Seninde başın sağolsun burada benim gibi yaralı çokmuş.Canım başın sağolsun. Benimde annem vefat etti çok yakında kızkardeşim evlenecek onun kayınvalideside sorunlu biri. Allah yardımcın olsun kardeşim nişanlısıyla 8 senedir birlikteler ve annesi ilişkilerinde sorun oldu ama kardeşim sabırlı biri sevdiği için katlandı şahsen ben o kadar sabırlı olacağımı düşünmüyorum. Kardeşimi bir türlü kabullenememişti. Halbuki insan empati kurar bu kızın annesi yok diye düşünür nerdeee destek olacağına köstek oluyorlar. Genelde hayat böyle mesela işe girersin annen vefat ettiği için hassas isen bunu bile kullanan insanlar var hayat zor bize de zoru başarmak yakışır
Allah size de bolca sabır versin iyilerle karşılaştırsın hep.Bu arada baba konusunda şanslısın biz babamı toparlamaya çalışıyoruz
olmaz mı hiç... ben 23 yaşında kaybettim dışarıda bakıyorum 60 yaşında koca kadınların annesi yanında el ele kol kola torun torba görmüşler çok üzülüyorum öyle görünce içim sızlıyor ben niye bu kadar genç kaybettim diyorum. Herşeyime o kadar özeniyordu ki o kadar hazırlık yapmış keşke fiziken de yanımda olsaydı diyorum.Annem 50 yasinda , o bile annesi olurse olup bitermis oyle diyor, yasla alakasi yok vallahi annenin yoklugu dolmuyor.
Böyle babaya helal. Değerini bilin.
Ne güzel canım erkek arkadaşında farkında bizimki de öyle çocuğu da bıktırdı ailesi. Mesafe olması iyi olmuş bizimkinin ailesine kalsa aynı apartmanda ev tutsun istiyorlardı neyseki öyle olmadı :) hakkında hayırlısı olsuun inşallah canımSeninde başın sağolsun burada benim gibi yaralı çokmuş.
ya inan ki hep geçer dedim sevgiliyiz nişanlıyız ama artık evleniyoruz hala ters işte... ben kulak asmıyorum artık nişanlım da bir an önce seninle evimize geçelim diyor o da sıkıldı ama annesi yapacak bir şey yok. Annem vefat etti iki ay sonra onlara tanışmaya gittim başın sağolsun bile demedi... Napayım artık belki biraz mesafe herkes için hayırlıdır. Kararında gideriz ara sıra artık. Babam üstü kapalı verdi ayarı zaten bir uçak mesafesi atar gelirim ona göre diye
Ne güzel canım erkek arkadaşında farkında bizimki de öyle çocuğu da bıktırdı ailesi. Mesafe olması iyi olmuş bizimkinin ailesine kalsa aynı apartmanda ev tutsun istiyorlardı neyseki öyle olmadı :) hakkında hayırlısı olsuun inşallah canım
amiin inşallah. kardeşin de mutlu huzurlu olsun yuvasında...
Şurada 11 gün kalmış evlenmeme...Evet ben annemi en çok şimdi özlüyorum. 1,5 yıl önce amansız bir hastalıktan çaresizce kayıp gitti ellerimizden... Canım babam hem annem benim şimdi hem babam. Her şeyi birlikte yaptık birbirimize yaslandık. Üniversiteden mezun olmamıştım daha vize final zamanı yemeğimi koymuştur önüme elbisemi ütülemiştir. Annemle evlendiklerinden beri kadın-erkek ayrımı olmadan yemek çamaşır bulaşık ütü aklınıza ne gelirse ortak yaptılar o yüzden benim diyen kadına taş çıkartan bir babam var benim :) bizi her koşulda dinleyen arkamızda olan cesaret veren..
Yine de çok özlüyorum annemi. Yaşadığım şehirden ayrılıp başka şehire gidiyorum hem iş hem yüksek lisans için evimiz de orada nişanlımla... Şimdi babamdan ayrılmak zor geliyor birde...
Tüm bunlarla boğuşurken nişanlımın annesi buz gibi uzak beni hiç sevmiyor maalesef. önce sevgiliydik adı yok dendi geçer dedi nişanlım sonra nişanlandık aynı soğuklukta devam... Anladım ki böyle sürecek... Kendisi dünya görüşü kapalı kendi doğrularıyla yaşayan bir insan. Aklında eğitimli çalışan değil, daha dine dönük, kapalı, ev kadını olcak bir gelin varmış. Beni bir türlü kabullenemedi çok ters davranıyor. En son babam da onu tersledi , sürekli açık olduğumun vurgusunu yapıyor gözlerini dikip bakıyor , her gün onlara gitmemizi istedi ev yerleştirirken, bozuk atıp duruyor gitmiyoruz diye,biz bitmişiz yorgunluktan evimde duş alıp dinlenmek istiyorum bende o yorgunlukla....
Babamla sadece ikimiz koca evi iki kişi yerleştirdik, nişanlım da gece çalıştı işten gelince hep sağolsun. hiçbir destek maddi manevi yok annesinden. o da üzülüyor onun da babası yok elinden bir şey gelmiyor. Böyle soğuk bir kayınvalidem olsun hiç istemezdim annemden sonra oturup konuşacağım sıkıldığımda bir çay içip rahatlayacağım bir kadın olsun anlaşalım isterdim. Annem yok, annemin yerini tutacak kimse yok... Çok şükür babam yanımızda o benim en büyük şansım. Yine de bu günlerde içime dokunuyor bu durum kalbim acıyor... Dert mi bilmiyorum yazmak istedim işte, birine bir şeyler söylemeye ihtiyacım var belki de...
amin inşallah...Allah gönlüne göre versin arkadaşım, annene de cennet mekanı versin inşallah.
Nişanlın yanında baban aslanlar gibi arkanda, kayınvalide de kim oluyormuş.
O da kalbinin kötülüğüyle kalsın.
Canım öncelikle Allah annecigine rahmet eylesin.kv takma kafana size zararii olmasında varsın soğuk dursun.sen esinile ilerde cocuklarinla yuvanda mutlu olursun ınş.besni anlıyorum benimde babam yoktu okula başlarken mezun olduğumda hiç bir doğum günümde düğünümde doğumumda malesef yoktu kader .ama çok şükür annem yanımdaydı.senin de bak ne kadar ilgili baban var Allah onu başından eksik etmesin ınş .herşey gönlünce olsun canım.Şurada 11 gün kalmış evlenmeme...Evet ben annemi en çok şimdi özlüyorum. 1,5 yıl önce amansız bir hastalıktan çaresizce kayıp gitti ellerimizden... Canım babam hem annem benim şimdi hem babam. Her şeyi birlikte yaptık birbirimize yaslandık. Üniversiteden mezun olmamıştım daha vize final zamanı yemeğimi koymuştur önüme elbisemi ütülemiştir. Annemle evlendiklerinden beri kadın-erkek ayrımı olmadan yemek çamaşır bulaşık ütü aklınıza ne gelirse ortak yaptılar o yüzden benim diyen kadına taş çıkartan bir babam var benim :) bizi her koşulda dinleyen arkamızda olan cesaret veren..
Yine de çok özlüyorum annemi. Yaşadığım şehirden ayrılıp başka şehire gidiyorum hem iş hem yüksek lisans için evimiz de orada nişanlımla... Şimdi babamdan ayrılmak zor geliyor birde...
Tüm bunlarla boğuşurken nişanlımın annesi buz gibi uzak beni hiç sevmiyor maalesef. önce sevgiliydik adı yok dendi geçer dedi nişanlım sonra nişanlandık aynı soğuklukta devam... Anladım ki böyle sürecek... Kendisi dünya görüşü kapalı kendi doğrularıyla yaşayan bir insan. Aklında eğitimli çalışan değil, daha dine dönük, kapalı, ev kadını olcak bir gelin varmış. Beni bir türlü kabullenemedi çok ters davranıyor. En son babam da onu tersledi , sürekli açık olduğumun vurgusunu yapıyor gözlerini dikip bakıyor , her gün onlara gitmemizi istedi ev yerleştirirken, bozuk atıp duruyor gitmiyoruz diye,biz bitmişiz yorgunluktan evimde duş alıp dinlenmek istiyorum bende o yorgunlukla....
Babamla sadece ikimiz koca evi iki kişi yerleştirdik, nişanlım da gece çalıştı işten gelince hep sağolsun. hiçbir destek maddi manevi yok annesinden. o da üzülüyor onun da babası yok elinden bir şey gelmiyor. Böyle soğuk bir kayınvalidem olsun hiç istemezdim annemden sonra oturup konuşacağım sıkıldığımda bir çay içip rahatlayacağım bir kadın olsun anlaşalım isterdim. Annem yok, annemin yerini tutacak kimse yok... Çok şükür babam yanımızda o benim en büyük şansım. Yine de bu günlerde içime dokunuyor bu durum kalbim acıyor... Dert mi bilmiyorum yazmak istedim işte, birine bir şeyler söylemeye ihtiyacım var belki de...
Baban ne kadar iyi bir insanmış. Allah razı olsun ondan. Başın sağolsun.Şurada 11 gün kalmış evlenmeme...Evet ben annemi en çok şimdi özlüyorum. 1,5 yıl önce amansız bir hastalıktan çaresizce kayıp gitti ellerimizden... Canım babam hem annem benim şimdi hem babam. Her şeyi birlikte yaptık birbirimize yaslandık. Üniversiteden mezun olmamıştım daha vize final zamanı yemeğimi koymuştur önüme elbisemi ütülemiştir. Annemle evlendiklerinden beri kadın-erkek ayrımı olmadan yemek çamaşır bulaşık ütü aklınıza ne gelirse ortak yaptılar o yüzden benim diyen kadına taş çıkartan bir babam var benim :) bizi her koşulda dinleyen arkamızda olan cesaret veren..
Yine de çok özlüyorum annemi. Yaşadığım şehirden ayrılıp başka şehire gidiyorum hem iş hem yüksek lisans için evimiz de orada nişanlımla... Şimdi babamdan ayrılmak zor geliyor birde...
Tüm bunlarla boğuşurken nişanlımın annesi buz gibi uzak beni hiç sevmiyor maalesef. önce sevgiliydik adı yok dendi geçer dedi nişanlım sonra nişanlandık aynı soğuklukta devam... Anladım ki böyle sürecek... Kendisi dünya görüşü kapalı kendi doğrularıyla yaşayan bir insan. Aklında eğitimli çalışan değil, daha dine dönük, kapalı, ev kadını olcak bir gelin varmış. Beni bir türlü kabullenemedi çok ters davranıyor. En son babam da onu tersledi , sürekli açık olduğumun vurgusunu yapıyor gözlerini dikip bakıyor , her gün onlara gitmemizi istedi ev yerleştirirken, bozuk atıp duruyor gitmiyoruz diye,biz bitmişiz yorgunluktan evimde duş alıp dinlenmek istiyorum bende o yorgunlukla....
Babamla sadece ikimiz koca evi iki kişi yerleştirdik, nişanlım da gece çalıştı işten gelince hep sağolsun. hiçbir destek maddi manevi yok annesinden. o da üzülüyor onun da babası yok elinden bir şey gelmiyor. Böyle soğuk bir kayınvalidem olsun hiç istemezdim annemden sonra oturup konuşacağım sıkıldığımda bir çay içip rahatlayacağım bir kadın olsun anlaşalım isterdim. Annem yok, annemin yerini tutacak kimse yok... Çok şükür babam yanımızda o benim en büyük şansım. Yine de bu günlerde içime dokunuyor bu durum kalbim acıyor... Dert mi bilmiyorum yazmak istedim işte, birine bir şeyler söylemeye ihtiyacım var belki de...
Şurada 11 gün kalmış evlenmeme...Evet ben annemi en çok şimdi özlüyorum. 1,5 yıl önce amansız bir hastalıktan çaresizce kayıp gitti ellerimizden... Canım babam hem annem benim şimdi hem babam. Her şeyi birlikte yaptık birbirimize yaslandık. Üniversiteden mezun olmamıştım daha vize final zamanı yemeğimi koymuştur önüme elbisemi ütülemiştir. Annemle evlendiklerinden beri kadın-erkek ayrımı olmadan yemek çamaşır bulaşık ütü aklınıza ne gelirse ortak yaptılar o yüzden benim diyen kadına taş çıkartan bir babam var benim :) bizi her koşulda dinleyen arkamızda olan cesaret veren..
Yine de çok özlüyorum annemi. Yaşadığım şehirden ayrılıp başka şehire gidiyorum hem iş hem yüksek lisans için evimiz de orada nişanlımla... Şimdi babamdan ayrılmak zor geliyor birde...
Tüm bunlarla boğuşurken nişanlımın annesi buz gibi uzak beni hiç sevmiyor maalesef. önce sevgiliydik adı yok dendi geçer dedi nişanlım sonra nişanlandık aynı soğuklukta devam... Anladım ki böyle sürecek... Kendisi dünya görüşü kapalı kendi doğrularıyla yaşayan bir insan. Aklında eğitimli çalışan değil, daha dine dönük, kapalı, ev kadını olcak bir gelin varmış. Beni bir türlü kabullenemedi çok ters davranıyor. En son babam da onu tersledi , sürekli açık olduğumun vurgusunu yapıyor gözlerini dikip bakıyor , her gün onlara gitmemizi istedi ev yerleştirirken, bozuk atıp duruyor gitmiyoruz diye,biz bitmişiz yorgunluktan evimde duş alıp dinlenmek istiyorum bende o yorgunlukla....
Babamla sadece ikimiz koca evi iki kişi yerleştirdik, nişanlım da gece çalıştı işten gelince hep sağolsun. hiçbir destek maddi manevi yok annesinden. o da üzülüyor onun da babası yok elinden bir şey gelmiyor. Böyle soğuk bir kayınvalidem olsun hiç istemezdim annemden sonra oturup konuşacağım sıkıldığımda bir çay içip rahatlayacağım bir kadın olsun anlaşalım isterdim. Annem yok, annemin yerini tutacak kimse yok... Çok şükür babam yanımızda o benim en büyük şansım. Yine de bu günlerde içime dokunuyor bu durum kalbim acıyor... Dert mi bilmiyorum yazmak istedim işte, birine bir şeyler söylemeye ihtiyacım var belki de...
amiin inşallah çok teşekkürler güzel dilekleriniz için... :)anne özlenmez mi hiç??
maşallah babana inşallah baba evinde güldüğünden daha çok gülersin yeni yuvanda... küçücük meleklerin olur ve onlara anneni anlatırsın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?