Gönderirim çok da ısrar ettim hep geçiştirdi tamam sonra diyeMaddi durumunuzu bilmiyorum ama anneniz terapiye gidebilir mi?
Evet neden annem beni kurtarsın istiyorum hepsine rest çekip hayatıma bakmak her zaman benim elimdeydi, kimse bana birşey diyemezdiİçinizde bir yerlerde anneniz sizi kurtarsın istiyorsunuz haklı olarak,uygulamada yapamasa bile,duymak istediklerinizi söylese bile bir nebze olsun dinecek çığlığınız aslında.
Ama üzgünüm ne yazık ki bu asla olmayacak ,içten içe sizin yerinizde olan neden oğlu değil diye bile kinleniyordur.
Bir düşünün bakalım (Allah korusun) roller yer değiştirseydi size yaşattıklarını kardeşinize yapar mıydı?
Anne , yıllarca yanlış yetiştirdiği oğlu tarafından manipüle edile edile dengeyi kaybetmiş.Döversen döv , dövmezsen adam değilsin, hicbiriniz umrumda değilsiniz ne halt yerseniz yiyin artık ama benim bulunduğum şehre girdiğin an ararım polisi de Özge! Sakın verme anahtar filan . Sakın bak
Geçmiş olsunBenim paramla benim emeğimle adam yerine konmayan da benim, normalde parayı veren düdüğü çalar, burda düdük bile benim elimde değil
Çok teşekkür ederim evet doğru trafik kazasında korkudan tutuşup benden yardım isteyen de kendisiydi, o zamanlar biraz tedavi gördü daha iyiydi ama sonra aniden yine bıraktıGeçmiş olsun
Kardeşim diye bahsettiğiniz kişi arabayla kaza yaptığında tehdit edenlerden ödü kopup kediye dönen ama söz konusu siz olunca döveceğim deyip aslan kesilen, sizden yardım isteyen maddi manevi desteğinizi hiç esirgemediğiniz kişi mi?
Sert bir yorum olabilir ama önce kendinizi sevin, değer verin, anne babanız kardeşiniz dahi olsa kimsenin sizi hırpalamasına izin vermeyin diye yazıyorum.
Bu zamana kadar neden annenizin ailenizin sözüne inanıp destek oldunuz ki?
Babam beni kız evlat diye ezecek, erkek kardeşimin önüne her şeyi serecek, benim paramla kazık kadar adamı besleyecekler, ben de yıllarca onlara ebeveynlik yapacağım, mümkün değil.
Bu yeni baş göstermiş bir mesele değilmiş ki senelerdir ailenizden de kardeşinizden de çekiyorsunuz bunu kendinize neden yaptınız?
Hiçbir şey için geç değil, telefon numarası değiştirmek de kafi değil yerinizde olsam memursam ve tayin hakkım varsa çok başka bir şehire tayin isterim bunu ailemle de asla paylaşmam, bundan sonra ne halleri varsa görsünler deyip hayatıma bakarım.
Yaşadığınız evi çalıştığınız yeri biliyorlar, tehditleri işe yaramayınca işyerinize gelip rezillik çıkarmayacağını veya bir akşam iş çıkışı sizi evinizin kapısında beklemeyeceğini bilemezsiniz, tehdit nedeniyle suç duyurusunda da bulunun.
Umarım bu cendereden tümüyle kurtulur, gönülünüze göre bir yerde de yepyeni bir hayata başlarsınız.Çok teşekkür ederim evet doğru trafik kazasında korkudan tutuşup benden yardım isteyen de kendisiydi, o zamanlar biraz tedavi gördü daha iyiydi ama sonra aniden yine bıraktı
Dedikleriniz çok doğru ve bunları amcam dayım, amcam, halam hepsi söylüyor
Özel kurumsal bir şirkette çalışıyorum, kazancım çok iyi o yüzden ben aslında yurtdışında iş bakıyorum bazen, daha iyisini veya dengini bulursam o zaman gideceğim
Mesajınız için çok teşekkğr ederim
Bundan sonra kendimi korumaktan başka seçeneğim yok zaten
En kötüsü ben bu ayrımcılığa çocukken de uğradım, o zamanlar etrafımızda yalnız yaşayan kadınlar yoktu dizilerden görürdük ve ailem için bir kadının tek yaşaması normal değildi, ama ben 13 yaşında bile kendimi ayrı bir evde tek başıma hayal ederdim, ailemin yanımda hem üniversite okudum 3 dil öğrendim açıkçğretimden başka bir bölüm okudum yazları çalıştım babamdan üniversite hayatım boyu 2 kere harçlık aldım ama gün geldi bulduğum iş İstanbuldaydı ve kardeşimin sorunları başlamıştı babam bununla aynı evde yaşama biz baş edemiyoruz git kendi hayatına bak dedi, üniversite hayatımı rezil ettiler çok sosyaldim ama okulun bahar şenliklerinden ağlayarak eve dönerdim baba ne olur gideyim çıkışta sen al beni derdim saat 10 olmadan gelirdi hep ağlatırlardıUmarım bu cendereden tümüyle kurtulur, gönülünüze göre bir yerde de yepyeni bir hayata başlarsınız.
Herkesin ailesi özelidir eleştirince yorum yapınca içini acıtır belki ama sizin iyiliğiniz için yazıyorum, rahatsızlığı bir yana, ki tedaviyi bile isteye bırakmış, kardeşinizi sırtınızda taşımak zorunda değilsiniz, babanıza da Allah şifa versinlakin doğmayı siz seçmediniz anne babanız istedi, cinsiyetinizi de siz belirlemediniz babanızın kromozomları belirledi, kendi istekleri için dünyaya getirdikleri cinsiyetini de kendilerinin belirlediği çocuğu, kız diye dışlayıp erkek çocuğu el üstünde tutmanın kısaca tatlı tatlı yemenin acı acı çıkarmasını yaşıyorlar ve bu da sizin suçunuz değil.
Eğer siz maddi manevi destek olmaya devam ederseniz hem ezileceksiniz hem de aileniz nasılsa özge var deyip kardeşiniz için kılını bile kıpırdatmayacak.
Üçü hiçbir sorun yokken birbiriyle iyiyken ve size sevgilerini esirgerken, sıkışınca özge demeleri bencillik, bu bencilliğe kendiniz için dur deyin.
Ne anlattınız biliyor musunuz? Aslında kendinizi yıllarca her yoldan kurtardığınızı ve koruyup kolladığınızı. Gerek kitapla gerek çalışarak dil öğrenerek. Her yoldan kendinizin güvenli limanı olmayı başarmışsınız zaten. Size vereceğim tavsiyem kalmadı çünkü çok zayıf kalacaktır bu durumda. Yine kurtaracaksınız kendinizi en iyi şekilde . Bunlar ara sıra aklınıza geldikçe ancak birkaç saniyeliğine canınızı sıkar daha fazla etkileyemez bence sizi. Açın okuyun kendi mesajlarınızı mücadelenizde ne kadar ilerlediğinizi görün. Allah yolunuzu iyiliklerle güzelliklerle döşesin, sıkıntılarınızı unuttursun. Sağlıklı mutlu huzurlu günleriniz olsun. Bir ablam söylemişti bana çok etkilenmiştim. Esas ailen kendi kurduğun ailendir, demişti. Belki size güç verir bu söz paylaşmak istedim.En kötüsü ben bu ayrımcılığa çocukken de uğradım, o zamanlar etrafımızda yalnız yaşayan kadınlar yoktu dizilerden görürdük ve ailem için bir kadının tek yaşaması normal değildi, ama ben 13 yaşında bile kendimi ayrı bir evde tek başıma hayal ederdim, ailemin yanımda hem üniversite okudum 3 dil öğrendim açıkçğretimden başka bir bölüm okudum yazları çalıştım babamdan üniversite hayatım boyu 2 kere harçlık aldım ama gün geldi bulduğum iş İstanbuldaydı ve kardeşimin sorunları başlamıştı babam bununla aynı evde yaşama biz baş edemiyoruz git kendi hayatına bak dedi, üniversite hayatımı rezil ettiler çok sosyaldim ama okulun bahar şenliklerinden ağlayarak eve dönerdim baba ne olur gideyim çıkışta sen al beni derdim saat 10 olmadan gelirdi hep ağlatırlardı
Lisede dünyalarca kitap okudum akıl sağlığımı korumak için, bizim ev her zaman kaostu, kaos içinde hayallere dalıp kendimi roman karakteri gibi görürdüm, harçlıklarım kitap almaktan biterdi gerekirse yemek yemez kitap alırdım ama ona da kızarlardı ders çalış diye
Bir gün bir akraba sevgilimle görmüş babama şikayet etti, babam kızmadı ama annem bir hafta makyaj yapmama cezası verdi
Hayatımda anneme bir kere sevgilimden ayrıldım üzgünüm diyemedim çünkü aramıza hep sınır koydu bu konuda, sadece sevgilim var yok demeye başladım yaşım ilerleyince, şuan sadece evlenirsem haberin olur gerisini anlatmayacağım dedim
Kardeşim tam tersi hiç çalışmadı, hoşlandığı kızlar bile evde büyük olaylar oldu, ona her zaman her istediğini alınacak para bulundu
Tek yaşamaya başladığım ilk zamanlar, sadece maddi destek oldum içten içe borçlu hissediyordum, annemin ben lisedeyken yemedik içmedik dersaneye yolladık sözleri kulaklarımda çınlıyordu
Manevi olarak umurumda değildi ve bananeydi, babamla ilişkim yoktu sadece merhaba merhaba şeklindeydi bana üniversite hayatımu zehir ettiği için
Babam kanser oldu ben çok üzüldüm ve yıkıldım, babamın da bipolar olduğunu o halde aslında elinden geldiğince yine de beni bir şekilde okuttuğunu ve bugünkü hayatıma kurmama izin verdiği için kinim geçti
Anneme kinim geçti çünkü onun yaşadığı zorlukları tek tek anlattı
Sanırım daha sonra onlara ebeveyn oldum yanlışlıkla
Ama yEniden kendi hayatımı kurabilirim
Çok uzun oldu kusura bakmayın lütfen
Üzülerek söylüyorum bazı insanlar acıdan besleniyorGönderirim çok da ısrar ettim hep geçiştirdi tamam sonra diye
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?