- 21 Şubat 2016
- 264
- 211
- 33
- 45
- Konu Sahibi simgebehra
-
- #1
Hayırlı ramazanlar hanımlar. Sıkmadan konuya geçeyim.
Yeni evli sayılırım 5 ay oldu. Yıllardır süren bir kronik rahatsızlığım var. Doktorum yaşımın daha fazla büyümeden çocuk yapmamı söylüyor. Yaşım 30. İleride zor yada hiç gebe kalma durumum olmayabilir. Kadınsal bir hastalık değil doğum yapmam hastalığımdan dolayı çok riskli olacağı için. Eşim çok istiyor yatıp kalkıp bebek diyor zaten ev işi yapar bana yük olmaz bebeğede ortak bakacağımızdan çok eminim. Hatta benden çok o bakar. Eşim mühendis ben öğretmenim. Ülkenin durumunun zorlaştığını biliyoruz birinci kaygım ona iyi bir gelecek sağlar mıyız bu mesleklerle?
İkinci kaygımsa son bir senedir etrafımda downlu ve otizmli çocuklar var. Hepsini de çok ama çok seviyorum. Onlara karşı içimde hiçbir kötü düşünce yok ama ya benim bebeğimde böyle olursa ben ona sahip çıkamazsam ya hastalığım onda anomaliye sebep olursa gibi bir düşünce beni korkutuyor. Biliyorum şuan bana kızıyorsunuzdur. Benim korkum bebeğimin birgün bize birşey olursa diye öyle doğmasını istememe sebebim. Eşim kimsesiz anne baba hiçbir akrabası yok. Benim anne baba bana zaten sahip çıkmıyor umurlarında değilim. Kısaca korkularımdan çok utanıyorum kendimi suçluyorum ama durum bu. Ben mi anormalim sizce yoksa her annelik düşünen kadında oluşur mu bunlar?
Tüm annelere, evlatlarına ve anne olmak isteyenlere rabbim yardım etsin. İyi günler.
Yeni evli sayılırım 5 ay oldu. Yıllardır süren bir kronik rahatsızlığım var. Doktorum yaşımın daha fazla büyümeden çocuk yapmamı söylüyor. Yaşım 30. İleride zor yada hiç gebe kalma durumum olmayabilir. Kadınsal bir hastalık değil doğum yapmam hastalığımdan dolayı çok riskli olacağı için. Eşim çok istiyor yatıp kalkıp bebek diyor zaten ev işi yapar bana yük olmaz bebeğede ortak bakacağımızdan çok eminim. Hatta benden çok o bakar. Eşim mühendis ben öğretmenim. Ülkenin durumunun zorlaştığını biliyoruz birinci kaygım ona iyi bir gelecek sağlar mıyız bu mesleklerle?
İkinci kaygımsa son bir senedir etrafımda downlu ve otizmli çocuklar var. Hepsini de çok ama çok seviyorum. Onlara karşı içimde hiçbir kötü düşünce yok ama ya benim bebeğimde böyle olursa ben ona sahip çıkamazsam ya hastalığım onda anomaliye sebep olursa gibi bir düşünce beni korkutuyor. Biliyorum şuan bana kızıyorsunuzdur. Benim korkum bebeğimin birgün bize birşey olursa diye öyle doğmasını istememe sebebim. Eşim kimsesiz anne baba hiçbir akrabası yok. Benim anne baba bana zaten sahip çıkmıyor umurlarında değilim. Kısaca korkularımdan çok utanıyorum kendimi suçluyorum ama durum bu. Ben mi anormalim sizce yoksa her annelik düşünen kadında oluşur mu bunlar?
Tüm annelere, evlatlarına ve anne olmak isteyenlere rabbim yardım etsin. İyi günler.