- 2 Mart 2012
- 24.007
- 55.974
sizi büyütene kadar cefa çekti.iyi akşamlar herkese.
25 yaşındayım ve maalesef ailemle yaşıyorum.maalesef diyorum çünkü artık bıktım.annem babam ve bi erkek kardeşim var. babam ve ksrdeşim çalışıyorlar.ev işleri annem ve bana kalıyor. ama annem hiçbirşeye yardım etmiyor.
evin bütün yükü bende . bulaşık çamaşır ütü wc banyo temizliği perde yıkama nevresim değiştirme aklınıza gelebşlcek herşeyi ben yapıyorum. annem sadece yemek yapıyor ve onada nuhakkak yardım istiyor. bi hastalığı falan yok olsa zaten şikayet etmezdim halimden.
temizğli yapıyorum yapmasına ama evdrki herkes çok pasaklı ve pis olduğu için 2 güne eski haline dönüyor ev. hiçbirşekilde ne düzen sağlayabiliyorun ne temizlik. 3 4 gün önce portmantoyu temizlrdim düzenledim bugün yine hetşryin yeri drğişmiş birbirne girmiş havlular çarşaflar. annemde iç çamaşırını çoraplarını çıkarıp koymuş oraya. dikkat et diye söyleyincede bana kızıyor burası benm evim sen karışmazsın diyor.
artık çok yoruldum. sözde sınava hazırlanıyorum ama günün çoğunu ev işine harcıyorum. sanki çocuğum varda ondan fırsat bulup ders öalışamıyor gibiyim . herkesin sorumluluğu bende. anneme söylüyorum bende yapıyorum yoruluyorum diye çıkışıyor. ama hiç birlry yaptığı yok. bütün gün tv başında örgü örüyor telefonla konuşuyor saçma sapan programları izliyip çay içiyor.canı istrrse yardım ediyor.
bide telfonda konuştuğu arkadaşlarına benim için hiç bir iş yaptımıyoruz yeterki ders çalışsın sınavı kazansın diyor. daha bter sinir oluyorum.
bunun için yapılacak bişey yok . tek çözüm sınavı kazanıp gitmek. ama ondanda umutsuzum artık .sınava 3.hazırlanışımm. sinirkerim çok bozuldu arrık tahmmülüm kalmadı hiçbirşeye.
şimdi sefasını sürüyor :)
ev işlerini erkek kardeşinle babanla beraber yap. kadın ahir ömründe biraz rahat etsin canım ☺