annem eş adayını onaylamıyor :(

ailem eski sevgilimi istemedi.annem ayılıp bayıldı.ne olursa olun benim kararım derdim bir suru boyle devam etti.zamanla annemın aileler uyuşmuyor diye istemeyişinin mantıklı oldugunu anlayarak ayrıldım.insan ilk zamanlar çok zorlanıyorlar ama ilerde mantıklı olduğunu farkediyorsun.mesela ömür boyu orada yaşama fikri ailesine maddi yardımda bulunma durumları zamanla canını sıkması muhtemel durumlar.bizde uzun süreli yatılı misafir olayı yok mesela.onlarda böyle bir gelenek var sanırım bir de eviniz doğalgaz kalorifer gibi ısınma şekline sahipse yaşlılar zaten denerek tüm kışı birlikte geçirebilirsiniz.aile dostumuzun kızı hakimdi.okulu birlikte bitirdiler karı koca hakim oldular çocuk doguluydu ama evlenirken kıza söz verdi.batıya yerleşcez diye.bir sure sonra doğuya doğu görevine gittiler geri dönme şartı vardı.ama eşi donmücem dedi ıkı çocugunu alarak.sonuç olarak kadın alışamadı boşandılar.hani kürt olması mesele değil ama onların şehirinde onların kültürüyle yaşama fikri zor

evet onlarda uzun süre yatılı kalma var bunlarda beni ciddi anlamda korkutuyo hep doğuda kalmak kalabalık misafirler falan erkek arkadaşım öyle olmayacağını söylüyor ama bilemiyorum
 
tanıştım tipik bi doğulu aile ama bana farklı davranıyolar onlarda farkındalar farklı olduğumun bide buralarda gelin çalışıyosa daha değer veriyorlarmış şimdilik iyi davranıyolar ileride değişir mi bilemem
beğendiysen uygun görüyorsan, baskıcı değillerse, sevgilin seni ezdirmeyecekse, aydın bir adamsa ve tüm bunlardan eminsen annenin karşısına tam özgüvenle çıkabilirsin. tanıstırırsın, tanıstıktan sonra hala annenin içine sinmiyorsa tekrar bir analiz yapıp son kararı verebilirisn :)

ayrıca taviz tavizi doğurur, bunu da hatırlatayım.
 
evet onlarda uzun süre yatılı kalma var bunlarda beni ciddi anlamda korkutuyo hep doğuda kalmak kalabalık misafirler falan erkek arkadaşım öyle olmayacağını söylüyor ama bilemiyorum
evlenmeden önce evet ailem kışı bizle birlikte geçircek falan kimse demez sanmıyorum.önemli olan onların hayatı.kendi hayatları nasılsa size de öyle davranırlar.hani onlar için yatılı kalma,kalabalık misafir normalse evlendikten sonra ne olcak ki derler.ve tepkiniz mantıklı bulunmaz.ben sizin yerinizde ömrümü orda tamamlamak da istemem.Egenin güzel bir ilindeyim mesela haftasonu canım denize karşı oturmak ister mesela.bir sürü etkinlik şansı var bence bunlar hayat kalitesinde önemli.herşeyi iyice düşünün bu kadar fedakarlık yaparsanız ilerde pişman olma olaslıgnız yüksek
 
evet onlarda uzun süre yatılı kalma var bunlarda beni ciddi anlamda korkutuyo hep doğuda kalmak kalabalık misafirler falan erkek arkadaşım öyle olmayacağını söylüyor ama bilemiyorum

onun istememesiyle olmaz ailesi kendi kültürünü ona yaşatır
senden dahil olursun istesende istemesende
sonra aileme saygısızlık yapma kavgaları başlar
 
Herkes ailesi kendi kültürünü yaşatır demiş de bu da ön yargı yukarıda dile yapılarımı yazdım

Eşimin ailesi biz bebek olduğunda taşınmak için ev ararken onların apartmanındaki boş daireyi söylememişler

Biz taşınmak istemeyiz baskı gibi olmasın diye

Doğulu ilk okul bile tam bitirmemiş kadın ama görmüş geçirmiş benim gelin bunu istemez diye tartmış

Insanları genellemek hatalı konu sahibi o kişileri sen tanıyorsun doğru kararı sen verirsin


Annen de genellemeleri bilir yukarıdaki örnekte çoğu kişi evin kaparosunu verip size ev bulduk diye sizi aradılar diye düşünür mesela ama tam tersi oldu
 
Oncelikle sunu soyliyim soyleceklerimin irkcilik ile hic bi alakasi yok;
- siz diyosunuz ki sevgilim dogu kültürü ile yetisti; siz ne kadar uyum sağlayabilirsiniz.
-kurt Türk farkliligi degil ama dogu bati farkliligi yani kisacasi kültur farklılıkligi cok zor.
- ama tabi siz taniyo siz biliyosunuz. En dogru kararida siz verirsiniz...
 
Sevgilin ile şimdi herşey mükemmel olabilir ama evlenince herşey değişir çünkü birnevi ailelerinizlede evleniyorsunuz, kultür farkı olunca herşey daha zor olabilir hatta olur. Anneler iyiyi bilir hissederler canım.
 
merhaba ben 24 yaşında bir öğretmenim. Doğuda mütevazi bir ilçede öğretmenlik yapıyorum. erkek arkadaşım kürt aynı ilçede öğretmenlik yapıyoruz. 2 yıldır birlikteyiz babam sorun çıkarmadı ama annem hiç istemiyor bu kültürde yapamayacağımı söylüyor sevgilim 7 kardeş tamamen doğu kültüründe yetişmiş biri. aranızda bu tarz evlilikler yapanlar var mı? şimdilik çok iyi anlaşıyoruz birbirimizi seviyoruz ama annemin söyledikleri de beni çok etkiliyor. yorumlarınızı bekliyorum.


canım ben sünniyim eşimde alevi.. ailem de hacı :)

ailem için önemli olan tek şey insan olmalarıydı.. hiç takılmadılar mezhep olaylarına..

senin ailende bir yerde haklı.. çünkü sadece eşinle değil ailesiyle örfleriyle adetleriylede evleniyorsun. Ve bu gerçekten sıkıntı çıkarabilir.

ama mutlu olmak çok kolay.. istedikten sonra tabi
 
Daha hic tanimadan annen kafadan yok istemem diyorsa ben sahsen dinlemem..
Sonucta ne bir sebep sunuyor ne bir sey, sadece hissiyat.
Ee hissiyata gore mi hayatiniza yon cizeceksiniz..
Kendi hayatinizi ilgilendiren kararlari kendiniz verin..
10-15 yil sonra aynaya baktiginizda mutlulugunuzun da mutsuzlugunuzun da sorumlusu siz olun.
Baskalarini suclamak bir sey kazandirmiyor ne yazik ki..
Annelerimiz bile "anne sen vazgecirdin beni senin yuzunden mutsuzum" diyince bile "eehhh dinlemeseydin kizim o zamam" diyebiliyorlar..
O yuzden her koyun kendi bacagindan diyorum..
 
Ben de Babanneme demiştim istemeye gelecekler diye ilk sorusu kürt mü olmuştu. :) Değil deyince olur gelsinler istesinler demişti. Yaşayışlarda farklılıklar var kültürde farklılıklar var. Bize yanlış gelen şeyler onlara doğru onlarda yanlış bizde doğru olabiliyor.Kendini kanaıtlamaya çalışırken aşırı tepkiler alabiliyorsun. Uyum sağlama süreci anlayışsızlıklar bir süre sonra cehennem gibi olabiliyor.
Bu her ailede olacak diye bir şey yok. Erkek arkadaşınızın aile yapısına dikkat edin. Sonuçta her şey yetiştirilmeden geçiyor.
 
merhaba ben 24 yaşında bir öğretmenim. Doğuda mütevazi bir ilçede öğretmenlik yapıyorum. erkek arkadaşım kürt aynı ilçede öğretmenlik yapıyoruz. 2 yıldır birlikteyiz babam sorun çıkarmadı ama annem hiç istemiyor bu kültürde yapamayacağımı söylüyor sevgilim 7 kardeş tamamen doğu kültüründe yetişmiş biri. aranızda bu tarz evlilikler yapanlar var mı? şimdilik çok iyi anlaşıyoruz birbirimizi seviyoruz ama annemin söyledikleri de beni çok etkiliyor. yorumlarınızı bekliyorum.

Çok bağlanmaya kalkma derim.. O türde birini tanımıştım. Hiç göründüğü gibi değilmiş. O insanlar kendileri dışından geline de sıcak bakmazlar. Bizim bir tanıdık da aynı senin durumun gibi.. biriyle ciddi evlenecekti. oğlanın annesi daha ilk geldiği anda ben kendimizden birini isterdim ama gibi şeyler demiş.. kızın annesi de olmaz bu.. diye karşı çıktı.. daha ilk günden böyle söyleyen daha sonraki günlerde neler demez. şimdi kız başkasıyla evli. Sana o insanlardan uzak durmanı tavsiye ederim. Mesela evlendiniz, kendi aralarında krtçe konuşacaklar sen alamıycaksın. aile ve kültürler önemli.
 
Daha hic tanimadan annen kafadan yok istemem diyorsa ben sahsen dinlemem..
Sonucta ne bir sebep sunuyor ne bir sey, sadece hissiyat.
Ee hissiyata gore mi hayatiniza yon cizeceksiniz..
Kendi hayatinizi ilgilendiren kararlari kendiniz verin..
10-15 yil sonra aynaya baktiginizda mutlulugunuzun da mutsuzlugunuzun da sorumlusu siz olun.
Baskalarini suclamak bir sey kazandirmiyor ne yazik ki..
Annelerimiz bile "anne sen vazgecirdin beni senin yuzunden mutsuzum" diyince bile "eehhh dinlemeseydin kizim o zamam" diyebiliyorlar..
O yuzden her koyun kendi bacagindan diyorum..

ailem onun ailesiyle tanıştı babam ılımlı ama annem çok pis olduklarını görgüsüz olduklarını bu kültürde yapamayacağımı söylüyor
 
Çok bağlanmaya kalkma derim.. O türde birini tanımıştım. Hiç göründüğü gibi değilmiş. O insanlar kendileri dışından geline de sıcak bakmazlar. Bizim bir tanıdık da aynı senin durumun gibi.. biriyle ciddi evlenecekti. oğlanın annesi daha ilk geldiği anda ben kendimizden birini isterdim ama gibi şeyler demiş.. kızın annesi de olmaz bu.. diye karşı çıktı.. daha ilk günden böyle söyleyen daha sonraki günlerde neler demez. şimdi kız başkasıyla evli. Sana o insanlardan uzak durmanı tavsiye ederim. Mesela evlendiniz, kendi aralarında krtçe konuşacaklar sen alamıycaksın. aile ve kültürler önemli.

onun ailesi birazda öğretmen olmamın etkisiyle çok hevesli ama dediğiniz gibi kendi arlarında sürekli kğrtçe konuşuyolar ve rahatsız oluyorum bi yerden sonra
 
Merhabalar. Sizlere içinde bulunduğum durumu anlatmak ve bir nebze de olsa fikirlerinizi almak isterim.
Ben, 23 yaşında İstanbul doğumlu aslen Rumeli göçmeni arnavut baba ve karadenizli anneye sahip biriyim. Erkek arkadaşım ise, 27 yaşında Ağrı doğumlu 5 yıldır Almanya'da yaşayan kürt kökenli bir insan.
Ben, yeni avukat oldum. Erkek arkadaşım ise hukuk doktorası yapmakta ve kısmetse üniversitede yardımcı doçent olarak öğretim üyeliğine başlayacaktır. Göreceğiniz üzere, işimiz açısından bir problem yok. Kendisi Ağrı doğumlu, liseyi Konya'da okumuş, üniversiteyi ise İstanbul Üniversitesi Hukuk fakültesinde okumuş daha sonra ise Almanya'da eğitimine devam etmiş biri. Akademik anlamda gerçekten başarılı ve saygın bir insan. Kişilik olarak ise, son derece naif, titiz, temiz, düşünceli kibar bir insan. Ben okulum vesilesiyle ve onu ziyarete çok kez Almanya'ya gittim. Onun orada nasıl bir hayat sürdüğünü biliyorum. Allah var, 3 yıldır beraberiz bana karşı kötü katlanılamayacak bir davranışın görmedim. Her zaman bana sahip çıkmıştır ve nasıl desem sizlere kanatları üzerimdedir, annem babam gibi. Hep saygılı olmuştur bana karşı. Birlikte çok şey yaşadık, çok şey atlattık. İstanbul, Berlin, Ağrı derken. Gelelim konuya, ailesi Ağrı'nın köyünde yaşıyor. 7 kardeşler. Annesi türkçe bilmiyor. Tarım ve hayvancılıkla uğraşan bir aile. Ben ise ailemin tek çocuğuyum ve maalesef kız çocuğuyum. Annemle tanıştırdım fikrini almak için. Annem, gördü beğendi efendi saygılı çocuk dedi. Babamın henüz haberi yok. Ama ailemizde ultra bir kürt düşmanlığı( bilhassa son dönemdeki terör olaylarından dolayı) mevcut bunu belirtiyim. Beyaz türkler diye tabir edilen, kürde aileviye kız yok denilen bir aileden geliyorum. (Farkındayım arkadaşlar, bunlar suç teşkil eden ifadelerdir aynı zamanda, ben herşeyin farkındayım :KK43: ) Neyse, ailemin tutumu bu şekilde. Ve, çevremdeki insanlar hep durup durup bir şekilde 'yaa, onların içinde bişey oluyor, hayır yapamazsın' diyor. Ailem kızım çok iyi düşün, keşke böyle olmasaydı diyor. Ben ise düşünmekten hem kendimi hem onu üzüyorum. Bir insan ve bir hukukçu olarak ona nasıl bu kadar haksızlık ederim diyorum hiç haketmiyorken. Onu gerçekten seviyorum, bana olan sevgisinden de eminim. Ben ona ailemin onu asla içten kabul etmeyeceğini söyleyince çok üzüldü ve ailenle görüşmek istemem dedi. İşte, adliyede, çevrede insanlar görüyorum ki söylenenler, şu bu, kafam kazana döndü. Nacizhane fikirlerinizi bekliyorum.
Selam ve sevgi ile.
 
Merhabalar. Sizlere içinde bulunduğum durumu anlatmak ve bir nebze de olsa fikirlerinizi almak isterim.
Ben, 23 yaşında İstanbul doğumlu aslen Rumeli göçmeni arnavut baba ve karadenizli anneye sahip biriyim. Erkek arkadaşım ise, 27 yaşında Ağrı doğumlu 5 yıldır Almanya'da yaşayan kürt kökenli bir insan.
Ben, yeni avukat oldum. Erkek arkadaşım ise hukuk doktorası yapmakta ve kısmetse üniversitede yardımcı doçent olarak öğretim üyeliğine başlayacaktır. Göreceğiniz üzere, işimiz açısından bir problem yok. Kendisi Ağrı doğumlu, liseyi Konya'da okumuş, üniversiteyi ise İstanbul Üniversitesi Hukuk fakültesinde okumuş daha sonra ise Almanya'da eğitimine devam etmiş biri. Akademik anlamda gerçekten başarılı ve saygın bir insan. Kişilik olarak ise, son derece naif, titiz, temiz, düşünceli kibar bir insan. Ben okulum vesilesiyle ve onu ziyarete çok kez Almanya'ya gittim. Onun orada nasıl bir hayat sürdüğünü biliyorum. Allah var, 3 yıldır beraberiz bana karşı kötü katlanılamayacak bir davranışın görmedim. Her zaman bana sahip çıkmıştır ve nasıl desem sizlere kanatları üzerimdedir, annem babam gibi. Hep saygılı olmuştur bana karşı. Birlikte çok şey yaşadık, çok şey atlattık. İstanbul, Berlin, Ağrı derken. Gelelim konuya, ailesi Ağrı'nın köyünde yaşıyor. 7 kardeşler. Annesi türkçe bilmiyor. Tarım ve hayvancılıkla uğraşan bir aile. Ben ise ailemin tek çocuğuyum ve maalesef kız çocuğuyum. Annemle tanıştırdım fikrini almak için. Annem, gördü beğendi efendi saygılı çocuk dedi. Babamın henüz haberi yok. Ama ailemizde ultra bir kürt düşmanlığı( bilhassa son dönemdeki terör olaylarından dolayı) mevcut bunu belirtiyim. Beyaz türkler diye tabir edilen, kürde aileviye kız yok denilen bir aileden geliyorum. (Farkındayım arkadaşlar, bunlar suç teşkil eden ifadelerdir aynı zamanda, ben herşeyin farkındayım :KK43: ) Neyse, ailemin tutumu bu şekilde. Ve, çevremdeki insanlar hep durup durup bir şekilde 'yaa, onların içinde bişey oluyor, hayır yapamazsın' diyor. Ailem kızım çok iyi düşün, keşke böyle olmasaydı diyor. Ben ise düşünmekten hem kendimi hem onu üzüyorum. Bir insan ve bir hukukçu olarak ona nasıl bu kadar haksızlık ederim diyorum hiç haketmiyorken. Onu gerçekten seviyorum, bana olan sevgisinden de eminim. Ben ona ailemin onu asla içten kabul etmeyeceğini söyleyince çok üzüldü ve ailenle görüşmek istemem dedi. İşte, adliyede, çevrede insanlar görüyorum ki söylenenler, şu bu, kafam kazana döndü. Nacizhane fikirlerinizi bekliyorum.



Selam ve sevgi ile.



lütfen konu sahibinin konusunu bu şekilde işgal etmeyin. bunun için ayrı konu açın
 
X