- 20 Ekim 2020
- 103
- 33
- 13
- 34
- Konu Sahibi radikalkararlar
-
- #61
Aha kayıp kardeşimi buldum. Benim de öyle, annem eşimin ne giyeceğine bile karrışır ama işin ilginç yanı babam da öyle. İkisi de beni hala 13 yaşında çocuk, eşimi de kardeşim sanıyorlar. Delirmemek elde değil, ben dedim yap ben dedim git hep bi emir kipi. Sürekli eleştiriliyorum. İkisi bir araya gelip benim dedikodumu yapıyorlar sonra annem bana anlatıyor baban böyle dedi babam da annemi anlatıyor sana kızgın falan diye. Yetemiyorum yetişemiyorumAynı anne babaya sahibiz galiba gel kardeş olalım. Yıllarca tek başıma çektim tek çocuk olmanın dayanılmaz baskısını fakat evlendim çocuğum var ama annem bu sefer çocuğum ve esimide yönetmeye çalışıyor böyle olmuyor..
Burada aman aman eşine söyleme diyenler var ama cekmemisler bence benim annem eşime neler neler diyor zaten oda görüyor ve bende artık kaldıramıyorum.
Psikolojik destek diyenler var annem ilaç aldığı halde böyle ...
Sınır koyarsam daha da yıpranacak gibi sanki ona da kıyamıyorum ama ne bileyim offf o kadar çaresizim kiKesinlikle normal bir insan değil bunu bilerek davran duygularını tüketme boş yere kendini yıpratma.Buyuk bir boşluk ya da sevgi ilgi eksikliği var gibi duruyor annenizde ama siz de artık bir annesiniz bununla kendisi baş etmek zorunda.Sizin sınırıniz olursa verdiği zarar da büyük olmaz
Eşimin annesiçok şükğr ki öyle değil, annemle görüşünce hep geriliyorum ama kayınvalideme gidince veya o gelince rahatım. Kayınvalidem dertsiz rahat biri, umursamaz yani niye öyle oldu niye böyle oldu vs Zaten o da böyle olsa tımarhanelik olurumTamam annelerimiz başımızın tacı da, bu kadarı fazla ya.. Çok yorucu. Eşin annesinin de böyle olduğunu düşünsene. Ortada aile falan kalmaz..
Babamda anneme hak veriyor ikisi bir olup beni eleştiriyorlarBunun tek cocuklukla cidden ilgili yok. Ben tek cocuğum annem aşırı düşkün ama bir yere kadar. İşim var-dersim var eşimle şunu yapacağız noktasında beni hemen bırakıyor. Arada bir seninle uzun konuşamadık diye sitem ediyor, haklıdır diyorum tek varlığı benim. sizinki sizi sömürüyor. babanıza durumu anlatın, annenize açık açık söyleyin. Size bu kadar düşkün ve kıymetliyseniz sizi üzdüğü için geri adım atması gerekir.
Sanki benimkileri bana anlatıyorsunAha kayıp kardeşimi buldum. Benim de öyle, annem eşimin ne giyeceğine bile karrışır ama işin ilginç yanı babam da öyle. İkisi de beni hala 13 yaşında çocuk, eşimi de kardeşim sanıyorlar. Delirmemek elde değil, ben dedim yap ben dedim git hep bi emir kipi. Sürekli eleştiriliyorum. İkisi bir araya gelip benim dedikodumu yapıyorlar sonra annem bana anlatıyor baban böyle dedi babam da annemi anlatıyor sana kızgın falan diye. Yetemiyorum yetişemiyorum
Böyle de siz çok yıpranacaksiniz farkındasınız değil mi?Siz ona kötü bir şey yapmayacaksınız ki suçluluk duygusu hissedersiniz bilakis iyi olacak netice emin olun.Değistiginizi bildirmeniz lazım o 6 yaşındaki küçük kız olmadığınızı kabuk etsin.Kendince sizi aşırı düşündüğünden yapıyor o ince çizgiyi koruyamamiş.İkna edip bir uzman psikolog ile görüşme ayarlayabilirsinizSınır koyarsam daha da yıpranacak gibi sanki ona da kıyamıyorum ama ne bileyim offf o kadar çaresizim ki
Müsait olmadığımı söyledikçe sen zaten müsait zamanında beni değil arkadaşlarını tercih ediyorsun çünkü benim yanımda mutsuzsun diyor, Ne yaparsam yapayım 13 yaşında olmadığımı kabullenmiyor, Kendime altın küpe aldım diye dünyayı ayağa kaldırdı bağırıp çağırdı kızdı söylendi 31 yaşındaki kadına yapılmayacak şeyleri yapıp tepkileri gösterdi13 yaşında olmadığınızı farkettirin. Bu biraz zaman alacak ama farkına varır diye düşünüyorum.
Bu kadar sık bir araya gelmeyin. Müsait olmadığınızı belirtin açıklama yapmayın.
Bir süre kırılacaktır. Sonradan illaki kabulleniş olur.
Al benden de o kadar okuyacağım okuldan tutun ve evleneceğim kişiye kadar onların kararı oldu, giyeceğim gelinliği bile annem seçti, Çok şükür ki eşimi çok seviyorum ve gerçekten dünya iyisi bir insan zaten bu kadar baskıya da başka birisi katlanamazdı. Mesela bir iş oluyor babamdan rica ediyorum babam eşimi arıyor git onu al git bunu getir hep emir kipi.Sanki benimkileri bana anlatıyorsunçocukluğumdan beri yetemedim okuyacağım üniversiteye dek onlar seçti biliyormusun?
Ama eslerimize üzülüyorum sonuçta onlarında ana babaları var ya onlarda böyle yapsa....
Emrivaki yapıp götürsem acaba çok mu ters teper onu da kestiremiyorumBöyle de siz çok yıpranacaksiniz farkındasınız değil mi?Siz ona kötü bir şey yapmayacaksınız ki suçluluk duygusu hissedersiniz bilakis iyi olacak netice emin olun.Değistiginizi bildirmeniz lazım o 6 yaşındaki küçük kız olmadığınızı kabuk etsin.Kendince sizi aşırı düşündüğünden yapıyor o ince çizgiyi koruyamamiş.İkna edip bir uzman psikolog ile görüşme ayarlayabilirsiniz
Sınır koy da koy olan yine sana olacak canımın içi.... Denedim ama asla yine seni suçluyor ve daha harlı oluyorlar.Sınır koyarsam daha da yıpranacak gibi sanki ona da kıyamıyorum ama ne bileyim offf o kadar çaresizim ki
yani açıkçası eşiniz sizi mutsuz gördükçe ailenizden uzaklaşacaktır. Bu durumda sizi iyice üzer. Bence iş oraya yansımadan çözüm bulmanız en sağlıklısı olurBabamda anneme hak veriyor ikisi bir olup beni eleştiriyorlar
Anneniz etrafındaki her şeyin ve herkesin tek hakimi olmak, tüm hayat akışını kendi insiyatifine göre düzenlemek istiyor orası belli, ciddi bi kontrol problemi var. Baş etmesi gerçekten zor bir durum zira bu durumdaki insanlar çevrelerini yönetmeye ve düzeltmeye o denli odaklanmışlardır ki asla kendilerinde bi sorun olduğunu düşünmezler. Farkındalık seviyesi son derece düsüktür yani. Siz sınır çizmeye çalıştıkça daha da saldırganlaşırlar, duygusal saldırıların dozu artar zira kontrolün elden gidiyodur.
Bu kontrol etme isteğini kendi kendine dogal ve normal sınırlara çekmesini beklerseniz korkarım bi ömür beklersiniz. Ama psikolojik yardım almaya nasıl ikna edilir derseniz inanın bilemiyorum. Belki de önce siz gidip konuşmalısınız, gideceginiz uzman size bi yol gösterebilir annenizi nasıl oraya getireceğiniz konusunda.
Bi de bi yorum sahibesi tavsiye etmiş, köpek çok iyi fikir aslında. Onu egitsin, onu yönetsin. Tam itaat egitimi verecek kadın anneniz. Sürekli onu mutlu etmek isteyen, sadece onunla ilgilenen , otur deyince oturan bi dost bu sağlıksız kontrol ihtiyacını yatıstırabilir belki.
Evet çok haklısınız fakat nasıl bir çözüm onu bilemiyorum aile büyüklerimiz vefat ettiği için öyle birinden yardım alamıyorum kendisinin sözüne itibar ettiği kimsede yok açıkçasıyani açıkçası eşiniz sizi mutsuz gördükçe ailenizden uzaklaşacaktır. Bu durumda sizi iyice üzer. Bence iş oraya yansımadan çözüm bulmanız en sağlıklısı olur
İşin en komik yanı annem kaynanamı da yönetmeye çalışıyorSınır koy da koy olan yine sana olacak canımın içi.... Denedim ama asla yine seni suçluyor ve daha harlı oluyorlar.
Kaynanam daha iyi gerçekten ama annem bildiğin diktatör
Ben asla sabredemezdim mesela, Çok şükür ki o konuda şanslıyımEşinizin işi de çok zor. Benim kayınvalidem bu kadar hayatımızın içinde olsa, çocuğumun gideceği okul konusunda lafımı ağzıma tıkasa ne kadar sabredebilirdim bilmiyorum.
Anneniz size karşı silahını bulmuş; ağlamak. Siz de onun bu silahını etkisiz hale getirmelisiniz. Annenizi mutlu etmeye çalışmaktan vazgeçin. Çünkü dediğiniz gibi siz ugrastikca o daha fazlasını isteyecek. Yanındayken tartışma cikardiysa, ben şimdi gidiyorum, buraya senin azarlamalarini dinlemeye gelmedim, deyip çıkıp gitmelisiniz. Anneniz ağlayacak üzülecek olsa bile. Çocuğunuzun okulundan bahsettiği de hayır o okula gitmeyecek biz istemiyoruz diyebilmelisiniz, o çocuk sizin çocuğunuz, onunla ilgili bütün kararları eşiniz ve siz vericeksiniz. Sen beni istemiyosun diyosa evet istemiyorum, bıktırdın beni, bidaha çağırma o zaman diyebilmelisiniz. İstediğin kadar ağla, beni huzursuz ediyosun artık diyebilmelisiniz.
Annenizin bugüne kadar hiç sizi kaybetme korkusu olmamış ki. Nasıl olsa ne kadar saygısızca davranırsa davransın siz hep özür diler gibi geri gelmişsiniz. Biraz da annenizi sizi memnun etme telaşına soksaniz? Belki azcik olsun değer görürsünüz ne dersiniz?
Evet evet ama kaynanm gamsız olduğu için no problemİşin en komik yanı annem kaynanamı da yönetmeye çalışıyor
O zaman tekrar aynı şeyi yapıp gorusmiyceksiniz. Anneniz olabilir, ama herşeyin de bi sınırı var, bu yaşınızda küçük çocuk gibi azarlayamaz sizi kimse. Anneniz bağırıp çağırıp kendi gidene kadar, evimin huzurunu kaçıracaksan bidaha gelme demeliydinizBizi sürekli görmesine rağmen dün bana beni sizden mahrum bırakıyorsun deyince ben de ona gözüne dizine dursun dedim bu lafı benim burnumdan getirdi çığlıklarla bağırarak kıyametleri kopartarak nasıl böyle bir şey söylersin diye söylendi bizim evdeydik toplantı çıktı gitti Daha da aramadı. Ne yazıkki onlardayken böyle bir durum olmadı keşke olsada ben çekip gidebilsem o da bir kendi kendine kalıp ben ne yaptım diye düşünse. Daha önce hamileyken benzer bir tartışmamız oldu ve onunla bir süre görüşmedim uzak durdum sonra hatasını anlayıp özür diledi hayatımda ilk defa benden özür dilemişti ne olursa olsun her zaman kendini haklı görür o zaman da hamile olduğum için sanırım ortamı yumuşatmak adına özür diledi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?