Uzakta kontrol edemediğimiz şeyi yanımıza çekeriz veya biz yaklaşırız değil mi? Görüşme, bırak o kızı, bitir arkadaşlığını, otur dersini çalış demek yerine diğer kızı yanınıza çekseydiniz. En azından çaktırmadan kontrol ederdiniz. 12-13 yaşından sonra tüm dünyaları anne baba değil arkadaşları oluyor. Birinden birini seçmek zorundalarsa çat diye arkadaşlarını seçiyorlar. Kıza direk yazmadım diyorsunuz ama onunla ilgili anne babasına yazdınız. Onlar da mesajları kızlarına gösterdilerse sizin kız da arkadaşını savunacaktır.
Okul çıkışı bir yere gideceklerse gidin ama şu saatte dönün, sen bize arkadaşın da anne babasına haber verirse sorun yok ama seni aramaları doğru değil, eğer böyle olacaksa izin veremem arkadaşınla ona göre konuş, evde takılacaklarsa tamam ama ders çalışma planlarınız ne... Yani direk hayır demektense ben adım atıyorum sen de adım atmalısın ı hissettirin öğretin. Bir süre sonra zaten kafalarına yerleşiyor, annem bana güveniyor kızmıyor izin veriyor eee yalan söylememe gizlememe karşı çıkmama gerek yok ki diyorlar.
Ek: Okul değişikliği yapmanız neyi değiştirecek? O bizim zamanımızdaydı, cep telefonu sosyal medya wp falan yoktu kös kös gider gelirdik. Hiç mi bağlantı kuramayacak bu kızlar, hiç mi ortak arkadaşları yok? Krizi yönetemeyip bedelini arkadaşlıklarına ödetiyorsunuz. Yeni okulda başka biri oldu diyelim, o okuldan da mı alacaksınız? Cep telefonu numarasını değiştirin 5 dk sonra yeni numarasını verecektir arkadaşına, başka isimle kaydedecek ve sizden gizli görüşmeye başlayacaktır. Ya çok mu zordu kızınızı ilk değilse de ikinci üçüncü aradığında eşinizin cevap vermesi? Kızımı aramışsınız merak ettim sorun nedir niye arıyorsunuz diye adamı sorgulasaydı belki de kesecekti aramayı. Ben üşenmez her aramasında geri arar hayırdır yine ne oldu derdim hem de bıktırana kadar.