- 10 Ekim 2016
- 1.843
- 2.504
- 83
selam kızlar
Etrafımdaki kadınların bazıları bana moral vermek yerine çok moralimi bozan şeyler söylüyorlar. Örneğin çok sevdiğim, yıllardır görüştüğüm arkadaşımın kızının doğum gününe gittim geçen gün. Kendisi kızını sezeryanla dünyaya getirdi, daha hamile kalır kalmaz doktoru ile pazarlığa girişti ben sezeryan olcam diye. Öyle bir ısrarla sezeryan doğumunu sıkıntısız yaptı. Neyse kızının doğum gününde yanıma geldi, nasıl doğum düşünüyorsun dedi, ben de normal dedim. Ay demez olaydım! Şöyle bi baktı bana, yapamazsın normal doğum, hem canlı canlı şeyini kesip üstüne de canlı canlı dikiyolar, sancı da çekersin bilmem ne de olursun asla yapamazsın, dayanamazsın deyip yanımdan gitti. Ne bu yani şimdi? Ben de araştırmışımdır, biliyorumdur yani ne demeye moralimi bozuyosun? Bu beni çok üzdü.
İkinci olay da kuzenim. Kendisi eşiyle birlikte her zaman herkesin her şeyini çekemez. Eşimin yanında bana hangi hastanede doğum düşünüyosun dedi. Ben de işte söyledim doğum yapcağım hastaneyi. Aaa orda doğumlar 10bin liradan aşağı değildir, sen delirdin mi, mümkün değil değildir, doğum yapcam diye soyulcaksınız, gitmeyin oraya, ben üniversite hastanesinde olmuştum ne gerek var özele gitmeye vs bir ton şey söyledi. Kendisine o hastanede safra kesesi ameliyatı için baya bi masraf çıkarmışlar, burdan yola çıkarak söylemişmiş. Eşim de ben de çok üzüldük, eşimin içine kurt düştü gerçekten o kadar pahalı mıdır diye. Aradım sordum hastaneyi, fiyatı gayet normal, 10bin liraya yaklaşmıyor bile. Sonra bu beni aradı özür diledi, ben teyzeme söylemiştim konuşmasın diye.
Şimdi ne arkadaşımı ne kuzenimi göresim yok. Ama biri bizi yemeğe biri de kahvaltıya aldı. Ben de onları geri çağırmak durumundayım. Fakat ne psikolojik olarak kaldırabilirim ne de bedensel olarak. Bir salata yapınca bile yorgunluktan ölüyorum, iyice ağırlaştım kilolardan
Etrafımdaki kadınların bazıları bana moral vermek yerine çok moralimi bozan şeyler söylüyorlar. Örneğin çok sevdiğim, yıllardır görüştüğüm arkadaşımın kızının doğum gününe gittim geçen gün. Kendisi kızını sezeryanla dünyaya getirdi, daha hamile kalır kalmaz doktoru ile pazarlığa girişti ben sezeryan olcam diye. Öyle bir ısrarla sezeryan doğumunu sıkıntısız yaptı. Neyse kızının doğum gününde yanıma geldi, nasıl doğum düşünüyorsun dedi, ben de normal dedim. Ay demez olaydım! Şöyle bi baktı bana, yapamazsın normal doğum, hem canlı canlı şeyini kesip üstüne de canlı canlı dikiyolar, sancı da çekersin bilmem ne de olursun asla yapamazsın, dayanamazsın deyip yanımdan gitti. Ne bu yani şimdi? Ben de araştırmışımdır, biliyorumdur yani ne demeye moralimi bozuyosun? Bu beni çok üzdü.
İkinci olay da kuzenim. Kendisi eşiyle birlikte her zaman herkesin her şeyini çekemez. Eşimin yanında bana hangi hastanede doğum düşünüyosun dedi. Ben de işte söyledim doğum yapcağım hastaneyi. Aaa orda doğumlar 10bin liradan aşağı değildir, sen delirdin mi, mümkün değil değildir, doğum yapcam diye soyulcaksınız, gitmeyin oraya, ben üniversite hastanesinde olmuştum ne gerek var özele gitmeye vs bir ton şey söyledi. Kendisine o hastanede safra kesesi ameliyatı için baya bi masraf çıkarmışlar, burdan yola çıkarak söylemişmiş. Eşim de ben de çok üzüldük, eşimin içine kurt düştü gerçekten o kadar pahalı mıdır diye. Aradım sordum hastaneyi, fiyatı gayet normal, 10bin liraya yaklaşmıyor bile. Sonra bu beni aradı özür diledi, ben teyzeme söylemiştim konuşmasın diye.
Şimdi ne arkadaşımı ne kuzenimi göresim yok. Ama biri bizi yemeğe biri de kahvaltıya aldı. Ben de onları geri çağırmak durumundayım. Fakat ne psikolojik olarak kaldırabilirim ne de bedensel olarak. Bir salata yapınca bile yorgunluktan ölüyorum, iyice ağırlaştım kilolardan