• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Anne olmak ve korkular. Sizde böyle miydiniz?

simdiden bebeginin gelecegini bu kadar düsünen sen. emin ol sen dünyanin en iyi annesi olucaksin :) Allah gönlüne göre versin. Uzun ömrünüz mutlu hayatiniz olsun
Çok teşekkür ederim sizinde inşallah :) ben çok tepki alırım diyordum kendimi suçluyordum yorumlarımız sevindirdi çok sağolun.
 
Maddi açıdan hiç dert etmeyin allah onun emin olun rızkını veriyor bereketi ile geliyorlar
Diğer konuda her anne adayı öyle düşünüyor
Ya başta doğarsa ya ben ondan önce ölürsem ya ona birşey olursa daha da uzar gider
Sonuçta hiçbir şeyin garantisi yok önceden bilemeyiz
Bize düşen tedbir alıp gerisini allah a bırakmak
 
Sanırım çocuğunuz var sağlıklıdır inşallah. Maddi gücüm var olmasa bile ne yapar eder bulurdum sanırım. İnsan öğrense bile evladına kıyar mı orası var.

Evet çok şükür sağlıklı.Detaylı ultrasonda bi sıkıntı çıkmıştı.Daha sonra taa 29.haftada doğuştan bağırsaklarının tıkalı olduğunu öğrendik.Bu bi genetik problemmiş.Ailede hiçkimsede görülmemişti aslında.İşin korkunç kısmı bu hastalığa sahip olanların üçte birinde down sendromu görülüyomuş ki bu çok yüksek bi oran.Tarama testleri, ense kalınlığı vs her şey normaldi ama işte duramayıp araştırdıkça ultrasonda, tarama testlernde hiçbi sorunu çıkmayıp da down sendromlu doğan binlerce bebek olduğunu, o tarama testlerinin tamamen bir çöp olduğunu öğrendim.

O andan sonra yapılacak hiçbişey yoktu.Kocaman olmuştu bebek.O zamanların nası geçtiğini bi ben bilirim.Ne çıkacağı tamamen sürprizdi.O günler nası geçti anlatamam gerçekten.Sonuç çok şükür iyi oldu ama olmasa da yapacak bişey yoktu.O yüzden dedim şimdiki aklım olsa bu streslere hiç girmeden baştan ne olacağını öğrenirdim.
 
Yani ogretmen anne muhendis baba da cocuga dair maddi anlamda gelecek kaygisi tasiyorsa biz ne yapalim yanmisiz :) maddi anlamda bence zorluk yasamazsiniz, e yasiniz 30 olmus yani laylay lom yapacak haliniz yok, cocuk sahibi olmanin nasil bir sorumluluk oldugunun bilincindesiniz keza esiniz de sorumluluklarinin farkinda yazdiginiza gore..

Otizmin tesbitini bilmiyorum ama down ve diger 2 sendrom icin prenatal test yaptirip %99 sonucu ogrenebiliyorsunuz. Cocuk cennetin kokusuymus bence anneligi tadin...
Devlettede artık iş garantisi olmayabilir biliyorsunuz herkes sözleşmeliye döniyor ve adamlar tayin hakkk bile vermiyor. Testlerden haberim yoktu çok iyi oldu. Çünkü anneleri genelde doğumda öğrendim 6 aylıkken öğrendim falan demişti.
 
Maddi açıdan hiç dert etmeyin allah onun emin olun rızkını veriyor bereketi ile geliyorlar
Diğer konuda her anne adayı öyle düşünüyor
Ya başta doğarsa ya ben ondan önce ölürsem ya ona birşey olursa daha da uzar gider
Sonuçta hiçbir şeyin garantisi yok önceden bilemeyiz
Bize düşen tedbir alıp gerisini allah a bırakmak
Haklısınız galiba korkununda daha çok zararı var. Teşekkür ederim.
 
Sanırım çocuğunuz var sağlıklıdır inşallah. Maddi gücüm var olmasa bile ne yapar eder bulurdum sanırım. İnsan öğrense bile evladına kıyar mı orası var.
12 haftalıkken yapılıyor bu tarz testler ve 20. Haftalara kadar da yasal süreç sayılıyor bu konuda hemen bunları düşğnmeyin Allah kşmseyi böyle bi seçim yapmakta bırakmasın bunları unutun etrafta görmesekte tvde şurda burda her yerde var zaten biraz rahat olun
 
Evet çok şükür sağlıklı.Detaylı ultrasonda bi sıkıntı çıkmıştı.Daha sonra taa 29.haftada doğuştan bağırsaklarının tıkalı olduğunu öğrendik.Bu bi genetik problemmiş.Ailede hiçkimsede görülmemişti aslında.İşin korkunç kısmı bu hastalığa sahip olanların üçte birinde down sendromu görülüyomuş ki bu çok yüksek bi oran.Tarama testleri, ense kalınlığı vs her şey normaldi ama işte duramayıp araştırdıkça ultrasonda, tarama testlernde hiçbi sorunu çıkmayıp da down sendromlu doğan binlerce bebek olduğunu, o tarama testlerinin tamamen bir çöp olduğunu öğrendim.

O andan sonra yapılacak hiçbişey yoktu.Kocaman olmuştu bebek.O zamanların nası geçtiğini bi ben bilirim.Ne çıkacağı tamamen sürprizdi.O günler nası geçti anlatamam gerçekten.Sonuç çok şükür iyi oldu ama olmasa da yapacak bişey yoktu.O yüzden dedim şimdiki aklım olsa bu streslere hiç girmeden baştan ne olacağını öğrenirdim.
Çok zor olmuştur tahmin edebiliyorum. Şimdi iyi mi peki. Ya bide herşeyi doena bağlamaya başladılar anlam veremiyorum. Dediğiniz gibi annelerimizden birisi testlerin temiz olduğunu ama doğumda öğrendiğini şok geçirdiğini anlatmıştı. Aylarca kabullenememiş. Dediğiniz testlerden haberim yoktu çok iyi oldu. Çok sağolun. Allah evladınıza ve size güzel bir ömür versin.
 
Devlettede artık iş garantisi olmayabilir biliyorsunuz herkes sözleşmeliye döniyor ve adamlar tayin hakkk bile vermiyor. Testlerden haberim yoktu çok iyi oldu. Çünkü anneleri genelde doğumda öğrendim 6 aylıkken öğrendim falan demişti.

Simdi tam hatirlamiyorum ama 14. Ve 20. Haftalar arasinda sizden alinan kan ile yapiliyor test, yalniz biraz pahali ama sonuclari kesin. Ben yaptiramamistim fazla pahaliydi ama ayrintili ultrason yaptirmistim ve orada da bebege dair bir cok seye bakiyorlar, kan akisindan beyin bobrek yapisina kadar... Ayrica ayrintili ultrason yaptirdigim merkezdeki dr. Down sendromlu cocuklarin burun kemigi olmaz demisti ve ultrasonda net olarak gorunuyor bu. Tabi yuzunu gosterirse, donup duruyorlar :)
 
Çok zor olmuştur tahmin edebiliyorum. Şimdi iyi mi peki. Ya bide herşeyi doena bağlamaya başladılar anlam veremiyorum. Dediğiniz gibi annelerimizden birisi testlerin temiz olduğunu ama doğumda öğrendiğini şok geçirdiğini anlatmıştı. Aylarca kabullenememiş. Dediğiniz testlerden haberim yoktu çok iyi oldu. Çok sağolun. Allah evladınıza ve size güzel bir ömür versin.

Evet çok şükür iyi sağolun.Dediğiniz gibi bi kadın var instagramda 1downhikayesi_sureyya ismiyle.Kendisi de doğumdan sonra öğreniyor.Hamileliğimde onun hikayesini neler yaşadığını okumuştum beni çok etkilemişti.

Bizimki ciddi bi problemdi ama yaştan kaynaklı ya da böyle saçma sapan şeylerden her şeye down diyen bir sürü tecrübesiz paragöz doktor var.O yüzden önce iyi bi doktor bulmak önemli. Tekrar teşekkür ederim.Bence şüphesiz iyi bi anne olacaksınız.Sevgiler
 
Ben anne olmayı çok istiyorum aslında. Bence aile bağlarını kuvvetlendiren çok güzel bir mucize tabi gerçek sevgi varsa. Eşime de güveniyorum niye böyle oldum anlamıyorum.

Korkulariniz gayet normal. Bende bazen dünyada olup biteni görünce hangi akilla cocuk yaptim düsünmüyor degilim. Ama iyilere de dünyanin ihtiyaci var. Insallah Rabbim cocuklarimiza hayirli ve güzel gelecekler verir
 
Hastalığınızla ilgili hiçbir şey olmayabilir bana çift rahmin var hamile kalamazsın dediler kaldım doğmaz bu bebek düşer dediler olmadı erken doğar dediler çok şükür bir sorun olmadan dünyaya geldi çok şükür bu aklınızda bulunsun. Korkulara gelince ben bunları düşündükçe ağlıyorum daha atanamadım eşimin durumu iyi çok şükür ama ben korkuyorum yine de korkuyorum. Onun yanında olamamaktan ona bir şey olmasından hasta olmasından gözünden yaş akmasından bile korkuyorum evet bu çok fazla ama korkuyorum ve sanırım bu korkular hiç bitmeyecek
 
Hayırlı ramazanlar hanımlar. Sıkmadan konuya geçeyim.
Yeni evli sayılırım 5 ay oldu. Yıllardır süren bir kronik rahatsızlığım var. Doktorum yaşımın daha fazla büyümeden çocuk yapmamı söylüyor. Yaşım 30. İleride zor yada hiç gebe kalma durumum olmayabilir. Kadınsal bir hastalık değil doğum yapmam hastalığımdan dolayı çok riskli olacağı için. Eşim çok istiyor yatıp kalkıp bebek diyor zaten ev işi yapar bana yük olmaz bebeğede ortak bakacağımızdan çok eminim. Hatta benden çok o bakar. Eşim mühendis ben öğretmenim. Ülkenin durumunun zorlaştığını biliyoruz birinci kaygım ona iyi bir gelecek sağlar mıyız bu mesleklerle?

İkinci kaygımsa son bir senedir etrafımda downlu ve otizmli çocuklar var. Hepsini de çok ama çok seviyorum. Onlara karşı içimde hiçbir kötü düşünce yok ama ya benim bebeğimde böyle olursa ben ona sahip çıkamazsam ya hastalığım onda anomaliye sebep olursa gibi bir düşünce beni korkutuyor. Biliyorum şuan bana kızıyorsunuzdur. Benim korkum bebeğimin birgün bize birşey olursa diye öyle doğmasını istememe sebebim. Eşim kimsesiz anne baba hiçbir akrabası yok. Benim anne baba bana zaten sahip çıkmıyor umurlarında değilim. Kısaca korkularımdan çok utanıyorum kendimi suçluyorum ama durum bu. Ben mi anormalim sizce yoksa her annelik düşünen kadında oluşur mu bunlar?

Tüm annelere, evlatlarına ve anne olmak isteyenlere rabbim yardım etsin. İyi günler.
Bu tur kaygilari ben hic dusunmedim. Yani aklima gelmedi:) hastalik olabilck bisy onun icinde dua etmek en guzeli. Ama bu korkuyla cocuk yapmamak nasil olur bilemedm. Yani gercktn bu dusunceler benm aklmda olsaydi herlde hic cocuk dusunemezdm. Rabbm size de en hsyrlisini nasip etsin
 
Butun annelerde benzer kaygilar var.. pismanlik degilde bu pis dunyaya cocuk dogurdum ama diyorsun bazen.. nasil kotuluklerden koruycam diyosun.. karnini doyurup ustunu giydirmekten ibaret degil eskisi gibi.. cocuklar doyumsuz oldu anne babalar hep yogun vsvs. Anneyim ama hala ayni korkular ayni telaslar..
 
7 senedir sayısız tedavi gördüm çocuk için, hala daha görüyorum çok istediğim halde bende de aynı sorular var
Acaba iyi yetiştirebilcek miyim, iyi bakabilcek miyim, sağlıklı olcak mı diye kafamda bir sürü acabalar.
Bütün bu acabaları yaşayıp görücez, bakalım hayat bize neler gösterecek
 
Hayırlı ramazanlar hanımlar. Sıkmadan konuya geçeyim.
Yeni evli sayılırım 5 ay oldu. Yıllardır süren bir kronik rahatsızlığım var. Doktorum yaşımın daha fazla büyümeden çocuk yapmamı söylüyor. Yaşım 30. İleride zor yada hiç gebe kalma durumum olmayabilir. Kadınsal bir hastalık değil doğum yapmam hastalığımdan dolayı çok riskli olacağı için. Eşim çok istiyor yatıp kalkıp bebek diyor zaten ev işi yapar bana yük olmaz bebeğede ortak bakacağımızdan çok eminim. Hatta benden çok o bakar. Eşim mühendis ben öğretmenim. Ülkenin durumunun zorlaştığını biliyoruz birinci kaygım ona iyi bir gelecek sağlar mıyız bu mesleklerle?

İkinci kaygımsa son bir senedir etrafımda downlu ve otizmli çocuklar var. Hepsini de çok ama çok seviyorum. Onlara karşı içimde hiçbir kötü düşünce yok ama ya benim bebeğimde böyle olursa ben ona sahip çıkamazsam ya hastalığım onda anomaliye sebep olursa gibi bir düşünce beni korkutuyor. Biliyorum şuan bana kızıyorsunuzdur. Benim korkum bebeğimin birgün bize birşey olursa diye öyle doğmasını istememe sebebim. Eşim kimsesiz anne baba hiçbir akrabası yok. Benim anne baba bana zaten sahip çıkmıyor umurlarında değilim. Kısaca korkularımdan çok utanıyorum kendimi suçluyorum ama durum bu. Ben mi anormalim sizce yoksa her annelik düşünen kadında oluşur mu bunlar?

Tüm annelere, evlatlarına ve anne olmak isteyenlere rabbim yardım etsin. İyi günler.

ben de bu ülkede down sendromu gibi ya da bazı zeka engellerinin olduğu çocuklar için geleceğin çok zor olduğunu düşünüyorum
hamile kaldığınızda nifty testi ile neredeyse %100 gibi oranla tespit edilebiliyormuş down
tarama testleri de var
bunları yaptırabilirsiniz
 
Back