Dün akşam bir haber gördüm tam anlatmaya çalıltığınız olaya dair. Büyük bir yangın var baba çocuğunu arabaya almış gidiyor. Çocuk yangından korkmasın diye baba şarkı söylüyor. Her şey normal havası vermek adına.Eşinizi çok sorumsuz ama siz de hatalisiniz.
Birincisi çocuk dediğin canı da acisia- bir yer de kanasa bir süre sonra unutur. Ama sizin panik halinde oraya gelmeniz-bagirip çağırıp bir de çocuğun sizden sonra en kıymetli verdigi kişiyi azarlamaniz onda resmen travma etkisi yaratmıştır. Aslında düşse, düştü kalktı oldu bitti yani. Eminim ki sizin tavirlarinizla daha çok korkmuş ve canı daha çok acimistir. Anne olmak gerçekten çoook kötü bir manzarayla bile karşılaşsan yüzünde gülücükle - panik yapmadan ,onu da korkutmadan bir çözüm bulmayı gerektirir.
Anne miyim?
Hayır değilim ama sizin gibi bebeğine karşı aşırı korumacı, öfkesini dile getirmekten çekinmeyen ve bir sebepten oramizi buramizi carptigimizda kıyameti koparıp saldıracak yer arayan bir anne hatırlıyorum çocukluğuma dair. Öyle ki biraz aklım erdikten sonra aslaaa hiçbir sorunumu ona anlatmadım. Bence siz anneniz için vs değil, iyi bir anne olmak için öfkenizi kontrol altına almayı öğrenin.
Eşinizin yaptığı olay sorumsuzluk ama düşünce onun da canı acimistir,nihayetinde babası. ama sizin -kendi akrabalariniz ve çocukların- yanında ona hakaretler etmeniz tabii ki sizi haklıyken haksız yapıyor.
Şöyle bir senaryo düşünün. Eşinizin ailesinin evindesiniz, cumbur cemaat.
Mutfakta fırından keki alıp masaya koyarken o anlik fırını açık unuttunuz ve çocuğunuz firina değdi, yanık oldu. Eşiniz ağlama sesine gelip size hakaretler etse, 'bir yapman gereken çocuk bakmak onu bile beceremedin' dese, o arada onun çiğirmasina çocuk daha çok ağlasa ve herkes sizin kavganizi izlese...
Ne kadar onur kirici!
Siz Nasıl davranirdiniz? Eşiniz yine yemeğe gelmemis. Siz böyle bir senaryoda ne yapardınız?
Bence panik halinde kendinizi sakinleştirmeyi öğrenmeniz lazım. Böyle devam ederseniz çocuk büyüyene kadar hem hastalık sahibi olursunuz hem de esinizle çocuğunuzla iletişiminiz bozulur
Kafanın arkası yada önü diye bir ayrım yok genel olarak kafaya alınan travmalar önem arz eder. 3 gün-gece uykusuz kalmanızda sizin tercihiniz. Belki de biraz daha relaks olmalısınız.Haklisiniz aslinda, bende kendimi bu konuda dizginlemeye calisiyorum, ama basin arkasina alinan darbeler icin cok ama cok hassasim cunku sonrasinda ben 3 gun cocugu uyku uyumadan izliyorum huzurla uyurken uyandirip bilinci acik mi diye kontrol ediyorum o yuzden bu benim icin cok onemli. Mesela oglum cok harwketli bir gun once uyuturken kafasinin tepesinde sislik fark ettim vurmus bir yere ve baya bildiginiz alninin uzeri sismis, ama onu onemsemedim bile alninda cunku, ama basin arkasina alinan darbeler cok tehlikeli olabiliyor o yuzden ona cok dikkat etmeye calisihorum.
Hayir cocuk bu, sen gozunjn icine bakarken de vurabilir kafayi, ben sadece oyuna dalip cocugu unutmasina sinirleniyorum. Boyle halleri oluyor zaman zaman benim cok ofkelendigim. Cocugun dusmesine degil, goz gore gore dusmesine dayanamiyorum.
Gecen aksam mesela cay iciyoruz, sehpaya cayi birakmis telefona dalmis bende diger odadayim. Odaya bir girdim cocuk sicak cay bardagina elini sokmak uzere, ama esim telefona gomulmus, ben odaya girip ayyy deyince esim hemen bardagi cekti de cocuk son saniye yanmaktan kurtuldu.
Anne baba olmak biz gozunun surekli cocugun zuerinde olmasi demek, buna dikkat ettigin halde oluyorsa o kaader kismet.
Bende bu hallerine cok kiziyorum aslinda, ama askim dikkat et gozunj seveyim diye yaklasirim genelde. Cocuk kafasinin uzerine bu yuzden dusunce bende delirdim ne yalan soyleyeyim.
Asiri korumaci bir anne degilim aslinda, aksine herseyi kendi yapsin diye birakirim, koltuga tirmanmasina dusecegini bile bile izin veririm ama dustugunde cani yanmasin diye uygun ortami hazirlarim mesela, babasi tam tersi ugrasma sen cikmaya diye kucaklar koyar koltugun uzerine.
Yani korumaci oldugumdan degil sorumsuzluga tahammulum olmadigindan aslinda. Ama ofkemi kontrol altinda tutabilmeyi ogrenmeliyim belki de haklisiniz. O kadar zorlu bir hamilelik, oncesinde bebek kaybi vs yasadim ki, sinirlerimi konu oglum oldugunda zapt etmek imkansizlasiyor
Bence anneniz psikolojik olarak normal bir durumda değil. Bir şekilde ikna eşin ve bir doktora görünün.cok ama cok uzgunum aslinda, annem hep hersey guzellikle olsun, sorun cikmasin kimse kavga etmesin, guzel guzel yasayalim istiyor, ama tabiki hayatin icinde atismalar kapismalar olabiliyor. Ve annem bunlari cok fazla icsellestirip uzatiyor, boyle olunca atisip bagirisip 15 dakika sonra unutacagimiz bir mevzu haftalarca surebiliyor...
Bugun abimler kahvaltiya geldi, benim 13 aylik bir bebegim var abimlerin kizi ise 19 aylik. Bizim minik hala tam yuruyemiyor, ancak abimin kizi tabiki kopuk ucurtma gibi ve surekli oglumu onun gibi kossun filan diye cekeleme halinde... bu yuzden bizim minik henuz kendini kollayamadigindan bizim onu kollamamiz gerekiyor.
Tum gun bir gozumuz cocuklarin uzerinde oturduk yedik ictik sohbet muhabbet. Ogleden sonra cocuklari disari cikartacaktik abim ve esim oyun konsolundan oyun acmis oynuyor, ufakliklar da ortada dolaniyor tabi. Esime ben hazirlaniyorum siz iki dakika sunlara goz kulak olun dedim, ben yan odadaydim ki icerden inanilmaz bir gurultu koptu, buyuk bisey devirdiler herhalde o kdar gurultu cikamaz baska turlu diye kosarak iceri gittigimde oglum aglamaktan katilmisti, esimle abim oyuna dalmislar, yegenim oglumu cekelemis arkadan ve bizimki kafa ustu geri geri zemine dusmus, buyuk bisey devirdiler herhalde dedigim o dehset ses oglumun kafasindan gelmis!
Cok ofkelendim, 5 dakika bakiver dedim baslarim oyununuza cok mu lazim simdi diye soylendim agzini acip tek kelime edemedi tabi, oglumu sakinlestiemeye calisiyoruz, o sirada abim de kizina soyleniyor naptin bak dustu goruyomusun diye kucucuk kizcagiz da basladi aglmaya, abime dondum yahu kizin sucu yok cocuk onlar tabiki cekeleyecek ben esime kiziyorum goz ucuyla da mi bakmaz insan bosu bosuna kiza bagirma dedim yegenim de korkmus agliyor bir yandan kendi cocugumu sakinlestirip bir yandan yegenimi sakinlestiriyorum filan, ama esime o kdar ofkeliyim ki, durup durup soyleniyorum.
Annem de bie sureligine bizde kaliyor oglumu baktigi icin babam sehir disinda. Neyse cocuklari sakinelstirdik ama tadimiz kacti tabi, disari ciktik, Cocuklari biraz oyun alanina goturduk filan herkes evine dagildi. Annemde 10 karis surat!
Eve geldik baktim cikmiyo odadan, hadi yemek hazir dedim ben yemicem tadim kacti dedi, daha hava kararmadan odasina girdi defalarca cagirdim hic yuzume bakmiyor...
Sonra odasina gittim, annem baya baya fenalasmis agliyor! Ama ne aglmak! Yuzu gozu morarmis!!!! Ne gerek var tatsizlik cikariyorsun abinlere ayip oldu, sen kavga dovusle mi besleniyorsun mutlu mu oluyorsun huzursuzluktan, cocuk o dusecek tabi filan falan ama olayi oyle bir icsellestirmis ki, sanki ben abimlere sizin yuzunuzden oglum dustu filan diye agzima geleni saymisim evden kovmusum da bir daha asla gorusmezmisiz gibi...
Olayi kendi icinde buyutmus te buyutmus! Abim benden 1 yas buyuk esi ise benden yasca kucuk bile, 6 senedir icimizde zaten aramiz da cok iyidir yani birbirimize her turlu nazimiz da gecer aslinda! Ben esimle tartistim diye olayi bambaska bir yere cekmis! O olayi uzattikca bende esimle tekrar tekrar kapistim bak olay nereye geldi goruyomusun diye!
Sonuc: kimse aksam yemegi icin kurdugum sofraya bile oturmadi, esimle ben kavgaliyiz konusmuyoruz, annem benimle konusmuyor ve ortada inanilmaz bir huzursuzluk var!
Bunun gibi olaylari aslinda hep yasiyoruz. Ama annem le ayni evde yasamadigimiz icin 1 saat sonra hayatimiz normale donuyor. Ama su an durum oyle bir halde ki 15 gun boyunca bu sacma sapan huzursuzlugun icinde oluruz kesin, ve bu huzursuzlukta yeni yeni kavgalar dogar olay buyur de buyur!
Cok merak ediyorum diger anneler de boyle mi? Sirf annemin bu huyu yuzunden kimseyle gorusmek istemiyorum!
Onu da nerden cikarttiniz? Hic kizmadim onlara aksine, esimin benzer davranislari hep oldugu icin ona tahammulum yok sadece.Bence icten ice abinize ve cocuguna kiziyorsunuz.
Sonucta abiniz de cocuguyla ilgilenseydi yegen sizinkini dusurmezdi degil mi?
Siz kocaniza kizarken alttan alttan abinize de hatta yegene de kizmis ve laf gondermissiniz bence
Ortaligi da iyice ayaga kaldirmissiniz
Olayi buyuten sizsiniz.
Anneniz de sizin gibi demek o da uzatmis
Neyse kapayin konuyu
Siz de bir daha boyle tepkiler vermeyin ya da abiniz ve ccocuklariyla daha az gorusun
Maalesef duygusal ve fiziksel olarak bu derece naif ve hassas insanları pek anlayamıyorum.cok ama cok uzgunum aslinda, annem hep hersey guzellikle olsun, sorun cikmasin kimse kavga etmesin, guzel guzel yasayalim istiyor, ama tabiki hayatin icinde atismalar kapismalar olabiliyor. Ve annem bunlari cok fazla icsellestirip uzatiyor, boyle olunca atisip bagirisip 15 dakika sonra unutacagimiz bir mevzu haftalarca surebiliyor...
Bugun abimler kahvaltiya geldi, benim 13 aylik bir bebegim var abimlerin kizi ise 19 aylik. Bizim minik hala tam yuruyemiyor, ancak abimin kizi tabiki kopuk ucurtma gibi ve surekli oglumu onun gibi kossun filan diye cekeleme halinde... bu yuzden bizim minik henuz kendini kollayamadigindan bizim onu kollamamiz gerekiyor.
Tum gun bir gozumuz cocuklarin uzerinde oturduk yedik ictik sohbet muhabbet. Ogleden sonra cocuklari disari cikartacaktik abim ve esim oyun konsolundan oyun acmis oynuyor, ufakliklar da ortada dolaniyor tabi. Esime ben hazirlaniyorum siz iki dakika sunlara goz kulak olun dedim, ben yan odadaydim ki icerden inanilmaz bir gurultu koptu, buyuk bisey devirdiler herhalde o kdar gurultu cikamaz baska turlu diye kosarak iceri gittigimde oglum aglamaktan katilmisti, esimle abim oyuna dalmislar, yegenim oglumu cekelemis arkadan ve bizimki kafa ustu geri geri zemine dusmus, buyuk bisey devirdiler herhalde dedigim o dehset ses oglumun kafasindan gelmis!
Cok ofkelendim, 5 dakika bakiver dedim baslarim oyununuza cok mu lazim simdi diye soylendim agzini acip tek kelime edemedi tabi, oglumu sakinlestiemeye calisiyoruz, o sirada abim de kizina soyleniyor naptin bak dustu goruyomusun diye kucucuk kizcagiz da basladi aglmaya, abime dondum yahu kizin sucu yok cocuk onlar tabiki cekeleyecek ben esime kiziyorum goz ucuyla da mi bakmaz insan bosu bosuna kiza bagirma dedim yegenim de korkmus agliyor bir yandan kendi cocugumu sakinlestirip bir yandan yegenimi sakinlestiriyorum filan, ama esime o kdar ofkeliyim ki, durup durup soyleniyorum.
Annem de bie sureligine bizde kaliyor oglumu baktigi icin babam sehir disinda. Neyse cocuklari sakinelstirdik ama tadimiz kacti tabi, disari ciktik, Cocuklari biraz oyun alanina goturduk filan herkes evine dagildi. Annemde 10 karis surat!
Eve geldik baktim cikmiyo odadan, hadi yemek hazir dedim ben yemicem tadim kacti dedi, daha hava kararmadan odasina girdi defalarca cagirdim hic yuzume bakmiyor...
Sonra odasina gittim, annem baya baya fenalasmis agliyor! Ama ne aglmak! Yuzu gozu morarmis!!!! Ne gerek var tatsizlik cikariyorsun abinlere ayip oldu, sen kavga dovusle mi besleniyorsun mutlu mu oluyorsun huzursuzluktan, cocuk o dusecek tabi filan falan ama olayi oyle bir icsellestirmis ki, sanki ben abimlere sizin yuzunuzden oglum dustu filan diye agzima geleni saymisim evden kovmusum da bir daha asla gorusmezmisiz gibi...
Olayi kendi icinde buyutmus te buyutmus! Abim benden 1 yas buyuk esi ise benden yasca kucuk bile, 6 senedir icimizde zaten aramiz da cok iyidir yani birbirimize her turlu nazimiz da gecer aslinda! Ben esimle tartistim diye olayi bambaska bir yere cekmis! O olayi uzattikca bende esimle tekrar tekrar kapistim bak olay nereye geldi goruyomusun diye!
Sonuc: kimse aksam yemegi icin kurdugum sofraya bile oturmadi, esimle ben kavgaliyiz konusmuyoruz, annem benimle konusmuyor ve ortada inanilmaz bir huzursuzluk var!
Bunun gibi olaylari aslinda hep yasiyoruz. Ama annem le ayni evde yasamadigimiz icin 1 saat sonra hayatimiz normale donuyor. Ama su an durum oyle bir halde ki 15 gun boyunca bu sacma sapan huzursuzlugun icinde oluruz kesin, ve bu huzursuzlukta yeni yeni kavgalar dogar olay buyur de buyur!
Cok merak ediyorum diger anneler de boyle mi? Sirf annemin bu huyu yuzunden kimseyle gorusmek istemiyorum!
Hepsi tamam ama madem okadar sert düştü eminsiniz,sesler duymuşsunuz,katılarak ağlamış ve pimpiriksiniz,keşke acile götürseydiniz..ben olsam öyle yapardım.nyse geçmiş olsun.O esnada fazla bagirmis olabilirim, cok ama cok ofkelendim cunku, ama sonrasinda uzatmadim, normal davrandim. Annem ona sinirlenmis en cok zaten ozur bile dilemedin hicbisey olmamis gibi davrandin dedi.
Acikcasi anlattigimdan fazla birsey cidden olmadi, bagirdim sadece baslarim oyununa al gordunmu simdi filan diye, sonra abim kendi kizina bagirinca yegenimi sakinlestirip ben esime kiziyorum herzaman boyle, bir gozun cocukta olsun hep diyorum ama o kendini kaybediyor telefon ya da televizyona bakarken, siz benim ne yasadigimi biliyomusunjz ki? O dustu 10 sakika agladi sustu ben 2 gun acaba kustumu acaba cok mu uyudu ay huysuzlandi birsey mi var diye kendimi yiyecem simdi, bana sakin ol deyip durma diye tersledim. Tepkim fazla olabilir ama bu gibi durumlarda benim de mizacim boyle herhalde sakin kalamiyorum, ama bende ofke patlamasi yasamadim yani.
Bi de cocuk katilmis agliyo kucagimda, abim, esim filan hepsi cocugu kucagimdan alip cekeleye cekeleye sakinlestirmeye calisiyolar. Ya bi birakin ben annesiyim diye kizdim. Cpcuk dusmus bakmamislar simdi cocuk agliyo diye kucagimdan cekeliyolar. Akillarinca kendileri sakinlestirecek...
Acikcasi baskasinin yaninda kavga etmeyi bende hic sevmem, ama bir suredir annem bizimle kaliyor ve surekli bir aradayiz ister istemez. Durum boyle olunca herseyimize sahit oluyor. Onun da cok etkisi var aslinda. Yani o esnada bisey yok tamam deyip sonra esime kizacak olsam yine basbasa olmucaktik annem yine sahit olacaki kavgamiza. O zaman da kapanmis mevzu ne diye actin sen zevk mi aliyosun huzursuzluktan siyecekti eminim.
Kahretsin ki bende anneme cok ama cok duskunum, azicik sesi bozuk geldi telefonda diye balayindan erken donmuslugum var... benim bu zaafimi da biliyor diye herhalde bu kadar merhametime oynuyor benim...
Daha once yataktan dustu,en az 80 cm mesafe... acilde solugu aldigimizda cocugun durumuna gozlerinin kaymasina filan baktilar. Genel durumu iyi hic yok yere radyasyon vermeyelim kusma bilinc kaybi olursa hemen gein dediler. Yani yine gittigimizde ayni sey olacak, bilinci acik, kusma yoksa, gozlerde kayma yoksa, keyfi yerindeyse sadece takip diyor doktorlar.Hepsi tamam ama madem okadar sert düştü eminsiniz,sesler duymuşsunuz,katılarak ağlamış ve pimpiriksiniz,keşke acile götürseydiniz..ben olsam öyle yapardım.nyse geçmiş olsun.
Bence siz öyle dediler bir iki sefer diye böyle durumlarda götürmemezlik yapmayın.Daha once yataktan dustu,en az 80 cm mesafe... acilde solugu aldigimizda cocugun durumuna gozlerinin kaymasina filan baktilar. Genel durumu iyi hic yok yere radyasyon vermeyelim kusma bilinc kaybi olursa hemen gein dediler. Yani yine gittigimizde ayni sey olacak, bilinci acik, kusma yoksa, gozlerde kayma yoksa, keyfi yerindeyse sadece takip diyor doktorlar.
Böyle durumlarda ilk 15 dk kritik zamandır.Bence siz öyle dediler bir iki sefer diye böyle durumlarda götürmemezlik yapmayın.
Olmaz olmaz da Allah korusun anlayamazsınız.
Nyse olur böyle şeyler bidaha dikkatli olur herkes
cok ama cok uzgunum aslinda, annem hep hersey guzellikle olsun, sorun cikmasin kimse kavga etmesin, guzel guzel yasayalim istiyor, ama tabiki hayatin icinde atismalar kapismalar olabiliyor. Ve annem bunlari cok fazla icsellestirip uzatiyor, boyle olunca atisip bagirisip 15 dakika sonra unutacagimiz bir mevzu haftalarca surebiliyor...
Bugun abimler kahvaltiya geldi, benim 13 aylik bir bebegim var abimlerin kizi ise 19 aylik. Bizim minik hala tam yuruyemiyor, ancak abimin kizi tabiki kopuk ucurtma gibi ve surekli oglumu onun gibi kossun filan diye cekeleme halinde... bu yuzden bizim minik henuz kendini kollayamadigindan bizim onu kollamamiz gerekiyor.
Tum gun bir gozumuz cocuklarin uzerinde oturduk yedik ictik sohbet muhabbet. Ogleden sonra cocuklari disari cikartacaktik abim ve esim oyun konsolundan oyun acmis oynuyor, ufakliklar da ortada dolaniyor tabi. Esime ben hazirlaniyorum siz iki dakika sunlara goz kulak olun dedim, ben yan odadaydim ki icerden inanilmaz bir gurultu koptu, buyuk bisey devirdiler herhalde o kdar gurultu cikamaz baska turlu diye kosarak iceri gittigimde oglum aglamaktan katilmisti, esimle abim oyuna dalmislar, yegenim oglumu cekelemis arkadan ve bizimki kafa ustu geri geri zemine dusmus, buyuk bisey devirdiler herhalde dedigim o dehset ses oglumun kafasindan gelmis!
Cok ofkelendim, 5 dakika bakiver dedim baslarim oyununuza cok mu lazim simdi diye soylendim agzini acip tek kelime edemedi tabi, oglumu sakinlestiemeye calisiyoruz, o sirada abim de kizina soyleniyor naptin bak dustu goruyomusun diye kucucuk kizcagiz da basladi aglmaya, abime dondum yahu kizin sucu yok cocuk onlar tabiki cekeleyecek ben esime kiziyorum goz ucuyla da mi bakmaz insan bosu bosuna kiza bagirma dedim yegenim de korkmus agliyor bir yandan kendi cocugumu sakinlestirip bir yandan yegenimi sakinlestiriyorum filan, ama esime o kdar ofkeliyim ki, durup durup soyleniyorum.
Annem de bie sureligine bizde kaliyor oglumu baktigi icin babam sehir disinda. Neyse cocuklari sakinelstirdik ama tadimiz kacti tabi, disari ciktik, Cocuklari biraz oyun alanina goturduk filan herkes evine dagildi. Annemde 10 karis surat!
Eve geldik baktim cikmiyo odadan, hadi yemek hazir dedim ben yemicem tadim kacti dedi, daha hava kararmadan odasina girdi defalarca cagirdim hic yuzume bakmiyor...
Sonra odasina gittim, annem baya baya fenalasmis agliyor! Ama ne aglmak! Yuzu gozu morarmis!!!! Ne gerek var tatsizlik cikariyorsun abinlere ayip oldu, sen kavga dovusle mi besleniyorsun mutlu mu oluyorsun huzursuzluktan, cocuk o dusecek tabi filan falan ama olayi oyle bir icsellestirmis ki, sanki ben abimlere sizin yuzunuzden oglum dustu filan diye agzima geleni saymisim evden kovmusum da bir daha asla gorusmezmisiz gibi...
Olayi kendi icinde buyutmus te buyutmus! Abim benden 1 yas buyuk esi ise benden yasca kucuk bile, 6 senedir icimizde zaten aramiz da cok iyidir yani birbirimize her turlu nazimiz da gecer aslinda! Ben esimle tartistim diye olayi bambaska bir yere cekmis! O olayi uzattikca bende esimle tekrar tekrar kapistim bak olay nereye geldi goruyomusun diye!
Sonuc: kimse aksam yemegi icin kurdugum sofraya bile oturmadi, esimle ben kavgaliyiz konusmuyoruz, annem benimle konusmuyor ve ortada inanilmaz bir huzursuzluk var!
Bunun gibi olaylari aslinda hep yasiyoruz. Ama annem le ayni evde yasamadigimiz icin 1 saat sonra hayatimiz normale donuyor. Ama su an durum oyle bir halde ki 15 gun boyunca bu sacma sapan huzursuzlugun icinde oluruz kesin, ve bu huzursuzlukta yeni yeni kavgalar dogar olay buyur de buyur!
Cok merak ediyorum diger anneler de boyle mi? Sirf annemin bu huyu yuzunden kimseyle gorusmek istemiyorum!
Saydığınız çoğu şey ihmal sonucu yalnız...Bebeğimin düşmedği yer kalmadı, koltuk artık bizde olağan bir şey.
Beşikten tarzan gibi tırmanır atlarlar, mama sandalyesinden beyin üstü ıslak zemine düşerler, tezgaha tırmanıp çıkamayınca arkaya doğru giderler, bebek arabasından fırlar, oto koltuğundan bir hamlede superman edasıyla uçarak düşerler falan filan.
Cok guzel aktarmissiniz tesekkur ederim. Ben 15 dakika soyle dursun, uzerinden 36 saatten fazla gecti hala izliyorum cocugu, daha biraz once misil misil uyuyan bebegi durtup tepki veriyoe mu diye baktim:) zaten saydiginiz gibi goz kaymasi, takip sorunu, kusma vs olsa sakika beklemezdim. Ama sakinlestikten sonra normal haline dondu gayet, sadece uyku saati cok gecmisti, arabada oyun alanina giderken 15 dakika sekerleme yapti ama sonrasinda uyanip normale dondu.Böyle durumlarda ilk 15 dk kritik zamandır.
Çocuk sakinleştiğinde önce onun eskisi gibi hareket edip edemediği kontrol edersiniz.
Sonra elinize bir cisim alır şakalaşarak göz takibi yapabiliyor mu diye bakarsınız.
Daha sonrasında emzik ya da benzeri bir şeyi vererek, yutkunma ve konuşma becerisini kontrol edersiniz.
Kusma, uyku hali, kısa süreli bir bilinç kaybı yoksa ve yukarıda saydığım şeyler olumlu ise doktora götürülmez.
Eğer öyle olsa idi, günde 6 7 kere doktora gitmem gerecekti.
Bebeğimin düşmedği yer kalmadı, koltuk artık bizde olağan bir şey.
Beşikten tarzan gibi tırmanır atlarlar, mama sandalyesinden beyin üstü ıslak zemine düşerler, tezgaha tırmanıp çıkamayınca arkaya doğru giderler, bebek arabasından fırlar, oto koltuğundan bir hamlede superman edasıyla uçarak düşerler falan filan.
Çocuk doktorumız ve acil uzmanları saydığım maddelere dikkat etmemi ve eğer bunlar olmasa bile bebeğimde beni huzursuz eden ufacık bir şey olursa getirmemi söylemişlerdi.
Oto koltuğu, mama sandalyesi, bebek arabası vb türevli her kilidi açıyorlar öncelikle bunu söyleyeyim.Saydığınız çoğu şey ihmal sonucu yalnız...
Bebeğin koltuk tepesinde işi olamaz mesela. Kendi kaşla göz arasında tırmandıysa başka ama bebekleri korumasız koltuk ve yatak tepelerinde bırakınca düşmelerine şaşmamak lazım.
Mama saldalyesi, oto koltuğu, bebek arabası bunlar emniyet kemeriyle kullanılır. Doğru kullanılduğı zaman çocuk hiç birinden uçup düşemez. İstediği kadar hareketli olsun.
Okuyanların kulağına küpe olsun bunlar. Kolayca önlenebilecek bir sürü kaza boşu boşuna bebeklerin başına geliyor. Sonra adı "çocuklar düşe kalka büyür" oluyor. Sapla samanı ayırmak lazım.
Oto koltuğu, mama sandalyesi, bebek arabası vb türevli her kilidi açıyorlar öncelikle bunu söyleyeyim.
Peçete almak için arkamı döndüğüm anda kafa üstü çakılmıştı mesela.
Hatta gardrop tipi ağır mı ağır buzdolabının kapaklarını da açıyorlar, çocuk kilidi var evimin her yerinde ama nafile, onları da yalama yaptılar.
Geçen hafta tv ünitemizin kapaklarını bir daha açılmamak üzere çiviledik!
Benimkiler böyle çocuklar...
Koltuk tepesi ya da korumalı beşik, çocuğunuz aşırı hareketli ise engellemeniz imkansız.
Arkaya düşen oyuncağını istediğinde siz eğilip alırken koltuk tepesindenzıplamasıyla karşılaşırsınız.
Şuan küçük bebeğim 13 aylık, büyüğü 27 aylık, tırmanmadıkları yer yok.
Büyüğün boyu yettiği için kapıları açıyor, küçük aşırı güçlü olduğu için abisinin yardımıyla uzun yerlere tırmanıyor.
Yani sizin söylediğiniz ihmaller benim evimde geçerli değil, tuvalete bile çocukla giren anneyim.
Ama o sırada da banyo dolabına girer, rafları çekerler.
Aynen öyle, takıntılı bir anneyim güvenlik konusunda.Söz konusu çocuk olunca size hak veriyorum. Bazen kaşla göz arasında olan oluyor tırmanan çocukla. İnsanlık hali, 24 saat çocuk izlemek imkansız tabii. Benimki daha çok bebekler içindi.
Ben yaşamadım ama bir iş arkadaşımın başına geldi. Arabada giderlerken çocuk oyun oynamak, dalga geçmek için enniyet kemerini çözüvermiş. Arkadaşım hemen sağa çekip çocuğuna orada sıkı bir uyarıda bulunmuş. Sanırım bir daha yapmamış çocuk. Bu tür şeylerin şakası yok. Allah korusun. :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?