Annelik sizi nasıl değiştirdi? Hadi sohbet edelim biraz 🫂

Oğlum bebek arabasındaydım marketteydik, manavda alışveriş yapıyorum. 5/6 yaşlarında bir çocuk bebek arabasına hareket ettirmeye çalışıyor ama ben bebek arabasını frenlemişim yani hareket ettiremez ama hırsla yapıyor bunu. annen nerede senin dedim sinirlendi devam etti, ben de bebek arabasını başka bir tarafa çektim neyse bunu birkaç defa tekrarladı ama annesi yanında yok diye ben de yabancı biriyim diye tepki vermek ya da yapma demekte doğru gelmedi. İçeri market tarafına girdim bu sefer normal kullanıyorum çünkü raflar arasında geziyorum çocuk bebek arabasını alıp gitmeye kalktı ben o arada rafın altından bir şey alırken ben de oğlum ne yapıyorsun dedim kadın geldi koşa koşa siz ne diyorsunuz dedi, ben de bebek arabasını çekiyor çekmemesi gerektiğini söylüyorum dedim. Çocuk o dedi benimle tartışmaya çalıştı söylenmeye başladı. Ben başında durun dedim gittim ama arkamdan hala söyleniyor ben duyuyorum yani. Et alırken tekrar çocuk ben bir taraftan tuttuyoru bu taraftan tutuyor gibi gibi düşünün dedim ki çocuğum yapma. kadın yine geldi söylendi ,oğluna asla yapma demiyor ama ve bana babamız burada dedi. Adamı da gösterdi eliyle. Ben de siz kardeş misiniz dedim bilerek kaldı öyle neye uğradığını şaşırdı ne alakası var dedi babamız dediniz ya dediM. Hayır tabiki değil o benim oğlum dedi bana bağırmaya başladı. Çocuğun niye böyle oldu belli oldu şimdi dedim , kadın marketi inletti bağırarak orada kocası geldi, Sonra kocası kusura bakmayın hanımefendi dedi oğlunu da karısını da aldı gitti.

Ben normalde kimseyle muhatap olmam kavga etmem tartışmam aşırı sakin bir insanımdır.
 
aysesum .!.:
Oğlum bebek arabasındaydım marketteydik, manavda alışveriş yapıyorum. 5/6 yaşlarında bir çocuk bebek arabasına hareket ettirmeye çalışıyor ama ben bebek arabasını frenlemişim yani hareket ettiremez ama hırsla yapıyor bunu. annen nerede senin dedim sinirlendi devam etti, ben de bebek arabasını başka bir tarafa çektim neyse bunu birkaç defa tekrarladı ama annesi yanında yok diye ben de yabancı biriyim diye tepki vermek ya da yapma demekte doğru gelmedi. İçeri market tarafına girdim bu sefer normal kullanıyorum çünkü raflar arasında geziyorum çocuk bebek arabasını alıp gitmeye kalktı ben o arada rafın altından bir şey alırken ben de oğlum ne yapıyorsun dedim kadın geldi koşa koşa siz ne diyorsunuz dedi, ben de bebek arabasını çekiyor çekmemesi gerektiğini söylüyorum dedim. Çocuk o dedi benimle tartışmaya çalıştı söylenmeye başladı. Ben başında durun dedim gittim ama arkamdan hala söyleniyor ben duyuyorum yani. Et alırken tekrar çocuk ben bir taraftan tuttuyoru bu taraftan tutuyor gibi gibi düşünün dedim ki çocuğum yapma. kadın yine geldi söylendi ,oğluna asla yapma demiyor ama ve bana babamız burada dedi. Adamı da gösterdi eliyle. Ben de siz kardeş misiniz dedim bilerek kaldı öyle neye uğradığını şaşırdı ne alakası var dedi babamız dediniz ya dediM. Hayır tabiki değil o benim oğlum dedi bana bağırmaya başladı. Çocuğun niye böyle oldu belli oldu şimdi dedim , kadın marketi inletti bağırarak orada kocası geldi, Sonra kocası kusura bakmayın hanımefendi dedi oğlunu da karısını da aldı gitti.

Ben normalde kimseyle muhatap olmam kavga etmem tartışmam aşırı sakin bir insanımdır.
Genişletmek için tıkla...


Allah o çocuğun yardımcısı olsun şimdi de ileride de.. denecek tek söz bu.
 
ffestinalente .!.:
En doğru kararım ilk günden beri kimseyi sallamamak içinden geleni uygulamak oldu. Ben mesela bir anneye bebeğini kucağa alıştırma diyemem ne münasebetle bunu diyebiliyorlar aklım almıyor. Ya beni dinlerse ve bebeğini ve kendisini bu histen mahrum bırakırsa? Vebalinden korkarım ya herşeyden önemlisi.

Ek gıda da nasıl? Ve kaç aylık/yaşında? 😌
Genişletmek için tıkla...
Kesinlikle katılıyoruö herkesin annelik serüveni yolculuğu kendine has ve özel genelde bu Akıl verme işini aile büyükleri yapıyor malesef :)
Şu anda 2,5 yaşında ek gıdaya ilk geçtiğimiz andan itibaren bir iştahsızlık söz konusuydu. Ama ilk aşamada tadımlar olduğu için pek üstünde durmamıştım ama yemek için öğün sayısı arttıkça iştahsızı daha çok ortaya çıktı şu an önüne koyduğumda canı istediği kadar yiyor kalkmak istediğinde masadan, oyunla resim çizerek boyama yaparak biraz oyalayıp devamını ben yediriyorum. Eskisi kadar ısrarcı değilim ama çünkü bu sefer kendimi de stres oluyorum ve farkına varmadan onu da strese sokuyorum🥲
 
Bllossom .!.:
Ben kendimi bitkin ve yaslanmıs hissediyorum çok kötüyüm ve bu gececek gibi değil
Genişletmek için tıkla...
Bazen bazı anlar oluyor ki hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor.. sizi çok iyi anlıyorum. Nasıl geçecek nasıl bu süreci atlatacağız bu şekilde nasıl devam edecek diye sorarken insan bu boulduğunu hissediyor. Ama unutmayın ki hiçbir şey kalıcı değil. hep aynı yaşta kalmıyorlar :) her gün günden güne büyüdükleri gibi dertleri sorunları zorlukları da değişiyor. Kafanızı dağıtabilecek Size iyi gelebilecek aktiviteler sevdiğiniz şeyler yapmaya çalışın zaman buldukca. Ben bu şekilde biraz daha kafamı dağıtabiliyorum yoksa kısır döngünün içine sıkışmış gibi hissediyorum 🙃
 
M i h r a .!.:
Annelik hayatımı çocugumdan önce ve sonra olarak ikiye ayırmış gibi. Endişelerim önceliklerim korkularım,düşüncelerim bambaşka bir hal aldı. Ne yalan söyliyim bazen eski mihrayı özlüyorum :)
Çocugumu büyütürken en zorlandıgım konu ek gıda yemek konusu olabilir. Hala da biraz muzdaribim. İştahsız bir cocuk oldugundan ilk zamanlar cok üstüne düşüp kafama taktıgım oldu zamanla cocugumu oldugunu gibi kabullendim. "Bo cocok zoyoof" diyenlerede kulaklarımı tıkadım mesela 😒
Şuanki aklım ve tecrübemle cocugumla ilk güne dönecek olsaydım, evin düzenini temizliğini daha az düşünür herşeye yetişmek için 10 parçaya bölünmezdim, yemek yemeği istemediğinde yeter ki yesin diye başka çeşit yapıp önüne koymazdım ve onuda kendimide strese sokmazdım, bebeken nekadar kucağa alıştırma deselerde hep gögsümde yatırdım ve o günleri çok özlüyorum Birdaha elleri, bedeni okadar küçük olmıcak sonuçda 🥲
Genişletmek için tıkla...
Daha temkinli, daha dikkatli, herşeyi daha fazla kafaya takan bir insan oldum oglumu büyütürken en zorlandığım dönem 3 ay boyunca süren ve nedeni 3 ay sonra anlaşılan hastalık dönemi oldu 3 ay gece gündüz asla uyuyamadigimiz bir dönemdi herşeye rağmen iyi ki gelmiş mucizem, iyiki bizi seçmiş minik yaramazim.
 
M i h r a .!.:
Bazen bazı anlar oluyor ki hiç bitmeyecekmiş gibi geliyor.. sizi çok iyi anlıyorum. Nasıl geçecek nasıl bu süreci atlatacağız bu şekilde nasıl devam edecek diye sorarken insan bu boulduğunu hissediyor. Ama unutmayın ki hiçbir şey kalıcı değil. hep aynı yaşta kalmıyorlar :) her gün günden güne büyüdükleri gibi dertleri sorunları zorlukları da değişiyor. Kafanızı dağıtabilecek Size iyi gelebilecek aktiviteler sevdiğiniz şeyler yapmaya çalışın zaman buldukca. Ben bu şekilde biraz daha kafamı dağıtabiliyorum yoksa kısır döngünün içine sıkışmış gibi hissediyorum 🙃
Genişletmek için tıkla...
Umarım o günler gelir yakın zamanda gelir…
 
Bllossom .!.:
Yalnızlık ve her seyi tek basıma deneyimlemek…
Genişletmek için tıkla...
Bende aynı durumdayım malesef. Sabredemiyorum hiç bir şeye özellikle de bebeğimin uyumamasına . Şu an 4aylık herşeyi kendim yapıyorum o kadar yorgunum ki uykusuzluk beni bitiriyor dayanamıyorum uyku problemi olmasa hiç sorunumuz yok çok şükür. Psikolojik destek almam gerekiyor yoksa bebeğimin de psikolojisi bozulacak
 
umurumda .!.:
Bende aynı durumdayım malesef. Sabredemiyorum hiç bir şeye özellikle de bebeğimin uyumamasına . Şu an 4aylık herşeyi kendim yapıyorum o kadar yorgunum ki uykusuzluk beni bitiriyor dayanamıyorum uyku problemi olmasa hiç sorunumuz yok çok şükür. Psikolojik destek almam gerekiyor yoksa bebeğimin de psikolojisi bozulacak
Genişletmek için tıkla...
İnan benim de almam lazım çok yıprandım eşim bile eskisi gibi olmadığımın farkında
 
Ben anne olduktan sonra akıl sağlığımı yavaş yavaş yitirdiğimi düşünüyorum.

6 Şubat depremi,Gazze’deki savaş,bir de bu sabah Müge’de izledim bir olay sonucu bir çocuğu Sosyal Hizmetler götürüyordu;tüm bunlara şahit olmak beni çok yıpratıyor.

Eskiden bu kadar etkilenmezdim.
 
Anne olduktan sonra cevreme tahammulum azaldi
cunku kotayi tamamen cocugumda kullaniyorum
Her an patlamaya hazir bomba gibiyim
Herkes soyle yap boyle yap diye akil veriyordu herkes bilirkisi gibiydi
Bu tiplere rest cektim
Gecmiste ne cok fedakarlik yaptigimi anladim, kendime kizdim ozelestiri yaptim herkesin defterini dürdüm bi nevi
Kimse kirilmasin diye kendimi yiprattigim donemler geride kaldi
Cocugumla oynarken emzirirken altini degistirirken pamuk gibiyim
diger tum insanlara testere gibiyim
Minik bisikletiyle ilerlemeye calisan kotu bakisli 🥲
 
Browni- .!.:
Anne olduktan sonra cevreme tahammulum azaldi
cunku kotayi tamamen cocugumda kullaniyorum
Her an patlamaya hazir bomba gibiyim
Herkes soyle yap boyle yap diye akil veriyordu herkes bilirkisi gibiydi
Bu tiplere rest cektim
Gecmiste ne cok fedakarlik yaptigimi anladim, kendime kizdim ozelestiri yaptim herkesin defterini dürdüm bi nevi
Kimse kirilmasin diye kendimi yiprattigim donemler geride kaldi
Cocugumla oynarken emzirirken altini degistirirken pamuk gibiyim
diger tum insanlara testere gibiyim
Minik bisikletiyle ilerlemeye calisan kotu bakisli 🥲
Genişletmek için tıkla...
En sevdiğim karakter!!! :KK200:
 
Asla çocuk istemiyordum, eşimin baskısıyla oldu. Öğrendiğimde yıkılmıştım hamile olduğumu. Aldırmayı düşündüm, korktum. Hiç bir şey yapmadan kurtulayım diye çok dua ettim. Ama sonra çocuğu olsun diye yıllarca uğraşan insanlar var diye düşündüm, ya sonra pişman olup vicdan azabı çekersem naparımı düşündüm. Böyle bir sorumluluk çok ağır geldi, çok zor bir hamilelik geçirdim. Çalışıyordum da son haftaya kadar. Hamileliğimin 14. haftasında 39 derece ateşle acile kaldırılınca ilk defa kendimden başka biri için bu kadar korktuğumu fark ettim. Ya ona bir şey olursa ben ne yapardım? Kolumu çarpsam bir yere acaba hisseder mi, onun da canı acır mı diye düşünmekten bazen delirdiğimi düşünüyordum. Sezaryen ve hemen akabinde miyom ameliyatı, bebeğimi 2 saat sonra kucağıma alabildim. Annem duymuş sadece, ben şimdi ne yapacağım demişim, hiç hatırlamıyorum. Lohusa sendromunu dibine kadar yaşadım, hala da yaşıyorum. Bebeğim 7 aylıkken işe başlamak zorunda kaldım. O 7 ay o kadar zor geçti ki, şimdi yeni yeni toparlanıyorum. Asla bebeğimin zorluğu değildi. ben bu çocuğu hiç istemedim, ya ona bir şey olursa korkusundan uyku haramdı. Nefes alıp vermesini kontrol ediyordum gündüz bile defalarca. Biri kucağına alınca ya düşürürse ya taşırken çarparsa bir yere diye çok ani tepkiler veriyordum. Sağolsun annem ve babam en büyük destekçimdi, hala öyleler. Ben anneliğin kadınlarda yüklü bir duygu olduğunu düşünmüyorum, bende yoktu çünkü. Ama onun gözünün içine baktıkça, güldüğünü gördükçe, ufacık gözyaşını öpüp sildikçe onu doğurmanın hayatta yaptığım en güzel şey olduğunu düşünüyorum. Çok kırgınlıklarım var, en yakınlarıma bile. Ama kızım yüzünden bazı şeyleri şimdilik halının altına süpürdüm, bakalım nerede patlayacağım. Bu mesajı yazarken bile gözlerim doldu. Bir an önce akşam olsa, eve gitsem ve minik canavarımı kucaklasam. O benim dünyam. Biraz uzun oldu, kusura bakmayın ama sanırım içimi dökmem gerekiyormuş, tanımadığı insanlara daha rahat açılıyor insan. İsteyen herkesin annelik duygusunu tatmasını dilerim. Annelik deliliktir :KK66:
 
M i h r a .!.:
Annelik sizi nasıl değiştirdi?
Çocugunuzu büyütürken en zorlandıgınız dönem/dönemler ne oldu ?
Ve şuanki aklım tecrübem olsaydı şunu şunu yapardım/yapmazdım dediğiniz neler var ?
Hadi biraz sohbet edelim :KK28:
Genişletmek için tıkla...
Annelik bana önce HAYIR demeyi öğretti
Çocuklarımı buyuturken hala zorlanıyorum 1,5 yanındalar şuan ve İkizler tek başıma bakıyorum en zorlandığım yeni dogduklarinda 2 saate bir beslememdi kiiii kaldiki benim 2 tane olduğu için uyumama sadece 1 saat filan kalıyordu zaten ötekini doyurana kadar tekrar öbürü acıkıyor vs Allah'tan biraz büyüdüler de geceleri rahat ediyorum iyiki Çocuklarım var Allah olmayanlarda versin inşallah
 
M i h r a .!.:
Annelik sizi nasıl değiştirdi?
Çocugunuzu büyütürken en zorlandıgınız dönem/dönemler ne oldu ?
Ve şuanki aklım tecrübem olsaydı şunu şunu yapardım/yapmazdım dediğiniz neler var ?
Hadi biraz sohbet edelim :KK28:
Genişletmek için tıkla...
Bebegim 6 aylik karsima surekli isntagramda burda filan bebegini kaybetmis anneler cikiyor kac aylik olduguna neden kaybetttiklerine bakiyorum aklim ckiyor durup durup agliyorum cok hassas bi insan oldum annelige benim yuregim dayanmiyor sanirim
 
Bu soru beni düşündürdü. Çünkü eskiden ne olduğumu bile unutmuşum 😂

Şaka bi yana, kızım dışındaki her konuda çok güçlü hissediyorum kendimi. En zayıf noktam sadece kızım. Onun dışında her şeyle baş edebilirim gibi hissediyorum. Belki yanlış ama kendim için bir endişem kalmadı. O yüzden çok daha güçlü hissediyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

golldkahveemm
İki çocuklu bir anne için boşanmak mı yoksa birşeyler düzelir mi?
Yorumlar
11
Görüntüleme
992
rakkauspakkaus
R
Z
Annemle aram çok kötü
2
Yorumlar
32
Görüntüleme
2K
Tardis_2718
Tardis_2718
Revenrose
Anne sorunu
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
2K
Revenrose
Revenrose
H
  • Kilitli
Eski sevgilim ve hoşlandığım kişi aynı adliyede meslektaş. Bu işi durumu karıştırmadan nasıl çözebilirim? Lütfen bir akıl verin aklım çok karışık...
2 3 4
Yorumlar
60
Görüntüleme
5K
Seytanolabilirim
Seytanolabilirim
M
Kayinpeder ve kv sorunları
2 3 4
Yorumlar
65
Görüntüleme
5K
egzshyl14
E
X