- 20 Ekim 2018
- 2.297
- 3.638
-
- Konu Sahibi feliscatus
- #21
Hangi doktora gittiniz acaba
Hangi doktora gittiniz acabaBende var hem eşime araba sürdürmüyodum hem kendim süremiyodum. Sürekli kötü bişey olacak korkusuda vardı. Doktora gittim ben en son ilaç kullanıyorum. Çok rahatım.
Yaa sen resmen beni anlatmışsın
Hayatta en korktuğum şey arabada yolculuk yapmak
Bırak uzak yolculuğu 200 metre yere gidemem
En rahat olduğum araba belediye otobüsleri,
Birisinin arabasına bindiğim zaman bütün vücudum tutulmuş olur, kendimi kasmaktan
Aşamadım, aşamıyorum
Karşıdan gelen araba sanki bize çarpacakmış, sanki takla atacakmışız gibi gibi bir sürü senaryolar
Bir yere gitmek eziyet
Bakalım nereye kadar
Birde istemsiz şoförü uyarırım
Ay yavaş, ay dikkat et
En berbat yolcuyumdur
Bende önceleri korkmazdımMarmaray ve metroda benden mutlusu yok. Anlamadığım ben 11 sene gezdim arabayla yan koltukta uyudum, sızdım, müzik açtım oynadım şimdi ne oldu. Sanırım benim genel bir kaygı sorunum var ve bu genel olarak tutumlarımı etkiliyor
Bu dediğiniz durum bende de var.2007 den beri aracımız var ve aynen devam ediyor.ustelik senede ne yazık ki zorunlu olarak sehirkerarasi 10000 km yapıyoruz en az. Ve benim nefesim daralıyor. Kalbim çarpıyor. En rahat yolculuk benim için gece.Sadece kedi köpek.c8kacak mi diye yola bakıyorum. Az araba oluyor. Ama bu aralarda gece eşim uyur mu korkusu başladı.Ben sizi anlıyorum. Çok zor bir durum.Esim bu konuda beni anlamıyor ama .Merhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?
Bu dediğiniz durum bende de var.2007 den beri aracımız var ve aynen devam ediyor.ustelik senede ne yazık ki zorunlu olarak sehirkerarasi 10000 km yapıyoruz en az. Ve benim nefesim daralıyor. Kalbim çarpıyor. En rahat yolculuk benim için gece.Sadece kedi köpek.c8kacak mi diye yola bakıyorum. Az araba oluyor. Ama bu aralarda gece eşim uyur mu korkusu başladı.Ben sizi anlıyorum. Çok zor bir durum.Esim bu konuda beni anlamıyor ama .
Bizde eşimle bekarken çok gezdik o zamanlar hiç korkum yoktu ne zaman evlendik balayına gittik geldik bende araba korkusu oluştu anlamadığım bir şekilde uzun yola asla çıkamam bir kere çıktım içim dışıma çıktı istifra etmekten, kalp çarpıntısı bir yandan git gide ilerlemeye başladı markete bile arabayla gitmek istemiyorum neden olduğunu hala bilmiyoruz sizi çok iyi anlıyorumMerhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?
Ben senelerdir araba kullanıyorum ama motora,atv'ye hatta şu minik elektrikli araçlar var ya onlara asla binemem,güvenli bulmuyorum,korkarım açıkçası zira aracın içinde bile insanın güvende hissetmediği zamanlar olurken bunlar epey korunmasız kalıyor.Yok, öyle aksiyonları yok ama bana inanılmaz korunmasız geldi motor ki full ekipman bindiğim halde. Ayy çok korkunç ya
Evliliğinizde kontrol eşinizde mi
İçten içe böyle düşünüyor ve artık bundan hoşlanmıyor olabilirsiniz
Yansıması da kendini araba meselesi ile göstermiş olabilir
Aracın başkasına ait olmasıyla bir ilgisi olduğunu zannetmiyorum, bu kaygınızın temeli çocuğunuz olabilir mi?Merhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?
Motor serüveni bu korkuya yol açmış olabilir.Bir kere motor kazası geçirdim çocukken araba çarptı,iki kere motorla birlikte yuvarlandıkDaha o gün bugündür unutamıyorum 10 km yürürüm o motora binmem.İlk araç kullanmaya da zar zor başlamıştım bu korkumdan dolayı sonra sakin bir yerde yaşadığım için atlattım sandım ama iki senedir farklı bir bölgeye taşındık son bir senedir yaşadığım ilçede iş makineleri o kadar çok ki kendim kullanmayı bırakın eşim kullanırken koltuğa yapışıp,aha şimdi vurduk diye diye panik atak geçiriyorum resmen.Herkes üstümüze doğru sürüyor hissediyorum,insanlar yola atlıyor falan korkum yine doruklarda. Aşamıyorum şu kaza olaylarını illa beni bulacak ölüp gidecem korkusu sarıyor.Sizinde psikolojik olduğunu düşünüyorum,etkileniyor insan
Aracın başkasına ait olmasıyla bir ilgisi olduğunu zannetmiyorum, bu kaygınızın temeli çocuğunuz olabilir mi?
O zaman olamaz demek kiMerhaba, çocuğum yok ki :)
Ben senelerdir araba kullanıyorum ama motora,atv'ye hatta şu minik elektrikli araçlar var ya onlara asla binemem,güvenli bulmuyorum,korkarım açıkçası zira aracın içinde bile insanın güvende hissetmediği zamanlar olurken bunlar epey korunmasız kalıyor.
Bence arabadan ziyade motordan korkmuş olabilirsiniz, yada emanet diye ekstra korkuyorsunuz kaza yaparsak masraf cikar vs diye.
Ha araba kullanmayı bilen insan bence ön koltukta en az kullanan kadar strese giriyor bence o ayrı. Mesela ben ehliyetimi almadan önce ön koltukta asla rahatsız olmazdım,şimdi eşimle yolda giderken o frene basınca bende olmayan basıyorum oturduğum yerde(bana göre daha hızlı kullanır ama dikkatlidir hakkını yiyemem) aynı şekilde eşimde yanda olunca bakıyorum önde bir kaza ani fren durumunda eli el frenine gidiyor ayağı önünde olmasa da frene.
Tehlikenin daha bir farkında oluyor insan kullanmayı bilince. Bu bir gerçek.
Merhaba ben de artık araba kullanmaktan korktuğum için buradayım belki bana da faydalı olacak şeyler okurum.Merhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?
Tespitim ne kadar doğru olacak bilmiyorum ama motorda yolculuk yaptığınızda motorun araçların yanında ne kadar küçük ve savunmasız olduğunu fark edince aklınız arabayı da motor kadar küçük ve savunmasız olarak algılamış olabilir, biraz karışık yazdım ama şöyle sizin gibi araba fobim yok lakin genelde kullandığımız araçlar hep pikaptı binek araçlara göre daha yüksek daha iri görüntülü olduğu için trafikte başka bir araç önünüze de kırsa sıkıştırsa da büyük araçta olmanın rahatlığı oluyor, pikaplar sonrası aldığımız binek araçla yolculuklarda arabayı daha güvensiz bulmuştum, sizde de belki motor=binek araç= güvensiz yolculuk eşleşmesi olmuştur.Bir kaç etken olduğunu düşünüyorum. İlki İstanbul’un saçma sapan trafiği, yayası, motorcusu, martısı her an önüne çıkanı, ikincisi de emanet araç ile yola çıkmak. Yani durduk yere fobi gelir mi insana bilmiyorum Hatay’a 1200 küsür km araçla güle oynaya gitmiş insanım bir gram korkmadım ben ama şu son altı yedi aydır yolculuk resmen eziyet.
Baskasinin arabasinda giderken de oluyo mu boyle yoksa bi tek kiralik arabada mi?Merhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?
Baskasinin arabasinda giderken de oluyo mu boyle yoksa bi tek kiralik arabada mi?