-
- Konu Sahibi ironman_2020
- #21
bence yasindan dolayi geriatriye goturmek cok mantikli.
bence yasindan dolayi geriatriye goturmek cok mantikli.tabi psikikyatriye götürdük zaten. kesinlikle ilaç alması gerekiyor.dışardan çok net belli. yıllardır olan bu süreç tedavi edilmediğinden böyle kötü bir ilerleme yaşadık. sanki asla düzelmeyecek gibi.
tedaviyi denediniz mi? bağlarınız nasıl?Obsesif bir anneniz var. Benimki de öyle. Kendisi tedaviye yanaşmadan asla yardım edemezsiniz.
Zamanında kendisi antidepresan kullanmaya başlamış doktor tavsiyesi olmadan kafasına göre. Sonra uyuşturuyor diye bırakmış. Tabi bu ilaçlar aniden kesilmemeli yoksa intihara meyil ortaya çıkıyor. Bu sefer intiharı düşünmüş falan ben küçüktüm tabi o zamanlar. Bir daha da ilaca yanaşmadı. İlişkimiz yok ben onu yok saymayı seçtim çünkü. Başka türlü kendime zararım oluyor, kendi psikolojim kötüleşiyor.tedaviyi denediniz mi? bağlarınız nasıl?
Bizim de sonumuz o gibi. Ablalarım bıraktı görüşmüyorlar ama ben son bir çare modundayım. Ama gücüm yok açıkçası kendi dertlerim bana yetiyor. Kendi istemediği sürece de düzelecek değil. Doğuma gelsin bakalım nasıl olacak bilmiyorumZamanında kendisi antidepresan kullanmaya başlamış doktor tavsiyesi olmadan kafasına göre. Sonra uyuşturuyor diye bırakmış. Tabi bu ilaçlar aniden kesilmemeli yoksa intihara meyil ortaya çıkıyor. Bu sefer intiharı düşünmüş falan ben küçüktüm tabi o zamanlar. Bir daha da ilaca yanaşmadı. İlişkimiz yok ben onu yok saymayı seçtim çünkü. Başka türlü kendime zararım oluyor, kendi psikolojim kötüleşiyor.
Kabul ediyor ben takıntılıyım diyor ama tedavi ol desen yok yani bir kulağından girip diğerinden çıkar. Öyle takıntıları gelip gidiyor ki mesela şuan gözlemlediğim kadarıyla kombiyi yakmaya takıntısı var. Ev cayır cayır yansa da sıcaktan kısa kolluyla gezecek hale gelsek de annem üşüyor. Kombi asla kapatılmıyor, izin vermiyor. Yaşlı falan da değil ha 40ların ortasında. Aynı zamanda saç bakımına takmış durumda. Neredeyse her gün internetten şekillendirici, keratin bakımı, sabitleyici falan alıyor ve bir marka da değil üç dört marka.
Ben artık savaşmayı bıraktım kendimi harap etmekten yoruldum. O senin annen bırakma diyenlere de gel sen onla yaşa, ona tahammül et o zaman diyorum.
8 temmuz 2023 te artık annem için yapılabilecek hiçbir şey olmadığını fark edip vazgeçtim. annemsiz devam ediyorum hayata.
artık düzelemeyeceğini farkettim. çocukları her zaman başkalarından daha değersiz. hala narsist bir kişilik sergiliyor. bizler her zaman yalancı ve kötüyüz ona göre. ablamları 2 sene sonunda konuşmaya ikna ettim. barışacağını sanmıştım ama meğerse derdi içindekileri kusmakmış.o yüzden artık bıraktım bende.Neden, ne oldu konu sahibi?
Eğer İstanbul'daysanız, şöyle bir eve psikiyatrist hizmeti veren yer var:özetle:annemin psikolojik rahatsızlıkları var ve kabul etmiyor. tedaviye nasıl ikna ederim?
annem 70 yaşında emekli öğretmen. Yıllardır kötüleşen psikolojik sorunları var ancak son 1 yılda ciddi anlamda arttı.
mesela bir şeyler biriktiriyor.komşuların ikinci el eşyalarını, benim ve ablalarımın atacağımız şeyleri, kavanozları, 13 yaşındaki yiğenimin mama kaplarını. ev çöplük gibi.
babamla sürekli kavgalılar,anne babasına bakmak için uzaklara gidiyor.anne babası hasta.sürekli öldü ölecekler mevzusu var.annem sürekli uzakta ve bu daha da yıpratıcı oluyor,bizden uzaklaştıkça kardeşlerine yaklaşıyor. böyle olması güzel ,bizim de buna bir itirazımız yok ama itirazımız olduğunu,anne babasına bakmasını istemediğimizi düşünüyor. halbuki öyle bir şey yok yıllardır gider gelir. sadece artık onun da çok yorulduğunu, babamın da ona ihtiyacı olduğunu,gerekirse anane dedeye yardımcı tutabileceğimizi, onun da gidip geleceğini söylüyoruz. buna göre berbat çocuklarız. beddua ettiği bile oldu.
hayatında bir odak noktası belirliyor ve ona takılıp kalıyor. yıllarca yiğenime bakmaya takıldı,şimdi anne baba,zamanla ben.bunun görev olduğunu ve tutkuyla yapılması gerektiğini düşünüyor bakıma ihtiyacımız olmamasına rağmen. bir şeye odaklanıyor ve geri kalan hayatı yok gibi davranıyor.
kurslara yazdırdık,spora yazdırdık, eve temizlikçi tuttuk,en son babamla boşanma aşamasına geldi psikologa gönderdik. çok zor kabul etti. seans sonrası doktor aile terapistine yollamış. ben deli değilim işte daha da gitmem, doktor bir şey demedi işte demiş çıkmış. artık tedavi olma umudu da gitti zar zor gönderdiğimiz yerden ayrıldı.daha da gitmez.
tüm bu süreçlerde ailecek bunaldık,yıkıldık,yorulduk.babam daha uğraşamam diyor. bu saatten sonra uğraşamam diyor. görüşmem ayrı evlerde yaşarız diyor. ablalarım görüşmek istemiyorlar iflah olmaz diyorlar. bende iflah olmayacağı yönündeyim. ama bırakamıyorum da.gittikçe kötüleşiyor. 25 yıl önceki bir şeyi hatırlayıp bu içimde kaldı deyip anlamsız da olsa yapabiliyor. nerden çıktı diye şok oluyoruz.
asla para harcamıyor.asla bir şey attırmıyor.maaşı var her şeyi alabilir ama asla mutlu olamıyor.
ne yapacağımı bilmez haldeyim. hasta olduğundan nasıl bu kadar eminsin derseniz insan annesini tanır,eminim. eskiden de böyleydi çok sevgi dolu bir insan olmadı hiçbir zaman ama artık daha da kötüleşti. tek başına kimsesiz yaşayabileceğini düşünüyor. yanına bizi yaklaştırmıyor. gittikçe bağlar kopuyor.
tedaviye nasıl ikna ederim? ayrı şehirdeyim nasıl konuşsam ne yapsam da düzeltebilsem bir şeyleri? hastalığı ne olabilir?
artık düzelemeyeceğini farkettim. çocukları her zaman başkalarından daha değersiz. hala narsist bir kişilik sergiliyor. bizler her zaman yalancı ve kötüyüz ona göre. ablamları 2 sene sonunda konuşmaya ikna ettim. barışacağını sanmıştım ama meğerse derdi içindekileri kusmakmış.o yüzden artık bıraktım bende.
Halinize çok üzüldüm. Aynısından benim başımda da var. Kayınvalidem. İstifçi, hiçbirşeyi atamaz, bir iğne almaz, maddi durumu iyidir, emekli maaşına ek olarak birden fazla evden kira gelirleri var. Yaşları da yakın. Evi çer-çöp dolu. Koltukta kıçımızı koyacak yer bulamıyoruz. Kocam her gittiğimizde bir sürü ıvır zıvırı atıyor, attık diye bize düşman oluyor. Tek fark çocukları çok değerlidir. Çok zor enerjimizi sömürüyor, kendi mutsuz bize de mutsuzluk saçıyor. Ne yapılır bilmiyoruz. Tabii benim kayınvalide o yüzden kafam daha rahat, tatilden tatile görüyorum bunalınca dönüyorum anamın evine. Sizinki anne, çok zor durum. Ama gerçekten de daha fazla üzerine düşüp sizden çalmasına izin vermek de kendi evladınızın hakkına girmek oluyor bir yerde. Onun huzurlu ve mutlu bir anneye ihtiyacı varartık düzelemeyeceğini farkettim. çocukları her zaman başkalarından daha değersiz. hala narsist bir kişilik sergiliyor. bizler her zaman yalancı ve kötüyüz ona göre. ablamları 2 sene sonunda konuşmaya ikna ettim. barışacağını sanmıştım ama meğerse derdi içindekileri kusmakmış.o yüzden artık bıraktım bende.