- 30 Mayıs 2007
- 3.522
- 6.512
- 683
- Konu Sahibi seyrekyagmur
- #1
Merhaba Arkadaşlar,
2 Yaşında bir kızım var ve 5 aylık erkek bebeğime hamileyim. Şöyle bahsedeyim sıkıntılarımdan; Kızım kendi içimizde girişken ve konuşkan ama dışarıda içine kapanık bir çocuk yaşının küçüklüğüne veriyorum netice de tek bizi görüyor sosyal alanlara sokmaya çalışıyorum açılsın diye..
Neyse kayınvalidemle hep aramda sorun olmuştur bu aralar işte o çocuk bende olsaydı ben tuvalete alıştırmıştım der, öğle uykusu uyumaz kızım yok ben uyutamıyormuşum, yok bilmem şunun çocuğu orada çok konuşkan sıcak kanlıymış bunda sorun varmış kendisi 5 saat uzakta bi şehirde hiç yardım için gelmez gel anne öğret hemyardımın dokunur derim yok anca laftaaa.. yemek dahi yedirmeye uğraşmaz yanyana iken bu ayrı dert.
Bunun dışında annem bana yakın oturur ama çok sosyaldir günlerini sohbetle gezmekle doldurur yardım eder misafir geldiğinde ya da ayda 1 gelip temizlik yapmamı sağlar ama hafta da bir gidip kalmak isterim ya da çocuğu bırakıp biraz nefes almaya çıkmak isterim çünkü hep evde ya da bahçedeyim eşimin izininde gezeriz ama tek gün yetmiyor inanın. ama o koca hafta da boş gününü bulmak ayrı, bir de anne sana geleceğiz dediğimde ses tonunun düşmesi ayrı dert... Hele 1 hafta içerisinde bi misafir gelecekse her yeri temizler pek bizi istemez kızım kirletir diye. ki çok sık misafiri olur. Yani ona da 15 dk mesafede oturmama rağmen 1 ayda 4 kez gider ya da çocuğu 2-3 saatliğine bırakabilirim hepsi bu.. ÇAlışıyorken bakıyor eğer para kazanıyorsam bu arada hakkını yiyemem o anlamda.. bu diğer üzüntüm.
Bugün de 2 lise arkadaşımla buluştuk evlerinde.. Kızıma eşim bakacaktı ama eşim grip olunca bırakmak istemedim hem kızımda sosyalleşsin istedim.. Neyse bu hatunlardan biri evli ve çocuklu, diğeri bekar nişanlı sayılır. Kızım biraz bunalttı yani etrafı geziyo biblolara elliyor hem mırın kırındı en sonunda kızımda yaş pastayı düşürecek oldu ben fırladım biraz bağırdım kolundan tuttup ileri hızlı koydum bu tavrımı hep yapmam ve yanlış ama bi anda artık yoruldum kendimi çünkü muhabbete veremedim dinlenemedim bir de malum hormonlardan dolayı mukayet olamadım kendime. o bekar olan arkadaşım bi hayli yorum yaptı bu konuda ay aslında hiç yaramazlık yapmamış, ben abartıyormuşum hemen yoruluyormuşum, bu çocuk çok mutsuzmuş ya sen beni anlayamassın 2 yıldır düzenli uyumuyorum, evdeyim hep ilgiliyim, ee bi sürü şeyle boğuşuyorum yardım edenim olmuyor pek diyorum yok efendim böyle ikincisini hiç yapmasaymışım felan. diğeri de onaylıyor. ya inanın kızlar ben mi sıkıntılıyım hamile olup sabretmek kolay mı herkes inadını annelik sorguluyor bilse de bilmese de.. inanın çok zoruma gidiyor.
2 Yaşında bir kızım var ve 5 aylık erkek bebeğime hamileyim. Şöyle bahsedeyim sıkıntılarımdan; Kızım kendi içimizde girişken ve konuşkan ama dışarıda içine kapanık bir çocuk yaşının küçüklüğüne veriyorum netice de tek bizi görüyor sosyal alanlara sokmaya çalışıyorum açılsın diye..
Neyse kayınvalidemle hep aramda sorun olmuştur bu aralar işte o çocuk bende olsaydı ben tuvalete alıştırmıştım der, öğle uykusu uyumaz kızım yok ben uyutamıyormuşum, yok bilmem şunun çocuğu orada çok konuşkan sıcak kanlıymış bunda sorun varmış kendisi 5 saat uzakta bi şehirde hiç yardım için gelmez gel anne öğret hemyardımın dokunur derim yok anca laftaaa.. yemek dahi yedirmeye uğraşmaz yanyana iken bu ayrı dert.
Bunun dışında annem bana yakın oturur ama çok sosyaldir günlerini sohbetle gezmekle doldurur yardım eder misafir geldiğinde ya da ayda 1 gelip temizlik yapmamı sağlar ama hafta da bir gidip kalmak isterim ya da çocuğu bırakıp biraz nefes almaya çıkmak isterim çünkü hep evde ya da bahçedeyim eşimin izininde gezeriz ama tek gün yetmiyor inanın. ama o koca hafta da boş gününü bulmak ayrı, bir de anne sana geleceğiz dediğimde ses tonunun düşmesi ayrı dert... Hele 1 hafta içerisinde bi misafir gelecekse her yeri temizler pek bizi istemez kızım kirletir diye. ki çok sık misafiri olur. Yani ona da 15 dk mesafede oturmama rağmen 1 ayda 4 kez gider ya da çocuğu 2-3 saatliğine bırakabilirim hepsi bu.. ÇAlışıyorken bakıyor eğer para kazanıyorsam bu arada hakkını yiyemem o anlamda.. bu diğer üzüntüm.
Bugün de 2 lise arkadaşımla buluştuk evlerinde.. Kızıma eşim bakacaktı ama eşim grip olunca bırakmak istemedim hem kızımda sosyalleşsin istedim.. Neyse bu hatunlardan biri evli ve çocuklu, diğeri bekar nişanlı sayılır. Kızım biraz bunalttı yani etrafı geziyo biblolara elliyor hem mırın kırındı en sonunda kızımda yaş pastayı düşürecek oldu ben fırladım biraz bağırdım kolundan tuttup ileri hızlı koydum bu tavrımı hep yapmam ve yanlış ama bi anda artık yoruldum kendimi çünkü muhabbete veremedim dinlenemedim bir de malum hormonlardan dolayı mukayet olamadım kendime. o bekar olan arkadaşım bi hayli yorum yaptı bu konuda ay aslında hiç yaramazlık yapmamış, ben abartıyormuşum hemen yoruluyormuşum, bu çocuk çok mutsuzmuş ya sen beni anlayamassın 2 yıldır düzenli uyumuyorum, evdeyim hep ilgiliyim, ee bi sürü şeyle boğuşuyorum yardım edenim olmuyor pek diyorum yok efendim böyle ikincisini hiç yapmasaymışım felan. diğeri de onaylıyor. ya inanın kızlar ben mi sıkıntılıyım hamile olup sabretmek kolay mı herkes inadını annelik sorguluyor bilse de bilmese de.. inanın çok zoruma gidiyor.