doğru diyorsunuz.niye aptal ve utangaç olasın anlamadım. iş hayatı biraz da kervanın yolda düzülmesidir. kaç senedir çalışan insanım hala yeni öğrendiğim şeyler oluyor
bilmediklerimi öğreniyorum vs
öğrenmekten ve deneyimlemekten korkma
girersin işe, çalışırsın biraz, baktın sana göre değil çıkar başka işe girersin
dünyanın sonu değil
Uzun uzun yazmışsınız çok teşekkür ederim. Bende birkaç haftaya alışırım gibi düşünüyorum. Not almaya başladım ama hala çok sakarım az önce bir raf dolusu kurukalem düşürdüm tektim umarım hiçbiri kırılmamıştır. Çok endişeliyim.İlk işin, patronun biraz gergin biri, olmak istediğin gibi biri çalışıyor yanında. Kendini daha çekingen hissetmen çok normal. Kız samimi biriyse kızdan yardım isteyip hatırlayamayacağın detaylı şeyleri not al. Özgüveninin artabilmesi için müşterilerle ilgilenmek için atılman, bişryleri başardığını görmen gerek. 1 haftaya falan ihtiyacın kalmaz o notlara. Özgüvenin arttıkça da zaten bahsettiğin hislerden arınırsın. Malesef özel sektorde çalışırken iş tanımında olmayan bi ton iş kilitlenir sana, bu resmen yazılı olmayan bi kural gibi sözsüz olarak kabul etmişsin gözüyle bakılır. Kendini geliştirdiğinde buna ses çıkarmayı öğrenirsin. Bu işe uyum sağlayamasan bile sakın kendini üzme. Herkesin kendini iyi hissetmediği, uyum sağlayamadığı bi iş deneyimi mutlaka olmuştur. Bu tip deneyimler sana tecrübe kazandırır. Zamanla nerde nasıl davranman gerektiğini öğrenirsin zaten. Her şeyden önce kendine inanmalısın ki işler yoluna girsin. Sen bile kendine bu kadar acımasız olursan insanlar neden olmasın? Önce sen kendine değer vericeksin ki sonra dışarıdan da o değeri alasın.
Bu herkesin başına gelebilir. Tek siz değilsiniz. Bi yerde çalışırken cam bardak setlerini kırmıştım ve yeni değildim, sakar değildim sadece kaza oldu. Biraz tepki gördüm tabii ama giden gitti en fazla parasını öderim. Ki talepte edilmedi. Hem laf yedim hem bi bardağın parasını mı alcam dediUzun uzun yazmışsınız çok teşekkür ederim. Bende birkaç haftaya alışırım gibi düşünüyorum. Not almaya başladım ama hala çok sakarım az önce bir raf dolusu kurukalem düşürdüm tektim umarım hiçbiri kırılmamıştır. Çok endişeliyim.
Iyı ama g1 vizesi hasta kışilere verilmiyor mu, tedavi amaclı o ülkeye gitmesi gerekene?Kore mantıklı:)
Öteki türlü cebinde mutlaka küçük bi not defteri taşı, birşey anlatılırken not al veya ses kaydet, iki haftaya herşeyi ogreniceksin, inan bana
sanırım işi bırakıyorum bu hafta hala bi ilerleme kaydedemedim sistemdeki şeyleri not almama rağmen yapamadım. sanırım kişiliğimi değiştiremeyecğim.Bu herkesin başına gelebilir. Tek siz değilsiniz. Bi yerde çalışırken cam bardak setlerini kırmıştım ve yeni değildim, sakar değildim sadece kaza oldu. Biraz tepki gördüm tabii ama giden gitti en fazla parasını öderim. Ki talepte edilmedi. Hem laf yedim hem bi bardağın parasını mı alcam dediBunlar olabilir. Bu sizi beceriksiz yapmaz
Bence biraz hızlı davranıyorsunuz. Ama madem öyle daha kolay adapte olabileceğiniz bi iş arayınsanırım işi bırakıyorum bu hafta hala bi ilerleme kaydedemedim sistemdeki şeyleri not almama rağmen yapamadım. sanırım kişiliğimi değiştiremeyecğim.
Bu sadece alma sebeplerinden biri. Ayrıca yorumumu eksilemişsiniz. İçiniz gidiyor değil mi bir zavallı kadın kendini kurtarıp yurtdışında sizden fazla daha maaş alacak diye. Kadının düşmanı kadındır. Evet içiniz gitsin 70-80 bin TL değerinde parayı cesaret etse kazanacak ayrıca güney kore japonya gibi ülkeler her açıdan güvenli heryerde binlerce kamera var kadın tacizi neredeyse hiç yok. Ben bu fırsatı her gördüğüm gariban kadına anlatacağım. Cesaret eden gider doktor maaşı kazanır hayatını kurtarır.Iyı ama g1 vizesi hasta kışilere verilmiyor mu, tedavi amaclı o ülkeye gitmesi gerekene?
Aptal olduğunu düşündüren nedir?Merhabalar yine danışabileceğim kimsem olmadığı için buradayım.
18 yaşındayım. Ailevi sebeplerden dolayı çalışmaya başladım henüz 3 gün oldu kırtasiye işi sadece okul öncesi için çalışıyoruz. Anaokulu öğretmenleri geliyor onlara satış yapıyoruz geniş çaplı olduğu için dolap bile monteleyip satıyoruz.
Başladığım ilk gün kendimi aşırı aptal hissettim. Patron sistemi anlattı satışı, barkod okutmayı, cari gibi birşeyi, trendyoldan yaptıkları satışı stok kontrolünu, kargolamayı, fotokopi kopyalamayı ve bilgisayardan çekip çıkartmayı ve şuan hala hatırlayamadığım bir çok şeyi anlattı isimlerini bile tam bilmiyorum.
İlk gün gerçekten otistik gibiydim söyleneneni tam anlamıyordum elim ayağıma dolaşıyordu.
Söyleneni tam anlayamadığım için küçük bir yalan uydurdum ve doğuştan hafif duyma bozukluğum olduğunu söyledim çünkü aptal damgası yemekten korktum. Hayatım boyunca ezik biriydim okul hayatım olsun normal çevrem olsun o saf salak kız bendim. İşte de o şekilde olmak istemiyorum açıkçası henüz atılgan veya utangaç denilmesi için çok yeniyim.
Kırtasiyede utangaçlığımı aşmaya çalışıyorum hala. Biri geldiğinde hoşgeldiniz demekte bile zorlanıyorum. Nasıl işe alındığımı sormayın tamamen şans, yoğun olacakları için acil eleman lazımdı ve ben son çareydim.
Her neyse ilk başladığım günden birkaç gün önce bir kız işe girmiş sezonluk olduğu için ekimde ayrılacak. Çok tatlı samimi bir kız çok atılgan ve gözü açık ben tam tersiyim. Başladığı gün işi kapmış ve ben birşeyi yapmam gerekirken onun gözlerine bakıyorum o da anlayıp yardımcı oluyor. Cumartesi günü patron paraya ihtiyacım varsa 3 gün için verebileceğini söyledi günlüğün 500 olduğunu söyledi ama 1200 verdi ve ben aptal olduğumdan o an farketmedim bile ailem sorunca aklıma geldi pazartesi soracağım.
Ailesi geldiğinde köle gibi hissediyorum sürekli çay kahve servisi falan beni çok yoruyor ayakta duracak halim kalmıyor abartısız
Asıl soruna gelecek olursak patron birşeyi anlatırken benim aklım başka yerlere gidiyor ve anlattığını anlayamıyorum patron biraz gergin birisi ve panik oluyorum panik olmamam gerektiğini rahat olup cin gibi olmam gerektiğini söylüyor. Ses tonum çok ince duyulmuyorum. Andan sürekli kopuyorum. Hayatımda hiç bu kadar aptal olduğumu hissetmemiştim.
Lütfen bir fikriniz varsa bunu aşabileceğime dair yardımcı olur musunuz? gerçekten çok çok ihtiyacım var. Ben aşabileceğimi düşünüyorum çünkü yeri geldiğinde cesaretlenebiliyorum sadece bir çözüme ihtiyacım var.