Herkese selam yine ben
Annemin beyin kanaması geçirdiği ile alakalı konumu bilenler biliyor, bilmeyen ve okumak isteyenler için ise buraya linkini bırakayım ..
Son güncelleme 14.sayfada Buraya annemle ilgili o kadar konu açtım ki … nerden başlasam ne anlatsam bilmiyorum. Kendimi yine buraya attım, belki de ‘bizim de bir tanıdığın başına geldi şimdi hayatını devam ediyor’ ‘düzeldi’ ‘en azından yürüyebiliyor’ vb. Cümleleri duyup rahatlamak için...
www.kadinlarkulubu.com
9 ay olmuş annem beyin kanaması geçireli , beynin sol tarafında büyük bir kanama yaşadı ve sağ tarafı felç oldu. Konuşma merkezi de hasar gördüğü için afazi oluştu. Her şeyi anlıyordu fakat kendini ifade ederken ya anlamsız kelimeler söylüyordu ya da yanlış kelimeler kullanıyordu fakat bazen de normal konuşuyordu. %100 geri geldi diyemem ama buna şükür dedik hep .. o kadar hastalığın içinde annemi bize bağışladı Allah dedik..
Annem beyin kanaması geçirdiğinde hamileydim, hamileliğim çok zor geçti ve hamileliğimin sonunu göremeden gebelik zehirlenmesi yaşadım, ikizlerim 33 haftalık olarak dünyaya geldiler, 3 hafta küvezde kaldılar. Bir yandan annemin durumu , bir yandan bebeklerim ve öte yandan 3 yaşındaki kızım . Depresyondayım ama bir of deme lüksüm dahi yok , olamadı …
Annem 5 aylık hastane sürecinden sonra Aralık başında yanıma geldi, o zaman 1,5 aylık olan 2 prematüre bebek , 3 yaşında bir çocuk ve bebek kadar masum bakıma muhtaç annem .. tek başına ayakta durmaya çalışan ben ..
Çok zor günler yaşadım gerçekten ama verdi Allah kuvvetini .
Kanamadan dolayı annem %100 bakıma muhtaç durumdaydı. Sol eliyle yapabildiğini yapıyordu fakat yürüyemiyordu , felçten dolayı Tuvaletini tutamıyordu, panik atak olduğu için 10 dakika dahi yalnız kalamıyordu, geceleri 1 saat bile uyumuyor ve bütün gece sabah olana kadar panik halindeydi …24 saat bakım.
Yanımda 1,5 ay kaldı, herşeyi ile ben ilgilendim ve bu süreçte 3 kere ambulans ile hastaneye gitmek zorunda kaldı diğer hastalıklarından dolayı .
(Kalbi ve böbrekleri %20 çalışıyor)
En sonunda doktorlar annemin evde bakılmaya uygun bir hasta olmadığını ve 24 saat tıbbi yardıma ihtiyacı olduğunu söyledi , en sonunda da anneniz çok hasta, annenizin evde ölümüne şahit olmayın dedi doktor
evimin yakınında çok güzel bir bakımevine yerleşti 24 saat bakıcısı , hemşire , doktor .. ben hemen hemen her gün gidiyordum yanına . Müsait olduğumda ve annem iyi hissediyorsa kendini evime alıyor akşam tekrar yatıya götürüyordum ta ki 23 Mart’a kadar …
Annem beyin kanamasının hasarından dolayı ilk hastanede yattığı zamanlar bir kaç kere epilepsi geçirdi (bayılıyor bir iki dakika sonra kendine geliyordu) fakat ilaç ile bu durumu 8 ay boyunca hiç yaşamadı bir daha . Mart’ın 23’ünde üst üste 2 kere yaşayınca , hastaneye kontrol amaçlı götürüldü .. her şey normalken annemin böbrek değerlerinin kötü olduğunu onun için bir kaç gün hastanede kalması gerektiğini söylediler ..
2 gün sonra doktor aradı ve akşam annemin kalbinin durduğunu, 15 dakika uğraştıklarını söyledi… şok oldum .. evet biliyordum annem çok hastaydı ama yine de o herşeyi atlattı , başardı .. ne demek kalbi durdu ?! inanmak istemedim ..
15 dakikanın sonunda annemin kalbi atmaya başlamış , entübe etmişler … fakat ertesi gün uyuması için ilaç vermeyi kestikleri halde uyanmadığını gördüler …annemin Kalbi durunca beynine uzun süre oksijen gitmiyor ve beyin kanamasından geriye sağlam kalan tüm hücreler ölüyor
..
Beyin ölümü yok fakat o kadar ağır hasarlı ki beyni ona sadece birazcık nefes aldırıyor ve kalbini yavaşta olsa attırıyor ..
beni duymuyor , görmüyor ,düşünmüyor hissetmiyor, yaşadığını bile bilmiyor …uyuyor derin derin
Doktorlar böyle kalacağını söyledi… bir yandan diğer hastalıkları için terapileri keselim çünkü anneniz bir daha uyanmayacak diyorlar . Uyanmasa bile onun sebebi ben olamam ,
Yani misal böbreği için gereken müdahale yapılmadığı takdirde böbrek iflasından vefat ederse buna sebep olmak istemiyorum …
bu sebeple ne gerekiyorsa yapılsın nefesinin zamanı var demek ki diye düşünüyorum …
Belki de huzura kavuşmuştur madem hiç bir şeyin farkında değilse çekmiyordur o zaman diyorum..
Diyorum da diyorum …8 aydır annem ,annem değil sanki çocuğum gibi olmuştu ama yine vardı , oradaydı … şimdi o da yok
hayat bu kadar zor olmak zorunda mı…
Devamı ne olacak bilmiyorum ..daha doğrusu annemin organları ne zaman ‘tamam biz de yapamıyoruz artık, diyecek bilmiyorum …
her telefon çaldığında kalp sıkışması yaşamaktan ve bu histen nefret ediyorum
Beni duymuyor ama yine de konuşuyorum her gittiğimde
hakkım varsa helal olsun gitmek istiyorsan git , bir gün buluşacağız söz diyorum
Omuzlarımda tonlarca yük ..
bebeklerim , kızım bir yandan annem .
Ne zormuş hem anne hem evlat olmak
Allah anneme yardım etsin .. ve tüm hastalara da ..
Ne kadar uzun yazmışım yine ..
şu mübarek günde okuyanlar anneciğim için ve tüm hastalar için Allahtan hayırlısını dileyip dua edebilir mi
ikiz prematüre bebekle bir de 3 yaş bunalımında bir çocukla felçli birine bakim yapmak nedir 
muhtemelen sezeryanlısıniz bir de 
Annem kadar sevdiğim anneannemde bu sürecin aynısını yaşamıştık, zaman o kadar ağır geçti ve yordu ki sizi çok iyi anlıyorum. En sevdiğinizin o yolun kıyısına geldiğini görmek ama olsun, böyle de olsa bizi bırakıp gitmesin bencilliği ile, çok çekiyor artık huzura kavuşsun duyguları arasında gidip gelmek en zoru... Allah sizin de, anneciğinizin de yardımcısı olsun, dualarım sizinle...
.
