Evlilik ertelenemez miydi? Maddi durumlarınızı düzeltene kadar?Herkese merhaba
30 yaşındayım beş ay önce evlenerek ıstanbula taşındım evlenmeden önce annemle büyük tartışmalarımız oldu. Evlenmeden kısa süre önce işten çıkarıldım (orta düzeyde ıyı sayılacak bır maaş alıyordum) üzerimde borçlarım vardı ve eşya alacak param da yoktu. Işten çıkarıldığım ıçın depresyondaydım. Hemen iş baktım ancak asgarı ücretle ışe gırdım tabı bu hayat pahalılığında eşya doğru düzgün alamadım. Nışanlıma karşı da kendımı mahçup hıssettım mutfak eşyalarını bıle o aldı. Borçlarımın çoğunu babam ödedi. Hem ışten çıkarılma hem bu süreç benı çok üzdü. Annemle eşya konusunda konuştuğumdaysa arabanı sat al dedı defalarca. Daha da üzüldüm arabamı kendım çalışırken almıştım ve ışten çıkarılınca elımde tek bırıkımım oydu. Ayrıca aılemın durumu bana ufak tefek eşya alamayacak gıbı kötü değıl benım düğün sürecimde annem ınternetten kendını mutlu etmek ıçın mutfak eşyaları alıyordu ama bana demedı bak kızım bu bardağı da sana aldım dıye çok bır şey beklemedım sadece düşünülmek ıstedım. O sırada buzdolabımız bozuldu annem en pahalısından aldı ki tamir olabılecekken nişan sürecımde perde yaptırıp avıze aldı. Annem zaten hiçbir zaman kızım deyıp sevmış,sevgı merhamet göstermış bırı olmadı ben hep bunun üzüntüsünü yaşadım eksıklığını hıssettım. Bana davranışlarından dolayı sokakta herhangı bır teyzeden farkın yok annem olsan bu süreçte bana böyle davranmazsın dedım. onlar ızmırde yaşıyor. Bana çoğu kez ben evleneceğım ıçın bana burdakı çocuklarım yeter dedı. Şımdı de telefon arama kaydıma baktım hep ben aramışım sadece 20 günde 1 kez aramış. 2 gündür ben de aramadım o da aramıyor whatsapptan mesaj göndermış ıçerığı de ınstagram da ızledığı reelsi atmış bana. Ben de görüldü yapıp cevap yazmıyorum. Teyzemle hergün öğle saatlerınde konuşur. Kı teyzemle büyük tartışmaları olmuştu. Hıç mı merak etmez bır ınsan bır anne çocuğunu. Ablamı arasam çoğunda açmıyor bır hafta sonra dönüyor falan bu sebeple onu aramıyorum. Haftaya yanlarına ızmıre gıtme planım vardı büyük ıhtımal ıptal edeceğım. Sızce ne yapmalıyım kafama takıyorum bu kadar aıle anlamında yalnız kalmak üzüyor benı
Yaşadığın durum üzücü evet kolay değil maalesef ama bazen bazı şeyleri oluruna ve akışına bırakmakta fayda var bu kadar üzmesen iyi edersin kendini inan birşeyin üstüne gidersen hep ters cevap alırsın ama ne kadar akışına bırakırsan o kadar olumlu olur senin için. Ben 3 aylık evliyim şehir dışına geldim hergün annem arar beni ben ararım bende işten çıktığımda maddi sıkıntım vardı çoğu eşyamı alamamıştım annem hem yardım etti üzül diye söylemiyorum ama bir anne her koşulda yanında olur bir kırgınlığı olabilir vs ama yaptığı çok yanlış, sende o yüzden onların dilinde konuşmalısın arayıp sorma merak eden özleyen arar zaten sen kendi hayatına düzenine bakmalısın bu saatten sonra işinde gücünde ailenden başka birşey kafaya takma yoksa hayatın boyunca hep mutsuz olacaksınHerkese merhaba
30 yaşındayım beş ay önce evlenerek ıstanbula taşındım evlenmeden önce annemle büyük tartışmalarımız oldu. Evlenmeden kısa süre önce işten çıkarıldım (orta düzeyde ıyı sayılacak bır maaş alıyordum) üzerimde borçlarım vardı ve eşya alacak param da yoktu. Işten çıkarıldığım ıçın depresyondaydım. Hemen iş baktım ancak asgarı ücretle ışe gırdım tabı bu hayat pahalılığında eşya doğru düzgün alamadım. Nışanlıma karşı da kendımı mahçup hıssettım mutfak eşyalarını bıle o aldı. Borçlarımın çoğunu babam ödedi. Hem ışten çıkarılma hem bu süreç benı çok üzdü. Annemle eşya konusunda konuştuğumdaysa arabanı sat al dedı defalarca. Daha da üzüldüm arabamı kendım çalışırken almıştım ve ışten çıkarılınca elımde tek bırıkımım oydu. Ayrıca aılemın durumu bana ufak tefek eşya alamayacak gıbı kötü değıl benım düğün sürecimde annem ınternetten kendını mutlu etmek ıçın mutfak eşyaları alıyordu ama bana demedı bak kızım bu bardağı da sana aldım dıye çok bır şey beklemedım sadece düşünülmek ıstedım. O sırada buzdolabımız bozuldu annem en pahalısından aldı ki tamir olabılecekken nişan sürecımde perde yaptırıp avıze aldı. Annem zaten hiçbir zaman kızım deyıp sevmış,sevgı merhamet göstermış bırı olmadı ben hep bunun üzüntüsünü yaşadım eksıklığını hıssettım. Bana davranışlarından dolayı sokakta herhangı bır teyzeden farkın yok annem olsan bu süreçte bana böyle davranmazsın dedım. onlar ızmırde yaşıyor. Bana çoğu kez ben evleneceğım ıçın bana burdakı çocuklarım yeter dedı. Şımdı de telefon arama kaydıma baktım hep ben aramışım sadece 20 günde 1 kez aramış. 2 gündür ben de aramadım o da aramıyor whatsapptan mesaj göndermış ıçerığı de ınstagram da ızledığı reelsi atmış bana. Ben de görüldü yapıp cevap yazmıyorum. Teyzemle hergün öğle saatlerınde konuşur. Kı teyzemle büyük tartışmaları olmuştu. Hıç mı merak etmez bır ınsan bır anne çocuğunu. Ablamı arasam çoğunda açmıyor bır hafta sonra dönüyor falan bu sebeple onu aramıyorum. Haftaya yanlarına ızmıre gıtme planım vardı büyük ıhtımal ıptal edeceğım. Sızce ne yapmalıyım kafama takıyorum bu kadar aıle anlamında yalnız kalmak üzüyor benı
çok olgun ve gerçekçi tespitler olmuşÇalışmaya ne zaman başladınız?
20 li yadylarda ise kendi çeyizinizi kendiniz alabilirdiniz.Anneniz 30 yaşınıza gelince böyle ilgisiz ve bencil davranmaya başlamış olamaz zaten hep böyle bir kadınmış neden surekli ona bel bağlama isteyi duydunuz?
İnsan yaş kaç olursa olsun annesini arar ,sever ,özler yanında olmasını ister bu normal ama en başında ilgi ve sevgi yoksunu bir anneniz varken özellikle size karşı mucize beklemek yerine kendi ayaklarınız üstünde durmak,kendi yaranızı kendiniz sarmalısınız.Aci ama gerçek gerçekçi olun canınız yanmaz.....
Arabayı satmama sebebım farklı bır şehre gıdıyorum ış bulabılecek mıyım Allah korusun bu durumdan daha fazla ıhtıyacım olursa dıyeydı. Nişanlıma da demıştım hatta satayım arabayı dıye o da yok herşeyı ben alırım dedı boşver bı daha almak kolay değıl dedı. Kı zaten annemden ben para olarak bır şey beklemedım manevı olarak yapayım kızım alayım kızım demesını bekledım. Yoksa ben de bılıyorum bu süreçte kendım bu yaşta aılemden bır kuruş almadan yapmam gerektığını. Beklentım çok değıldı kı 2 borcam getırıp bunlar senın demedı. Insan bunu beklıyor sadeceArabayı satmak içinize sinmediyse keşke düğünü erteleseydiniz. Kenarda bir birikim olsun konusunda haklısınız ama o birikimler zaten böyle günler için. Aileniz birşeyler almak zorunda değil. Ki 30 yaşında insanın birikimi olmalıydı kenarda.
Onun dışında hergün telde konuşmak bile bir mizaç ve huy ben mesela annemle nasılsın iyimisin der kapatırım uzun tutmam sevmediğimi o da bilir ama amcamın kızı yani kuzenimle yarım saat konuşurlar hiçte üzülmem. belki sizdede onun hissettiği bir soğukluk vardır. Karşıdaki insanı değiştirmek istiyorsak veya ilgi bekliyorsak önce bizim değişmemiş lazım.
Burada benım sorun ettığım mesele aılem yatak odamı mutfak eşyalarımı almadı değıl otuz yaşında bır ınsan tabı bunu kendı yapmalı ki aılem yapacak olsa ben yaptırmam bunun gayet farkındayım. Mesele işten çıkarılmış zaten depresyonda olan bırıne bu şekılde davranılması farklı şehırde olmasına rağmen aramamasıçok olgun ve gerçekçi tespitler olmuş
Beklemeyin işte,boşuna kendinize eziyet etmeyin.Her anne sevgi dolu özverili olmaz,her doğuran "anne" olmaz.Sansiniza size böyle bir kadın düşmüş,yapacak bir şey yok oturup üzülmek,kendini yemek çare olsa hadi hep birlikte uzulelim günlerce ağlayalım sonuç değişmiyor.Kendiniz iyi anne olun goremediginiz sevgiyi ilgiyi kendi evlatlarınıza gösterin.Annenizi öyle kabul edin aramayın sormayın nasıl mutlu ise bırakın öyle yaşasın kendinizi ondan mahrum etmek gerekiyorsa edin.......Arabayı satmama sebebım farklı bır şehre gıdıyorum ış bulabılecek mıyım Allah korusun bu durumdan daha fazla ıhtıyacım olursa dıyeydı. Kı zaten annemden ben para olarak bır şey beklemedım manevı olarak yapayım kızım alayım kızım demesını bekledım. Yoksa ben de bılıyorum bu süreçte kendım bu yaşta aılemden bır kuruş almadan yapmam gerektığını. Beklentım çok değıldı kı 2 borcam getırıp bunlar senın demedı. Insan bunu beklıyor sadece
bunu annenize açık açık söyleyin. Herkesin yetiştiği, örnek aldığı aile aynı olmuyor malesef. Belkide oda soğuk bir anneyle veya aileyle büyüdü. Bazı insanlara yakınlaşmayı ve sevgiyi öğretmemiz gerekiyor. Al karşına konuş üzüldüğün kızdığın şeyleri söyle sende söyle de dökün içinizdekileri. birşeyleri düzeltmek istemiyorsanızda olduğu gibi kabullenin.Yoksa ben de bılıyorum bu süreçte kendım bu yaşta aılemden bır kuruş almadan yapmam gerektığını. Beklentım çok değıldı kı 2 borcam getırıp bunlar senın demedı. Insan bunu beklıyor sadece