Tespitim ne kadar doğru olacak bilmiyorum ama motorda yolculuk yaptığınızda motorun araçların yanında ne kadar küçük ve savunmasız olduğunu fark edince aklınız arabayı da motor kadar küçük ve savunmasız olarak algılamış olabilir, biraz karışık yazdım ama şöyle sizin gibi araba fobim yok lakin genelde kullandığımız araçlar hep pikaptı binek araçlara göre daha yüksek daha iri görüntülü olduğu için trafikte başka bir araç önünüze de kırsa sıkıştırsa da büyük araçta olmanın rahatlığı oluyor, pikaplar sonrası aldığımız binek araçla yolculuklarda arabayı daha güvensiz bulmuştum, sizde de belki motor=binek araç= güvensiz yolculuk eşleşmesi olmuştur.
Şu an hala arabanız yoksa mümkünse bir daha araba kiraladığınızda daha büyük ve kaslı bir araç kiralayıp deneyin derim, hala o korku varsa emanet araçla yolculuk arabaya bir şey olursa endişesi ağırlık kazanır.
Baskasinin arabasinda giderken de oluyo mu boyle yoksa bi tek kiralik arabada mi?
Motora bindiğinizde yollarda yapılan hataları daha fazla görme imkanınız olmuştur, iyi sürücüler bir yana maalesef birçok sürücü ehliyeti kasaptan almış gibi görünüyor, ne diğer araçların güvenliğini ne yaya güvenliğini önemsemiyorlar, ehliyeti kasaptan alan sürücüler altlarındaki arabayla kendilerini yolların fatihi ilan ediyorlar, çoğu sinyal vermeyi bilmez, trafik levhalarını da tanımıyorlar genelde sürücü sınavından geçmek için anlık ezberliyorlar.Müdirem zaten dün eşime dedim ki bir daha araba alırsak büyük bir şey alalım o zaman daha iyi hissederim. Eski aracımız sedandı ama büyük ve sağlam bir japon arabasıydı onu da çok özlüyorum zaten. Muhtemelen ben hem emenet diye hem de İstanbul’da milletin saçma sapan hareketlerinden kendime kaygı ürettim.
Kaza geçirmediyseniz durup dururken korku oluşur mu bilemedim.Bir kaç etken olduğunu düşünüyorum. İlki İstanbul’un saçma sapan trafiği, yayası, motorcusu, martısı her an önüne çıkanı, ikincisi de emanet araç ile yola çıkmak. Yani durduk yere fobi gelir mi insana bilmiyorum Hatay’a 1200 küsür km araçla güle oynaya gitmiş insanım bir gram korkmadım ben ama şu son altı yedi aydır yolculuk resmen eziyet.
Psikiyatriste gittim.Hangi doktora gittiniz acaba
Yaşayan bilirBu dediğiniz durum bende de var.2007 den beri aracımız var ve aynen devam ediyor.ustelik senede ne yazık ki zorunlu olarak sehirkerarasi 10000 km yapıyoruz en az. Ve benim nefesim daralıyor. Kalbim çarpıyor. En rahat yolculuk benim için gece.Sadece kedi köpek.c8kacak mi diye yola bakıyorum. Az araba oluyor. Ama bu aralarda gece eşim uyur mu korkusu başladı.Ben sizi anlıyorum. Çok zor bir durum.Esim bu konuda beni anlamıyor ama .
Bu bende 3 yıl önce başladı. Ki ben araba ve hız hastası bi insandım. Asla korkmazdım. Bir köpeğe gözümün önünde araba çarptı ve travma oldu. 3 yıldır bu şekildeydim ama zamanla hafifledi. Çok nadir korktuğum oluyor oda eşim çok fena sürer makas falan atınca geriliyorum. Zamanla geçicektir ama insanı yoruyor. Bir ara hiç binmedim arabaya toplu taşımaya falan. Bide bu durumu yenmedikçe daha kötü bi hal alıyo. İlk başta hayvana çarpcaz diye korkardım sonra kaza yapıcaz diye korktum sonra kaza yaparsak ve eşim kavga ederse diye korkmaya başladım. Çok saçma yerlere gidiyodu muhabbet. Hatta bir kaç kere bağırıp eşimide korkuttum benim yüzümden kaza yapıcaktık. Olay uzamadan kendi içinde çözmeye çalışMerhaba hanımlar, keyifli Pazar’lar olsun. Ben yeni bir korkunun kilidini açtım ve benim gibi olanlar var mı ya da ne yapabilirim diye yazmak istiyorum. Zira bu konu daha da büyürse peofesyonel yardım için butona basacağım.
Kısaca anlatmam gerekirse eşim çok iyi şofördür, dikkatlidir, kurallara uyar, hız yapmaz kötü bir sicili yok. Biz sevgililikten başlayarak aracımızla gezdik ama ne gezmek. Araçla gidilmeyecek ülkenin bir ucundaki yerlere bile güle oynaya gittik ben de uzun yolu çok severdim çok güzel gezdik. Geçen sene aracımız çok eskidiği ve masrafı çok arttığı için satarak motora geçtik. Eşim geçti daha doğrusu ben bir kaç kez denedim ama konfor insanıyım bana göre gelmedi. Ama korkum motor değil araba. Evet araba
Araç alamadık maalesef ve tatile, bir yerlere kaçmaya vs araç kiralıyoruz ve ben arabadayken çok korkuyorum ağaca sarılan koala gibi kapı koluna yapışıp gidiyorum
Sanki önümüze kıracaklar, kendi şeritlerinden çıkıp bizim şeride uçacaklar, önümüze yaya, kedi ya da köpek atlayacak (ki dün atladı fren yaptık hızımız da azdı şükür olmadı çocuğa bişey), kaza yapıp ölücez korkusu yaşamaya başladım aniden. Bu adamla 11 senedir geziyoruz motorda bile sakin giden usta şoför ama bana bişeyler oldu çok korkuyorum.
Annem kendi aracınız olmadığından evham yapıyorsun emanet mal olduğundan dedi ki bana da mantıklı geldi aslında acaba ondan mı? Hele otobanda görmeniz gerek beni baygınlık geçirecek gibi oluyorum hasbinallah. Şimdi de dönüyoruz gene geldiler hafiften yola bakmamak için uğraşıyorum.
Halim böyle size oldu mu hiç acaba?