- 7 Nisan 2009
- 55
- 0
- 42
Sanırım en uygun başlık burasıydı..belki benim anlayamadıgım bu durum'u siz anlayabilirsiniz...
7 ay önce tanışmıştık..tanıştıgımız gün'ün ertesi günü ben çok da hatırlamıyor olsam da onu..aramıştı beni.hatta bir yerlerde oturup sohbet etmek için fazlasıyla da ısrar etmişti.sonuç olarak inadını kıramayıp onunla buluşmuştum.güzel bir gündü..saatlerce sohbet ettik,güldük..ve ilerleyen saatlerde yanından ayrılmak istemedim.derken böyle başladı bizim ilişkimiz.
zaman geçtikçe tanımaya başlıyor..bazı huylarını yapım gereği kafama fazla takıp,kendimce cevaplar buluyordum..mesela neden içinde benimle alakalı hisleri güzel birkaç cümle ile söylemiyordu..? bir süre sonra büyüyen soru işaretleriyle ona patlıyordum.bana söylediği açıklama hep aynı oluyordu. ''ben böyleyim,genellikle içimde yaşamaya alışmışım ve utanıyorum.aile yapım da çevremde böyle..söyleyemiyorum''.
kendi içimde bu takıntılara,yada değiştirme istegine son vererek,sevdigim insanı oldugu gibi kabullenmeye çalışırken.bir gün şaka ile başladıgımız sohbet ciddi bitti.bu arada 3 ay'ı bitirmiştik.
şakanın konusu evlilikti...
merak edip evlilikle alakalı neler düşündügünü ögrenmeye çalıstım.şu an evliliği düşünmedigini ve bu yüzden plan yapmadıgını.bir erkegin 35 yaş civarında evlenmesi gerektigini,bir bayanın da en fazla 30...
fikirleri iyi hoş du ama atladıgı birşey vardı.benden 2 yaş büyüktü kendisi..yani sohbet esnasında bahsettigi yaş sınırı bizim ilişkimize hiç uymuyordu..çünkü ben 30 oldugumda kendisi 28 olcaktı.
hafif kırgın ama şaka ile kapatmaya çalısırcasına ''ne zaman ayrılıyorsun benden?''diye sordugumda o da aynı şekilde cevap verdi ''birlikte karar veririz''
incinmiş,kırılmış..kısacası berbat hissediyordum kendimi.aynı günün akşamında beni arayarak devam edemicegini söyledi.neden,ne için li sorularımdan sonra devam etti ''bir kere ayrılıktan bahsetmişiz..ve bir kere ayrılık akla gelmiş.eskisi gibi olamazmış,tüm bu açıklamalarından sonra..eskisi gibi bakamaz,yanımda rahat edemezmiş..''
''sebep bu olmamalı ve böyle bir sebepten bitmemeli,ben olmamış gibi yapabilirim.. '' desem de uzun bir sessizlikten sonra ''üzgünüm yapamam artık''dedi.saatlerce düşündüm.ve son defa mücadele etmeye karar verdim. ''bana gerçek bir neden söyle?en azından bunu hakettim''dedim ve karşılıgında ''ileriye dönük bir planım yok,bu sen yada baska birşey de olabilir.seni cok seviyorum ama maalesef düşündüklerim böyle.bu konu ilk açıldıgında kısmettir..ben böyle düşünüyorum ama değişebilir.zaman..demeyi cok istedim ama diyemedim..'' diye bir cevap aldım.
yapabilecegim birşey kalmamıştı.. 'peki'' dedim.
aradan 3-4 gün geçti.bir gece telefonum çaldı,arayan oydu.beni sevdigini,yapabilirim sanıp aslında yapamadıgını,özledigini ve alısıtıgını söyledi..''ne seninle oluyor,ne de sensiz..seninle olmuyor cünkü bir ayrılıktır gidiyor.sensiz olmuyor çünkü çok alıştım'' dedi.
tekrar kaldıgımız yerden devam etme kararı aldık...
zaman bu şekilde geçip giderken..bir gün o'nun sesinde garip bir bıkmışlık,yorgunluk vs. sezinledim.kendisine sordugumda iyi oldugunu söyledi ve bende mevsimsel birşey olabilir düsüncesi ile uzatmadım.ertesi hafta ne söylesem off ile baslayan cevaplar aldım.(ki burada sanırım hatalıyım.yogun bir çalışma temposu vardı.izin yok aksam 10 lara kadar her gün iş...) off ile baslayan cevaplarda benim payım büyük.en azından sonradan farkettim bu konudaki hatamı.yani aylarca iş,ev ve benim oldugum üçgenin dısına cıkmamış.yogun iş temposundan ve bunun getirdigi yorgunluktan mutsuz,huysuz,asosyal,biraz depresif bir adama yapmak istedigini dile getirdiginde söz ile baskı yapma hatasında bulundum.bilinçli mi yapıldı?hayır.
çünkü bu ruh halinde oldugunun yada en azından bu kadar ciddi bişey olabileceginin farkında degildim.
aynı haftanın sonunda bir sabah ''günaydın''yazarak gönderdigim mesaja yarım saat sonra ''mutsuzum..boguluyorum sanki..denedim ama olmadı özür dilerim,hoscakal'' diyerek bir cevap gönderdi..bitti mi?hayır bitmedi..yani ara ara bir şekilde telefonlasıyorduk.sacma sapan bahaneler uydurarak.bu şekilde 3 hafta gecti.
ve artık ben fazlasıyla takıntı yaptıgım soruya cevap almak isteyen bir mail attım. özeti '' gerçekten çekip gitmene mantıklı bir neden olmalı..ben sadece bunu istiyorum.de ki bana,biri var hayatımda yada sevmiyorum seni artık..ama birşey söyle.bana verdigi cevap ''hayatımda baska biri olmadı asla sen varken de sonra da,seni hala cok seviyorum.yanında huzurluyum.fakat bilemiyorum.yani seni senden fazla düşünüyorum daha önce hiç böyle olmamıştı.engel olamıyorum,merak ediyorum.fakat tekrar ayrılırsak diye korkuyorum.çünkü ben nedenini bilemedigim bir ruh halindeyim.sıkıntı,mutsuzluk..vs.
neden kaynaklandıgını bilmiyorum,aslında seninle çok alakalı degil.alakalı kısmı,son dönemde biraz üzerime gelmiş olman o kadar.ve bu yüzdendir ki,tekrar biterse diye cok korkuyor..senden uzak durmaya çalısıyorum.''
bu konusmalar devam ederken.görüşmek istedigi söyledi pat diye.yüzyüze konusalım dedi.bende kabul ettim ve yaklasık 20 dk sonra karsımdaydı.
aynı sorunlarından bahsetti...''askerlik öncesinde bu kadar değildi ama askerlik sonrasında daha sıklastı sanki.yani düşünüyorum fakat böyle olmama bir neden bulamıyorum.iş'den sıkıldım..herşey heryer beni sıkıyor..fakat seninle alakalı degil.sanırım sana patladım.ve bu yüzden bu tekrar olur diye korkuyorum''dedi.
buna karşılık ben sorunları oldugunu bir şekilde bana söylemiş olsaydı ona göre davranabilecegimi..ama bana birşeyden bahsetmezse bunu anlayamayacagımı..ve bir şekilde bu ilşkinin bitmemesi için verdigim çabadan yoruldugumu.sacma sapan nedenlerden dolayı bitmemesi ve artık bir karar vermemiz gerektigini''söyledim.
ve şu anda devam ediyoruz yine kaldıgımız yerden.verdigimiz karar ''o benimle sorunları oldugunda konusacak..ben cok üstüne gelmicem ve sorunlarını bildigim noktada daha dikkatli davranıcam..o, bir daha bu sekilde cekip gitmicek,konusarak halletmeyi denicek..daha dikkatli olacak verdigi kararlarda.''
mutlu muyum? sonucta bir ilişki devam ediyor ve sonucta sevdigim adamla birlikteyim..
içimde tasıdıgım iki şey var;
1-her an gidebilir mi?endişesi.. (söz vermiş olsa da) sanırım bu konuda güvenimi kırdıgından dolayı.
2-hala kafamda soru işaretleri olması..sanki böyle olmasının altında baska nedenler var gibi.(baglanma korkusu -ki belki ondan böyle kaçıp kaçıp geliyor..yada buna benzer şeyler)
7 ay önce tanışmıştık..tanıştıgımız gün'ün ertesi günü ben çok da hatırlamıyor olsam da onu..aramıştı beni.hatta bir yerlerde oturup sohbet etmek için fazlasıyla da ısrar etmişti.sonuç olarak inadını kıramayıp onunla buluşmuştum.güzel bir gündü..saatlerce sohbet ettik,güldük..ve ilerleyen saatlerde yanından ayrılmak istemedim.derken böyle başladı bizim ilişkimiz.
zaman geçtikçe tanımaya başlıyor..bazı huylarını yapım gereği kafama fazla takıp,kendimce cevaplar buluyordum..mesela neden içinde benimle alakalı hisleri güzel birkaç cümle ile söylemiyordu..? bir süre sonra büyüyen soru işaretleriyle ona patlıyordum.bana söylediği açıklama hep aynı oluyordu. ''ben böyleyim,genellikle içimde yaşamaya alışmışım ve utanıyorum.aile yapım da çevremde böyle..söyleyemiyorum''.
kendi içimde bu takıntılara,yada değiştirme istegine son vererek,sevdigim insanı oldugu gibi kabullenmeye çalışırken.bir gün şaka ile başladıgımız sohbet ciddi bitti.bu arada 3 ay'ı bitirmiştik.
şakanın konusu evlilikti...
merak edip evlilikle alakalı neler düşündügünü ögrenmeye çalıstım.şu an evliliği düşünmedigini ve bu yüzden plan yapmadıgını.bir erkegin 35 yaş civarında evlenmesi gerektigini,bir bayanın da en fazla 30...
fikirleri iyi hoş du ama atladıgı birşey vardı.benden 2 yaş büyüktü kendisi..yani sohbet esnasında bahsettigi yaş sınırı bizim ilişkimize hiç uymuyordu..çünkü ben 30 oldugumda kendisi 28 olcaktı.
hafif kırgın ama şaka ile kapatmaya çalısırcasına ''ne zaman ayrılıyorsun benden?''diye sordugumda o da aynı şekilde cevap verdi ''birlikte karar veririz''
incinmiş,kırılmış..kısacası berbat hissediyordum kendimi.aynı günün akşamında beni arayarak devam edemicegini söyledi.neden,ne için li sorularımdan sonra devam etti ''bir kere ayrılıktan bahsetmişiz..ve bir kere ayrılık akla gelmiş.eskisi gibi olamazmış,tüm bu açıklamalarından sonra..eskisi gibi bakamaz,yanımda rahat edemezmiş..''
''sebep bu olmamalı ve böyle bir sebepten bitmemeli,ben olmamış gibi yapabilirim.. '' desem de uzun bir sessizlikten sonra ''üzgünüm yapamam artık''dedi.saatlerce düşündüm.ve son defa mücadele etmeye karar verdim. ''bana gerçek bir neden söyle?en azından bunu hakettim''dedim ve karşılıgında ''ileriye dönük bir planım yok,bu sen yada baska birşey de olabilir.seni cok seviyorum ama maalesef düşündüklerim böyle.bu konu ilk açıldıgında kısmettir..ben böyle düşünüyorum ama değişebilir.zaman..demeyi cok istedim ama diyemedim..'' diye bir cevap aldım.
yapabilecegim birşey kalmamıştı.. 'peki'' dedim.
aradan 3-4 gün geçti.bir gece telefonum çaldı,arayan oydu.beni sevdigini,yapabilirim sanıp aslında yapamadıgını,özledigini ve alısıtıgını söyledi..''ne seninle oluyor,ne de sensiz..seninle olmuyor cünkü bir ayrılıktır gidiyor.sensiz olmuyor çünkü çok alıştım'' dedi.
tekrar kaldıgımız yerden devam etme kararı aldık...
zaman bu şekilde geçip giderken..bir gün o'nun sesinde garip bir bıkmışlık,yorgunluk vs. sezinledim.kendisine sordugumda iyi oldugunu söyledi ve bende mevsimsel birşey olabilir düsüncesi ile uzatmadım.ertesi hafta ne söylesem off ile baslayan cevaplar aldım.(ki burada sanırım hatalıyım.yogun bir çalışma temposu vardı.izin yok aksam 10 lara kadar her gün iş...) off ile baslayan cevaplarda benim payım büyük.en azından sonradan farkettim bu konudaki hatamı.yani aylarca iş,ev ve benim oldugum üçgenin dısına cıkmamış.yogun iş temposundan ve bunun getirdigi yorgunluktan mutsuz,huysuz,asosyal,biraz depresif bir adama yapmak istedigini dile getirdiginde söz ile baskı yapma hatasında bulundum.bilinçli mi yapıldı?hayır.
çünkü bu ruh halinde oldugunun yada en azından bu kadar ciddi bişey olabileceginin farkında degildim.
aynı haftanın sonunda bir sabah ''günaydın''yazarak gönderdigim mesaja yarım saat sonra ''mutsuzum..boguluyorum sanki..denedim ama olmadı özür dilerim,hoscakal'' diyerek bir cevap gönderdi..bitti mi?hayır bitmedi..yani ara ara bir şekilde telefonlasıyorduk.sacma sapan bahaneler uydurarak.bu şekilde 3 hafta gecti.
ve artık ben fazlasıyla takıntı yaptıgım soruya cevap almak isteyen bir mail attım. özeti '' gerçekten çekip gitmene mantıklı bir neden olmalı..ben sadece bunu istiyorum.de ki bana,biri var hayatımda yada sevmiyorum seni artık..ama birşey söyle.bana verdigi cevap ''hayatımda baska biri olmadı asla sen varken de sonra da,seni hala cok seviyorum.yanında huzurluyum.fakat bilemiyorum.yani seni senden fazla düşünüyorum daha önce hiç böyle olmamıştı.engel olamıyorum,merak ediyorum.fakat tekrar ayrılırsak diye korkuyorum.çünkü ben nedenini bilemedigim bir ruh halindeyim.sıkıntı,mutsuzluk..vs.
neden kaynaklandıgını bilmiyorum,aslında seninle çok alakalı degil.alakalı kısmı,son dönemde biraz üzerime gelmiş olman o kadar.ve bu yüzdendir ki,tekrar biterse diye cok korkuyor..senden uzak durmaya çalısıyorum.''
bu konusmalar devam ederken.görüşmek istedigi söyledi pat diye.yüzyüze konusalım dedi.bende kabul ettim ve yaklasık 20 dk sonra karsımdaydı.
aynı sorunlarından bahsetti...''askerlik öncesinde bu kadar değildi ama askerlik sonrasında daha sıklastı sanki.yani düşünüyorum fakat böyle olmama bir neden bulamıyorum.iş'den sıkıldım..herşey heryer beni sıkıyor..fakat seninle alakalı degil.sanırım sana patladım.ve bu yüzden bu tekrar olur diye korkuyorum''dedi.
buna karşılık ben sorunları oldugunu bir şekilde bana söylemiş olsaydı ona göre davranabilecegimi..ama bana birşeyden bahsetmezse bunu anlayamayacagımı..ve bir şekilde bu ilşkinin bitmemesi için verdigim çabadan yoruldugumu.sacma sapan nedenlerden dolayı bitmemesi ve artık bir karar vermemiz gerektigini''söyledim.
ve şu anda devam ediyoruz yine kaldıgımız yerden.verdigimiz karar ''o benimle sorunları oldugunda konusacak..ben cok üstüne gelmicem ve sorunlarını bildigim noktada daha dikkatli davranıcam..o, bir daha bu sekilde cekip gitmicek,konusarak halletmeyi denicek..daha dikkatli olacak verdigi kararlarda.''
mutlu muyum? sonucta bir ilişki devam ediyor ve sonucta sevdigim adamla birlikteyim..
içimde tasıdıgım iki şey var;
1-her an gidebilir mi?endişesi.. (söz vermiş olsa da) sanırım bu konuda güvenimi kırdıgından dolayı.
2-hala kafamda soru işaretleri olması..sanki böyle olmasının altında baska nedenler var gibi.(baglanma korkusu -ki belki ondan böyle kaçıp kaçıp geliyor..yada buna benzer şeyler)