Babam konusu ise aynen dediğiniz gibi . O da yok gibi. bir kere yolda kalmistim da bekarken babama dedim ben napayım dedi. Doğuma bir hafta kala bebeğime elin p*çi dedi. Onu da yok sayıyorum. Kısaca annem babam var ama annelik babalık görmedim. Bebekten dolayı parça parça cevap verdim sorularınızaÖnce şunları bir sorayım sonra sorunuza gelecem
Lohusayken mi namaz kılacaktınız? Ne namazı bu doğum namazı mı? Hayızlı ilken nifazlı iken namaz kılınıyor mu?
Karı-koca bir evlat sahibi oldunuz, seçim de sizin karar da sizin sorumluluk da sizin….doğum yaptığınızda sizinle eşinizin bebeğinizle babasının ilgilenmesi gerekmiyor mu? Bu sorumluluk ona ait değil mi?
Sezeryanı hastanede olduğunuza göre bu hastanede hemşire hasta bakıcı eşiniz yokmuydu nasıl aç susuz kalmayı becerdiniz?
Anneniz siz değil, siz de anneniz değilsiniz, bambaşka insanlarsınız, kim olursa olsun karşınızdakinden sizinle aynı duyguyu davranışı göstermesini beklemek boş ve yanlış
Evladını seven anneler için inanılmaz olabilir ama evet bir anne çocuğunu sevmeyebilir, bir çocuk da annesini sevmeyebilir
Merak ettim babanız siz bebekken vefat mı etti? Yok etmedi çocukluğum ergenliğim boyunca babamla da birlikte yaşadık diyorsanız babanızın da annenizden kalır yanı yok
Anneler kız evlatlarıyla, kız evlatlar anneleriyle çatışır,yarışır,kıskanır…..tabi her anne-kız böyle değil…..ama sizin durumunuzda olan çok evlat var
Annenizi tanımadığım için sizi sevmiş sevmemiş diyemem ama bana şunu yapmadı bunu yaptı kardeşlerime böyle değildi düşünceleri sizi yıpratmaktan psikolojinizi bozmaktan başka bir işe yaramaz
Ne güzel kendi ailenizi kurmuşsunuz, anne olmuşsunuz, hayatın tadını çıkarın
Onu da denedim. Kıskanç bir arkadaş oluyor. Senin evin büyük benimki küçük. Senin bulaşık makinen şu marka benimki değil. Tamamen uzaklaştımArkadaş olun anne kız ilişkisi ummadan.
Haklısınız, çok normal olduğum söylenemez. Araştıracağım şema terapiyi sağolun.Aslında üstünü kapattıkça içten içe bu duygular sizi yiyor. Günlük hayatınızda öfke, kaygı, güvensizlik, değersizlik gibi yıkıcı hislerle dışa vuruyor. Ben konu sahibine de size de şema terapi öneririm. Çocukluktaki yaralar çok derin ve neşter vurulmadan iyileşmiyor.
E yuh artık yani sevilmemesinin sebebi kadıncağız mi? Annemde ben küçükken aynı şu cümleyi kurmustu: e çocukta sevdirecek biraz kendini sokulacak ben daha 10 yaşlarındaydim 20 yıl geçti hala unutmam sen gel ağzıma s.ç anne olarak sonra bu çocuk kendini sevdirmiyor çocukta hata hadi oradan ben de anneyim!bence sevmek ve beğenmek birbirinden bağımsız. ebeveyn olarak insan elbette çocuklarının hepsini eşit sever ama (çocuğun huyundan, tavrından, kendisiyle ve çocuğun kendi hayatıyla ilişkisinden dolayı) birini daha çok birini daha az beğenir. kabul ve itiraf edilemese de bu gayet olağan. belki sizin hissettiğiniz böyle bir şeydir.
Kaynanam resmen ya. Başkalarına da sizin dedikodunuzu ediyorsa tamam.Onu da denedim. Kıskanç bir arkadaş oluyor. Senin evin büyük benimki küçük. Senin bulaşık makinen şu marka benimki değil. Tamamen uzaklaştım
Benim kv de böyleKaynanam resmen ya. Başkalarına da sizin dedikodunuzu ediyorsa tamam.
Bazıları doğururken şeyi acımamış , çok iyi anlıyorum.Benim kv de böyleAnnem de yüzeysel anne. Önemli meselelerde var ama yok gibi de. Ama ben takmıyorum. Neyseki annem kıskançlık yapmıyor her şeyin iyisi bizim olsun ister. Ama bir teyzem var kızları mutlu olunca kadının içi eziliyor. Var yani böylesi de.
Sana bir şey söyleyeyim mi? Takmayacaksın. Sen tek kardeş bunu yaşıyorsun diğerleri yaşamıyor diye çok dert ediyosun aslında. Kime anlatsan anlamaz da. Ama şaşırsak da var işte böyle anneler.Onu da denedim. Kıskanç bir arkadaş oluyor. Senin evin büyük benimki küçük. Senin bulaşık makinen şu marka benimki değil. Tamamen uzaklaştım
E yuh artık yani sevilmemesinin sebebi kadıncağız mi? Annemde ben küçükken aynı şu cümleyi kurmustu: e çocukta sevdirecek biraz kendini sokulacak ben daha 10 yaşlarındaydim 20 yıl geçti hala unutmam sen gel ağzıma s.ç anne olarak sonra bu çocuk kendini sevdirmiyor çocukta hata hadi oradan ben de anneyim!
[/QUOTE. Benim iki kızım var, çocukluk çağındalar. Büyük ne kadar ruhsuzsa küçük de o kadar sevecen. Ama büyüğü ben en az küçük kadar kucaklar öperim. Çünkü belli edemese de onun da sevilmeye ihtiyacı var, göstermiyor olması beni sevmediği anlamına gelmez. Ama işte o kafa benim annemde de var. Bir şey olunca bunlar bize hiçbir şey anlatmıyor, hiç sohbetleri yok der kardeşimle benim için. Halbuki yönlendirmesi gereken kendisiydi. Ne gördüysek onu yapıyoruz biz de doğal olarak…
Sevilmemek değilde , gözardı edilmek gibi birsey buAnnemle alakalı çok konu açtım. Niye sürekli bu konuyu açıyorsun demeyin. Yaralıyım. Taa küçüklükten beri çok yaralıyım. O küçük aklımla anneme yaranmaya çalışırdım dönüp de bakmazdı bile. Ama kendim anne olunca içimde bir şeyler koptu anneme karşı. Aslında doğum yapmamla başladı bu süreç. Sezaryendan çıktım odaya getirdiler beni ve annem başladı. "Yavrularım acıkmıştır" kalbimden vuruldum sanki. (Yavrularım dediği 35 yaşında abim 25 yaşında erkek kardeşim) ben daha ayağa kalkamadan "acıktım susadım namazımı kılamadım." Dayanamadım sen git eşim kalsın benimle dedim. Annem dünden razı sadece tamam dedi. 4 günlük lohusayken bir gün kaldım evinde. Beni eskisi gibi abimlerin odasında yatırmaya çalıştı. Dedim bebek emzirme. Zar zor kendi odasını verdi. Şimdi bebeğim büyüdü. Daha yakın olalım istiyor. Gittiğimizde ikramlar yola çıkarken yanımıza yiyecek koymalar. Ama boşuna yapmıyor bunları. Evliliğime müdahil olma hakkına sahip olacağını düşünüyor bunları yapınca. İzin vermedim. İzin vermediğim için küstü. Küsmesi de sorun değil. Zaten annesiz gibi büyüdüm birçok şeyi atlattım. Bundan sonra olsa da bir olmasa da. Sadece şunu merak ediyorum. Çocuğum için dünyayı yakarım kaldı ki ben hayata ve insanlara karşı pasif biriyim. Ama yakarım çocuğum için ve arkama dönüp bakmam o kadar çok seviyorum onu. Bir anne çocuğunu sevmeyebilir mi? Ben sevilmedim mi hiç annem tarafından?
Evet , var. Dünyada çocuğunu sevmeyen , öldüren , bırakıp kaçan binlerce anne var.Sevmiştir canım.Ben de anneyim sen de annesin.Bir düşün çocuğunu sevmeme ihtimalin var mı?Eğer arka arkaya olduysaniz ya da biri anneye biraz daha muhtaçsa ilgi,sevgi belki kaymıştır ama annenin çocuğunu sevmeme ihtimalini düşünemiyorum.
YapıyorKaynanam resmen ya. Başkalarına da sizin dedikodunuzu ediyorsa tamam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?