- 2 Temmuz 2019
- 1.470
- 1.487
Merhaba herkese.
Yıllardır görüşmediğim kuzenlerim nasıl bulduysalar insta profilimi bulmuşlar. Kullanıcı adım kendi adımla ilgili bir şey değil, bio kısmındada sadece ismim yazıyor soyismimi yazmamıştım. Hesabım açık, 7K takipçi var paylaşımlarım etkileşim alıyor, o yüzden keşfetten gördüklerini düşünüyorum. nedenini merak eden olursa, yaptığım çizimler, çektiğim manzara, doğa vb. fotoğrafları, makyaj denemelerim, eşya boyama/yenileme hobim vb. şeyleri yıllardır paylaşıyorum. Sanatsal olması kaygımla çekildiğim pozlarımda var. ( nü değil ) Aslında tam sanatsal denemez göze hitap edebilecek, arka plan, kıyafet, renk uyumu ve bütününe uyumlu verilen pozlar ve yapılan ufak editler. öyle diyeyim kısacası. E tabi sevgilimlede var. Onla olan bir kaç pozum fazlasıyla batmış olacakki bunları derleyip toplayıp naklen tüm sülaleye yayın yapmışlar. Fakat hakkımda bir sürü iftira atılmış fotoğraflarımdan saçma sapan doğruluğu olmayan çıkarımlar yapılarak. Sevgilimle ev içerisinde aynadan çekildiğimiz fotoğrafımız var sanıyorumki onu gösterip evine erkekleri alıyor demişler, bir vapurda akşam vakti çekilen, üstümde dışarıda giyilebilecek tarzda siyah büstiyer üstünde siyah deri ceket ve sadece bordo ruj, eyeliner sürdüğüm portre şeklinde çekilmiş aslında bana göre gayet sıradan olan bir fotoğrafım hakkında ise muhtemelen, geceleri hayat kadınları gibi süslenip iç çamaşırıyla sokağa çıkıyor, benzetmesi yapılmış. Bir videomda ise, arkadaşımın sevgilisinin çalıştığı barda, bar henüz açılmamışken öylesine kısa bir şarkı söylemiştim. Klüplerde çalışıyor olabilir önermesinide burdan çıkarak dolayı yaptıklarını düşünüyorum. Gördükleri sürrealist çizim denemelerim hakkında bile bir fikirleri var, alkolden u...cudan kafayı yemişim, psikolojikman iyi değilmişim çizimlerimden belli oluyormuş. Bu konuşulanlar benim bulunmadığım, babamın bulunduğu bir sofrada geçiyor. Tamamen doldurma amaçlı öyle abartarak bahsetmişlerki amcamlarda üstüne yorumlar yapınca adamı delirtmişler. Babam çıldırmış vaziyette beni aradı
“rezil oldum amcanlara yemeğe geldim burnumdan getirdiler sütyenle sokağa çıkıp birde internette paylaşıyorsun utanmadan, nasıl bir hayat yaşıyorsun erkeklerle evin içinde fotoğrafların var, hepsini gösterdi kuzenlerin ayıplayarak. kulüplere çıkıp şarkı söylüyorsun geceleri nasıl bir hayat bu okulun ne oldu senin ben sana güveniyorum diye tek yaşamana bir şey söylemiyordum hiç mi düşünmüyorsun laf olur söz olur diye, sen sana verdiğim paraları alkole uyu...ya mı yatırıyorsun doğru söyle kafayı mı yaktın naptın içmekten ne biçim çizimler bu oraya koydukların” ve daha hatırlayamadıgım bir sürü şey. Beni dinlemedi bile kendimi savunamadım şok oldum çünkü babamın tersi kötüdür ama bu kadar nefes almadan sıraladığını görmemiştim o kadar dolmuşki.
Böyle ilk fırsatta beni yılan gibi sokmalarının sebebi, dışarıdan bakılınca çok iyi bir hayatım varmış gibi gözükmesi, mutluymuşum gibi gözükmesi ve babamın en azından maddi olarak arkamda durması. Onlara ise maddi olarak hiç bir şey yapmaması. Tabi bu kadar ufak değil dahası var, zamanında babam, babanemin evinin hakkını amcamlara ödemiş ve notere gidilmiş. Babam o ev bana kalsın diye yapmış zamanında bunu. Aralarında anlaşmışlar babanem hayatının sonuna kadar o evde oturacak, vefat eder ise ev babama kalacak yani bana. Hiç biri bir pay alamayacak. Dertleri bana kalmasın diye belkide, tabi zamanla evin değeri 3 -4 misli arttı hep açgözlüydüler zaten. İstemiyorum onların olsun babamdan bi kez bu olayı ben kücükken işittim bir daha aklıma bile gelmedi benim.
Sakinleşince aradım sorduğum tek şey, nasıl bir hayat bu diye sordun ya, hayat kadını olduğumu mu düşünüyorsun yoksa baba dedim. Hayır ama en büyük korkum buydu benim sana hiç söylemedim zor bir hayatın oldu ve yetişemiyorum her şeyine o an bana bu korkuyu yaşattılar nutkum tutuldu çok uzun süre susup dinledim beynim durdu bir şey diyemedim sonra hepsiyle kavga edip terk ettim masalarını çıkar çıkmaz oradan seni aradım çok sinirliydim dedi. Bende anlattım neyin ne olduğunu o kişinin erkek arkadaşım olduğunu, üstünkörü bi kere tanışmışlardı gerçi ama tanıyamamış, gözüde çok iyi görmüyor belki ondandır. Çizimlerimin amacını, çekildiğim fotoğrafların, makyaj denemelerimin hobi amaçlı şeyler olduğunu vs... Tamam kızım diyip durdu, özür diledi hep. Bir yandan iyide oldu gerçek yüzlerini hatırladı onların. Babam öyle aşırı modern biri değil belki ama gerikafalı birisi hiç değil bu fotoğrafları normal şartlarda görse eminim laf etmezdi sadece merak ettiğini sorardı. Hayatıma gelecek olursak, ben yıllardır tek yaşıyorum, anne, baba ayrı 2 yasımdan beri ve uzaktalar, küçüklükten beri beni anneannemle dedem baktı ve büyüttü, yaşlanıp hastalandıklarında ise ben onlarla ilgilendim. 17’yken 10 ay ara ile ikisini kaybedince tek kaldım. Annem ve babama alışık olmadığım için ve baskalarıyla evli oldukları için onlarla yaşamak istemedim farklı bir yere, düzenede alışmak istemedim buralarda durdum, bir düzenim var, anılarım var vs... diye. Onlarda sağolsunlar geçimimi sağlamam için yardımcı oluyorlar ve idare ediyorum bir şekilde. Zor bir hayatım oldu açıkçası ve kendi başıma bir şeyleri tek bir anda öğrenme sorumluluğu ile kalakaldım ve daha hala öğrenemediğim çok şey var ama deniyorum. Yaptığım tek şey okula gidip gelmek, ders çalışmak, hobilerime vakit ayırmak, arada arkadaşlarımla buluşup bir yerlere gitmek ve sevgilimle vakit geçirmekti. İlişkimde ciddi bir boyutta neredeyse 4 yıldır beraberiz hiç birinin laf etmeye hakkı yok onlar gibi ilk bulduğumla hemen okulu bırakıp evlenmedim diye. Pandemiden beri zaten bir yere cıktıgım yok doğru düzgn. Her neyse hiç birine ne bir zararım, ne de bir lafım olmadı bugüne kadar. Bir lokmalarını bile görmedim ben onların. Annemin amcası daha çok amcalık etmiştir, çocukluk arkadaşlarım daha çok kuzenlik etmiştir bana. Ama artık beni zorla kötü yapmak istiyorlar bu onlar tarafından yaşadığım ilk olay değil. Çok saçma sapan şeyleri oldu daha oncesinde amcamlarında yengemlerinde aldırış etmedim. Babanem olmasa hiç karşılaşmayacağım insanlar bunlar. Aksine hep iyi olmaya çalıştım ben. Fakat anlıyorumki kötülüğe kötülükle cevap vermek gerekiyor. benim mutsuzluğumla mutlu olmayı seçiyorlarsa illa, bu seçimin bedelini ödeyip öyle mutlu olsunlar. Tabi o saatten sonra olabilirlerse. Kuzenimin eşi, spor salonu sahibi. Oraya giden bir tanıdıktan fena duyumlar aldım onla ilgili zamanında ama banane ilgilendirmez beni diyip geçtim. Diğer kuzenimin kocasıda oraya ortak olmuştu sonradan. Bende azıcık onların hayatını kurcalayayım irdeleyeyim bakalım ne pislikler çıkacak. Hepsini dökücem zamanı geldiğinde. Benim annemle babamın yuvasını yıktı bunlar ben bu hayatı yaşıyorsam onlar yüzünden yaşıyorum birde üstüne o.... damgası yiyorum, iftiraya uğruyorum.
Yıllardır görüşmediğim kuzenlerim nasıl bulduysalar insta profilimi bulmuşlar. Kullanıcı adım kendi adımla ilgili bir şey değil, bio kısmındada sadece ismim yazıyor soyismimi yazmamıştım. Hesabım açık, 7K takipçi var paylaşımlarım etkileşim alıyor, o yüzden keşfetten gördüklerini düşünüyorum. nedenini merak eden olursa, yaptığım çizimler, çektiğim manzara, doğa vb. fotoğrafları, makyaj denemelerim, eşya boyama/yenileme hobim vb. şeyleri yıllardır paylaşıyorum. Sanatsal olması kaygımla çekildiğim pozlarımda var. ( nü değil ) Aslında tam sanatsal denemez göze hitap edebilecek, arka plan, kıyafet, renk uyumu ve bütününe uyumlu verilen pozlar ve yapılan ufak editler. öyle diyeyim kısacası. E tabi sevgilimlede var. Onla olan bir kaç pozum fazlasıyla batmış olacakki bunları derleyip toplayıp naklen tüm sülaleye yayın yapmışlar. Fakat hakkımda bir sürü iftira atılmış fotoğraflarımdan saçma sapan doğruluğu olmayan çıkarımlar yapılarak. Sevgilimle ev içerisinde aynadan çekildiğimiz fotoğrafımız var sanıyorumki onu gösterip evine erkekleri alıyor demişler, bir vapurda akşam vakti çekilen, üstümde dışarıda giyilebilecek tarzda siyah büstiyer üstünde siyah deri ceket ve sadece bordo ruj, eyeliner sürdüğüm portre şeklinde çekilmiş aslında bana göre gayet sıradan olan bir fotoğrafım hakkında ise muhtemelen, geceleri hayat kadınları gibi süslenip iç çamaşırıyla sokağa çıkıyor, benzetmesi yapılmış. Bir videomda ise, arkadaşımın sevgilisinin çalıştığı barda, bar henüz açılmamışken öylesine kısa bir şarkı söylemiştim. Klüplerde çalışıyor olabilir önermesinide burdan çıkarak dolayı yaptıklarını düşünüyorum. Gördükleri sürrealist çizim denemelerim hakkında bile bir fikirleri var, alkolden u...cudan kafayı yemişim, psikolojikman iyi değilmişim çizimlerimden belli oluyormuş. Bu konuşulanlar benim bulunmadığım, babamın bulunduğu bir sofrada geçiyor. Tamamen doldurma amaçlı öyle abartarak bahsetmişlerki amcamlarda üstüne yorumlar yapınca adamı delirtmişler. Babam çıldırmış vaziyette beni aradı
“rezil oldum amcanlara yemeğe geldim burnumdan getirdiler sütyenle sokağa çıkıp birde internette paylaşıyorsun utanmadan, nasıl bir hayat yaşıyorsun erkeklerle evin içinde fotoğrafların var, hepsini gösterdi kuzenlerin ayıplayarak. kulüplere çıkıp şarkı söylüyorsun geceleri nasıl bir hayat bu okulun ne oldu senin ben sana güveniyorum diye tek yaşamana bir şey söylemiyordum hiç mi düşünmüyorsun laf olur söz olur diye, sen sana verdiğim paraları alkole uyu...ya mı yatırıyorsun doğru söyle kafayı mı yaktın naptın içmekten ne biçim çizimler bu oraya koydukların” ve daha hatırlayamadıgım bir sürü şey. Beni dinlemedi bile kendimi savunamadım şok oldum çünkü babamın tersi kötüdür ama bu kadar nefes almadan sıraladığını görmemiştim o kadar dolmuşki.
Böyle ilk fırsatta beni yılan gibi sokmalarının sebebi, dışarıdan bakılınca çok iyi bir hayatım varmış gibi gözükmesi, mutluymuşum gibi gözükmesi ve babamın en azından maddi olarak arkamda durması. Onlara ise maddi olarak hiç bir şey yapmaması. Tabi bu kadar ufak değil dahası var, zamanında babam, babanemin evinin hakkını amcamlara ödemiş ve notere gidilmiş. Babam o ev bana kalsın diye yapmış zamanında bunu. Aralarında anlaşmışlar babanem hayatının sonuna kadar o evde oturacak, vefat eder ise ev babama kalacak yani bana. Hiç biri bir pay alamayacak. Dertleri bana kalmasın diye belkide, tabi zamanla evin değeri 3 -4 misli arttı hep açgözlüydüler zaten. İstemiyorum onların olsun babamdan bi kez bu olayı ben kücükken işittim bir daha aklıma bile gelmedi benim.
Sakinleşince aradım sorduğum tek şey, nasıl bir hayat bu diye sordun ya, hayat kadını olduğumu mu düşünüyorsun yoksa baba dedim. Hayır ama en büyük korkum buydu benim sana hiç söylemedim zor bir hayatın oldu ve yetişemiyorum her şeyine o an bana bu korkuyu yaşattılar nutkum tutuldu çok uzun süre susup dinledim beynim durdu bir şey diyemedim sonra hepsiyle kavga edip terk ettim masalarını çıkar çıkmaz oradan seni aradım çok sinirliydim dedi. Bende anlattım neyin ne olduğunu o kişinin erkek arkadaşım olduğunu, üstünkörü bi kere tanışmışlardı gerçi ama tanıyamamış, gözüde çok iyi görmüyor belki ondandır. Çizimlerimin amacını, çekildiğim fotoğrafların, makyaj denemelerimin hobi amaçlı şeyler olduğunu vs... Tamam kızım diyip durdu, özür diledi hep. Bir yandan iyide oldu gerçek yüzlerini hatırladı onların. Babam öyle aşırı modern biri değil belki ama gerikafalı birisi hiç değil bu fotoğrafları normal şartlarda görse eminim laf etmezdi sadece merak ettiğini sorardı. Hayatıma gelecek olursak, ben yıllardır tek yaşıyorum, anne, baba ayrı 2 yasımdan beri ve uzaktalar, küçüklükten beri beni anneannemle dedem baktı ve büyüttü, yaşlanıp hastalandıklarında ise ben onlarla ilgilendim. 17’yken 10 ay ara ile ikisini kaybedince tek kaldım. Annem ve babama alışık olmadığım için ve baskalarıyla evli oldukları için onlarla yaşamak istemedim farklı bir yere, düzenede alışmak istemedim buralarda durdum, bir düzenim var, anılarım var vs... diye. Onlarda sağolsunlar geçimimi sağlamam için yardımcı oluyorlar ve idare ediyorum bir şekilde. Zor bir hayatım oldu açıkçası ve kendi başıma bir şeyleri tek bir anda öğrenme sorumluluğu ile kalakaldım ve daha hala öğrenemediğim çok şey var ama deniyorum. Yaptığım tek şey okula gidip gelmek, ders çalışmak, hobilerime vakit ayırmak, arada arkadaşlarımla buluşup bir yerlere gitmek ve sevgilimle vakit geçirmekti. İlişkimde ciddi bir boyutta neredeyse 4 yıldır beraberiz hiç birinin laf etmeye hakkı yok onlar gibi ilk bulduğumla hemen okulu bırakıp evlenmedim diye. Pandemiden beri zaten bir yere cıktıgım yok doğru düzgn. Her neyse hiç birine ne bir zararım, ne de bir lafım olmadı bugüne kadar. Bir lokmalarını bile görmedim ben onların. Annemin amcası daha çok amcalık etmiştir, çocukluk arkadaşlarım daha çok kuzenlik etmiştir bana. Ama artık beni zorla kötü yapmak istiyorlar bu onlar tarafından yaşadığım ilk olay değil. Çok saçma sapan şeyleri oldu daha oncesinde amcamlarında yengemlerinde aldırış etmedim. Babanem olmasa hiç karşılaşmayacağım insanlar bunlar. Aksine hep iyi olmaya çalıştım ben. Fakat anlıyorumki kötülüğe kötülükle cevap vermek gerekiyor. benim mutsuzluğumla mutlu olmayı seçiyorlarsa illa, bu seçimin bedelini ödeyip öyle mutlu olsunlar. Tabi o saatten sonra olabilirlerse. Kuzenimin eşi, spor salonu sahibi. Oraya giden bir tanıdıktan fena duyumlar aldım onla ilgili zamanında ama banane ilgilendirmez beni diyip geçtim. Diğer kuzenimin kocasıda oraya ortak olmuştu sonradan. Bende azıcık onların hayatını kurcalayayım irdeleyeyim bakalım ne pislikler çıkacak. Hepsini dökücem zamanı geldiğinde. Benim annemle babamın yuvasını yıktı bunlar ben bu hayatı yaşıyorsam onlar yüzünden yaşıyorum birde üstüne o.... damgası yiyorum, iftiraya uğruyorum.
Çekilen onca sıkıntıda, yaşanılan acı olaylarda bir el uzatıp, omuz veren olmamış ise şimdiki güzel zamanlarınızda da gölge dahi yapmalarına müsade etmeyin, hiç o güzel canınızı da sıkmayın. Aynen devam 
bu akrabalar nıye boyle gercekten bılemıyorum 
