- 18 Temmuz 2022
- 25
- 7
- Konu Sahibi ogretmenimsi
- #1
Herkese merhaba. Çıkmazdayım, dinlerseniz çok sevinirim. Öncelikle ben 27 yaşındayım. Bir abim var iki yıl önce evlendi. Annemle yasıyorum babam 15 sene önce kalp krizinden vefat etti. Evi ben idare ediyorum. Gel gelelim ki annem zor şeyler yaşadı ve haliyle bize çok bağlandı hep korumacı yaklaştı. Allah razı olsun okuttu bizi meslek sahibi etti. Ben de hiçbir zaman kötülük edip üzmedim ne isterse yaparım. Annem nedense kimseye güvenmez oldu. Abimin evliliğine de onay vermedi o yüzden görüşmüyor. Benim de bu zamana kadar hiçbir kız arkadaşımı sevmedi. Her dışarı çıktığımda surat asmalar, kavga etmeler, bedduaya varan hakaretler.. İnsanlar sana ne yaptı da sevmiyorsun diyorum ya. En yakın arkadaşım benden 4 yaş büyükmüş ne işi varmış benimle o yüzden güvenmiyormuş. E yaşıtlarımı da beğenmiyor, onlara da laf ediyor. Artık ne yapacağımı şaşırdım. Çok bunaldım konuşuyorum anlatmaya çalışıyorum olmuyor. Koskoca öğretmen olarak ilkokul çocuğu gibi baskı altında yaşıyorum. 40 veli 40 çocukla baş ediyorum annemle edemiyorum. Evde telefonla bile konuşamıyorum sorguya çekiyor. Kendi kafasında kurdukları ile yaşıyor. Her mesleğin iyisi kötüsü var evet buna indirgemek istemiyorum ama öğretmen ya okulda parmakla gösterilen insanlar ne kadar kötü olabilir? Ya da ben kötü ortamlara girecek insan mıyım? Ama zorla sokar beni kandırırlarmış ben safmışım. Arkadaşlarım beraber tatile gidiyorlar beni yollamadı tabii ki.. Üstelik hepsiyle tanıştırıyorum sırf sevsin diye ama olmuyor. Hepsine kulp takıyor. En basitinden bir restorana gitmem bile sorun oluyor kavga çıkıyor benim de moralim bozuluyor çıkamıyorum. Akıl verir misiniz ne yapmam gerekiyor?
Abiniz kendini kurtarmış sizde kurtarın bence.
ama denemek lazım
biraz suçun bende olduğunu düşünüyorum. Abim biraz daha dik başlıydı ve kurtardı kendini. Ben vicdanıma yenik düştüm çoğu zaman her şeye tamam diyerek..
