• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annemle anlaşamıyorum

zey90

Üye
Kayıtlı Üye
16 Mart 2014
85
8
18
merhaba.24 yaşındayım.ve bu çok utanç verici bir şey ama bugün senelerce olduğu gibi yine annemden dayak yedim.hikayem oldukça uzun geçmişe girmeyeceğim şuanki durumu kısaca özetlemek istiyorum 2012 Türkçe öğretmenliği mezunuyum.henüz atanamadım.annem ve babam ben 9 yaşındayken boşandılar.annem 3 senedir başka biriyle evli.babamı geçen sene akciğer kanserinden kaybettim.şuan annemle yaşıyorum.ve erkek kardeşim var 22 yaşında birkaç aydır o da bizimle yaşıyor.ben okul bittikten sonra birkaç işte çalıştım burda anneme yük olmamak için hem harçlığım çıkıyordu az çok onlara da yardım ediyordum.geçen sene babamın kanser olduğunu öğrendim.onunla da pek iyi ilişkim yoktu çocukluğumda sevgi göstermezdi.kız çocuklarını sevmezmiş. boşandıklarından sonra da bi üni. zamanında bi miktar para yardımı yapmıştı bi de bi şirketten burs bulmuştu bana.benim için yaptıkları bundan ibaretti ama babaydı neticede hastalık zamanında yanında oldum.o da benden af diledi itiraf etti bana sevgi göstermediği için pişman olduğunu ağlayarak helalleştik ve uğurladım onu son yolculuğuna.babamın hasta olduğu sene kpssye giremedim.bu yazda 3puanla kaçırdım malesef.babamın emekli maaşı bana bağlandı yetim aylığı olarak.bu aylığı alırken sigortalı bir işte çalışamıyorum.bir iki yere girdim sigortasız ama sorun yaşadım.para sıkıntısından değil sırf ev ortamından uzaklaşmak içindi ama olmadı.şuan çalışmıyorum.hayatımda biri var.1 senedir.annem ilişkimi onaylamıyor.çünkü erkek arkadaşım lise mezunu ve özel sektörde çalışıyor.ailesi de varlıklı değil.ama bana çok değer veriyor.ve ben de ona çok bağlıyım.parasıyla statüsüyle değerlendirmiyorum onu.annemi ikna etmek için çok uğraştım.ama bir türlü kabullenmiyor.buluşmak için dışarı çıktığımda bağırıp çağırıyor bana ben seni bunun için mi okuttum beni hayal kırıklığına uğrattın senin kendi seviyende birini seçmen gerekirdi.senden utanıyorum vs.diyor bana.bunlarla uğraşırken bir yandan çeyizimi yapıyorum maaşımın bir kısmıyla.bir kısmıyla da nişan hazırlığı yapıyorum önümüzdeki ay istemeye gelecekler.annemden maddi olarak bir şey beklemiyorum.buna rağmen çeyiz için aldığım her bi parça için surat yapıyor.mesela tencere alıyorum benim de tencerem eskidi zaten.battaniye alıyorum bizim de ihtiyacımız var vs. yorumlar yapıyor.benim heyecanımı asla paylaşmıyor.erkek arkadaşımın annesiyle tanıştı.birkaç kez oturup konuştuk birlikte. onlarlayken çok iyi davranıyordu.birkaç gün sonra yine istemiyorum demeye başladı ve bu sürekli böyle.bana sürekli ne zaman nişan yapacaklar istemeye gelecekler diye baskı yaptığı için hazırlıklara başladım.malum nişanı kız tarafı yapıyor.haliyle eve yardım edemiyorum.22 yaşında kardeşim çalışmıyor.ve annem ona tek kelime soylemiyor.birkaç günde bir para istiyor benden.bugün yine gelip söylendi.ben de dayanamadım.nişanımı çeyizimi tüm masraflarımı kendim karşılıyorum bari bir şey yapacak durumun yok en azından benden bişey bekleme bırak ben halledeyim bu şekilde yardımcı ol bana dedim.bağırıp çağırıp üzerime atladı dövdü.kardeşim geldi sözde ayırmak için çek ellerini annemin üzerinden diye bağırıp çıkardı annemi.erkek arkadaşımın ailesi düğünü 1seneden önce yapamayacaklarını söylüyor.ben de bu durumdayım.ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım bilmiyorum.dışarı çıkıp döndüğüm zaman nereden geldiysen git orda kal ben sana kapıyı açmak zorunda mıyım diyor.sürekli sana hakkımı helal etmeyeceğim çok pişman olacaksın evlenince kapıma gelip bana sen haklıydın diyeceksin ama asla seni evime sokmayacağım vs.diyor.konuşarak hiçbir şey çözemiyorum.çünkü sürekli sinirli ve bağırarak konuşuyor benim söylediklerimi duymuyor ve çok cevap verirsem şiddet uygulamaya kalkıyor..
 
Anne var annecik var işte..Allah yardımcın olsun inşallah...
 
Son düzenleme:
merhaba.24 yaşındayım.ve bu çok utanç verici bir şey ama bugün senelerce olduğu gibi yine annemden dayak yedim.hikayem oldukça uzun geçmişe girmeyeceğim şuanki durumu kısaca özetlemek istiyorum 2012 Türkçe öğretmenliği mezunuyum.henüz atanamadım.annem ve babam ben 9 yaşındayken boşandılar.annem 3 senedir başka biriyle evli.babamı geçen sene akciğer kanserinden kaybettim.şuan annemle yaşıyorum.ve erkek kardeşim var 22 yaşında birkaç aydır o da bizimle yaşıyor.ben okul bittikten sonra birkaç işte çalıştım burda anneme yük olmamak için hem harçlığım çıkıyordu az çok onlara da yardım ediyordum.geçen sene babamın kanser olduğunu öğrendim.onunla da pek iyi ilişkim yoktu çocukluğumda sevgi göstermezdi.kız çocuklarını sevmezmiş. boşandıklarından sonra da bi üni. zamanında bi miktar para yardımı yapmıştı bi de bi şirketten burs bulmuştu bana.benim için yaptıkları bundan ibaretti ama babaydı neticede hastalık zamanında yanında oldum.o da benden af diledi itiraf etti bana sevgi göstermediği için pişman olduğunu ağlayarak helalleştik ve uğurladım onu son yolculuğuna.babamın hasta olduğu sene kpssye giremedim.bu yazda 3puanla kaçırdım malesef.babamın emekli maaşı bana bağlandı yetim aylığı olarak.bu aylığı alırken sigortalı bir işte çalışamıyorum.bir iki yere girdim sigortasız ama sorun yaşadım.para sıkıntısından değil sırf ev ortamından uzaklaşmak içindi ama olmadı.şuan çalışmıyorum.hayatımda biri var.1 senedir.annem ilişkimi onaylamıyor.çünkü erkek arkadaşım lise mezunu ve özel sektörde çalışıyor.ailesi de varlıklı değil.ama bana çok değer veriyor.ve ben de ona çok bağlıyım.parasıyla statüsüyle değerlendirmiyorum onu.annemi ikna etmek için çok uğraştım.ama bir türlü kabullenmiyor.buluşmak için dışarı çıktığımda bağırıp çağırıyor bana ben seni bunun için mi okuttum beni hayal kırıklığına uğrattın senin kendi seviyende birini seçmen gerekirdi.senden utanıyorum vs.diyor bana.bunlarla uğraşırken bir yandan çeyizimi yapıyorum maaşımın bir kısmıyla.bir kısmıyla da nişan hazırlığı yapıyorum önümüzdeki ay istemeye gelecekler.annemden maddi olarak bir şey beklemiyorum.buna rağmen çeyiz için aldığım her bi parça için surat yapıyor.mesela tencere alıyorum benim de tencerem eskidi zaten.battaniye alıyorum bizim de ihtiyacımız var vs. yorumlar yapıyor.benim heyecanımı asla paylaşmıyor.erkek arkadaşımın annesiyle tanıştı.birkaç kez oturup konuştuk birlikte. onlarlayken çok iyi davranıyordu.birkaç gün sonra yine istemiyorum demeye başladı ve bu sürekli böyle.bana sürekli ne zaman nişan yapacaklar istemeye gelecekler diye baskı yaptığı için hazırlıklara başladım.malum nişanı kız tarafı yapıyor.haliyle eve yardım edemiyorum.22 yaşında kardeşim çalışmıyor.ve annem ona tek kelime soylemiyor.birkaç günde bir para istiyor benden.bugün yine gelip söylendi.ben de dayanamadım.nişanımı çeyizimi tüm masraflarımı kendim karşılıyorum bari bir şey yapacak durumun yok en azından benden bişey bekleme bırak ben halledeyim bu şekilde yardımcı ol bana dedim.bağırıp çağırıp üzerime atladı dövdü.kardeşim geldi sözde ayırmak için çek ellerini annemin üzerinden diye bağırıp çıkardı annemi.erkek arkadaşımın ailesi düğünü 1seneden önce yapamayacaklarını söylüyor.ben de bu durumdayım.ne yapmalıyım nasıl davranmalıyım bilmiyorum.dışarı çıkıp döndüğüm zaman nereden geldiysen git orda kal ben sana kapıyı açmak zorunda mıyım diyor.sürekli sana hakkımı helal etmeyeceğim çok pişman olacaksın evlenince kapıma gelip bana sen haklıydın diyeceksin ama asla seni evime sokmayacağım vs.diyor.konuşarak hiçbir şey çözemiyorum.çünkü sürekli sinirli ve bağırarak konuşuyor benim söylediklerimi duymuyor ve çok cevap verirsem şiddet uygulamaya kalkıyor..


yeni nişan atmış birisi olarak az çok aynı şeyleri yaşadım bende seninle..

annem istenme ve nişan gecemde sanki evden cenaze çıkmış gibi bütün gün ağlayıp sakinleştirici flan almıştı hiç unutmam o günü...

yani anneler böyle. bir şekilde bence kesinlikle doğruyu hissediyorlar...

benim eski nişanlımda orta okul mezunuydu.. kesinlikle kınamıyorum yanlış anlama. ama emin ol o fark bile vakit geçirdikçe anlaşılıyor ortaya çıkıyor...

keşke en başta annemi dinleyip hiiiiiiiç nişan yapmasaydım bile diyorum..

bu arada bende 1 sene konuştum ve evlilik kararı almıştım.
 
Anneniz geçimsiz biri. Isiniz zor. Sayginizi bozmadan bencil olmaya çalisin. Tekrar KPSS ye girin ve ayaklariniz ustune durmaya çalisin.
Bu arada erkek arkadasinizi iyice tanimaya çalisin. Hemen evlenmeyin. Allah korusun yagmurdan kaçarken doluya tutulmakta var.
 
bu benim ciddi 2. ilişkim. bir önceki ilişkim 7 sene sürdü.ve erkek arkadaşım üniversite mezunuydu.ekonomik durumları bizden çok çok iyiydi.ve resmi bir şey olmadan daha sürekli beni maddi konularda ezmeye çalışıyordu kendisi de ailesi de.düğününe kaç kişi gelecek ne takacaklar ki.annem sana neden hiç çeyiz yapmamış vs. vs. aldatılmam da üstüne cabası.daha sonrasında benim gibi öğretmen iki kişiyle görüştüm birkaç gün içinde onlarında niyetinin benden faydalanmak olduğunu anladım zaten başlamadan bitti.Şuan içim kafam o kadar huzurlu rahat ki.bizi birbirimize bağlayan şey acılarımız.harika bir annesi var erkek arkadaşımın kız çocuğu olsun istemiş hep iki oğlu olmuş bana kendi annemden bir kez olsun görmediğim sevgiyi gösteriyo birkaç aydır.sürekli mutfak eşyası alıyo bi şeyler örüyor elindeki imkanlarla çabalıyo ve ben çok mutlu oluyorum.ama kendi annemde çeyreğini göremiyorum bu sevginin ilginin.şuan kredi borçları var erkek arkadaşım da ailesine yardım ediyor.bu bi senelik nişanlılık döneminde hem ben kpss için tekrar şansımı denerim o da uzman çavuşluk polislik vs.sınavlarını dener diye düşünüyorduk.bu sürede de eksikleri tamamlarız diye.ama annem böyle davrandığı için elim ayağım birbirine dolaşıyor.yanlış bi karar vermekten korkuyorum.ben de herkes gibi usulüne uygun evleneyim düğünüm nişanım olsun istiyorum ama.böyle giderse yakında beni evden de kovacak.beni yanlış yapmaya itiyor sürekli.
 
Merhabalar arkadaşım. Şuan zor bir donemdesin ve bence acele bir karar verme. Bu nisan sürecini biraz askıya al derim, böylelikle erkek arkadaşın da sen de hem para biriktirmiş olursun hem de biraz daha birbirinizi tanirsiniz.
Erkek arkadaşının lise mezunu olması senin için sorun değilse çevreyi boşver. Ve sevgisinden eminsen sen de seviyorsan, sonuna kadar git derim. Benim eski erkek arkadaşım lise terkti. Ben üni 3. sinifim hic sorun etmedim eğer verdiğim değeri haketseydi sonuna kadar giderdim... Bir de polislik astsubaylik sınavlarını biz de düşünmüştük bir an eski anılarım canlandi..
Demem o ki evden ayrilamiyorsan eger, bir sure daha katlanmak zorundasın. Annenle iliskilerini asgari düzeyde tutman su an için en doğrusu nisan isini aceleye getirme derim.
Herşey gönlünce olsun.
 
lütfen sabret. imkanın oldukça biriktir. annen zorlu bir kadın. yaşadığı zor şeyler olabilir ama sanırım karakteri de öyle ve seni gerçekten çok zorlamış. bunlara gelme. herkes kendi imkanları dahilinde hareket ediyor. belki onu bırakmaktan ve evlenmekten başka çare göremeyeceksin bir yerde ama böyle durumlarda eşine de bel bağlama yalnızca. evlenince maaşın devam edecek mi bilmiyorum ama maaş gitmeden biraz da ben kullanayım diyordur belki annen. ama senin çeyizin olan şeylerin aynısından istemek ayıp. sonuçta sen onun yetim kızısın ve taptaze bir yuva kuracaksın. her şeyin en güzeli kızımın olsun, güzel günlerde huzur içinde kullansın diye düşünmeliydi.

anne tarafından şanssız olanların bence kendilerine güvenmeleri gerekiyor herkesten önce. Napolyon'un çok sevdiğim bir sözü var: "sen asilzade değilsin.tahta geçemezsin" dediklerinde; "asalet benden başlasın o zaman" demiş. senin durumun da bu. arkanda kimse yoksa, kendi sahibin sensin. ayaklarının üstünde dur.

bölümün zor olsa da alımların olduğu bir bölüm. kpss ye asıl ve geçmeye bak. güvenli bir işin olsun. o olmuyorsa düzgün bir yerde işe gir. sabit bir mesleğin olsun. daha düğüne bir sene varmış. bu uzayabilir de sen işini bulana kadar. ücretli öğretmenlikte de sigorta olmuyor bildiğim kadarıyla. biliyorum, ücretli kölelik ama hiçbir şey olmuyorsa, onu düşün. inan, evlilikte kolay değil her zaman. bazen bir lafı annenden duyar kızar bağırırsın ama başkasından duyar, içine atmak zorunda kalırsın. en iyi sen bilirsin, hayat olağan gidişinde devam etmeyebiliyor, ayrılıklar, kavgalar, ölümler olabiliyor zamansız.

kısacası annenin dolduruşuna gelme. kendine güven. arada dolduğunda gel burada paylaş filan. Allah gelecekteki yuvanda mutlu mesut etsin seni inşallah.
 
annenin piskolojisi bozuk..sinirinde senden çıkarıyor..yaşında epey var ..neden kendini dövdürüyorsun..anne ise anneliğini bilsin..dayakla ne halletmeye çalışıyor..bir tanede suratına indir..olmaz olsun böyle anne..sevgilinlede konuş ..nikahtan neyle evlencekseniz..uzaklaş bu kadından ..arayıp sorma. kes kontağını.:cry:.acısını çıkar..senin hayatını zehir edene böyle davranılır..
 
Allah annelerimizi basimizdan eksik etmesin ama yazini okurken inan cok üzüldüm özellikle dayak meselesine cok üzüldüm.

Sakin annenden kurtulmak icin evlilikte acele etme derim. Sakin ol dua et Allah bir kapi acar Insallah.

Hakkinizda hayirlisi olsun. ..
 
malesef böyle annalerde var. benim annemde aynı belkide daha fazladır. hiç sevmedi beni.
annen sen o çocukla evlenirde pişman olursan diye kendine yer yapıyor. gelip ona dertlenme diye. işte anne diyoruz ama annecik. sen şimdi oğlanın annesinden daha ilgi ve sevgi gördün bu seni çok etkiledi normal olarak. sana şunu demek istiyorum kayınvaliden olacak kişiye ve eşin olacak kişiye annenle yaşadıklarını paylaşma. insanlar çiğ süt emmiş yeri gelir bunu başına bile kahabilirler. sana şimdi iyi davranıyor olabilirler ama ilerde bir sıkıntı olduğu zaman seni suçlamak için annene hakverirler. tecrübelerimden paylaştım.
 
bu benim ciddi 2. ilişkim. bir önceki ilişkim 7 sene sürdü.ve erkek arkadaşım üniversite mezunuydu.ekonomik durumları bizden çok çok iyiydi.ve resmi bir şey olmadan daha sürekli beni maddi konularda ezmeye çalışıyordu kendisi de ailesi de.düğününe kaç kişi gelecek ne takacaklar ki.annem sana neden hiç çeyiz yapmamış vs. vs. aldatılmam da üstüne cabası.daha sonrasında benim gibi öğretmen iki kişiyle görüştüm birkaç gün içinde onlarında niyetinin benden faydalanmak olduğunu anladım zaten başlamadan bitti.Şuan içim kafam o kadar huzurlu rahat ki.bizi birbirimize bağlayan şey acılarımız.harika bir annesi var erkek arkadaşımın kız çocuğu olsun istemiş hep iki oğlu olmuş bana kendi annemden bir kez olsun görmediğim sevgiyi gösteriyo birkaç aydır.sürekli mutfak eşyası alıyo bi şeyler örüyor elindeki imkanlarla çabalıyo ve ben çok mutlu oluyorum.ama kendi annemde çeyreğini göremiyorum bu sevginin ilginin.şuan kredi borçları var erkek arkadaşım da ailesine yardım ediyor.bu bi senelik nişanlılık döneminde hem ben kpss için tekrar şansımı denerim o da uzman çavuşluk polislik vs.sınavlarını dener diye düşünüyorduk.bu sürede de eksikleri tamamlarız diye.ama annem böyle davrandığı için elim ayağım birbirine dolaşıyor.yanlış bi karar vermekten korkuyorum.ben de herkes gibi usulüne uygun evleneyim düğünüm nişanım olsun istiyorum ama.böyle giderse yakında beni evden de kovacak.beni yanlış yapmaya itiyor sürekli.
Üzülme canım en azından sevdiğin kişi ve ailesi düzgün insanlara benziyorlar, biraz daha sabret annene. Evliliği biraz daha erken bir tarihe alsanız olmaz mı ki?
 
lütfen sabret. imkanın oldukça biriktir. annen zorlu bir kadın. yaşadığı zor şeyler olabilir ama sanırım karakteri de öyle ve seni gerçekten çok zorlamış. bunlara gelme. herkes kendi imkanları dahilinde hareket ediyor. belki onu bırakmaktan ve evlenmekten başka çare göremeyeceksin bir yerde ama böyle durumlarda eşine de bel bağlama yalnızca. evlenince maaşın devam edecek mi bilmiyorum ama maaş gitmeden biraz da ben kullanayım diyordur belki annen. ama senin çeyizin olan şeylerin aynısından istemek ayıp. sonuçta sen onun yetim kızısın ve taptaze bir yuva kuracaksın. her şeyin en güzeli kızımın olsun, güzel günlerde huzur içinde kullansın diye düşünmeliydi.

anne tarafından şanssız olanların bence kendilerine güvenmeleri gerekiyor herkesten önce. Napolyon'un çok sevdiğim bir sözü var: "sen asilzade değilsin.tahta geçemezsin" dediklerinde; "asalet benden başlasın o zaman" demiş. senin durumun da bu. arkanda kimse yoksa, kendi sahibin sensin. ayaklarının üstünde dur.

bölümün zor olsa da alımların olduğu bir bölüm. kpss ye asıl ve geçmeye bak. güvenli bir işin olsun. o olmuyorsa düzgün bir yerde işe gir. sabit bir mesleğin olsun. daha düğüne bir sene varmış. bu uzayabilir de sen işini bulana kadar. ücretli öğretmenlikte de sigorta olmuyor bildiğim kadarıyla. biliyorum, ücretli kölelik ama hiçbir şey olmuyorsa, onu düşün. inan, evlilikte kolay değil her zaman. bazen bir lafı annenden duyar kızar bağırırsın ama başkasından duyar, içine atmak zorunda kalırsın. en iyi sen bilirsin, hayat olağan gidişinde devam etmeyebiliyor, ayrılıklar, kavgalar, ölümler olabiliyor zamansız.

kısacası annenin dolduruşuna gelme. kendine güven. arada dolduğunda gel burada paylaş filan. Allah gelecekteki yuvanda mutlu mesut etsin seni inşallah.


öncelikle teşekkür ederim yorum için.ben fazla uzatıp sıkmamak adına birçok şeyden bahsetmedim.annemin asıl sorunu para.beni okutmuş senelerce emek vermiş atanmadan nasıl evlenmeyi düşünürmüş.önce bi atanıp onlara yardım edecekmişim sonra evlenmeyi düşünebilirmişim.eğer şuan atanmış olsaydım eminim erkek arkadaşımın statüsü umurlarında olmayacaktı.bu yazdan sınavdan çıktıktan sonra ümitliydim atamam olabilir demiştim annem ve kardeşime annemin tavırları o kadar değişmişti ki birkaç gün öncesinde yine bana hakaretler edip üzerime yürümüştü oysa.ben bu düşünceyi kötü buluyorum.bence bi anne çocuğunu karşılık bekleyerek besleyip büyütmemeli zaten ona sevgini ilgini emeğini verirsen zamanı geldiğinde o da annesinin yanında olur ki ben öyle merhametli vefalı bir insanım başkalarına karşı bile bir de söz konusu annem olunca elbette zor zamanlarında yardım etmeyi düşünürüm.ayrıca şöyle de bir şey var.ben kendi çabalarımla okudum burslarla yardımlarla okudum annemden babamdan çok öğretmenlerimin devletin desteğiyle bitirdim üniversiteyi.sürekli bana seni ben okuttum diye bir şeyleri başıma kakması çok yanlış geliyor bana.bir anne babanın görevidir zaten büyütmek okutmak evlendirmek vs.annem ben össye hazırlanırken de senden bi şey olmaz zaten yapamayacaksın kazanamazsın vs.diyordu bana.neler neler ya..anlatmakla bitmez.benim istediğim huzurlu bir yuva sadece kavga gürültü şiddetin olmadığı bir yuva.çeyiz konusunda evet aldığım şeylere hasetle bakıyor.mutluluğumu paylaşmıyor göstermeye korkuyorum aldıklarımı.bu nasıl annelik bilmiyorum.bu arada sürekli din konusunda hassas olduğumu bildiğinden sana annelik hakkımı helal etmiycem diyor.ama evladın da anne baba üzerinde üzerinde hakkı var bunları hiç düşünmüyor...evlenmeyi düşündüğüm insan konusunda kafam çok rahat içimde sevgi ya da güvenle ilgili en ufak şüphe yok biraz olsa inanın bu kadar rahat konuşamazdım.nişan için acele etmemizin sebebi annem aten.elalem laf eder kaç aydır geziyosunuz adını koysunlar artık diyen o.nişan için hiçbir şey yapmayan yine o.ben çabalarken bana engel olan yine o.psikolojımi allak bullak etti.bir sürü hiçbir şey yapmadan düşüncem.umarım en doğru kararı veririm.
 
annenin piskolojisi bozuk..sinirinde senden çıkarıyor..yaşında epey var ..neden kendini dövdürüyorsun..anne ise anneliğini bilsin..dayakla ne halletmeye çalışıyor..bir tanede suratına indir..olmaz olsun böyle anne..sevgilinlede konuş ..nikahtan neyle evlencekseniz..uzaklaş bu kadından ..arayıp sorma. kes kontağını.:cry:.acısını çıkar..senin hayatını zehir edene böyle davranılır..

o kdar gurur kırıcı bir şey ki .anneye babaya saygılı olunmalı böyle öğrendim böyle yerleşti bende.el kaldırmadım asla.ama bugün kafamı yatağımın yanındaki duvara vurdu birkaç kez elimi parmaklarımı ısırdı.gücüm yetmiyor itmeye kendimi korumaya çalışıyorum bir de döv beni annesine el kaldırıyor diye bağırıyor.kardeşime seslendim birkaç kez geldi dayak yiyen benim bırak lan benim annemi demez mi...hala çıkmıyor aklımdan.ben annemin bilinçli yaptığını düşünüyorum tüm bunları.evlenince umarım Allah muhtac etmez tek dileğim bu.ben çok merhametliyim zorda kaldığını duysam yardım ederim ama içimde zerre sevgi yok kalmadı.
 
Üzülme canım en azından sevdiğin kişi ve ailesi düzgün insanlara benziyorlar, biraz daha sabret annene. Evliliği biraz daha erken bir tarihe alsanız olmaz mı ki?

keşke mümkün olsaydı eşyalar alınacak düğün yapılacak hep masraf bunlar.beklemek zorundayım malesef.sabretmeye çalışıyorum ben de ama sürekli bir şeyleri bahane edip üzerime geliyor.zor gerçekten Allahtan yardım diliyorum her gün.teşekkür ederim ilgilendiğin için.
 
yeni nişan atmış birisi olarak az çok aynı şeyleri yaşadım bende seninle..

annem istenme ve nişan gecemde sanki evden cenaze çıkmış gibi bütün gün ağlayıp sakinleştirici flan almıştı hiç unutmam o günü...

yani anneler böyle. bir şekilde bence kesinlikle doğruyu hissediyorlar...

benim eski nişanlımda orta okul mezunuydu.. kesinlikle kınamıyorum yanlış anlama. ama emin ol o fark bile vakit geçirdikçe anlaşılıyor ortaya çıkıyor...

keşke en başta annemi dinleyip hiiiiiiiç nişan yapmasaydım bile diyorum..

bu arada bende 1 sene konuştum ve evlilik kararı almıştım.[/QUOT

bu benim 2.ilişkim ilki üni.mezunu ve varlıklıydı.biliyo musun onunlayken her şey iyi gibi gözükse de benim içimde hep huzursuzluk vardı.bi şeyler eksikti ya da kötü bi şey olacaktı sanki.sonunda olmadı aldatıldım ailem aşağılandı bizim maddi durumumuz onlardan kötü diye ezmeye çalıştılar vs..şuanki erkek arkadaşımla çok huzurluyum.anadolu lisesi mezunu üni.devam etmemiş.çok düzgün bir karakteri var.bana çok benziyor.ve onunla ilgili aklım kalbim çok rahat.annemin sevgilimle ilgili yorumu şu tamam çocuğun karakterine bi şey dediğim yok fiziksel olarak da çok yakışıyosunuz ama senin seviyende değil..erkek arkadaşım devlet memuru olsaydı çok severdi eminim ya da ailesi varlıklı olsaydı.benim annemin asıl kriteri bu.senin annen neler düşündü de karşı çıktı bilemiyorum.şuan huzurluysan eğer senin adına sevindim.
 
Back