canım çok geçmiş olsun...bende 20 şubatta 8 haftalık bebeğimi kaybettim.seninkisi daha da acı tabiki allah sabır versin. ama kaç günlük kaç haftalık olursa olsun bizler ona öle bağlanıyoruz ki bu acının tarifi yokk. benim ilk bebeğimdi fakat bizde patolojiye gitsin dedik. çünkü bana uterus septus tanısı koymuşlardı.aslından benden çok ailem istedi araştırılmasını. eğer kromozom bozukluğundanmı yoksa rahim anormalliğinden mi diye araştırılsın eğer rahimden kaynaklıysa tedavisine hemen başlayalım diye düşündüler çünkü 2. defa anyı acıyla karşılaşmamı istemiyorlar. fakat şöyle bişey söylemek istiyorum ilk bebekleri çok fazla irdelemeye yanaşmıyor dr.lar.kromozom bozukluğudur diye geçiyorlar. esas araştırma patolojinin yanı sıra genetikte yapılıyormuş.tabi senin durumun biraz daha farlı olabilir bebeğin büyük oldduğu için. inşallah sonucu hemen alırsın ve ona göre yapılması gereken yapılır ve tekrar hamile kaldığında hiç bir problem yaşamadan alırsın bebeğini sağsalim kucağına.. benim öğrendiğim kadarıyla kan pıhtılaşması ve bağışıklık sistemiyle ilgili bir sıkıntı varsa bunların çözümü mevcut. hatta gebeliği öğrendiklerinde kromozom bozukluğu olup olmadığını bile erkenden öğrenebiliyormuşuz. benim bu kadar araştırmalarımdan öğrendiğim en doğru şey düşük yapan bir kadının artık riskli gebelik grubuna girdiği ve herhangi bir jinekolog yerine riskli gebelik üzerine ihtisas yapmış doktarlar tarafında takibe alınmasıymış. ben aslen istanbulluyum fakat eş durumundan inegölde yaşıyorum burda bu konuda uzman doktor bulmak zor. ben ya bursada bir dr. bulucam ya da istanbulda bir kaç tane bildiğim var onlara gidicem. eğer sende istanbuldaysan sana isimlerini veririm. biraz uzun oldu fakat allah yaşatmadan böyle bir acıyı anlamak o kadar zormuş ki . şimdi acıyı bildiğimden kimsenin böyle acılar yaşamasını asla ama asla istemiyorum. yardım edebileceğim bilidiğim paylaşabileceğim ne varsa yazmak istedim yeterki bir daha yaşamayalım böyle acılar....
canım öncelikle başın sağolsun bende 29 haftalık bebeğimi kaybettim 2 gün yaşadı yavrum kan pıhtılaşması çıktı bendede ve bende inegölde oturuyorum san bursada prof.gürkan uncuyu tavsiye ederim kendisi fakültede ders veriyor ve hasta kabul ediyor.inş.aynı acıları bir daha yaşamayız hiçbirimiz
teşekkür ederim seninde başın sağolsun allah sabır versin canım..benim ilk bebeğimdi buuu o yüzden ne olduğunu anlayamadım. burda ben mustafa kıra gittim bilemedim tabi başıma bunların geleceğini..beni kesinlikle dinlemedi. 14 şubatta kanamam oldu dr. gittim bu kanama değil lekelenme dedi kortuğumu söyledim sen takıntılısın dedi. eve geldik çarşamba gününe kadar kanamam geçmedi tekrar gittik bana neden geldin dedi. anlattım kanamam durmadı hatta artık kahverengi değil açık pembe oldu dedi sen takıntılısın dedi. sende septum var lekelenmen olması normal bu 3 ay da sürebilir 9 ay da ben sana iğne verdim onlar yeter onları kullan yinede düşecekse düşer ben bişey yapamam dedi. bende artık dayanamadım ve ben takıntılı değilim bebeğim için endişeleniyorum 2 günde bir de seni görmeye gelmiyorum buraya bebeğime bişey olacak diye korktuğum için sana güvenip geliyorum dedim. en sonunda bana güvenmiyorsan başka yere git dedi. bende eşimde şok olmuştuk o gün ağlaya ağlaya bi hal oldum. eşim yüzünden burdaydım ve bu doktorların eline kalmıştım. ama eşim hemen duruma müdahale edip perşembe günü bursada jimer hastanesinden randevu aldı ve gittik. bu arada bebeğimin hem pazartesi hem çarşamba mustafa kırda kalp atışını duyduk.perşembe günü giittiğimiz doktorda bebeğimizin kesesinin de kendininde iyi olduğunu kalp atışınıda dinleyerek duyduk. fakat dediki dr. kesenin etrafında çok fazla kanama odakları var sen acilen eve git iğnelerinide haftada bir değil 2 defa yaptır ağızdanda progestan iç wc harici kalkma bir büyüğün gelip sana baksın dedi. o güne kadar mustafa bunu bize bir kez bile anlatmadı. kan odakları var demedi sen uterus septussun ondan kanaman olur normal dedi. belki ilk kanamamın olduğu gün yat dinlen deseydi ilgilenseydi böle olmazdı. neyse bize perşembe ee geldik tabi halen kanamam sürüyordu cuma akşamı ara ara giren ağrılarım oldu ben anlayamadım . evdekiler dediki kızım bebek yerleşiyor belki ondandır bi de affedersin ama büyük tuvaletimi yapamaığım için gaz sancısıdır dediler ben eşime arayalım hastaneyi dedim ama tabi medicede o saatte kimseyi bulamayacağımız için gitmedik. cumartesi gündüz ağrım hafifledi . ama akşam yine arttı ama eşimde bende böle bir ağrının düşük ağrısı olabileceğini düşünmedik. gece 3 te ağrım arttı ama ben yinede uyuydum. o ağrıyı şimdi tarif edebiliyorum sanki içimden bişey koparıyorlardı. ağrıyan kasığımmış ben karnım sandım bilmeyince çok zor. sanki rahmimdem vakumla bişey boşaltıyorlar gibiydi.gece sabaha karşı 5 te uykumdan dayanılmaz bir ağrıyla kalktım. uyandığımda ağlıyorken buldum kendimi. eşim hemen tuvalete götürdü ve ben orda bebeğimi kaybettim.aannem o gece bizdeydi tabi o da kalktı ve hemen hastaneye gidiyoruz dedi. ben görmeyeyim diyede sifonu çekmişler ama ben göreceğimi görmüştüm zaten. ardından medice maceram başlıyor arkadaşım. hastaneye 5 5 buçuk gibi gittik dr. falan yok tabi. bu arada benim kanamm azaldı ağrım geçti gibi oldu. doktorun kim dediler mustafa dedim ama o gelemez gelse gelse adnan şahin gelir dediler tamam olsun biri gelsin yeterki dedik. tabi sabah saat 9 a kadar kimse gelmedi. 9 da mustafa kır geldi ama benim için değil sezeyan doğumu için geldi acil gelmişkende benide kürtaj etmek istemiş. hiç eşime anneme bilgi vermeden beni doğumhaneye aldılar. kızlar ne acıki yan masada bir bebek hayata gözlerini açtı annesinden önce senini ben duydum. bende orda bebeğimi kaybediyordum bu öle acıki insan biraz üzülürde sezeryandan sonra beni içeri alır. o doğum gerçekleşene kadar ben ölece o iğrenç masada çıplak halde yattım tam 20 belki 25 dk a . doğumu yaptırıp benim yanıma geçti ve ilk dediği bak ben sana dedim düşük kanaması işte böle olur kolunu kestiğin gibi kanar sen boşuna gelip kanamam var diyordu o kanama değil lekelenmeydiç ilk dediği bu oldu. sonra bebeğe baktı kese bozulmuş dedi ne eşime ne anneme haber vermeden bi açıklama yapmadan veeeeee beni uyuşturup anestezi vermeden canlı canlı kürtaj yaptı. içerden sesimi bağırmamı duyan annemle eşim bebeğimi kaybettiğim için bağırıyorum sanmışlar hiç kürtaj olayı akıllarına gelmemiş.ben yalvardım bağırdım acıyor dedim ama o acımaz sen hastasın ben herkese böle yapıyorum kimse sesini çıkarmıyor dedi. vee hemşireye şuna bi antidepresan yap dedi. benim el parmaklarım kasılmaktan korkudan kasılıp şekil değiştirdi. şimdi size anlatmam çok zor ama gerçektden parmaklarım abuk subuk şekillerde öle kaldı kıpırdamıyorlardı.bütün vücudum uyuştu.ve tamam kalkabilirsin dedi. ben yaptığı her işlemi gördüm her acıyı duydum bütün aletleri gördüm vakumla kanı boşalttı o kanı gördüm bu insana yapılabilecek en kötü şeydi. ben bebeğimi kaybetmiştim hasta değildim ki. en öenmlisi acil değildi yani 4 saat beklemiştim anestezi için bekleyebilirdim. ve bana iş bitti kalkabilirsin dedi.. nereye kalkıyordum elim ayağım tutmuyordu ki inmeye çalıştığımda düştüm en son akıllarına tekerlekli sandalye geldi. ve doğumhanenin kapısında bekleyen eşimin yıkılmış bi çare duran halini gçrdüm ilk. odaya getirdiklerinde annem ağlıyordu ama parmaklarımı öle görünce ne yaptınız siz dedi ne oldu sana dedi. anne canlı canlı kürtaj yaptı dememle annem oadadan dışarı çıkıp nerde o doktor diye bağırdı.o ş.....siz içeri girdi ne var ne oldu diye sorunca allah belanı versin senin şe...siz diye bağırdığımı hatırlıyorum.iyikide bağırmışım adnan bey odaya geldi. o sordu ne olduğunu bizde anlattık özür üzerine özür diledi. sormadımı sana anestezi isteyip istemediğini dedi bende sormadı dedim. burası sözde özel hastane. ama artık devlet hastanesinde bile böyle yapmıyorlarmış.bunun tek yapıldığı şey ya hasta çok kan kaybediyorsa kiii ben 4 saat zaten beklemiştim. ya da hastane yoğunsa anestezici yoksa ki boştu ve zaten sezeryan için anestezici ordaydı ya da hasta isterse böle yapılıyormuş. yani anlayacağınız dr. gazabına uğradım. hastaneye dava açacaktık. daha doğrusu mustafa kıra ama adnan bey bizi sakinleştirdi. iyi bir kanalda çok yüksek mevkiide tanıdıklarımız vardı hemen onları aradık çekim yapmak ve mustafayı herkese anlatmak istediler. ama adnan bey bizi durdurdu. ben hastanenin sahibini mustafa kır biliyordum meğer adnan şahinmiş. dediki o buraya %10 ortak ama ben herşeyimi sattım burayı açtım . şimdi 150 kişi ekmek yiyor ona hiçbişey olmaz olan bize olur diyince onun insani yaklaşımına karşı bıraktık peşini ama eşim dediki gelecek ve bizden benden eşimden özür dileyecek .. banada bi antidepresan yazmış bende onu ona geri verip kendisinin içmesini söleyeceğim dedim. şimdi cumartesi gününü bekliyorum bunları yapmak için. ama olan bize oldu zaten ne yapsak boş. bebeğimi kaybetmemin acısının yanı sıra çektiğim acı yaşadığım tecrübe travma nasıl atlatılır bilmiyorum. ben artık dr. görmek istemiyorum. hele doğumhane içimi buz gibi yapıyor. dr. olan kinim geçmiyor. hatalarını o kadar iyi biliyorlarki o kadar paragöz bi hastane olmasına karşın bizden tek kuruş almadan yolladılar. oysaki bi iğne için bile yok almayalım siz bizim hastamızsınız demezler.iğne ve şırınga bizden olmasına rağmen. düşünün artık. allahım bi daha beni mustafa kırın eline düşürmesin. allah bir daha bana ve kimseye böle acılar yaşatmasın. bir daha ki hamileliğim inşallah sağlıklı bir şekildde ilerlerki acil durumda olsa bile mediceye ihtiyacım olmasınn...çok uzun oldu ama sende inegöllü olunca bil istedim gider herkesi uyar istedim.
benim bebeğimdw patalojiye gitti 21 haftalıktı 8 aydır patalojide ve hala sonuç çıkmadı
canım yaşadıklarına çok üzüldüm ama ne yaparsan yap kaderden kaçılmıyo bende inegöllü olduğum için bu doktorları biliyorum ve onun için hamileliğimin başından itibaren bursaya doruk hastanesine evrim hn.gitmeye başlamıştım ama ne yazıkki oda bişeyden anlamaz bi doktormuş benimde ilk kanamam geldiğinde gittimde 24. haftadaydım benim yapabileceğim bişey yok git eve dinlen dedi tansiyonum 190-120 olduğu halde beni eve gönderdi kanama devam ederken hemde ama bzizm içimiz rahat etmedi ve ertesi gün tavsiyeyle gürkan unucuya gittik ve bana durumum çok tehlkeli olduğunu söyledi ve hemen hstaneye yatırdı 1 ay hastanede yattım ve bebğim gürkan hoca sayesinde 2 gün yaşadı yoksa evrime hn inanıp evde yatsaydım en fazla bir hafta içinde bebeğim karnımda ölecekmiş ve benide zehirleyecekmiş iyiyki gürkan hocayı tanımışım çok iyi ve işini bilen bi doktor ve seninle öyle güzel ilgileniyo ki gitmeni tavsiye ederim ben özeline gitmiştim ssklı olduğum için hastanede herşey ücretsizdi ve bütün asistanlar etrafında dönüyo ve hastanedede çok sevilen bir doktor ben bebeğimi kaybedeli 1 seneyi geçti ama hala içimdeki korkuyu yenemedim
en yakın zamanda gidicem dediğin dr. bende özeline giderim belki hastanede yoğun olur çünkü ilk gidişim konuşup fikir almak için olucak. bakalım septum için o ne diyecek gerek görürse hemen cerrahi operasyon yaptırma yanlısıyım. genellikle 2. düşüklerden sonra yapıyorlarmış ama ben riske atmak istemiyorum eğer sorun oysa onu yapalım. yapılabilecek bütün tahlilleri önceden yaptırmak istiyorum. ben tedavimi yapayım gerisi artık allaha kalmış.allah sana ve senin gibi olan herkese sabır versin dayanma gücü versin.bizim gibiside zor erken dönemde kaybetmek. ama senin gibi doğup sıcaaklığını hissedip yüzünü görüp kaybetmek son dönemlerinde kaybetmek daha da zor..allahım kimseye hiçbirimize böle acılar yaşatmasın ..
benim bebeğimdw patalojiye gitti 21 haftalıktı 8 aydır patalojide ve hala sonuç çıkmadı
benim bebeğimdw patalojiye gitti 21 haftalıktı 8 aydır patalojide ve hala sonuç çıkmadı
teşekkür ederim arkadaşlar cevap yazdığınız için, benim merak ettiğim patolojiden sonra o bebekler ne oluyor, hastananin gömdüğü bi yermi var, yoksa atılıyormu. Gömüyorlar mı, beynimi bu sorular bulandırıyor.
btaskır canım geçmiş olsun, yazdıkalrını okudum, kendimi hatırladım biraz ağladım, zaten moralimiz sıfır bide üstüne doktor böyle yaparsa allaha havele ediyorum artık, sen üzülme allah verir cezasını. Benim doktorlarım çok iyiydi ama benimki ilaçla düşürüldüğü için bi 8 saat sancıda ben çektim. Kimsenin başına vermesin rabbim.
Oğlak senin bilgin vardır canım, hiç duydun mu patolojiden sonra bebeği ne yaptıklarını. 8 ayda peki çürümüyormu. bende kaybedeli 3,5 ay oldu. 1 ay sonra hastane aradı, sonuçların temiz dediler. hiç bişeyin yok dediler tamam. hastane uzak ve başka şehirde olduğu için gidemedik bi daha, o zaman bebekle ilgilide bilgi verdiler. bende hiç sormamışım bebeğin cesadi ne oldu diye. Şimdi hastaneye meil atacam bakalım. ne yaptıklarını soracam. Bebeğimi çok özlüyorum. Allahıma her gün yalvarıyorum 1 kerecik rüyamda göreyim diye. rabbim sabır versin.
hislerime öyle tercüman oldun ki anlatamam.bende bebeğimi çok özlüyorum 11 haftalıkken akrania teşhisiyle bebeğimi aldılar onu öyle özlüyorum kı anlatamam sürekli ağlıyorum.benı kımse anlamıyor anlayamıyorlar benı ne kdar zor benım canım gitti..hemde onu görmeden hemde onu o kadar çok isterken ellerimden kaydı gitti tutamdım onu.benım bebeğimde patolojiye gitti temizmiş bi de genetiğe bi parçası mı ne gitti bika gün sonrada onu öğrencem senın dediğin gibi ben de çok düşündüm acaba noldu bebeğim diye.ben karnımda yatarken aman canı yanmasın ona bişey olmasın derken onu tıbbı atık diyerekten atıyorlar çok üzücü ama napalım allah bize tekrar sağlıklı bebekler versin inş.
Sevgili arkadaşlarım beynimi kemiren bi soru var, bebeğimi 18 haftalık kaybettim ben. patolojiye gitti, ordan sonra ne oluyor o bebek, yavrum daha doğmadan gitti, bi mezarı bile yok. o zamanki acımla ne soruldu ne edildi bilmiyorum, bebeğim sorunlu olduğu için, ikinci ve üçüncü çocukların durumu için patolajiye göndereceğiz dediler. Bebeği patolojiye giden, ondan sonrada ne olduğunu bilen var mı, üstünden bi hayli zaman geçti, şimdi şimdi idrak ediyorum. Bu konununun psikolojimi bozmasından korkuyorum.
bende 16 haftalıkken bebeğimi aldırmak zorunda kaldım ve yaşadığım şehrin dışında aldırdım yaşadığım şehirde aldılırsam unutmam çok zor olur diye hastanede söylediler bebği biz gömelimmi diye evet dedim yani hastane o işlemi apıyor bildiiğim kadarıyla sen doğum yaptıgın hastaneye git sor ordan sonucuda alabilirsin bende daha sonucu alamadım bi almak istiyorum birde almaya korkuyroum
ben bebeğime bişey olmasın diye minoset bile yutmazken, şimdi mezarını bile bilmiyorum. Biraz araştırma yaptım , ankarada olmuştum ben 11 tane tıppı atık toplama aracı varmış, bunlar özel olarak toplanıp, sincan taraflarında bir yerde 3 metrelik kuyular açılıp kireçlenip gömülüyorlarmış. bende çöpe falan atarlarmı diye çok korktum, ama gömülüyormuş, bunu okuyunca biraz olsun rahat ettim. Bebeğimin mezarıda yok gidip başında ağlasam konuşsam içimi döksem, çok üzülüyorum çok. Bildiğiniz gibi değil.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?