Arkadaşımla olan tartışmamız

Ben ona kendimden bıktım,ailemde bıktı desem bile bana olur mu o senin ailen bıkar mı hiç sen hasta değilsin bu geçici bir süreç gibi rahatlatıcı şeyler demesi gerekmez mi?

Kusura bakmayin da bir olur iki olur kimse sizin bedava psikologunuz degil. Insanlarin da kendi mesguliyetleri hayatlari eşi cocuklari var. Gidin parasini ödeyin derdinizi anlatin.
 
İlaç kullanıyor musunuz hâlâ yoksa geçti mi
yok ilaç kullanmıyorum krem de sadece yüzümü güneşten koruyorum ve yaz kış güneş kremi sürüyorum sabah öğleden sonra gün de 2 kere ataklar olabiliyormuş ama ben de ilk sene bir kere oldu onda da ilacım vardı hemen içtim geçti bayadır stresin de dibine vurduğum halde ataklarım olmuyor
 
9 senelik arkadaşlığımız vardı.İlk zamanlar iş arkadaşlığı olarak başlasada o işi bıraktıktan sonrada devam etti.
ben 2022 yılında dış gebelik ameliyatı geçirdim.biraz zor bir süreç oldu ve o günden beri hastalık hastalığı ile uğraşıyorum.Geçer gibi oluyor ancak bazı zamanlar çok kötü oluyorum yaşayan varsa beni anlar.
Arkadaşım dış gebelik geçirdiğim dönem çok fazla destek olamadı çünkü yeni doğum yapmıştım ama ben o anki psikoloji ile kırıldım içime kapandım ve kimse ile konuşmadım eşimle bile.Daha sonra kendimi biraz toparladım ve arkadaşımla geçmişte olan güzel günlerimizin hatrına ve gerçekten değer verdiğim için görüşmeye başladık ailece eş ve çocuklarımızda dahil
Ben baya bir toparladım aslında iyiydim ancak şu sıralar yine eskisi gibi oldum.Bu ay 2 kez regl oldum ve ilişkide canımın acıması sebebi ile enerjim düştü ve moral bozukluğu yaşadım.
Arkadaşıma yazdım seninde böyle oluyormuydu ya birşey varsa vs gibi.oda cevap yazdı açıklama yaptı ama ben ağlıyorum yani o kadar korku varki içim içimi yiyor.Bana sen artık ilaç iç destek al,hastasın,insanlar senin arkandan hastalık hastası diye konuşuyordur,baban eşin ailen bıkmıştır,hepimiz bir yere kadar,bunlar herkeste olan şeyler ama kimsenin yüzü senin gibi düşmüyor gibi şeyler yazmış
bende hastasın diye söylediği zaman o kadar üzüldüm ki anlatamam
sonra ben doktora gittim alttan baktı hormon tahlili yaptı birde karından ultrasonla baktı birşey yok dedi ama ben bir türlü endişeleri içimden atamıyorum
bana daha sonra mesaj yazmış seni gördüm yüzün asıktı birşeymi oldu diye
bende yazdım bana bunları dediğin için üzüldüm anlatmama kararı aldım dedim
bana ben senin iyiliğini düşünüyorum farkına var diye yazmış
bende farkına varmadım hatta hastasın deyince daha kötü oldum,iyi günde herkes yanında önemli olan zor gününde yanında olması gibi uzun bir cümle yazdım
bana sonra yeter artık sürekli beni suçlamandan bıktım,Allah ailene sabır versin çok zor bir insansın,bundan sonra ne sen beni tanı ne ben seni tanıyayım,sen iflah olmazsın yazma bana artık diye cevap yazmış

Ben ona kendimden bıktım,ailemde bıktı desem bile bana olur mu o senin ailen bıkar mı hiç sen hasta değilsin bu geçici bir süreç gibi rahatlatıcı şeyler demesi gerekmez mi?yani o aynı durumda olsa ben böyle söylerdim asla hastasın demezdim.
hastalık hastalığı çok zor bir durummuş,inanın ben böyle olmak istemezdim asla doktora giden bir insan değildim ve önceden arkadaşım işyerinde çalışırken 2 sene onun hamilelik,yumurtlama,ara kanam,kızının rahatsızlıkları vs hep dinledim ve ben ona her gün yazan biri değilim çok kötü olduğum zamanlarda yazdım ama artık kimseye anlatmak istemiyorum
Mesele sadece bu kadardan ibaret degil bizdede sizin gibi bir hala var sürekli dert sikayet durumunda aşırı negatif artık hepimiz bıktığımiz icin görüşmek dahi istemiyoruz bir şeyleri atlatamıyorsaniz cidden destek alın çünkü sadece sizin hayatinizda zorluk yok cevrenizde ki insanlarin da tranvalari ve yaşadığı zorluklar var birde hayatlarinda sürekli sıkıntılı sürekli dert anlatan insan olunca bıkıyor devamli sikayet halindeyseniz cevrenizdekiler bu durumdan bıkmıştır söylediğinize göre de zaten bedenen bir problem bulamamış doktolar
 
Ben sürekli hayıflanmadım. Çok bunaldığım zamanda yazdım yani kendimi çok kötü hissettiğim hüngür hüngür ağladığım zamanda insan arkadaşından sakinleştirici şeyler duymak istemez ki? Yani ben ona karşı öyleydim. İnanın kızının bakıcı konusundan gına geldiği halde yinede hep sakinleştirdim ve dinledim
Size lazım olan şey psikolojik destek, çevrenizden sakinleştirici şeyler duymak değil. Bir kaç kişi daha yazmış ama o konuya cevap vermemişsiniz. Arkadaşınız haklı olarak biraz sert çıkmış ama hala anlamıyorsunuz.
 
2022'den beri sürekli aynı türde konuları gündeme getirip durmuşsunuz. Bir yetişkin olarak yapmanız gereken şey psikiyatristten randevu alıp eş zamanlı olarak da terapiye başlamak.
Yeri gelir dertleşilir yeri gelir ağlaşılır ama dön dön 2 senedir aynı şeyi anlatıp duruyorsanız kim ne diyebilir? Bir yerden sonra kelimeler tükeniyor artık. Hastalık hastalığına eş dost ne çare bulsun?
 
Siz de o da haklı. Size dürüstçe tedavi önermiş ama belli ki ne kadar kırılacağınızı bilemiyceği bir üslupta söylemiş. Bence o size iyilik yapmaya çalışmış ama yorulmuş. Siz de ona kulak verin tedavi olun
 
9 senelik arkadaşlığımız vardı.İlk zamanlar iş arkadaşlığı olarak başlasada o işi bıraktıktan sonrada devam etti.
ben 2022 yılında dış gebelik ameliyatı geçirdim.biraz zor bir süreç oldu ve o günden beri hastalık hastalığı ile uğraşıyorum.Geçer gibi oluyor ancak bazı zamanlar çok kötü oluyorum yaşayan varsa beni anlar.
Arkadaşım dış gebelik geçirdiğim dönem çok fazla destek olamadı çünkü yeni doğum yapmıştım ama ben o anki psikoloji ile kırıldım içime kapandım ve kimse ile konuşmadım eşimle bile.Daha sonra kendimi biraz toparladım ve arkadaşımla geçmişte olan güzel günlerimizin hatrına ve gerçekten değer verdiğim için görüşmeye başladık ailece eş ve çocuklarımızda dahil
Ben baya bir toparladım aslında iyiydim ancak şu sıralar yine eskisi gibi oldum.Bu ay 2 kez regl oldum ve ilişkide canımın acıması sebebi ile enerjim düştü ve moral bozukluğu yaşadım.
Arkadaşıma yazdım seninde böyle oluyormuydu ya birşey varsa vs gibi.oda cevap yazdı açıklama yaptı ama ben ağlıyorum yani o kadar korku varki içim içimi yiyor.Bana sen artık ilaç iç destek al,hastasın,insanlar senin arkandan hastalık hastası diye konuşuyordur,baban eşin ailen bıkmıştır,hepimiz bir yere kadar,bunlar herkeste olan şeyler ama kimsenin yüzü senin gibi düşmüyor gibi şeyler yazmış
bende hastasın diye söylediği zaman o kadar üzüldüm ki anlatamam
sonra ben doktora gittim alttan baktı hormon tahlili yaptı birde karından ultrasonla baktı birşey yok dedi ama ben bir türlü endişeleri içimden atamıyorum
bana daha sonra mesaj yazmış seni gördüm yüzün asıktı birşeymi oldu diye
bende yazdım bana bunları dediğin için üzüldüm anlatmama kararı aldım dedim
bana ben senin iyiliğini düşünüyorum farkına var diye yazmış
bende farkına varmadım hatta hastasın deyince daha kötü oldum,iyi günde herkes yanında önemli olan zor gününde yanında olması gibi uzun bir cümle yazdım
bana sonra yeter artık sürekli beni suçlamandan bıktım,Allah ailene sabır versin çok zor bir insansın,bundan sonra ne sen beni tanı ne ben seni tanıyayım,sen iflah olmazsın yazma bana artık diye cevap yazmış

Ben ona kendimden bıktım,ailemde bıktı desem bile bana olur mu o senin ailen bıkar mı hiç sen hasta değilsin bu geçici bir süreç gibi rahatlatıcı şeyler demesi gerekmez mi?yani o aynı durumda olsa ben böyle söylerdim asla hastasın demezdim.
hastalık hastalığı çok zor bir durummuş,inanın ben böyle olmak istemezdim asla doktora giden bir insan değildim ve önceden arkadaşım işyerinde çalışırken 2 sene onun hamilelik,yumurtlama,ara kanam,kızının rahatsızlıkları vs hep dinledim ve ben ona her gün yazan biri değilim çok kötü olduğum zamanlarda yazdım ama artık kimseye anlatmak istemiyorum
Yani hep sen derdini anlatsan arkadaşına hak verebilirdim aslında onda bile vermezdim çünkü bu dedikleri ağır şeyler. Karşındakinin daha çok moralini bozacağına hiç konuşmazsın görüldü atarsın o bile daha makbul. Senin iyiliğini istediğini zannetmiyorum bir şeye sinirlenmiş hıncını senden çıkarıyor. Bir de sana tavsiyem her şeyini arkadaşına anlatmaman. Çünkü bundan sonra sana her şeyi deme hakkına sahipmiş gibi düşünüyor ve böyle insanları yolasım geliyor harbiden. Ona anlatacağına git psikoloğa anlat. En azından bi yararı olur.
 
Geçmiş olsun. Elbette zor zamanlardan geçmişsinizdir ve haklı olarak arkadaşınızdan destek, ilgi bekliyorsunuz ancak arkadaşta bi yere kadar destek olabiliyor. Bana biraz bu anlattıklarınızın dışında arkadaşınızı sürekli aynı dertle sıkmışsınız gibi geldi. Tedavi olup, psikolojinizi sağlam tutmaya çalışacaksınız. Benim gömülü diş ameliyatımın nazını annem 3 gün çekemedi :)) Sinirlendim biraz ondan çıkardım acımı bıktı öz annem bile :)) Yani arkadaşınızın da bi ailesi kendince sıkıntıları var bunalmış olabilir. Benim kuzenim de sürekli eş tarafının ailesini anlata anlata benim de psikolojimi bozmuştu açıkçası uzaklaştım çünkü ne bizim tavsiyelerimize uyuyor ne yüzü gülüyor elimizden bi şey gelmiyor.
 
Benim de çevremde böyle bir arkadaşım var
Hep şikayet hep olumsuzluk
Hep morali düşük
Ama onu mu eğleyeceğiz
Kendisini çok seviyorum ama artık böyle olumsuzluklarını dinleyemiyorum
Sabrım tükeniyor, benim de kendime göre zorluklar yaşadığım bir hayatım var sürekli onu teselli edip sakinleştiremem ki
Kusura bakmayın ama kardeşiniz olsa bi yere kadar destek olur
İnsanlardan sizin için büyük fedakarlıklar yapmasını beklemeyin
 
Geçmiş konularınıza da baktım. Yoğun okb ve anksiyete yaşıyorsunuz - ve bu durum yeni değil hiç. geçmişte üzerinde durmamış olabilirsiniz - bu zamanla iyice kronikleşmiş anladığım kadarıyla. Evhamli ve detaycı bir karakteriniz varsa eğer bu tür hastalıklar iyice yerleşir ve hayatınıza hükmeder. Arkadaşlarınız aileniz vs. zamanla ister istemez tepki göstermeye başlayınca sizdeki kirginliklar daha da articak.
Düzenli ilaç tedavisi ve bilişsel terapi almanız gerekiyor - ilaç elzem. zamanla takintilarinizda azalmalar olucak ve normal düşünmeye başlar hale geldiğinizde kendinizde enerji ve mantıklı düşünceler kesfediceksiniz.
Kitap okuyun, bilinçlenin, kendinize yatırım yapın. Sürekli insanlara dert anlatmamaya, kendinizi telkin ederek sakinleştirmeye çalışın.
Bu hastalıklar ömür boyu zaman zaman artıp azalarak seyrediyor. Tamamen geçmesini bekleyemeyin. Kabullenmek, tedavi olmak ve kendinizi tanımak en önemlisi.
 
9 senelik arkadaşlığımız vardı.İlk zamanlar iş arkadaşlığı olarak başlasada o işi bıraktıktan sonrada devam etti.
ben 2022 yılında dış gebelik ameliyatı geçirdim.biraz zor bir süreç oldu ve o günden beri hastalık hastalığı ile uğraşıyorum.Geçer gibi oluyor ancak bazı zamanlar çok kötü oluyorum yaşayan varsa beni anlar.
Arkadaşım dış gebelik geçirdiğim dönem çok fazla destek olamadı çünkü yeni doğum yapmıştım ama ben o anki psikoloji ile kırıldım içime kapandım ve kimse ile konuşmadım eşimle bile.Daha sonra kendimi biraz toparladım ve arkadaşımla geçmişte olan güzel günlerimizin hatrına ve gerçekten değer verdiğim için görüşmeye başladık ailece eş ve çocuklarımızda dahil
Ben baya bir toparladım aslında iyiydim ancak şu sıralar yine eskisi gibi oldum.Bu ay 2 kez regl oldum ve ilişkide canımın acıması sebebi ile enerjim düştü ve moral bozukluğu yaşadım.
Arkadaşıma yazdım seninde böyle oluyormuydu ya birşey varsa vs gibi.oda cevap yazdı açıklama yaptı ama ben ağlıyorum yani o kadar korku varki içim içimi yiyor.Bana sen artık ilaç iç destek al,hastasın,insanlar senin arkandan hastalık hastası diye konuşuyordur,baban eşin ailen bıkmıştır,hepimiz bir yere kadar,bunlar herkeste olan şeyler ama kimsenin yüzü senin gibi düşmüyor gibi şeyler yazmış
bende hastasın diye söylediği zaman o kadar üzüldüm ki anlatamam
sonra ben doktora gittim alttan baktı hormon tahlili yaptı birde karından ultrasonla baktı birşey yok dedi ama ben bir türlü endişeleri içimden atamıyorum
bana daha sonra mesaj yazmış seni gördüm yüzün asıktı birşeymi oldu diye
bende yazdım bana bunları dediğin için üzüldüm anlatmama kararı aldım dedim
bana ben senin iyiliğini düşünüyorum farkına var diye yazmış
bende farkına varmadım hatta hastasın deyince daha kötü oldum,iyi günde herkes yanında önemli olan zor gününde yanında olması gibi uzun bir cümle yazdım
bana sonra yeter artık sürekli beni suçlamandan bıktım,Allah ailene sabır versin çok zor bir insansın,bundan sonra ne sen beni tanı ne ben seni tanıyayım,sen iflah olmazsın yazma bana artık diye cevap yazmış

Ben ona kendimden bıktım,ailemde bıktı desem bile bana olur mu o senin ailen bıkar mı hiç sen hasta değilsin bu geçici bir süreç gibi rahatlatıcı şeyler demesi gerekmez mi?yani o aynı durumda olsa ben böyle söylerdim asla hastasın demezdim.
hastalık hastalığı çok zor bir durummuş,inanın ben böyle olmak istemezdim asla doktora giden bir insan değildim ve önceden arkadaşım işyerinde çalışırken 2 sene onun hamilelik,yumurtlama,ara kanam,kızının rahatsızlıkları vs hep dinledim ve ben ona her gün yazan biri değilim çok kötü olduğum zamanlarda yazdım ama artık kimseye anlatmak istemiyorum
Üfff çok zor birisiniz hastalık hastası olduğunuzun farkındasınız dış gebelik geçirdiniz kanser değil bu kadar dramaya gerek yok çok yorucusunuz gerçekten
 
X