Nereden nasıl başlayacağım,bilemiyorum
Öyle içim yanıyor ki her geçen gün daha da artıyor anne olamamanin acısı....
Başkalarının hamilelik haberlerini almak,başkalarının bebeklerine imrenerek bakmak
Ve hayalini kurduğum miniğime kavuşamamak
Ne acıymıs meger..
Ben ne zaman anne olacağım,ne zaman o mis kokusunu içime çekeceğim
Artık ne kimseyi görmek istiyorum nede konuşmak biri daha hamileyim diyecek diye ,biri yok mu daha bebek diyecek diye
O kadar yoruldum ki yüzümün gülüp içimin kan ağlamasindan
Ve gene birinin hamilelik haberiyle bu acım daha da depreşti.
Ağlamamak için kendimi o kadar zor tuttum ki yanında
Ne mucizeymis meğer, ne güzel duygudur kim bilir
Nasıl imtihanmis bu böyle içimi yakıp kavuran
Belki de hiç anne olamayacağım,
Belki de çok yakın dır kuzum bana
Rabbim kimseyi evlat hasretiyle sınamasın
İçimi biraz da olsa döküp biraz rahatlamak istedim.
Tüp bebek sürecindeyim dualarınızı esirgemeyin lütfen kızlar
İnşAllah ben ve isteyen herkese nasip etsin Rabbim
