Annemin akli dengesi, babamin hastalığı

gunbatarken · 17 Haziran 2015

EDIT: Arkadaslar bugun babami hastaneye yatirdik, gece fenalaştı kan kusmaya başladı doktorlar kan degerleri düştüğü icin bir işlem yapamıyor once kan verilmesi gerekiyormuş mide kanamasi olduğunu düşünüyorlar, yardim etmeye çalışan cevap veren herkesten Allah razi olsun dua ederseniz babamı da dualariniza katin ne olur dua bölümüne de yazdim ama ne kadar cok insan dua ederse o kadar iyi diye düşündüm cok korkuyorum cok cok aglayamiyorum bile babam gorur uzulur diye..

O kadar kötüyüm ki sabahtan beri, ölüyorum inanin baska açıklaması yok nefes alamiyorum.

18 yasindayim lys ye gireceğim 3 gunum var. Babam 4 yildir kanser hastasi. Kolon kanseri olarak basladi şimdi akciğer ve karaciğerine yayılmış durumda kemoterapi görüyor babam. Annemin de akli dengesinin bozuk olduğunu düşünüyorum. Zaten psikolojik ilaclar kullanmisti.

Bu sabah basit bi konudan babam anneme ters bir sey soyledi, hani kizmak degil ama terslemek gibi düşünün. Annem bir anda sinirlendi her şeyi yerlere atti tabaklari yiyecekleri.. her yer cam kırığı oldu duvarlara yemek bulaştı butun dolaplar batti.. ne olduğunu bile anlamadim ben, bi anda oldu. sonra banyoya gitti, yere yatip ağlamaya başladı çığlık atmaya beni hastaneye götürün yasamak istemiyorum demeye.. daha neler neler dedi baska insanlara imreniyormus ne kadar mutluymus herkes biz hic mutlu degilmisiz cok sıkılmış bunalmis.. 2 saat babamla ben yalvardik kalk bağırma dedik ama zor bela kalkti biraz yatak odasinda biraz da salonda agladi salon koltugunu yirtti sinirlenip. Sakinlestirmeye calistik biraz iyi oluyo sonra yine birden bagirip aglamaya basliyor. Derdi de "babam onunla konusmuyormus erken kalkip beraber kahvalti yapmiyormus hep sinirliymis 1 yil once böyle degilmis bi anda babam sinirli bi adam olmuş." Bunun gibi seyler. Her zaman bardagin bos tarafini goruyorsunuz diyor bize. Babamin da psikolojisi cok iyi degil biliyorum 4 yildir gecmeyen hastalik kemoterapi o kadar zor seyler ki suan tek gözü görmüyor mesela ameliyat oldu iyilesmesini bekliyoruz. Adam bu durumdayken neden böyle yapiyor annem ? Tam sakinlesti dedik yine gidip sinirlenmiş banyoyu darmaduman etmiş. yatak odasinda da bisey arıyorum diye indirdi butun esyalari aşağı.

Yerlere yatip aglamasi ilk degil ama bu kadar şiddet ilk defa gördüm. Kucuk kardesim var bide o kadar korktu ki cocuk. Odasindan cikamadi saat 1 e kadar ac durmuş sonra yemek götürdüm anca o zaman yedi babama dedim ara anneannem gelsin iyi degil annem dedim yada hastaneye goturelim sakinlestirici vursunlar dedim. Kabul etmiyor, gecer diyor ben inanmıyorum artik gececegine.

O kadar uzgunum ki tarifi yok caresi yok.. elimden gelen bisey yok..

parkbyull · 17 Haziran 2015

annenizin psikolojisi bozuk madem benimki bozuk siz ne diye normalsiniz diye mi delleniyor acep..tedavi şart..psikoloğa gitmeli maddi imkanınız varsa..

Ebruliberre · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
O kadar kötüyüm ki sabahtan beri, ölüyorum inanin baska açıklaması yok nefes alamiyorum.

18 yasindayim lys ye gireceğim 3 gunum var. Babam 4 yildir kanser hastasi. Kolon kanseri olarak basladi şimdi akciğer ve karaciğerine yayılmış durumda kemoterapi görüyor babam. Annemin de akli dengesinin bozuk olduğunu düşünüyorum. Zaten psikolojik ilaclar kullanmisti.

Bu sabah basit bi konudan babam anneme ters bir sey soyledi, hani kizmak degil ama terslemek gibi düşünün. Annem bir anda sinirlendi her şeyi yerlere atti tabaklari yiyecekleri.. her yer cam kırığı oldu duvarlara yemek bulaştı butun dolaplar batti.. ne olduğunu bile anlamadim ben, bi anda oldu. sonra banyoya gitti, yere yatip ağlamaya başladı çığlık atmaya beni hastaneye götürün yasamak istemiyorum demeye.. daha neler neler dedi baska insanlara imreniyormus ne kadar mutluymus herkes biz hic mutlu degilmisiz cok sıkılmış bunalmis.. 2 saat babamla ben yalvardik kalk bağırma dedik ama zor bela kalkti biraz yatak odasinda biraz da salonda agladi salon koltugunu yirtti sinirlenip. Sakinlestirmeye calistik biraz iyi oluyo sonra yine birden bagirip aglamaya basliyor. Derdi de "babam onunla konusmuyormus erken kalkip beraber kahvalti yapmiyormus hep sinirliymis 1 yil once böyle degilmis bi anda babam sinirli bi adam olmuş." Bunun gibi seyler. Her zaman bardagin bos tarafini goruyorsunuz diyor bize. Babamin da psikolojisi cok iyi degil biliyorum 4 yildir gecmeyen hastalik kemoterapi o kadar zor seyler ki suan tek gözü görmüyor mesela ameliyat oldu iyilesmesini bekliyoruz. Adam bu durumdayken neden böyle yapiyor annem ? Tam sakinlesti dedik yine gidip sinirlenmiş banyoyu darmaduman etmiş. yatak odasinda da bisey arıyorum diye indirdi butun esyalari aşağı.

Yerlere yatip aglamasi ilk degil ama bu kadar şiddet ilk defa gördüm. Kucuk kardesim var bide o kadar korktu ki cocuk. Odasindan cikamadi saat 1 e kadar ac durmuş sonra yemek götürdüm anca o zaman yedi babama dedim ara anneannem gelsin iyi degil annem dedim yada hastaneye goturelim sakinlestirici vursunlar dedim. Kabul etmiyor, gecer diyor ben inanmıyorum artik gececegine.

O kadar uzgunum ki tarifi yok caresi yok.. elimden gelen bisey yok..

Öncelikle cok gecmis olsun canım.Ama annenin tedavi görmesi gerekiyor belli ki psıkolojısı bozulmus kadının .Yoksa ailede ki herkesin psıkolojısı bozulucak Baban neden kabul etmiyor anlamadım ?

zelibon · 17 Haziran 2015

Allah ikisinede şifa versin canım..annenin artık sinirleri çok zayıflamış..psikoloğa gitmesi gerek..babana zaten moral gerek ama bu şekilde dahada stres oluyor..annene söyle gidin bir doktora..böyle durumlarda kardeşini al dışarı çıkar canım..Rabbim yardımcın olsun..

gunbatarken · 17 Haziran 2015

parkbyull .!.:
annenizin psikolojisi bozuk madem benimki bozuk siz ne diye normalsiniz diye mi delleniyor acep..tedavi şart..psikoloğa gitmeli maddi imkanınız varsa..

Imkan var kendi de gidiyor psikologa ama bir fayda olmadi. Kocanizla beraber gelin diyormus ama babam ben gitmem diyor. Hic normal degil bisey demeye korkuyorum annanneme git kafani dinle dedim bana beni evden gonderemezsin bosuma ugrasma gitmem hic bi yere gitmem dedi. Ters anliyor yani.

parkbyull · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
Imkan var kendi de gidiyor psikologa ama bir fayda olmadi. Kocanizla beraber gelin diyormus ama babam ben gitmem diyor. Hic normal degil bisey demeye korkuyorum annanneme git kafani dinle dedim bana beni evden gonderemezsin bosuma ugrasma gitmem hic bi yere gitmem dedi. Ters anliyor yani.

maalesef böyle kişiler var ne istiyor sizde mi mutsuz olun istiyor..babanız çok önemli hastalıklarla boğuşuyor farkında değil mi adam ölse gitse rahat mı edecek o zaman ortada bardakta kalmayacak ..sizinde psikolojinizi bozacak ki bozulmuştur zaten..o zaman siz gidin anaannenize hem tatilde annenizden uzaklaşın.

gunbatarken · 17 Haziran 2015

Ebruliberre .!.:
Öncelikle cok gecmis olsun canım.Ama annenin tedavi görmesi gerekiyor belli ki psıkolojısı bozulmus kadının .Yoksa ailede ki herkesin psıkolojısı bozulucak Baban neden kabul etmiyor anlamadım ?

Bilmiyorum sebebini. Gecer diyor. Benim yuzumden artik gittigimde rahatlarsiniz gibi seyler söylüyor ölümü ima ediyor yani. Ben konustum diye oldu artik konusmayacagim diyor. Off of

zelibon .!.:
Allah ikisinede şifa versin canım..annenin artık sinirleri çok zayıflamış..psikoloğa gitmesi gerek..babana zaten moral gerek ama bu şekilde dahada stres oluyor..annene söyle gidin bir doktora..böyle durumlarda kardeşini al dışarı çıkar canım..Rabbim yardımcın olsun..

Evde babamla annemi bırakamıyorum babamin seker tansiyon her turlu tehlikesi var ve sinirlendiginde fenalasiyor hep. Elimde olmadan anneme kiziyorum guclu olmadigi icin sinavima 3 gun kala her seyi zehir ettigi icin

choccywhoccydoodah · 17 Haziran 2015

Kanser tedavisi çok zor süreç,babamda kemoterapi gördü. O sakin adam gitti, sinirli,mutsuz bir adam geldi,kolay değil babanızın durumu ama anneniz içinde çok zor ve yorucu bir süreç,ciddi anlamda yıpranmış belliki,gözü hićbirsey görmeyecek dereceye gelmis. Anneniz psikolojik destek almalı muhakkak. İkna etmeye çalışın. Çok geçmiş olsun acil şifalar diliyorum.

gunbatarken · 17 Haziran 2015

parkbyull .!.:
maalesef böyle kişiler var ne istiyor sizde mi mutsuz olun istiyor..babanız çok önemli hastalıklarla boğuşuyor farkında değil mi adam ölse gitse rahat mı edecek o zaman ortada bardakta kalmayacak ..sizinde psikolojinizi bozacak ki bozulmuştur zaten..o zaman siz gidin anaannenize hem tatilde annenizden uzaklaşın.

4 yildir babamin denemedigi tedavi kalmadi, suan bir ilac icin sağlık bakanligindan onay bekliyoruz o da cikmazsa verilecek ilac yok bir de annem boyle yapıyor dayanamiyorum gercekten o kadar korkuyorum ki babami kaybedecegim diye

gulaysenaz · 17 Haziran 2015

Bu psikoloğun tek başına halledebileceği bir şey değil annenizin belkide birkaç gün gözlem altında tutulması lazım. Hastaneye götürün belli ki sinir krizi geçiriyor ve şuanda müdahale edilmesi en doğrusu geçtikten sonra yardım almak istemeyecektir. Anneannenizi siz arayın başka bir aile büyüğünüz den yardım isteyin gerekirse. Bir sakinleştirici yapılsın götüremiyorsanız eve doktor çağırın. Onlar gelip önce sakinleştirici yapar sonrada gerekirse götürüp müşade altında tutarlar. Böylece tedavisi başlamış olur

ATTRAENTE · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
O kadar kötüyüm ki sabahtan beri, ölüyorum inanin baska açıklaması yok nefes alamiyorum.

18 yasindayim lys ye gireceğim 3 gunum var. Babam 4 yildir kanser hastasi. Kolon kanseri olarak basladi şimdi akciğer ve karaciğerine yayılmış durumda kemoterapi görüyor babam. Annemin de akli dengesinin bozuk olduğunu düşünüyorum. Zaten psikolojik ilaclar kullanmisti.

Bu sabah basit bi konudan babam anneme ters bir sey soyledi, hani kizmak degil ama terslemek gibi düşünün. Annem bir anda sinirlendi her şeyi yerlere atti tabaklari yiyecekleri.. her yer cam kırığı oldu duvarlara yemek bulaştı butun dolaplar batti.. ne olduğunu bile anlamadim ben, bi anda oldu. sonra banyoya gitti, yere yatip ağlamaya başladı çığlık atmaya beni hastaneye götürün yasamak istemiyorum demeye.. daha neler neler dedi baska insanlara imreniyormus ne kadar mutluymus herkes biz hic mutlu degilmisiz cok sıkılmış bunalmis.. 2 saat babamla ben yalvardik kalk bağırma dedik ama zor bela kalkti biraz yatak odasinda biraz da salonda agladi salon koltugunu yirtti sinirlenip. Sakinlestirmeye calistik biraz iyi oluyo sonra yine birden bagirip aglamaya basliyor. Derdi de "babam onunla konusmuyormus erken kalkip beraber kahvalti yapmiyormus hep sinirliymis 1 yil once böyle degilmis bi anda babam sinirli bi adam olmuş." Bunun gibi seyler. Her zaman bardagin bos tarafini goruyorsunuz diyor bize. Babamin da psikolojisi cok iyi degil biliyorum 4 yildir gecmeyen hastalik kemoterapi o kadar zor seyler ki suan tek gözü görmüyor mesela ameliyat oldu iyilesmesini bekliyoruz. Adam bu durumdayken neden böyle yapiyor annem ? Tam sakinlesti dedik yine gidip sinirlenmiş banyoyu darmaduman etmiş. yatak odasinda da bisey arıyorum diye indirdi butun esyalari aşağı.

Yerlere yatip aglamasi ilk degil ama bu kadar şiddet ilk defa gördüm. Kucuk kardesim var bide o kadar korktu ki cocuk. Odasindan cikamadi saat 1 e kadar ac durmuş sonra yemek götürdüm anca o zaman yedi babama dedim ara anneannem gelsin iyi degil annem dedim yada hastaneye goturelim sakinlestirici vursunlar dedim. Kabul etmiyor, gecer diyor ben inanmıyorum artik gececegine.

O kadar uzgunum ki tarifi yok caresi yok.. elimden gelen bisey yok..

Aynı süreci yaşadım annemin kanser hastalığı döneminde, kolon kanseri denen o illetle tanışınca ruhum kökünden değişti ....
Ateşli bir hastalık geçirdim, telefonu elime alıp, rahmetli anneme ağzıma geleni söyledim, sen neden doğurduğun çocukla ilgilenmiyorsun diye. Ben Haseki'de yatıyordum, annem Cerrahpaşa'da, gece yarısı hastabakıcıya para vererek, tekerlekli sandalyesinde beni görmeye geldi rahmetli, başka bir gün İstiklal Caddesinin ortasında dizlerimin üzerine çöküp kafamı yere vura vura ağladım, bunu yaptığımda 32 yaşımdaydım kazık kadar kadındım ve annemin durumunun çok ağır olduğunun bilincindeydim...
Anneni çok iyi anlıyorum, hastalık zorlaştıkça insan inkar sürecine giriyor, kemoterapi, tedaviler, doktorlar insana umut aşılıyor ama hastan kötüye gittikçe o umuda sıkı sıkıya sarılmaya başlıyorsun, iyileşecek diyorsun ama o kötüye gidiyor, bunu kabullenmek, daha kötüsüne hazırlanmak çok zor. Kanser çok yıpratıcı bir hastalık, hasta kadar yakınlarını da yerden yere vuruyor, bu annenin elinde olan bir şey değil, öyle bir an geliyor ki insan itidalini tamamen kaybediyor. Ben doktor yardımı aldım o dönem, size de önerim odur, en azından alacağı ilaçlar öfke nöbetlerini dizginler daha sakin geçirir. Uzun süreli hastalıklarda maalesef bu yaşanan çok normal, annenize kızmayın babamı düşünmüyor diye, anneniz yas psikolojisinin ta dibinde şu an... Kendini çaresiz, kapana kısılmış hissediyor....

gunbatarken · 17 Haziran 2015

gulaysenaz .!.:
Bu psikoloğun tek başına halledebileceği bir şey değil annenizin belkide birkaç gün gözlem altında tutulması lazım. Hastaneye götürün belli ki sinir krizi geçiriyor ve şuanda müdahale edilmesi en doğrusu geçtikten sonra yardım almak istemeyecektir. Anneannenizi siz arayın başka bir aile büyüğünüz den yardım isteyin gerekirse. Bir sakinleştirici yapılsın götüremiyorsanız eve doktor çağırın. Onlar gelip önce sakinleştirici yapar sonrada gerekirse götürüp müşade altında tutarlar. Böylece tedavisi başlamış olur

Ortalik biraz daha duruldu suan, annannemi aramama annem engel oldu arama lafi gecince bile daha bi krizlere girdi bilmiyorum inanin bilmiyorum ne yapacagim ev darma duman savas alani gibi. Unutamiyorum hic bir seye odaklanamiyorum calismam gerek çalışamiyorum.. gitmek geliyor icimden sanki gidebilsem kurtulabilsem bunlardan..

gunbatarken · 17 Haziran 2015

ATTRAENTE .!.:
Aynı süreci yaşadım annemin kanser hastalığı döneminde
Ateşli bir hastalık geçirdim, telefonu elime alıp, rahmetli anneme ağzıma geleni söyledim, sen neden doğurduğun çocukla ilgilenmiyorsun diye. Ben Haseki'de yatıyordum, annem Cerrahpaşa'da, gece yarısı hastabakıcıya para vererek, tekerlekli sandalyesinde beni görmeye geldi rahmetli, başka bir gün İstiklal Caddesinin ortasında dizlerimin üzerine çöküp kafamı yere vura vura ağladım, bunu yaptığımda 32 yaşımdaydım kazık kadar kadındım ve annemin durumunun çok ağır olduğunun bilincindeydim...
Anneni çok iyi anlıyorum, hastalık zorlaştıkça insan inkar sürecine giriyor, kemoterapi, tedaviler, doktorlar insana umut aşılıyor ama hastan kötüye gittikçe o umuda sıkı sıkıya sarılmaya başlıyorsun, iyileşecek diyorsun ama o kötüye gidiyor, bunu kabullenmek, daha kötüsüne hazırlanmak çok zor. Kanser çok yıpratıcı bir hastalık, hasta kadar yakınlarını da yerden yere vuruyor, bu annenin elinde olan bir şey değil, öyle bir an geliyor ki insan itidalini tamamen kaybediyor. Ben doktor yardımı aldım o dönem, size de önerim odur, en azından alacağı ilaçlar öfke nöbetlerini dizginler daha sakin geçirir. Uzun süreli hastalıklarda maalesef bu yaşanan çok normal, annenize kızmayın babamı düşünmüyor diye, anneniz yas psikolojisinin ta dibinde şu an... Kendini çaresiz, kapana kısılmış hissediyor....

Kizmamak elimde degil kiziyorum benim de babam hasta ayni yil deli gibi sinava calismak zorundayim onun yasadiklarini aynen ben de yaşıyorum bunlari yapmıyorum ki babam uzulmesin diye hicbir sey yapmıyorum kizarsa tek bir cevap dahi vermiyorum sinirlenir de hastalanir diye. O neden boyle biraz guclu dursa nolur bunlari yapmasa nolur? Bir kere daha boyle bagirarak agladi babam sonrasinda aniden rahatsizlandi ameliyat oldu. Bunlari bize yasatmaya hakki var mi niye böyle ya niye yapıyor bunu. Simdi de bana ders çalış diyor nasil çalışabileceksem

zeytinagaci · 17 Haziran 2015

Çok zor bir süreç yaşıyorlar
Annen de bence panik halinde ne yapacağını bilemiyor bir öfke duyuyor belki baban hastalandığı için içten içe kızıyor isyan ediyor istemeden. Psikiyatri desteği alsın gerekirse ilaç kullansın ama bu şekilde yapmasın
Sen sınavını düşün 3 gün kaldı bak
Ondan sonra ilgilenirsin ikisiyle de

arnir · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
O kadar kötüyüm ki sabahtan beri, ölüyorum inanin baska açıklaması yok nefes alamiyorum.

18 yasindayim lys ye gireceğim 3 gunum var. Babam 4 yildir kanser hastasi. Kolon kanseri olarak basladi şimdi akciğer ve karaciğerine yayılmış durumda kemoterapi görüyor babam. Annemin de akli dengesinin bozuk olduğunu düşünüyorum. Zaten psikolojik ilaclar kullanmisti.

Bu sabah basit bi konudan babam anneme ters bir sey soyledi, hani kizmak degil ama terslemek gibi düşünün. Annem bir anda sinirlendi her şeyi yerlere atti tabaklari yiyecekleri.. her yer cam kırığı oldu duvarlara yemek bulaştı butun dolaplar batti.. ne olduğunu bile anlamadim ben, bi anda oldu. sonra banyoya gitti, yere yatip ağlamaya başladı çığlık atmaya beni hastaneye götürün yasamak istemiyorum demeye.. daha neler neler dedi baska insanlara imreniyormus ne kadar mutluymus herkes biz hic mutlu degilmisiz cok sıkılmış bunalmis.. 2 saat babamla ben yalvardik kalk bağırma dedik ama zor bela kalkti biraz yatak odasinda biraz da salonda agladi salon koltugunu yirtti sinirlenip. Sakinlestirmeye calistik biraz iyi oluyo sonra yine birden bagirip aglamaya basliyor. Derdi de "babam onunla konusmuyormus erken kalkip beraber kahvalti yapmiyormus hep sinirliymis 1 yil once böyle degilmis bi anda babam sinirli bi adam olmuş." Bunun gibi seyler. Her zaman bardagin bos tarafini goruyorsunuz diyor bize. Babamin da psikolojisi cok iyi degil biliyorum 4 yildir gecmeyen hastalik kemoterapi o kadar zor seyler ki suan tek gözü görmüyor mesela ameliyat oldu iyilesmesini bekliyoruz. Adam bu durumdayken neden böyle yapiyor annem ? Tam sakinlesti dedik yine gidip sinirlenmiş banyoyu darmaduman etmiş. yatak odasinda da bisey arıyorum diye indirdi butun esyalari aşağı.

Yerlere yatip aglamasi ilk degil ama bu kadar şiddet ilk defa gördüm. Kucuk kardesim var bide o kadar korktu ki cocuk. Odasindan cikamadi saat 1 e kadar ac durmuş sonra yemek götürdüm anca o zaman yedi babama dedim ara anneannem gelsin iyi degil annem dedim yada hastaneye goturelim sakinlestirici vursunlar dedim. Kabul etmiyor, gecer diyor ben inanmıyorum artik gececegine.

O kadar uzgunum ki tarifi yok caresi yok.. elimden gelen bisey yok..

annenizin geldiği noktaya gelmek inanın hiç zor değil.hele yaşadıklarını düşününce çok zor bir durum.ayrıca sanıırm babanız hastalığı konusunda onu çok yıpratmış.tamam insan hasta olabilir hatta yarın ölecek bile olabilir ama insanları bıktırmak yuzune bakmamak konuşmamak hele ki onun her türlü kahrını çeken annenize çok ağır geliyor bes belli.babnızla konuşun annenizi takdir etsin.kimse kimseye bakmak zorunda değil.

ATTRAENTE · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
Kizmamak elimde degil kiziyorum benim de babam hasta ayni yil deli gibi sinava calismak zorundayim onun yasadiklarini aynen ben de yaşıyorum bunlari yapmıyorum ki babam uzulmesin diye hicbir sey yapmıyorum kizarsa tek bir cevap dahi vermiyorum sinirlenir de hastalanir diye. O neden boyle biraz guclu dursa nolur bunlari yapmasa nolur? Bir kere daha boyle bagirarak agladi babam sonrasinda aniden rahatsizlandi ameliyat oldu. Bunlari bize yasatmaya hakki var mi niye böyle ya niye yapıyor bunu. Simdi de bana ders çalış diyor nasil çalışabileceksem

Senin yaşınla annenin yaşı bir değil, senin yıpranmanla annenin ki bir değil, senin sorumluluğunla annenin ki hiççççç bir değil. Onu anlamak zorunda değilsin, tek anlaman gereken çok zor durumda olduğu. Evlat olarak destek olabiliyorsan ol, olamıyorsan hiç sesini çıkarma, bu konulara müdahil olma. Baban senin için değerli olduğu kadar, onun için de değerli ve onun hayat arkadaşı, bunları kaldırmak öyle herkesin harcı değil, kendini annenle bir tutma. Senin sığınacak bir annen var, o sorumlulukları olan yetişkin bir kadın ve gidecek kimsesi yok. Gidecek yer derken ruhsal anlamda gidecek yeri yok, anne olmak zorunda, eş olmak zorunda, yaşadığı şeyin önünü arkasını hesaplamak zorunda. Sende haklısın üzülmekte ancak anneni yargılayacak durumda değilsin. Bu sözlerimi yabana atma, doktora gitmesine yardımcı ol, en az hasarla atlatması için gayret et, Allah yardımcınız olsun

asude_bahar · 17 Haziran 2015

Sinir krizi gecirmis psikiyatra gidin baban niye inat ediyo anlamadim hepinize zarar bu hal

defneturuncu · 17 Haziran 2015

annenizi çok iyi anlıyorum benim eşimde iki yıldır kanser hastası. üstelik eşim 28 yaşında ve 1,5 yaşında kızımız var. annen gibi nobetler geçirmesemde benimde hiç normal değil kafam. bende imreniyorum bazen dışardakilere ama en çok eşim için. çıksaydı gezseydi bi diyorum eve tıkılıp kaldı diyorum. bazen eşime bağırdığım bile oluo pişman oluyorum.. lutfen annenize yardım edin onun üstünden bazı yükleri almaya çalışın.bilmiyorum belki de yapıosunuzdr. annenize dışarı çıkmasını hava almasını söleyin bu çok iyi geliyor. ben işe başlamak zorunda kaldım ama evdeki halimden daha iyiyim psikolojık olarak

zelibon · 17 Haziran 2015

gunbatarken .!.:
Bilmiyorum sebebini. Gecer diyor. Benim yuzumden artik gittigimde rahatlarsiniz gibi seyler söylüyor ölümü ima ediyor yani. Ben konustum diye oldu artik konusmayacagim diyor. Off of

Evde babamla annemi bırakamıyorum babamin seker tansiyon her turlu tehlikesi var ve sinirlendiginde fenalasiyor hep. Elimde olmadan anneme kiziyorum guclu olmadigi icin sinavima 3 gun kala her seyi zehir ettigi icin

kızma kimseye canım..Rabbim yardımcın olsun sınavında inşallah..onların elinde olmadan böyle şeyler yapıyorlar..ikiside çok yıpranmış..

zxshermine · 17 Haziran 2015

Annenizin akli dengesi bozuk değil. Hayat arkadaşının yaşadığı hastalık onu ne hale getirdi , fark edememişsiniz. Ya bir sabah uyandığında babanız olmazsa yanında diye korkuyor ve endişeleniyor.

Umarım babanız şifa bulur. Annenize kızmayın , sarılın , yanında olun.

Annemin akli dengesi, babamin hastalığı

Yeni Üye

Başlangıç:104 Güncel :65

❤️

İKİZ ANASI :)

Yeni Üye

Başlangıç:104 Güncel :65

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Popüler Üye

ACTA EST FABULA

Yeni Üye

Yeni Üye

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

ACTA EST FABULA

Guru

HeR şEy GüZeL oLAcAk.

İKİZ ANASI :)

Nirvana

Benzer Konular