Kızlar annem hep hastaydı ve hastalığı geçmeyen bir hastalık .Anneme karşı içten içe kendime bile itiraf etmediğim bir kızgınlık var içimde .Bazen hasta olmasından mı acaba diyorum ama cevap bulamıyorum .Sürekli tartışırız ve ben ona çok bağırırım sonrasında çok üzülüyorum .Gençken aşırı kısıtlardı beni.Ve hep bana başaramadığımı,beceremediği genel ima edecek kelimeler kullanır .Örneğin anneyim bende ,sen yediremiyorsun ,ondan zayıflar der .Ya da böyle mi anne olunur der .Asla çocukların bakımını üstlenmez ,genel olarak evime gelse misafirlik bekler .Ben onun evine gitsem ,iş bekler ,yemek yapsa söylenir .O bunların hepsini hasta olmasına bağlıyor .Eşimi hiç sevmedi .Genel olarak hayat gayesi evi temiz tutmak .Para konularında da cimrilik eder bir şey alsa ben aldım ben yaptım ben ben .Her şeye çok karışır .Ne söylersem söyleyeyim ona göre yanlış söylüyorumdur ve kesin hata yapacağımdır .Belki bütün anneler böyle ama işte benimki hasta psikolojik sıkıntıları da var .Maalesef ben kaldıracak kadar dirayetli değilim sanırım.Sürekli annemle tartışmam bende büyük vicdan azabı yaratıyor .Ona bir şey olsa çok üzüleceğim biliyorum.Size sorum anneme karşı gelen olarak bunkızgınlığımın nedeni ne olabilir ?Psikoloğa gitmeli miyim?Kendime itiraf edemiyorum psikoloğa nasıl anlatırım hiç bilmiyorum .Sağolun şimdiden