Anne baba olmak çok mu zor?

IstanbulluhatunCeyo · Salı 15:39

Abim 3 4 yıl önce boşandı. Bizimle yaşıyor. Yeğenim şuan 8 yaşında . O, 2 3 yaşlarındayken hep yanıma gelirdi benimle oyun oynardı etkinlik yapıyorduk birlikte eğleniyor dans ediyorduk. İnce motor kaba motor kasları ve dikkat geliştirici etkinlikler düzenliyordum. 5 yaşındayken falan boşandılar. O zamandan beri biz aynı odada kalıyoruz. Giyimi ,banyosu, okul alışverişi,ödev yaptırması, okul grubunda velilerle konuşmak, öğretmenden bilgi almak, arkadaşlarıyla oynayacağı zaman kontrol etmek , kıyafetlerini düzenlemek vb çoğu şeyi ben yapıyorum. Annem yemek yapar. Okula abim götürüyor o işteyken, dönüşte ben okuldan alıyorum onu. Annesi 2 haftada 1 haftasonu gelir onu gezdirir. Bazen de yeğenim yanında kalıyor. Kasım ara tatili olunca 3 gün annesinde kaldı. 1. Sınıfta okurken okuma yazma öğrensin diye kendimi yırttım bazen delirecek gibi oluyordum ,ELA LALE EL ELE, bu süreçte çok yıpranmıştım. Yeğenim de çok üzüldü zor zamanlar geçirdi. Okulda ne yaşasa gelir bana anlatır derdini, sorununu benimle paylaşır. Bana biz seninle sadece hala yeğen değil arkadaş gibiyiz diyor cimcime çok konuşkan, meraklı hep soru soruyor maşallah. Tek uyuyamıyor, benim uykum geldiği zaman da sorularına devam ediyor bilerek beni uyutmuyor djdkdkd çocuk bakımı gerçekten zor ve sabır,emek istiyor. Anne olmak isteyen herkese nasip olur inşallah bu duygu Aynı apartmanda 2 yıllık evli kardeşim var 5 aylık bebisleri var. Yengem benden küçük, doğuma onunla ben gitmiştim, bebiş konusunda ona yardım ediyorum. Bebek o kadar çok ağlıyor ki kahvaltıyı yapamıyor yemek yiyemiyor rahatça, evi temizleyemiyorum diyor. Bu yüzden ben yanına gidip çamaşırlarını çatıya çıkarıp asıyorum, mutfağı topluyorum. Bebekle ilgileniyorum onu ayağımda sallıyorum kucağımda gezdiriyorum o da kendi işlerini hallediyor yemek yiyor duş alıyor falan. Kardeşim çok yoğun çalışıyor eve gelince o da yardım ediyor. Annem gelin hanıma, bize gel burda yemek ye bizimle diyor. Bazen de bizde yemek yiyorlar. Lohusalık sürecinde ev temizliğini ben yapıyordum. Bebeği birlikte yıkıyorduk annem de yardım ediyordu. Şimdi bana diyorki evlenince uzak yere gitme olur muuu abla

Revenrose · Salı 15:40

merve .!.:
Zor. Yalnız mı büyüteceksiniz? Anneanne babanane dilan var mı? Ben yalnız daha kolay olduğunu düşünüyorum. Çok sık görüsmesi gereken çocuklar var mı? Çok yakında sık sık gidilip gelinen? Varsa onlar dandik büyütüyosa o da zor. Benim 6 aylık çocuğuma gofret alıp gelinmişliği var. Tabi ki ben yedim. Öyle böyle öğendiler sınırlarımı. Seyrek görüşüyoruz ailelerle bu şekilde daha kolay.

Böyle şeyler illa ki olacak. Bu tarz konularda sınır koyabilecek biriyim. Ablam biraz dandik büyütüyor çocukları maalesef. Onlarla bir araya mecbur gelinecek. Ablamın kızı abimin oğluna korkunç videolar izletiyomuş bizden gizli. Abimler de epey özenlidir. Artık birarada bırakmıyolar gidince mecbur

Revenrose · Salı 15:44

IstanbulluhatunCeyo .!.:
Abim 3 4 yıl önce boşandı. Bizimle yaşıyor. Yeğenim şuan 8 yaşında . O, 2 3 yaşlarındayken hep yanıma gelirdi benimle oyun oynardı etkinlik yapıyorduk birlikte eğleniyor dans ediyorduk. İnce motor kaba motor kasları ve dikkat geliştirici etkinlikler düzenliyordum. 5 yaşındayken falan boşandılar. O zamandan beri biz aynı odada kalıyoruz. Giyimi ,banyosu, okul alışverişi,ödev yaptırması, okul grubunda velilerle konuşmak, öğretmenden bilgi almak, arkadaşlarıyla oynayacağı zaman kontrol etmek , kıyafetlerini düzenlemek vb çoğu şeyi ben yapıyorum. Annem yemek yapar. Okula abim götürüyor o işteyken, dönüşte ben okuldan alıyorum onu. Annesi 2 haftada 1 haftasonu gelir onu gezdirir. Bazen de yeğenim yanında kalıyor. Kasım ara tatili olunca 3 gün annesinde kaldı. 1. Sınıfta okurken okuma yazma öğrensin diye kendimi yırttım bazen delirecek gibi oluyordum ,ELA LALE EL ELE, bu süreçte çok yıpranmıştım. Yeğenim de çok üzüldü zor zamanlar geçirdi. Okulda ne yaşasa gelir bana anlatır derdini, sorununu benimle paylaşır. Bana biz seninle sadece hala yeğen değil arkadaş gibiyiz diyor cimcime çok konuşkan, meraklı hep soru soruyor maşallah. Tek uyuyamıyor, benim uykum geldiği zaman da sorularına devam ediyor bilerek beni uyutmuyor djdkdkd çocuk bakımı gerçekten zor ve sabır,emek istiyor. Anne olmak isteyen herkese nasip olur inşallah bu duygu Aynı apartmanda 2 yıllık evli kardeşim var 5 aylık bebisleri var. Yengem benden küçük, doğuma onunla ben gitmiştim, bebiş konusunda ona yardım ediyorum. Bebek o kadar çok ağlıyor ki kahvaltıyı yapamıyor yemek yiyemiyor rahatça, evi temizleyemiyorum diyor. Bu yüzden ben yanına gidip çamaşırlarını çatıya çıkarıp asıyorum, mutfağı topluyorum. Bebekle ilgileniyorum onu ayağımda sallıyorum kucağımda gezdiriyorum o da kendi işlerini hallediyor yemek yiyor duş alıyor falan. Kardeşim çok yoğun çalışıyor eve gelince o da yardım ediyor. Annem gelin hanıma, bize gel burda yemek ye bizimle diyor. Bazen de bizde yemek yiyorlar. Lohusalık sürecinde ev temizliğini ben yapıyordum. Bebeği birlikte yıkıyorduk annem de yardım ediyordu. Şimdi bana diyorki evlenince uzak yere gitme olur muuu abla

Allah herkese senin gibi kardeş görümce nasip etsin valla. Eminim ilaç gibi geliyorsundur. Yeğen de çok seviliyor benim ilk yeğenim doğduğunda üniversiteye gidiyordum ondan ayrılıp okula gidince ağlardım özlediğim için. İstanbuldayken herşeyini ben yapardım. Altını değiştirme uyutma ablam bi emzirirdi o kadar

merve · Salı 15:46

Revenrose .!.:
Böyle şeyler illa ki olacak. Bu tarz konularda sınır koyabilecek biriyim. Ablam biraz dandik büyütüyor çocukları maalesef. Onlarla bir araya mecbur gelinecek. Ablamın kızı abimin oğluna korkunç videolar izletiyomuş bizden gizli. Abimler de epey özenlidir. Artık birarada bırakmıyolar gidince mecbur

Bahsettiğim bu. Allah yardım etsin.

kimyonkokusu · Salı 15:48

IstanbulluhatunCeyo .!.:
Abim 3 4 yıl önce boşandı. Bizimle yaşıyor. Yeğenim şuan 8 yaşında . O, 2 3 yaşlarındayken hep yanıma gelirdi benimle oyun oynardı etkinlik yapıyorduk birlikte eğleniyor dans ediyorduk. İnce motor kaba motor kasları ve dikkat geliştirici etkinlikler düzenliyordum. 5 yaşındayken falan boşandılar. O zamandan beri biz aynı odada kalıyoruz. Giyimi ,banyosu, okul alışverişi,ödev yaptırması, okul grubunda velilerle konuşmak, öğretmenden bilgi almak, arkadaşlarıyla oynayacağı zaman kontrol etmek , kıyafetlerini düzenlemek vb çoğu şeyi ben yapıyorum. Annem yemek yapar. Okula abim götürüyor o işteyken, dönüşte ben okuldan alıyorum onu. Annesi 2 haftada 1 haftasonu gelir onu gezdirir. Bazen de yeğenim yanında kalıyor. Kasım ara tatili olunca 3 gün annesinde kaldı. 1. Sınıfta okurken okuma yazma öğrensin diye kendimi yırttım bazen delirecek gibi oluyordum ,ELA LALE EL ELE, bu süreçte çok yıpranmıştım. Yeğenim de çok üzüldü zor zamanlar geçirdi. Okulda ne yaşasa gelir bana anlatır derdini, sorununu benimle paylaşır. Bana biz seninle sadece hala yeğen değil arkadaş gibiyiz diyor cimcime çok konuşkan, meraklı hep soru soruyor maşallah. Tek uyuyamıyor, benim uykum geldiği zaman da sorularına devam ediyor bilerek beni uyutmuyor djdkdkd çocuk bakımı gerçekten zor ve sabır,emek istiyor. Anne olmak isteyen herkese nasip olur inşallah bu duygu Aynı apartmanda 2 yıllık evli kardeşim var 5 aylık bebisleri var. Yengem benden küçük, doğuma onunla ben gitmiştim, bebiş konusunda ona yardım ediyorum. Bebek o kadar çok ağlıyor ki kahvaltıyı yapamıyor yemek yiyemiyor rahatça, evi temizleyemiyorum diyor. Bu yüzden ben yanına gidip çamaşırlarını çatıya çıkarıp asıyorum, mutfağı topluyorum. Bebekle ilgileniyorum onu ayağımda sallıyorum kucağımda gezdiriyorum o da kendi işlerini hallediyor yemek yiyor duş alıyor falan. Kardeşim çok yoğun çalışıyor eve gelince o da yardım ediyor. Annem gelin hanıma, bize gel burda yemek ye bizimle diyor. Bazen de bizde yemek yiyorlar. Lohusalık sürecinde ev temizliğini ben yapıyordum. Bebeği birlikte yıkıyorduk annem de yardım ediyordu. Şimdi bana diyorki evlenince uzak yere gitme olur muuu abla

Kızzzz konudan bağımsız ne güzel görümcesin

IstanbulluhatunCeyo · Salı 15:48

Evet yeğenler çok tatlı insanın içi kaynıyor sevdikçe

özlenir tabiki

Louder · Salı 15:49

Evet gerçekten çok ama çok zor. Oğlum dünyanın en zor bebeklerinden biri olabilir. Ben de hatalarımdan ötürü iyice zorlaştırdım. İnşallah kolay ve sakin bir annelik süreciniz olur

Minaprenses · Salı 15:54

Revenrose .!.:
Merhaba herkese. Biz eşimle çocuk düşünüyoruz. 1 senedir de deniyoruz ama henüz olmadı. Olmadıkça da acaba hazır mı değilim de Allah nasip etmiyor. Ya da çok mu zor acaba yapabilir miyim düşünceleri oluşmaya başladı. Önceden bunları hiç düşünmezdim. Bir deli özgüveni vardı. Nasıl koruyacağım bunca kötülükten diye düşünüyorum. Ya da etrafımdaki akraba çocuklarına bakıyorum tabletle oynamaktan düşünme becerisi gelişmemiş. Agresif saygı bilmeyen çocuklar var. Bu çocukların asla suçu değil bunu da biliyorum. Anneler babalar nerede hata yapıyor tam olarak bunları düşünüyorum. Çünkü çok okuyan bilinçli olduğunu bildiğim bir ailenin de çocuğu böyleydi. Annesi elinden tableti alınca annesine küfürler etti 8 yaşındaki çocuk. Bu dengeleri korumak çok mu zor? Hayatın denildiği gibi bitiyor mu? Yetersizlik hissi oluyor mu? Bunları çok merak ediyorum.

Korkutmak gibi olmasın gerçekten zor kimse bana söylemedi mesela zorluğunu ama her girilen ortamda çocuk soruldu ,hele ki yardım edenin yoksa anne kardes kayınvalide vs.daha zor es biyere kadar ama bakımından eğitimine bütün yük annede teknoloji nekadar uzak tutabiliceksin ki heryerde herkes de.

Orangegreysky · Salı 15:59

Henüz bi anne adayıyım, beni en çok korkutan şey fizyolojik ihtiyaçları değil. Uykusuzluk halledilir, ne bileyim aç karnı hiç uyumama pahasına doyurulur. Ama bu bebekler, çocuklar o yaşta kalmayacak, ileride birilerine arkadaş olacak, eş olacak, birer meslek erbabı olacak, toplumun bi üyesi olacak. O zamana iyi, vefalı, sadık, sevgi dolu insanlar yetiştirebilmek bana çok zor geliyor. Çocuk yetiştirmenin psikolojik tarafı beni korkutuyor epey. Yani daha işin içine girmemiş olsam da zor diyenlerdenim Halledilir diye düşünüyorum yine de

IstanbulluhatunCeyo · Salı 16:28

Kızzzz konudan bağımsız ne güzel görümcesin

Çok teşekkür ederim

sedagaziantep27 · Salı 16:35

perdono pero no olvido .!.:
Evet zor. Özellikle psikolojik olarak. İnsan anne babasının kıymetini daha çok anlıyor ebeveyn olunca

Bu çok doğru.
Katılıyorum.

önceden bana bekarken her şey toz pembe geliyordu.

evlendikten sonra fark edip anladım bazı konuları ve bir şeyleri.

sedagaziantep27 · Salı 16:42

Bende daha yeni doğum yapmış bir anne olarak
meraklı heyecanlıyım.
bir şeyleri günde günde deneyimleyip keşfediyorum.. Söylenildiği gibi uykusuz kalınabiliyor.
onun bi gülüşü bakışı her şeye değmiş oluyor .
☺

Bestblondie · Salı 17:12

Kolay büyüyen çocuk istisnadır. Çoğu çocuğun ya bebeklik döneminde ya da çocukluk döneminde bazı sıkıntılar olur. Tabii bazı hastalıklarla uğraşan ailelerde var. Size nasıl bir çocuk denk gelir bilemeyiz. İştahsız uykusuz bebek büyütmek yiyen içen uyuyan 2 bebek büyütmek gibidir. Alerjik olabilir, reflüsü olabilir vs vs. Ya da okul dönemi başlar sıkıntılar yaşar. Yani bu süreçler herkese göre farklı. Herkes kendi tecrübesini yaşar. Ve bunların yanında uzun bir süre özgürlük biter. Bazen saatlerce tuvalete gidemezsiniz. Banyo yapmak için eşinizi beklemeniz gerekebilir. Kuaför alışveriş arkadaşlarla görüşme için hep birine muhtaçsınız. O da bebeğiniz başkasıyla kalıyorsa ve biberon alıyorsa. Ama sonuçta başınıza ne gelirse gelsin ona alışıyor ve o şekilde bir düzen kuruyorsunuz. Evlat sonuçta atsan atılmaz :)
Her şeye hazırlıklıysanız yapın. Önemli olan hazır olmak, bir hevesle yapmamak.

perdono pero no olvido · Salı 17:50

Revenrose .!.:
Aslında bizimle deli gibi ilgilenilmedi şimdiki çocuklarla çok ilgileniliyor. Sorun biraz da bu mu diye düşünüyorum

Evet fazla abartıyoruz kesinlikle

perdono pero no olvido · Salı 17:51

sedagaziantep27 .!.:
Bu çok doğru.
Katılıyorum.

önceden bana bekarken her şey toz pembe geliyordu.
evlendikten sonra fark edip anladım bazı konuları ve bir şeyleri.

Benim de evlendikten sonra çoğu şeye bakış açım değişti

bebeklinick · Salı 17:53

Revenrose .!.:
Benim eşim çok zor bir bebekmiş hep ağlardı der annesi. Ben de tam tersi annem bir yere gidince bebeği var mı yok mu anlamazmış kimse. İnşallah bana çeker. Eşim iyi ya çok hevesli yeğenlerine dayılık değil babalık yaptı hep zaten tecrübeli bence.

Cocugun sut alerjisi vardır ona ragmen bılgısızce cahilce emzirmeye ya da inek sütü vermeye devam ediyordur
Aglar tabi

Gecmıstekıler de genel durum boyle olabılıyor

damlaainkorea · Salı 18:04

IstanbulluhatunCeyo .!.:
Abim 3 4 yıl önce boşandı. Bizimle yaşıyor. Yeğenim şuan 8 yaşında . O, 2 3 yaşlarındayken hep yanıma gelirdi benimle oyun oynardı etkinlik yapıyorduk birlikte eğleniyor dans ediyorduk. İnce motor kaba motor kasları ve dikkat geliştirici etkinlikler düzenliyordum. 5 yaşındayken falan boşandılar. O zamandan beri biz aynı odada kalıyoruz. Giyimi ,banyosu, okul alışverişi,ödev yaptırması, okul grubunda velilerle konuşmak, öğretmenden bilgi almak, arkadaşlarıyla oynayacağı zaman kontrol etmek , kıyafetlerini düzenlemek vb çoğu şeyi ben yapıyorum. Annem yemek yapar. Okula abim götürüyor o işteyken, dönüşte ben okuldan alıyorum onu. Annesi 2 haftada 1 haftasonu gelir onu gezdirir. Bazen de yeğenim yanında kalıyor. Kasım ara tatili olunca 3 gün annesinde kaldı. 1. Sınıfta okurken okuma yazma öğrensin diye kendimi yırttım bazen delirecek gibi oluyordum ,ELA LALE EL ELE, bu süreçte çok yıpranmıştım. Yeğenim de çok üzüldü zor zamanlar geçirdi. Okulda ne yaşasa gelir bana anlatır derdini, sorununu benimle paylaşır. Bana biz seninle sadece hala yeğen değil arkadaş gibiyiz diyor cimcime çok konuşkan, meraklı hep soru soruyor maşallah. Tek uyuyamıyor, benim uykum geldiği zaman da sorularına devam ediyor bilerek beni uyutmuyor djdkdkd çocuk bakımı gerçekten zor ve sabır,emek istiyor. Anne olmak isteyen herkese nasip olur inşallah bu duygu Aynı apartmanda 2 yıllık evli kardeşim var 5 aylık bebisleri var. Yengem benden küçük, doğuma onunla ben gitmiştim, bebiş konusunda ona yardım ediyorum. Bebek o kadar çok ağlıyor ki kahvaltıyı yapamıyor yemek yiyemiyor rahatça, evi temizleyemiyorum diyor. Bu yüzden ben yanına gidip çamaşırlarını çatıya çıkarıp asıyorum, mutfağı topluyorum. Bebekle ilgileniyorum onu ayağımda sallıyorum kucağımda gezdiriyorum o da kendi işlerini hallediyor yemek yiyor duş alıyor falan. Kardeşim çok yoğun çalışıyor eve gelince o da yardım ediyor. Annem gelin hanıma, bize gel burda yemek ye bizimle diyor. Bazen de bizde yemek yiyorlar. Lohusalık sürecinde ev temizliğini ben yapıyordum. Bebeği birlikte yıkıyorduk annem de yardım ediyordu. Şimdi bana diyorki evlenince uzak yere gitme olur muuu abla

Ya duygulandım okurken Allah size gönlünüz kadar güzel bir yaşam versin

IstanbulluhatunCeyo · Salı 18:33

Çok teşekkür ederim Allah razı olsun , size de inşallah

damlaainkorea

cileklipasta95 · Salı 20:14

Revenrose .!.:
Merhaba herkese. Biz eşimle çocuk düşünüyoruz. 1 senedir de deniyoruz ama henüz olmadı. Olmadıkça da acaba hazır mı değilim de Allah nasip etmiyor. Ya da çok mu zor acaba yapabilir miyim düşünceleri oluşmaya başladı. Önceden bunları hiç düşünmezdim. Bir deli özgüveni vardı. Nasıl koruyacağım bunca kötülükten diye düşünüyorum. Ya da etrafımdaki akraba çocuklarına bakıyorum tabletle oynamaktan düşünme becerisi gelişmemiş. Agresif saygı bilmeyen çocuklar var. Bu çocukların asla suçu değil bunu da biliyorum. Anneler babalar nerede hata yapıyor tam olarak bunları düşünüyorum. Çünkü çok okuyan bilinçli olduğunu bildiğim bir ailenin de çocuğu böyleydi. Annesi elinden tableti alınca annesine küfürler etti 8 yaşındaki çocuk. Bu dengeleri korumak çok mu zor? Hayatın denildiği gibi bitiyor mu? Yetersizlik hissi oluyor mu? Bunları çok merak ediyorum.

Ilk çocuğum, çok zorlanıyorum. Çok ağlıyor ve bu beni psikolojik anlamda çok yoruyor. Çocuğun huyuna bağlı ya da annenin yaklaşımına bağlıdır bilemiyorum. Ben çok stres oluyorum.

papatyakokankadin · Çarşamba 00:24

Revenrose .!.:
Merhaba herkese. Biz eşimle çocuk düşünüyoruz. 1 senedir de deniyoruz ama henüz olmadı. Olmadıkça da acaba hazır mı değilim de Allah nasip etmiyor. Ya da çok mu zor acaba yapabilir miyim düşünceleri oluşmaya başladı. Önceden bunları hiç düşünmezdim. Bir deli özgüveni vardı. Nasıl koruyacağım bunca kötülükten diye düşünüyorum. Ya da etrafımdaki akraba çocuklarına bakıyorum tabletle oynamaktan düşünme becerisi gelişmemiş. Agresif saygı bilmeyen çocuklar var. Bu çocukların asla suçu değil bunu da biliyorum. Anneler babalar nerede hata yapıyor tam olarak bunları düşünüyorum. Çünkü çok okuyan bilinçli olduğunu bildiğim bir ailenin de çocuğu böyleydi. Annesi elinden tableti alınca annesine küfürler etti 8 yaşındaki çocuk. Bu dengeleri korumak çok mu zor? Hayatın denildiği gibi bitiyor mu? Yetersizlik hissi oluyor mu? Bunları çok merak ediyorum.

Tamamen bebeğe ve aldığınız desteğe bağlı bence ilk 9 ay 0 destekle buyutmeme rağmen aşırı kolay bir annelik yaşadım ama 9 aydan sonra oğlum geçirdiği bir rahatsizliktan sonra resmen başka bir çocuk oldu yine 0 destek eşim sabah gidip akşam 22:00 23:00 gibi evde oluyordu bütün gün bebekle tektim 3 yaşına girecek hala tek büyütüyorum sinir krizi geçirdiğim, ağlama krizlerine girdiğim çok günler oldu ama artık büyüyüp beni anladikca konuşup kendini iyice ifade etmeye başladıkça kolaylasmaya başladı çok şükür. Ama dünyanın en güzel şeyi tüm zorluklarına rağmen ama çok büyük bir vicdan yükü özellikle anne için sürekli vicdan muhasebesi içindesin, az mı oynadım, bugün yeterli beslendimi, neden sesimi yükselttim vs vs hep bir sorgu içindeyim kendimle

Anne baba olmak çok mu zor?

Üye

Üye

Üye

consume obey die

Üye

Üye

Guru

Aktif Üye

🧡🍊🥕

Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

forgive but don't forget

forgive but don't forget

Zorla değilse bile zorbadır güzellik😉

Popüler Üye

Üye

Aktif Üye

Hissedilen şeylere cümle kurulamıyor bazen :)

Benzer Konular