduğu halde...
Neyse 5 gün sonra ben aradım... Hissetmişim resmen ertesi gün, okulun düzenlediği 1 haftalık programa gidicek e tabi konuşmamız imkansız.
Her soruma bilmiyorum diyo. Dedimki bi insan ya seviyodur ya sevmiyodur ya özlüyodur ya özlemiyodur! Ya biliyodur ya bilmiyodur! Ortası yoktur bunun.. Ya siyahtır ya beyaz ama sen sürekli grilerde yüzüyosun. Benide grilerde boğuyosun! falan dedim..
O gün öyle kapattık..
O kadar çok gururumu hiçe saydımki. Dostlukta krdeşlikte gurur olmaz diyerek bide bazı arkadaşlarımın da sözleri etkiledi tabii.. yoksa hayatta aramazdım.
Ama keşkeyle pişmanlıkla yaşamaktansa geriye baktğımda kşke yapsaydım belki şöyle olurdu demektense yaptım..
Doğru yada yanlış..
Sonra, aradan baya bi geçtii hatırlamıorum hangi gün.. Konuştk.. Sefanada razıyım cefanada dedim.. Susuyo konuşmuyo konuştuğunda bilmiyorum etmiyorum..
Niye bilmiyosun diincede bilmediğim şeyi nasıl bilebilirim diyo.
Tamam o zaman dedim bana bu kdr acı çektiren benim dostum olamaz sen bitirmiyosun ben bitiriyorum falan yinede hayırlı yolculuklar dedim hala iyiliğini düşünüyorum.
Sonra 18 haziranda aradım nasılsın falan diye sürekli babası kardeşi geliyo zaten ..10 dkkada neler konuştuk neler.. Sesi bile titremiyo.. Dedki sen bana değiştin diyodunya ben kendim oluyodm aslnda .. Dedim benleyken kendin diilmiydin? "kendimdim ama bambaşka bi kendimdim..." Fln dedi. Tmm dedim sdece sesini duymak istedim..
Haklısın o kdr kendin olmuşsunki dolmuyo bile gözlerin titremiyo sesin bunu ben burdan görebiliyorum dedim. Bişey demedi.. Sonra kapadı işte.. Bişeyler daha konuştuk ama anlatamıcam baya uzun oldu ztn..
Böyle daha iyi dedi ya.. Ara ara aklına geliyomuşum ama adamakıllı özledim diyemezmiş.
Kimseyi canından çok sevme diyo ben öyle bişey demedim dedim ama sen kendin demiyomuydun seni canmdan çok seviyorum diye evet biliyorm fln dedi..hayret unutmamış..
Bende biliyorumm o kadar çok adım atmışımki onun atmamasına rağmen..
Ama ben her zaman daha fazla değer veren taraf oluyorum. Daha fazla alttan alan..
Daha fazla seven.. Bu yüzden daha fazla kazık yiyorum daha fazla canım yanıyo..
Napıcam biliyorum vazgeçemiyorum, bazen çok bunalıyorum.
Kimseye anlatamıyorum bi kaç dostumdan başka..
Gerçekten kardeşim gibi sevmiştim.. ayrıca o başka bi şehirde.
YGSye girdi, buraya gelicek diye o kadar heyecanlıydımki.. bu günleri öyle bekledimki kavuşucaz diye..
Ailelerimizde tanıyodu birbirini.. Hergün mutlaka telefonla konuşurduk..
Gerçekten çok acı çekiyorum. Mutlaka benimde hatam vardır ama onun canını yakmadım hiç olmazsa. Hep iyiliğini düşündüm..
Bi daha hayatta aramam kim ne derse desin.. çünkü o kadar ezilmiş hissediyorumki sanki üstüne gittikçe daha fazla değişiyo..
Dayanamıyorum artık..
Son düzenleyen: Moderatör: