- 24 Şubat 2009
- 608
- 4
-
- Konu Sahibi minikmelegim38
- #1
Valla seni de yıpratır, evliliğini de...annene üzülmeyi bırak; eşini de ona karşı savunma ihtiyacı hissetme. Anlattığın kadarıyla çok kibirli birine benziyor. Kurmasın kendi kendine, yemesin kafayı... sen ne yapabilirsinki? O hayatını böyle boş şeylerle harcamamayı akıl edebilmeli.kendini çok yıpratıyor. üzülüyorum. olmayacak şeylere kafaya takıyor. aklıma gelmeyecek şeyleri ima ettiğimi düşünüyor.
Ama bu şekilde çevresindeki insanları da sıkıntıya sokuyordur. Belki psikolog bir nebze çare olur. Ya da doktor anksiyete için hafif bir ilaç verebilir. Annenizin kendi arkadaş çevresi, sosyal bir hayatı, manevi bir dünyası yok mu acaba?Hasta olacak diye korkuyorum. öyle gereksiz şeylere öyle çok üzüyor ki kendini. annem neticede. Allah babamı başımızdan eksik etmesin. ama düşünemiyorum yalnız kalırsa filan ne hale gelir.
aaaaa annen galiba benim babam :)Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.
Ben evliyim. Ailemle ayrı şehirlerde yaşıyoruz. iki kardeşiz. kardeşim, babam hepimizin ortak derdi annemin huyu. hep onun doğruları var. ne anlatsan muhalefet. en doğrusunu o biliyor çünkü tecrübeli. başından beri eşimi kabullenemedi. evlendiğimizde eşimin işi yoktu. ama belli bir bekleme sürecinden sonra işi hazırdı. hemde iyi bir maaşla. evlenmemizde onunda ısrarının payı var. 1 yıl nişanlı kaldıktan sonra uzamasın dedi. ama sonra sürekli bir eleştiri. 6 yıl oldu evleneli. hala beğenmiyor eşimi de ailesini de. bir sürü korkusu vardı. eşimi ailesine çok bağlı olarak görüyordu, ilerde bunlar yanına yerleşir. işten gelir onlara hizmetçilik yaparsın. ben razı gelmem. alır gelirim seni haberin olsun filan. bütün bunları aştık. düşündüklerinin hiç biri olmadı. ama hala memnun değil. sorunlu evlilikleri olanlardan örnek veriyorum, onlarda sürekli bir olumlu taraf bulup savunurken benim eşimi yermeler. arkadaşlarımın eşinden bahsederken övmeler. ufacık bişeyi büyütüp büyütüp defarlar konuşup sabahlara kadar ağlamalar. nasıl davranacağımı şaşırdım artık. eşimin beni hak etmediğini düşünüyor. benim ona olan sevgimi onun bana düşkünlüğünü anormal buluyor.
Etrafındaki herkese karşı bir önyargı. sürekli birşey ima ediliyor sanıyor. şaka asla kaldırmıyor. geçmişte yaşanmış bir olayı aklına getirip bugün yaşıyormuş gibi sinirlenip hırslanıyor. kardeşimede aynı şekilde; davranışlarını beğenmiyor. sürekli eleştiriyor.
nasıl vazgeçiririm bu huylarından bi akıl verin arkadaşlar.