• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arkadaş problemleri

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Unus
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

Unus

OLENA
Kayıtlı Üye
8 Aralık 2019
1.809
7.069
158
26
Yine ben ve arkadaş sıkıntısı :KK25:
Bu sefer ev arkadaşımla bir sıkıntı yaşıyorum. Son dönemlerde o kadar çok arkadaşlarımla ilgili sorun yaşamaya başladım ki kendimi sorgulamaya başladım. Sizden fikir almam gerekiyor. Tıkanmış hissediyorum. Biz evde 4 kız kalıyoruz. İlk 3 kişi olarak başladık. Sonradan 1 kişi daha ekledik. Çok yakın arkadaşlar değildik. Bu yüzden herkes herkese istediğini söyleyebiliyordu.
Şimdi olay şu ki ben genel cerrahi stajındayım. Hastanede olduğum her gün scrubs giymek zorundayım. 7 tane scrubs takımım var. Yani beni 7 görev günü götürüyor. Her hafta nerdeyse makine çalıştırmak zorunda kalıyorum bu yüzden. Bir pazar nöbet ertesi olduğum bir gün yine çamaşır makinesi çalıştırmam gerekiyordu. 10 da evdeydim duştan çıktım baktım makineye çamaşır konulmuş çalıştırılmamış. Dedim ki sabah şuan heralde 12 gibi çalıştırılır kızları rahatsız olmasın diye ben de gece çalıştırırım bir şey olmaz. Uyudum uyandım, dışarı çıktım gezdim saat 11 oldu baktım kimse çamaşırlığa bir şey asmamış. Makineye baktım hala aynı kıyafetler duruyor. Wp deki ev grubumuza yazdım. Aynen şöyle bir konuşma geçti:
Ben: Kızçeler sabah geldim makinede kıyafet vardı çalıştıramadım. Gece 11 oldu makine hala çalışmamış. Atmış olsam bu saate kururdu. Eğer sabah çalıştıramayacaksanız geceden makineye çamaşır koymayın.
Arkadaşım: Çamaşırlar benim. Sabah attım çalıştırıp çıktım gelince asarım diyerek normal olarak. Geldiğimde çalışmamış olduğunu gördüm. Sıkıntı değil yarın çıkarırım sen atarsın.
Bu olaydan sonra bu arkadaşımla mutfakta karşılaştık ağlıyordu. Dedim ne oldu. Bana dedi ki; ''Bu evden bıktım, dediğim hiçbir şeyin yapılmamasından, kombi bozuktu soğuk suda duş almak zorunda kaldım. Makineye çamaşır atıyorum yıkayamıyorum bile. Senden özür dilerim önemli değil demeni beklerdim.'' Ben de ona:''Çalıştıramayı kendi başamamışsın bu yüzden neden özür dileyim. Genel cerrahideyim ve yıkamak zorundaydım. Şuan bence fazla duygusalsın gereksiz tepki veriyorsun şuan senle konuşmak istemiyorum bu konuyu dedim evden çıktım gittim. Ben gittikten sonra ortalık toz duman olmuş. Eşyalarını toplayıp çıkmış evden. Birkaç gün sonra kalan eşyaları için geldiğini duydum. Odasına gittim. Dedim ne oluyor, problem ne? Bana senle bundan sonrası için bir daha hiç konuşmak istemiyorum. Evden ayrılıyorum dedi. ''Böyle kaçak gibi gitme arkadaşım kızlarla toplanalım konuşalım yüz yüze yüzleşelim öyle ayrıl. Kimseye bir şey söylemeden gitmen doğru değil'' dedim. Yok dedi gerek yok.
Birkaç hafta geçti arkadaşım tekrar eve dönmüş. Mesaj atmış gruba 3 aylığına kimse kiraya vermiyor, evler çok pahalı, burda devam edeceğim. Evde pek vakit geçirmiyordu, hiç konuşmadık, soğuk davranıyordu. Bir ev arkadaşım dedi ki kızlar aynı evdeyiz böyle küslük olmaz iftar hazırlayalım çağıralım onu da özür dileyelim. Ben de ''evden gibi kaçan oydu. Topluca bizle konuşması grekiyordu. Evden hırsız gibi çıktı kimseye bir şey demeden şimdi dönmek zorunda kaldı. İyi ayrılalım diye ben onun odasına gidip konuştum, bir suçum olmadığını düşündüğüm halde sırf gönlü olsun diye özür diledim. Benden bu kadar. Yalvarıcak bir şey yaptığımı düşünmüyorum.'' dedim. Bu sefer arkadaşım da ramazan ayındayız. Kalp kırmak kabe yıkmakla bir. İkinizi bu günahla (diğer ev arkadaşımla benle aynı fikirde.) baş başa bırakıyorum dedi çıktı gitti.
3 yıldır aynı evdeyiz. İyi kötü zamanlarımız oldu. Son 3 ay kala böyle şeyler yaşayıp küs ayrılmak beni de üzüyor. Ama kendi üstüme düşeni yaptığımı düşünüyorum. Biraz vicdan da yaptım sanırım. Ne yapmam konusunda fikirlerinize ve eleştirilerinize ihtiyacım var :(
 
Universite de kizlarla eve cikmamakta ne kadar dogru bir fikir oldugunu tekrar anladim konunuzla 😂 siz elinizden geleni yapmissiniz ki haklisiniz o kendi kendine triplerde yalvarsaniz bile devam eder. Anormal tiplerden birisi yani takmayın. Toplu bir yerde yasiyorsa nasil davranılması gerektigini usullerini bilseydi keske size oyle kalp kirma nasihati verseydi :kızgın:
 
Yine ben ve arkadaş sıkıntısı :KK25:
Bu sefer ev arkadaşımla bir sıkıntı yaşıyorum. Son dönemlerde o kadar çok arkadaşlarımla ilgili sorun yaşamaya başladım ki kendimi sorgulamaya başladım. Sizden fikir almam gerekiyor. Tıkanmış hissediyorum. Biz evde 4 kız kalıyoruz. İlk 3 kişi olarak başladık. Sonradan 1 kişi daha ekledik. Çok yakın arkadaşlar değildik. Bu yüzden herkes herkese istediğini söyleyebiliyordu.
Şimdi olay şu ki ben genel cerrahi stajındayım. Hastanede olduğum her gün scrubs giymek zorundayım. 7 tane scrubs takımım var. Yani beni 7 görev günü götürüyor. Her hafta nerdeyse makine çalıştırmak zorunda kalıyorum bu yüzden. Bir pazar nöbet ertesi olduğum bir gün yine çamaşır makinesi çalıştırmam gerekiyordu. 10 da evdeydim duştan çıktım baktım makineye çamaşır konulmuş çalıştırılmamış. Dedim ki sabah şuan heralde 12 gibi çalıştırılır kızları rahatsız olmasın diye ben de gece çalıştırırım bir şey olmaz. Uyudum uyandım, dışarı çıktım gezdim saat 11 oldu baktım kimse çamaşırlığa bir şey asmamış. Makineye baktım hala aynı kıyafetler duruyor. Wp deki ev grubumuza yazdım. Aynen şöyle bir konuşma geçti:
Ben: Kızçeler sabah geldim makinede kıyafet vardı çalıştıramadım. Gece 11 oldu makine hala çalışmamış. Atmış olsam bu saate kururdu. Eğer sabah çalıştıramayacaksanız geceden makineye çamaşır koymayın.
Arkadaşım: Çamaşırlar benim. Sabah attım çalıştırıp çıktım gelince asarım diyerek normal olarak. Geldiğimde çalışmamış olduğunu gördüm. Sıkıntı değil yarın çıkarırım sen atarsın.
Bu olaydan sonra bu arkadaşımla mutfakta karşılaştık ağlıyordu. Dedim ne oldu. Bana dedi ki; ''Bu evden bıktım, dediğim hiçbir şeyin yapılmamasından, kombi bozuktu soğuk suda duş almak zorunda kaldım. Makineye çamaşır atıyorum yıkayamıyorum bile. Senden özür dilerim önemli değil demeni beklerdim.'' Ben de ona:''Çalıştıramayı kendi başamamışsın bu yüzden neden özür dileyim. Genel cerrahideyim ve yıkamak zorundaydım. Şuan bence fazla duygusalsın gereksiz tepki veriyorsun şuan senle konuşmak istemiyorum bu konuyu dedim evden çıktım gittim. Ben gittikten sonra ortalık toz duman olmuş. Eşyalarını toplayıp çıkmış evden. Birkaç gün sonra kalan eşyaları için geldiğini duydum. Odasına gittim. Dedim ne oluyor, problem ne? Bana senle bundan sonrası için bir daha hiç konuşmak istemiyorum. Evden ayrılıyorum dedi. ''Böyle kaçak gibi gitme arkadaşım kızlarla toplanalım konuşalım yüz yüze yüzleşelim öyle ayrıl. Kimseye bir şey söylemeden gitmen doğru değil'' dedim. Yok dedi gerek yok.
Birkaç hafta geçti arkadaşım tekrar eve dönmüş. Mesaj atmış gruba 3 aylığına kimse kiraya vermiyor, evler çok pahalı, burda devam edeceğim. Evde pek vakit geçirmiyordu, hiç konuşmadık, soğuk davranıyordu. Bir ev arkadaşım dedi ki kızlar aynı evdeyiz böyle küslük olmaz iftar hazırlayalım çağıralım onu da özür dileyelim. Ben de ''evden gibi kaçan oydu. Topluca bizle konuşması grekiyordu. Evden hırsız gibi çıktı kimseye bir şey demeden şimdi dönmek zorunda kaldı. İyi ayrılalım diye ben onun odasına gidip konuştum, bir suçum olmadığını düşündüğüm halde sırf gönlü olsun diye özür diledim. Benden bu kadar. Yalvarıcak bir şey yaptığımı düşünmüyorum.'' dedim. Bu sefer arkadaşım da ramazan ayındayız. Kalp kırmak kabe yıkmakla bir. İkinizi bu günahla (diğer ev arkadaşımla benle aynı fikirde.) baş başa bırakıyorum dedi çıktı gitti.
3 yıldır aynı evdeyiz. İyi kötü zamanlarımız oldu. Son 3 ay kala böyle şeyler yaşayıp küs ayrılmak beni de üzüyor. Ama kendi üstüme düşeni yaptığımı düşünüyorum. Biraz vicdan da yaptım sanırım. Ne yapmam konusunda fikirlerinize ve eleştirilerinize ihtiyacım var :KK43:

Konunuzda haklısınız. Sorun çıkmasın , düzen bozulmasın diye alttan almak veya özür dilemek temeldeki sorunu çözmediği gibi uzun vadede daha büyük sorunlara yol açıyor.

Dördünüz canciğer kuzu sarması olduğunuz için değil , barınma ihtiyacınız için bir arada yaşıyorsunuz belli ki.

Saygı çerçevesi içinde , ev kurallarına uygun yaşamak yeterli.
 
Üzerine düşeni yapmışsın zaten. Eğer evdeki küslük seni olumsuz etkiliyorsa barışma yoluna gir, etkilemiyorsa bu şekilde idare edin. İftar hazırlasanız bile kimse kimseden özür dilemesin. Özellikle sen dileme zaten elinden geleni yapmışsın ki olayda zaten sen haklısın. Ev arkadaşın gibi fevri tepkiler mi vermen gerek haklılığının anlaşılması için diğer arkadaşlarının bunu görmesi gerek. Olay çok basit bir durum, kimsenin özür dilemesine gerk yok birlikte yemek yiyin olayda unutulsun gitsin.
 
Konunuzda haklısınız. Sorun çıkmasın , düzen bozulmasın diye alttan almak veya özür dilemek temeldeki sorunu çözmediği gibi uzun vadede daha büyük sorunlara yol açıyor.

Dördünüz canciğer kuzu sarması olduğunuz için değil , barınma ihtiyacınız için bir arada yaşıyorsunuz belli ki.

Saygı çerçevesi içinde , ev kurallarına uygun yaşamak yeterli.
Evet çok yakın arkadaş değildik. Bu kişi biraz daha uysal olanımızdı. Bir şey söyleyemeyip içine atan. Diğer kızlara da dolmuştu. Bana patladı. Ne olursa olsun en son benle tartışıp çıktığı için kendimi kötü hissettim. Evin doğal gazı bozuluyor tamir ettirmediğim için bana tepki gösteriliyor. Ben söyleyebildiğim için insanlara biraz fazla batıyorum galiba. Evden ayrıldıktan sonra kendimi çok kötü hissettim. Kimsenin benim yüzümden hele ki makine gibi basit bir olay yüzünden evden ağlayarak çıkmasını istemezdim. Bu yüzden hep ayrılan arkadaşımı topluca konuşmaya, devam etmeye ikna etmeye çalıştım, geldiği zaman da bu yüzden özür diledim. Olayın üzerinden neredeyse 3 hafta geçti. Şimdi yüzde yüz nerdeyse kendimi haklı görmeye başladım. Ben makine yüzünden aramız bozulmasın diye özür diliyorsam onun da bir makine yüzünden beni gözden çıkarmaması gerekirdi. Diğer kızlara da doluyorsa benim üzerimde bağırıp çağırarak stresini atamaz. Ben yüz yüze bakıcaz aman kötü bitmesin diye oturup konuşmak istiyorsam onun da aynı şeyi düşünmesi gerekiyordu. Şimdi eve döndü. Köşe kapmaca oynuyoruz resmen. Üzgün olduğunu görüyorum, mutlu değil ama ben de üzgünüm. Neden hep insanların ne hissetiğini en çok düşündüğüm halde bencillikle suçlandığımı anlayamıyorum. Bu son 3 ayda 4. arkadaş problemim. Kendimi ciddi olarak sorgulamaya başladım. Bir yerlerde bir hata yapıyormuşum gibi geliyor ama göremiyorum.
 
İyi de o iyi niyetle gelmemiş ki. Çıkarına uymadığı için gelmis..
Sen adım atmışsın sıra onda
Hayatım insanların adım atmasını beklemek ile geçti. Hep kendi içimde insanları affetmek zorunda kaldım. Hep bir şey olmamış, iyiymişiz gibi devam etmek zorunda kaldım. Kendi içimde kimseyi affedemediğim için de hep mesafeli kaldım sanırım insanlara karşı.
 
Sizin de gece 11e kadar durup 11de yazmaniz anlamsiz geldi bana. Ben olsam gecikmeden sorardim "makina ne zaman calisacak, calismayacaksa benim kendi camasirlarimi yikamam gerek" diye. 🤷
 
makinede bir sorun mu var? yoksa kendisi mi unutmuş ya da kullanmayı mı bilmiyor, beceremedi mi noldu o esnada onu anlamadım.
ayrıca sen niçin özür dilemeliymişsin ki?
o ne halt etmeye ağlıyor? hiç sevmem böyle mızmız insanları.
çıkıp gittiği eve tekrar kendisini kabul etmeniz zaten ona en büyük hediye bence. almaya da bilirdiniz yani, baksın başının çaresine diyebilirdiniz sizin umurunuzda olmayabilirdi.
valla özür dilenecek ya da alttan alınacak bişey yok bence. insan hata yapabilir, makinede sorun olabilir ya da unutmuş bile olabilir ya, düğmeye basmayı unutursun ama bunu ifade etmek önemli.
 
Sizin de gece 11e kadar durup 11de yazmaniz anlamsiz geldi bana. Ben olsam gecikmeden sorardim "makina ne zaman calisacak, calismayacaksa benim kendi camasirlarimi yikamam gerek" diye. 🤷
Evde 4 kişiyiz. Mutlaka en az bir kişi nöbet ertesi oluyor. Yani uyumuş oluyor. O yüzden 12 den önce çalıştırmıyorduk zaten makineyi. Zaten kendim de nöbet çıkışıydım. Uyudum, duşa girdim, kahvaltı yaptım, erkek arkadaşımla dışarı çıktım dönünce hala çalışmamış olduğunu gördünce yazdım. Sabah 10 da eve geldim. Makine 12 de çalışır diye yazmadım yani.
 
Evde 4 kişiyiz. Mutlaka en az bir kişi nöbet ertesi oluyor. Yani uyumuş oluyor. O yüzden 12 den önce çalıştırmıyorduk zaten makineyi. Zaten kendim de nöbet çıkışıydım. Uyudum, duşa girdim, kahvaltı yaptım, erkek arkadaşımla dışarı çıktım dönünce hala çalışmamış olduğunu gördünce yazdım. Sabah 10 da eve geldim. Makine 12 de çalışır diye yazmadım yani.


Ee kendiniz de eve gece 11de gelmişsiniz demek ki. Kiz camasirini ögle 12de yikasa da ne fark edecekti sizin için o camasirlar yikanmiş olsa da siz yine eve geldiginizde yani 11 de yikacaktiniz bu durumda. Ben mi uykusuzluktan cozemiyorum olayi anlamadim
 
makinede bir sorun mu var? yoksa kendisi mi unutmuş ya da kullanmayı mı bilmiyor, beceremedi mi noldu o esnada onu anlamadım.
ayrıca sen niçin özür dilemeliymişsin ki?
o ne halt etmeye ağlıyor? hiç sevmem böyle mızmız insanları.
çıkıp gittiği eve tekrar kendisini kabul etmeniz zaten ona en büyük hediye bence. almaya da bilirdiniz yani, baksın başının çaresine diyebilirdiniz sizin umurunuzda olmayabilirdi.
valla özür dilenecek ya da alttan alınacak bişey yok bence. insan hata yapabilir, makinede sorun olabilir ya da unutmuş bile olabilir ya, düğmeye basmayı unutursun ama bunu ifade etmek önemli.
Makinede bir sorun yoktu. Bence tuşa düzgün basamadı. Neden özür dilemem gerektiğini inanın hala ben de anlamıyorum. Onun söylediğine göre makineye önceden çamaşır koymamış. Koymuş ama makine bir şekilde çalışmamış. Çalışmayan makine yüzünden ben neden gruba makinede çamaşırla yer tutmayın yazmışım diye bir pardon demem gerekitormuş. Bir de benim yüzümden makideki çamaşırını çıkarmak zorunda kaldığı için. Ben ona çamaşırını çıkartmışım kendim yıkayım diye.
 
Ee kendiniz de eve gece 11de gelmişsiniz demek ki. Kiz camasirini ögle 12de yikasa da ne fark edecekti sizin için o camasirlar yikanmiş olsa da siz yine eve geldiginizde yani 11 de yikacaktiniz bu durumda. Ben mi uykusuzluktan cozemiyorum olayi anlamadim
11 de makineyi ben çalıştırmış olacaktım. Sabaha da temiz scrubsım olacak okula gidebilecektim. O 11 e kadar yıkamadığı için benim yıkamam sabaha kalmış oluyor ve scrubsız kalmış oluyorum
 
Siz üzerinize düşeni yapmışsınız kimsenin kıçını okkalayıp pohpohlamaya gerek yok kararlı durmaya devam edin
 
11 de makineyi ben çalıştırmış olacaktım. Sabaha da temiz scrubsım olacak okula gidebilecektim. O 11 e kadar yıkamadığı için benim yıkamam sabaha kalacak ve scrubsız kalmış olmuş oluyorum.

Yikamadiysa onunkileri cikartip kendi camasirlarinizi atsaydiniz direkt, yikanmayan camasirlarin orada beklemesinin anlami yok zaten 1 saatte yikardinjz biterdi. Ay bilmiyorum bana yorucu geliyor söylenen insanlar, ben önce cozumden yanayim. Soyleneceksem de işimi halledip cozduktan sonra "bundan sonra şöyle yap, yapalim" derim gecerim.
 
Yine ben ve arkadaş sıkıntısı :KK25:
Bu sefer ev arkadaşımla bir sıkıntı yaşıyorum. Son dönemlerde o kadar çok arkadaşlarımla ilgili sorun yaşamaya başladım ki kendimi sorgulamaya başladım. Sizden fikir almam gerekiyor. Tıkanmış hissediyorum. Biz evde 4 kız kalıyoruz. İlk 3 kişi olarak başladık. Sonradan 1 kişi daha ekledik. Çok yakın arkadaşlar değildik. Bu yüzden herkes herkese istediğini söyleyebiliyordu.
Şimdi olay şu ki ben genel cerrahi stajındayım. Hastanede olduğum her gün scrubs giymek zorundayım. 7 tane scrubs takımım var. Yani beni 7 görev günü götürüyor. Her hafta nerdeyse makine çalıştırmak zorunda kalıyorum bu yüzden. Bir pazar nöbet ertesi olduğum bir gün yine çamaşır makinesi çalıştırmam gerekiyordu. 10 da evdeydim duştan çıktım baktım makineye çamaşır konulmuş çalıştırılmamış. Dedim ki sabah şuan heralde 12 gibi çalıştırılır kızları rahatsız olmasın diye ben de gece çalıştırırım bir şey olmaz. Uyudum uyandım, dışarı çıktım gezdim saat 11 oldu baktım kimse çamaşırlığa bir şey asmamış. Makineye baktım hala aynı kıyafetler duruyor. Wp deki ev grubumuza yazdım. Aynen şöyle bir konuşma geçti:
Ben: Kızçeler sabah geldim makinede kıyafet vardı çalıştıramadım. Gece 11 oldu makine hala çalışmamış. Atmış olsam bu saate kururdu. Eğer sabah çalıştıramayacaksanız geceden makineye çamaşır koymayın.
Arkadaşım: Çamaşırlar benim. Sabah attım çalıştırıp çıktım gelince asarım diyerek normal olarak. Geldiğimde çalışmamış olduğunu gördüm. Sıkıntı değil yarın çıkarırım sen atarsın.
Bu olaydan sonra bu arkadaşımla mutfakta karşılaştık ağlıyordu. Dedim ne oldu. Bana dedi ki; ''Bu evden bıktım, dediğim hiçbir şeyin yapılmamasından, kombi bozuktu soğuk suda duş almak zorunda kaldım. Makineye çamaşır atıyorum yıkayamıyorum bile. Senden özür dilerim önemli değil demeni beklerdim.'' Ben de ona:''Çalıştıramayı kendi başamamışsın bu yüzden neden özür dileyim. Genel cerrahideyim ve yıkamak zorundaydım. Şuan bence fazla duygusalsın gereksiz tepki veriyorsun şuan senle konuşmak istemiyorum bu konuyu dedim evden çıktım gittim. Ben gittikten sonra ortalık toz duman olmuş. Eşyalarını toplayıp çıkmış evden. Birkaç gün sonra kalan eşyaları için geldiğini duydum. Odasına gittim. Dedim ne oluyor, problem ne? Bana senle bundan sonrası için bir daha hiç konuşmak istemiyorum. Evden ayrılıyorum dedi. ''Böyle kaçak gibi gitme arkadaşım kızlarla toplanalım konuşalım yüz yüze yüzleşelim öyle ayrıl. Kimseye bir şey söylemeden gitmen doğru değil'' dedim. Yok dedi gerek yok.
Birkaç hafta geçti arkadaşım tekrar eve dönmüş. Mesaj atmış gruba 3 aylığına kimse kiraya vermiyor, evler çok pahalı, burda devam edeceğim. Evde pek vakit geçirmiyordu, hiç konuşmadık, soğuk davranıyordu. Bir ev arkadaşım dedi ki kızlar aynı evdeyiz böyle küslük olmaz iftar hazırlayalım çağıralım onu da özür dileyelim. Ben de ''evden gibi kaçan oydu. Topluca bizle konuşması grekiyordu. Evden hırsız gibi çıktı kimseye bir şey demeden şimdi dönmek zorunda kaldı. İyi ayrılalım diye ben onun odasına gidip konuştum, bir suçum olmadığını düşündüğüm halde sırf gönlü olsun diye özür diledim. Benden bu kadar. Yalvarıcak bir şey yaptığımı düşünmüyorum.'' dedim. Bu sefer arkadaşım da ramazan ayındayız. Kalp kırmak kabe yıkmakla bir. İkinizi bu günahla (diğer ev arkadaşımla benle aynı fikirde.) baş başa bırakıyorum dedi çıktı gitti.
3 yıldır aynı evdeyiz. İyi kötü zamanlarımız oldu. Son 3 ay kala böyle şeyler yaşayıp küs ayrılmak beni de üzüyor. Ama kendi üstüme düşeni yaptığımı düşünüyorum. Biraz vicdan da yaptım sanırım. Ne yapmam konusunda fikirlerinize ve eleştirilerinize ihtiyacım var :KK43:
Regl dönemimi uzun sürdü bu kızın acaba gereksiz bir tavır sergilemiş bu duygusallık fazla ona her şeyi alınıyordur muhtemelen :) Ki sizlik bi şey yok zaten ben yurttaydım ama makinede kalsa bile gruptan yazınca ya oradaysa hemen gelirdi dışarıdaysa da sepetin içine şuraya koy derdi koyardım ki onu nereye kadar beklerim. Ben zaten kendimi de bildiğim için yakın uzak arkadaşla yapamayacağımı biliyordum hep. Hatta en yakın arkadaşımla dışarıda harikayızdır ama ev hayatını biliyorum dağınık pis umursamaz çıkmam onunla eve söylemiştim de kendisine :D Cidden çok zor anlaşmak bunun sebebide insanların asla seni takmaması tek başına yaşıyormuş gibi davranması ben mesela tek çocuk olarak büyüdüm hatta müstakilde yaşadım hep doğal olarak sessizliğe rahatlığa alışkınım ama yurtta mecburen gürültü, dağınıklık, kalabalık tarzı hayata alışıyorsun bi kere bile saygısızlığım olmadı hiç aksine söylerdim bi sorun olursa söylemekten çekinme diye ben ikinci öğretimdim genelde yanımdaki 1. öğretim oluyordu ister istemez ses oluyor birimiz uyurken bunları görmezden geliyorduk. Sizde zaten işiniz yeterince yoğun zor birde üstüne böyle boş kişilerle uğraşmak daha da zorlar eğitim hayatınızı. Keşke kiralar bu kadar pahalı olmasa da tek çıkın desem ama diyemiyorum da işte ama o kız gitmeli bence diğer arkadaşların ne düşünüyor tam olarak bilmiyorum ama en büyük sorun aniden giden sanırım.
 
Yikamadiysa onunkileri cikartip kendi camasirlarinizi atsaydiniz direkt, yikanmayan camasirlarin orada beklemesinin anlami yok zaten 1 saatte yikardinjz biterdi. Ay bilmiyorum bana yorucu geliyor söylenen insanlar, ben önce cozumden yanayim. Soyleneceksem de işimi halledip cozduktan sonra "bundan sonra şöyle yap, yapalim" derim gecerim.
Konuyu okumadınız mı? Çamaşırını çıkartıp kendi çamaşırımı yıkadığım için zaten sorun çıktı.
 
Konuyu okumadınız mı? Çamaşırını çıkartıp kendi çamaşırımı yıkadığım için zaten sorun çıktı.

Tamam da şimdiye kadar ben atsam kururdu vs. Diye kiza soylenmişsiniz. Bu kadar camasir kurumasini dert edecek insan işini gece 11e birakmazdi. Siz zaten eve o saatte anca gelmişsiniz kiz camasarini yikamiş olsa da siz yine gece 11de atmiş olacaktiniz camasirlarinizi.

Benim camasirlarim çok acil oldugunda birakip gidip gece yarisi aklima düşmez bu. Makina öglen calistiriyorsa öglen eve gelir camasirimi atardim ben nolursa olsun.
Camasirlari makinada birakmayalim deseniz tamam da yok simdiye atsam kururdu vs gereksiz soylenmek oluyor.
 
Tamam da şimdiye kadar ben atsam kururdu vs. Diye kiza soylenmişsiniz. Bu kadar camasir kurumasini dert edecek insan işini gece 11e birakmazdi. Siz zaten eve o saatte anca gelmişsiniz kiz camasarini yikamiş olsa da siz yine gece 11de atmiş olacaktiniz camasirlarinizi.

Benim camasirlarim çok acil oldugunda birakip gidip gece yarisi aklima düşmez bu. Makina öglen calistiriyorsa öglen eve gelir camasirimi atardim ben nolursa olsun.
Camasirlari makinada birakmayalim deseniz tamam da yok simdiye atsam kururdu vs gereksiz soylenmek oluyor.
Kurumasını dert etmiyorum. Demek istediğim bu saate hala çalışmamış. Çalıştırmış olsaydım sen zaten gece 11 de çalıştırırdın ve benim çamaşırlarım aradan çıkmış olurdu. Senin için bir şey değişmemiş olurdu. Sizin söylediğiniz gibi makinede çamaşırları makinede bırakmayalım diye açıklamasız yazmanın sert bir dil olduğunu düşündüm nedenini söyleyerek yazmayı tercih ettim.
Çamaşırlarım acildi evet pazartesi giyecek scrubsım yoktu ama nöbetten çıkmıştım ve uykum vardı. Uyurum uyanırım işlerimi hallederim hem arkadaşımın çamaşır işi bitmiş olur o zamana kadar ben de rahat rahat yaparım diye düşündüm. Kız zaten 12 de çalıştırmış olsaydı bu problem çıkmayacaktı. Bu sefer ben onun çamaşırlarını beklemeden çıkardığım için suçlu olmuş olacaktım.
Ayrıca konunun bu kısmı çok fazla uzadı danıştığım kısmı orası değil. Bundan sonrasında ne yapacağım ile ilgili fikir almak için yazdım.
 
Son düzenleme:
Back
X