• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem ve vicdan azabım...

3 senedir bir genc kiz evde ne yapar..Ise gir tamam memur ol ama 24 saat mi ders calisiyorsun hem calis hem ders calis..para biriktir eve cik..ne demek ya memurluk ya evlilik..senelerce ozel sektorde calistim ölmedim..bırak gitsin intihar falan etmez etse zaten kurtulursunuz kusura bakma..Bitirmis evlatlarini dogurmak kolay annelik yok annende..biraz cesaret lazim sana önce ben deme zamanin gecmis bile..bu kafayla mutlu olamadan hayatini bu kadina harcarsin malesef..
Çalışıyordum iki senedir. Bu sene kapandım böylesi ders çalıştım. İşle yürümüyorfu adam akıllı hazırlanıp memur olmak istedim. Bitti de zaten yakınfa işe giricem. Dediklerinde haklısın. Kendimi düşünmem elbet gerek. Aptal dersin belki ama olmuyor işte. Tek duam iyileşmesi...
 
Derdim biraz uzun olabilir ama o kadar bunaldım,boğuldum ki bir şeyler duymaya ihtiyacım var .

Bundan 13 yıl önce annem ve babam olaylı bir şekilde boşandı. 20 senelik bir evlilik.. Annem şiddet görmüş, babam kumar oynarken annem para kazanmış daha,sonrasında babamın kanseri hastane masrafları bir yanda da üç çocuk annem iyice ezilmiş... Babam zamanla kendini düzeltmiş benim de hatırladığım kadarıyla annemi el üstünde tutar bize de ilgili davranırdı.şiddet falan hiçbirini görmedim. Ama kavgaları bitmezdi. Annem ruh sağlığınfan iyice olmuştu. Ve bir gün babamı aldatırken yakaladık.. Somrasında ise babamın da annemi aldattığını gördük. Böylece boşandılar. Babam bizi istemedi. Aldattığı kadına anne dememizi istiyordu, biz de bunu istemedik ve üç çocuğunu da görmedi.

Bize annem sahip çıktı. Çıktı ama ruhen hiç iyi değildi. Ağır bir depresyon sürecine girdi ve alkole başladı. Dertler bundan sonrası... Alkolik oldu. Eve gelmeyen adam yoktu hepsi içki getiriyodu. Evin geçimini elalem yapıyordu. Annem krizler geçirir bizi sokağa atardı, sonra da gelir karakoldan alırdı. Berbat bir ergenlik geçirdim.Babam da bize hiçbir yönden bakmadı. Annem de evlendi en sonunda. Evlendiği eşi iyiydi allahtan. Birkaç yıldır düzelmişti. Biz de okullarımızı okuduk mezun olduk. Eve geri döndük.. Ama annem daha da felakete sürüklendi.

Üç senedir evdeyim. Her akşam içki içiyor. eskisi gibi oldu. Eşinden bizden para istiyo gidiyo alkol alıyo. Somra müzik dinleyip ağlama krizleri.. Yeter artık dediğimizde de kavga çıkıyor. Bazen bıçak çekiyo, bazen iteliyo. Ben artık kendimi kontrol edemeyerek anneme vuracak hale geliyorum. İtiyorum kolunu sıkıyorum. Kendime düşman oldum. Sıkıntışı bir hayatımız var ablam da boşandı kafasına takıyor anlıyorum ama içki içmesi bize eziyet artık.karışmasak nereye ladar bağıra bağıra ağlıyo, paramız yok para istiyo içki alıcam diye. Bu son 5 aydır her akiam bir olay..

Bugün hastaneye yatma kararı aldı. İyi drğilim dedi. Ama bizi suçluyo. Rahatlarsınız orada hayvan gibi bakacaklar bana beni uyuştırucaklar dedi. O böyle yapınca o ladar vicdan azabı çekiyorum ki. Biz onun iyiliğini istiyoruz ama o tedaviyi bile ondan kurtulmak istediğimiz için istediğimizi düşünüyo. Kötü bir evlat mıyım diye düşünüyorum aetık. Anneme vuracak hale bile geldiysem...

Sizce bu şartlar altında vicdan azabı çekmem mi gerek? Anneme nasıl destek olucam.bize düşman sanki... O kadar kızgınım ki ona.. Hayatım mahvoldu. Ruh sağlığım bozuldu. Öfkemi kontrol edemez oldum. Hem kendim için hem annem için napabilirim ben?
O kadar kötü çocukluk ve ergenlikten sonra siz ne yapsanız normal. Neden vicdan azabı çekiyorsunuz ki? Anneniz ne yaptığının farkında değil, depresyonu çok şiddetli, içindeki suçluluğu, değersizliği size boşaltıyor doğal olarak. Tedavisini olduktan sonra sizd bunları yaşattığı için o vicdan azabı çekecektir eminim. Çok güzel bir adım atmış iyileşmek için, bu durumda biraz daha sabredip ona yardımcı olun. Söylediklerine asla kulak asmayın, çocuğunuz gibi görün onu. Onu sevdiğinizi belli edin sürekli bırakın konuşsun. Umarım tedavisi etkili olur ve huzurlu bir hayata adım atar. O da siz de..
 
Çalışıyordum iki senedir. Bu sene kapandım böylesi ders çalıştım. İşle yürümüyorfu adam akıllı hazırlanıp memur olmak istedim. Bitti de zaten yakınfa işe giricem. Dediklerinde haklısın. Kendimi düşünmem elbet gerek. Aptal dersin belki ama olmuyor işte. Tek duam iyileşmesi...
Aptal degil iyi kalpli ve merhametlisin..hayirlisi olsun diyelim..
 
Ben aşırı vicdan yapıyorum. Suçlu değilim biliyorum. Ama ona kızgın olmakla beraber bağlıyım da. Kapıyı çarpıp gidemem. Evlatlarım beni terk etti diye intihar eder o derece... Hoş gitsem de aklım hep onda kalır. Hayat senin tercih senin deyip güle güle diyemem kendimi biliyorum. Ancak memur olup atanorsam veya evlenirsem çıkabilrim bu evden. Diğer türlüsünü kaldıramaz.. Keşke tedavi kararını sürdürse .tedavi olup iyi olsa..

Onu hasta olarak görüyorum. Yaptıı hiçbir hareket sağlıklı değil. Sabah görsen melek dersin.. Ama akşam olup o içkiyi içince bambaşka birii.. Tonlarca depresyon ilaçları var. Geröekten iyi değil. Onu terk etmek bu yüzden çok zor bana.şu vicdan şu merhamet.. Atsam atılmaz satsan satılmaz. Adı anne bi kere :KK43:
NE olursa olsun ben terkedemezdim sanırım anne sonuçta. Kötü biri değil gibi geldi bana sadece bağımlı ve hasta. Yanınızda kimse kalmadığında yine o kalabilir. Ne bileyim ya anne sonuçta. Bence önce Hastaneye yatırımin biraz olsun iyileşmek istesin gerisi gelir.
 
insan gibi muamele görmek istiyorsa insan gibi davranacak o zaman. vicdan azabı çekecek bi durum yok.
 
Öyle bir anlatıyor ki. Ben daha önce de yattım kimseyi tanıyamaz oldum. Uyuttular resmen diye. Ağlıyor falan. Umarım kararından vazgeçmez. Çok kez böyle karar alıp vazgeçti. Bu kez vazgeçmez de iyi plur umarım.
Anneniz sağlıklı düşünemiyor neden etkileniyorsunuz? Işkence evi değil orası sağlık kuruluşu.
Ek olarak siz de tedaviye devam edin lutfen
 
Back