evet arkadaşlar ben doğum yapalı ik ay oluyor ama ancak hikayemi yazabiliyorum.7 şubatta doktoruma gitmiştik gün almya sezeryan olucaktı ve içimden hep 14 şubatı istiyordum ve doktor kontrelleri vs yaptı ve 14 şubatta gün verdi.mutluluktan uçtum ve tabiki korku heyecan iyice başlamıştı o bir hafta doğuma gidene kadar geceleri gözüme uyku girmedi,ve 14 şubatta sat 10 da hastanedeydik bütün sevdiklerim yanımdaydı o günve hemşireler geldi beni hazırladılar ve saat 12:00 da doğuma girdim daha önce hiç ameliyathane görmemiştim bile bir girdim müzikler çalıyor herkez sohbet ediyor ben 17 yaşında doğum yaptım ve herkez şaşırıyordu o yüzden neyse anestezi uzmanı geldi iğnemi yaptı ve ben uyuşmaya başladım tam o sırada nabız düşüyor dediler ve ben o sırada korktum iğne yapılırken bir doktor vardı o beni tutuyordu o tuttumu sakinleşiyorddum bıraktığında yine korku başlıyordu iğnem yapıldı ve doktorum geldi.nasılsın diye sohbet ettik bi yandan da artık doğuma başlamıştı tam o sırada doktorum geliyor bebek dedi ve ağlayışını duydum çok güzel bir andı.ve bebeğim doğmuştu bebeğimin bakımını yaptıktan sonra bana getirdiler öptüm kokladım ve odamıza götürdüler bebeğimi benim içimi teizledikten sonra dikmeye başladılar o sırada çok midem bulandı uykum geldi uyuyabilirmiyim diye sordum uyu dediler ve tam o sırda istifar ettim ondan sonra sakinleştirici vurup beni uyuttular uyandığımda dikişlerim bitmek üzereydi ve telefon açtılar hastayı gelip odasına çıkarsınlar diye o anda oh be dedim bebeğimin ailemin yanına gidiyorum dedim.tam o sırada ayaklarımı kaldırıp sondayı çıkarıyolarmış belden aşam uyuşyk olduğu için kendi ayklarımı sedyede sanıyorum meğersem ayaklarımı kaldırmışlar kendi ayaklarımı tanıyamadım ve odamdayım eşim çiçek almış yatağın üzerine bırakmış hemen bebeğimi istedim yanıma çok ağlamış kucağıma yatar yatmaz hemn sustu hissetti anne kokusunu benim doğumum da böyle oldu arkadaşlar rahat geçti doğumum hiç korktuğuma deymedi.korkulucak hiçbirşey yokmuş.
Son düzenleme:
