Anneliğe alışamadım

BenimZorHayatim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
20 Temmuz 2009
1.573
734
Evet bunu itiraf etmek zor ama su bir gercek anneliğe hala alışamadım
Anne olmadan onceki hayatımı ozgurlugumu deliksiz uyumayı kendimden baska bi canlıyı her gun her an dusunmeden yasamanın rahatlığını cok ozledim
Asla cocuklarımı bırakamam gozum arkada kalır oylede rahat edemem asla bırakmadımda hic
Ama bu onlardan onceki hayatımı cok ozledigim gercegini değistirmiyor
Bi ben mi boyleyim yoksa ben gibi baska boyle hisseden varmı
 
İki çocugum var ,büyük olan sekiz yasında ve bende sekiz yıldır bu düşüncelerdeyim
Yani bi tek siz öyle degilsiniz
 
Yani zaman zaman benıde bu düşünceler kaplıyor. Bıraz kafa dınlemek kendımle baş başa kalmak istiyorum ama biliyorum bu mümkün degil. Ve bızımkısi daha 9 aylık ayaklanmadı. Sımdıden her seyı yıkma derdinde
 
İki çocugum var ,büyük olan sekiz yasında ve bende sekiz yıldır bu düşüncelerdeyim
Yani bi tek siz öyle degilsiniz
Gercektenmi
Okula gidiyor diye seviniyorum nefes almak kafa dinlemek icin
Hic isim bitmiyo hergun evi batırıyolar yemek begenmezler yemek secerler banyosu tırnagı camasırı bulasıgı inanın yetisemiyorum eşimde hic destek olmadı zaten buyuturken tek yaptıgı calısıp para getirmeki eve
Artık onuda yapmıyo cunku evi terketti cok zaman once
Bence cocukların yukunu kaldıramadı o da ama o kactı kacabildi ben bırakamam
 
Terketti derken yani şuan yok mu eşiniz
Ben mi yanlış anladıö

Zaten canım inanki böyle olmamızın tek sebebi hiç bir destekcimizin olmaması
Benimde eşimin hiç yardımı olmaz
Ailelerdende uzaktayız
Dedigin gibi evin işi cocukların işi hiç bitmiyo
Ama bu durumda ben kendimden kötüleri düşünüp bi nebze rahatlıyorum
Cok şükür saglıklılar ve aç degiliz acıkta değiliz

Belki basit gelecek ama mesela bende ramazanda teravihe gitmeyi özledim
9 yıldır evliyim ve evlendigimden beri hiç gitmedim cünkü cocuga bakacak kimse yoktu
 
Evet yok evde terketti
Evin kirasını odicek cocukların karnını doyurcak kadar nafaka veriyo okadar
Cocuklarını aramaz sormaz binde bir umrunda değil zaten aynı sehirde değiliz
 
Her anne zaman zaman böyle düşünüyor bence normal.sizin daha çok bunalmanizin sebebi eşiniz bence. Neden sadece çocuk benim sorumlulugum olsun çocuk onun da çocuğu o neden kaçıyor sadece bütün yükü ben çekiyorum diye düşünüyor olabilirsiniz ki çok normal.ben eşim ilgilenmeyince böyle patliyorum çünkü.ama ben de boş boş vakit öldürdüğüm günleri,deliksiz uyumayı ya da istediğim zaman istediğimi yaptığım zamanı özlüyorum ama dediginiz gibi çocuklarımı kimseye bırakamam bile. 2 kızıma da tek bakıyorum ailelerimiz uzakta bazen çok yoruluyorum, bunalıyorum ama annelik bence delilik hali.mesela küçük şimdi pirana gibi ısırıyor emerken acıdan kıvranıyorum, ağlıyorum, kızıyorum, artik sağıp vericem belki sütten kesicem diyorum ama 5 dak sonra yine emzirmeye çalışıyorum
 
Konumuz bu değil ama yazmak istedim. Isırdığı zaman net ve kararlı bir ses tonuyla yanlış yaptığını söyleyin sonra da vermeyin. O an yanlış yaptığını anlasın. (bi 5 dakika sonra falan verirsiniz eğer doymadığını düşünürseniz)
 
Emzirme demişken emziremedimde benim gogsumu ısıra ısıra kanattı yara etti bebeklerim ilk dogduklarında
Acısından yarasından kanından 2 hafta sonra emzirmeyi bıraktım
Hem de her 2 saatte bir meme ac meme ver
inek ana gibi hissettirdi kısacası
Cocuklarımı kendimi feda edecek kadar cok seviyorum ki onlar icin hayataımı feda ettimde
Ama annelikten nefret ediyorum
 
Bende emzirmeyi düşünmüyorum. Olduğunda.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…