Merhaba canım maalesef bendede 3 yıldır war. ılk zamanlar yalnız dısarı bıle cıkamıyordum. Hıcbır yerde yalnız kalamıyordum, yalnız uyuyamıyordum. Bı anda kalbım durucak sanıyordum. 3 yıl kadar ılac kullandım ama ılac tek basına yeterlı olmuyor. Sana tawsıyem bunları dusunme kendını baska seylerle en mutlu oldugun seylerle mesgul et ama asla kontrollerını aksatma .. Panıkatak maalesef gecmıyormuş. Sadece onunla yasamayı ogrenıyormussun. Ben suan ılacımı bırakmaya calısıyorum. Sımdıkı aklım olsa o ılacları bu kadar kullanmadan bırakırdım. Bırakırken kı surec cok daha zor. Yıne kalbım hızlı atıyo uzulunce sıkılınca yıne nefes alamıyorum. Ama endıselenmıyorum artık. Sureklı kendını telkın et panıkatak bu ve bırazdan gecıcek bana hıcbısı olmıcak dıye ımkanın warsa ılacların yanında psıkolojık tedawıde gor. ıyılesme surecını kısaltır. Umarım en kısa zamanda saglıgına kavusursun.
canim senin adina sevindim,ilaclari birakma noktasina gelmissin,umarim bu surecte hemen gecer,huzur dolu bir yasamin olur.
Dedigin gibi telkinle ve mutlu oldugum seyleri yaparak,daha az sikinti hissediyorum.onunla yasamayi ogrenmeye calisiyorum.ılk zamanlar adini bile duymak atak gecirmeme sebep oluyordu.cok ama cok korkuyordum,sabahlari elim ayagim titreyerek uyaniyordum ve inanilmaz derecede olum korkum vardi.benim evim hastane yakininda,ambulans sesleri bile tedirgin ediyordu beni,hemen hemen hergun acil servisteydim.birsey olursa hastanede olsun doktorlar hemen mudahele etsin diye..
16-17 yasimdan beri var bu hastalik..ılk defa bu sene ciddi boyutlarda ugrasti benle,yasim ilerledikce o da guclendi sanirim,bu hastalik en zayif anlarimi ve noktalarimi biliyordu.en buyuk korkularimi yasatiyordu bana.disari cikmak,otobuse binmek,arabaya binmek hayaldi benim icin.surekli hastaneye gidiyordum,o zamanda ameliyat korkusu sardi beni,bide emar korkusu,birden bire basladi,sebepsiz..yarin oburgun gerekirse bunlar, ben naparim diye..ondan sonra hastalik korkulari basladi,birsey olacak ve ameliyat diycekler,emar diycekler diye odum kopuyordu..ben kapali kalamam evim altinci katta,herkes rahat rahat asansor kullanirken,ben merdivenle cikiyorum.tabii zor ve eziyetli bir durum..
Bu kadar stresli yasamamim sebebini ben,is hayatima bagliyorum.cok stresli,bunalimli,ve baski dolu bir is yerinde calistim...surekli hata yapma korkusu,psikolojik baski ve kendime surekli yuklenmem,lillsa bunuda yapar,bunuda halleder..ama lillsada insan,dayanma gucu var en onemlisi lillsa panik atak hastasi...herseyin en zorunu ve en ugrastirani mukkemmel bicimde yapmaya calisiyordum..tabii patron memnun benden.ısten cikmami bile zor kabul etti.ciktiktan 10 gun sonra bunlari yasamaya basladim
cok uzun oldu kusuruma bakma canim,icimi dokmeye o kadar cok ihtiyacim var ki..
Umarim huzur,saglik ve mutlu dolu bir yasamin olur
sevgiler
Canımm hıc olur mu oyle sey ne kusuru senı o kadar ıyı anlıyorum kı bızım ewde hastaneye cok yakındı ve hasta haberı olum haberı benı hep tedırgın ederdı. Hatta bazen atak gecırır acıle gıdıp dr lar hıcbıseyın yok dedıklerınde kendıme gelırdım. Soyledıgın gıbı asansore bınemezdım. Mr dan cok korkuyorum kı zaten mr cekılırken farkettım ters gıden bısı oldugunu en ıyısını yapıyosun sakın ıcıne atma hıcbıseyı asla utanılcak sıkılcak bısı deıl hatta cok guclu ınsanlarda olurmus panıkatak sonucta hepımız ınsanız ve hepımızın dayanma noktası war. Psıkolojık rahatsızlıklar maalesef ulkemızde sorun gıbı gozukuyo ama oyle deıl herkes kanser olabılıyo herkes grıp olabılıyosa herkes panıkatakta olabılır. Bunu sen kendıne bılerek yapmadın ama hersey yınede senın elınde ınan bana dr lar ılaclar sadece sana yardımcı oluyor. ınanıyorum sende bıran once bu korkularını yenıceksın :) ben olum kelımesını agzıma dahı alamazken sımdı cok rahat bundan bahsedebılıyorsam hıckımse yapamaz dıye bısey yok. Kendı uzerınde baskı kurma yakınların panıkatak oldugunu bılsınler. Bılsınlerkı sen atak gecırırken onlar sakın kalıp sana yardım edebılsın. Ne zaman ıstersen yazabılırsın. Ne zaman ıstersen yardımcı olurum. :) sımdıden umarım butun endıselerın korkuların gecer rahat musmutlu bı hayat surersın.
Merhaba kizlar..
Benim sorunum baslikta oldugu gibi anksiyete sorunu..
Surekli aklima kotu seyler olucakmis gibi geliyor.Surekli olansa saglik konusu.Ufacik bir durumda bile felaket senaryolari uretebiliyorum.Mesela hic bir belirtim yokken,bir hastalik belirtisi okursam o belirtilerin aynisini beynim bana yasatiyor.Ornek verirsem x hastaliginin belirtisi bas donmesi diyelim,direkt o anda basim donmeye basliyor.Birden panik olmaya basliyorum..Psikiyatriye gidiyorum ve ilac tedavim var.Cok sukur ilk zamanlarima gore cok cok iyiyim.Ama bu durumdan cok yiprandim.Aranizda benim gibi Bu durumu yasayan var mi ?
Bu teshisleri bende kendime koydum bir Ara canim.Doktor birseyin yok demesine ragmen inanmiyordum.Baska,Baska doktorlar..En son kbb uzmanina gittim ama agliyorum.Adam bakti etti,birseyin yok Senin dedi.Burdan cikar cikmaz hemen psikiyatriye git dedi.Bende oyle basladim psikiyatriye..Cok iyi bir doktora gitmisim.Simdi daha iyiyim.Sadece sunu soyleyiyem yasamis biri olarak,bunun sonu yok,yarin Bu doktordan cikarsin,ertesi gun Baska birsey bulursun..Dipsiz kuyu misali..Ben artik hastalikla ilgili birsey okumuyor ve dinlemiyorum boylelikle uzak durmaya calisiyorum.
Ben de aynısı var bir hastalik okusam aynisini yasiyorum o yuzden hastalikla ilgili bisey okuyamiyorum cocuklarim da var daha da stres yapiyorum bu konuda psikologa gitmeyi dusunuyorum cok sikinti doktor sana ne dedi merak ettim
Merhaba fofo 1
Seni cok iyi anliyorum..Soyledigin belirtiler bendede var.Ben psikiyatri bolumune gittim..Aglaya aglaya,cunku buna dayanamiyordum..Anksiyete ve panik atak teshisi koydu.Anksiyete zaten,kaygi bozuklugu demek..Hem doktora gitmeye odum kopuyor,hemde surekli acaba su hastaligim varmi diye telas yapiyordum.Su an ilac tedavisi goruyorum.Eskiye nazaran cok daha iyiyim..ama hala korkularim var,bunlarida kendimi telkin ederek asmaya calisiyorum.
Hastalik haberleri okuma,yanindada konusmasinlar,izin verme.Bende netten bakiyordum..artik bakmiyorum,kimseyle hastalik konusmuyorum.biraz daha rahatim.
Mutlaka Bir uzmanla gorusmeni oneririm.Konusmak veya sormak istedigin birsey olursa herzaman yazabilirsin..Bu donemde gelip gecici,hic uzulme,bak ne guzel evlatlarinda var:) mutlu ol,pozitif dusun.Bu konuda yanliz degilsin.Toplumun cogunda var Bu durum..stres,bunalim,korkular,herkesin yasayabilecegi bir durum.
Sevgiler:)
Cok tesekkur ederim ben su anda emziriyorum bitsin ben de gidecegim ben de panik atak durumu yok sadece bitmek bilmeyen efhamlar.mesela cocuk atesleniyor eyvah diyorum ates hic dusmeyecek.iste hergun kendime yeni bi hastalik bulurum cocuklarim ya annesiz kalirsa diye uzulurum bi de doktor fobim var tek basima gidemem basit bi tahlilde kotu cikarsa diye icim icimi yer.esim cok iyidir hayatta cok sukur stres yapacagim bisey yok ama gel gelelim bu benim hayatimi altust ediyor.umarim kurtuluruz bu durumdan.guzel gunlet bizi bekler)
Merhaba Hazalselam arkadaslar bende bu dertten muzdaribim, hastalik hastasi oldum kurtulamiyorum kotu dusuncelerden, kendime kanser teshisi koyuyorum vucudumun heryeri kanser bana gore biyerim agrisa hemen netten arastirip teshis koyuyorum, sabah kalktigimda uzuntulu kalkiyorum sanki bir kac gunluk omrum kalmis gi hic birseyden tat almiyorum. su gunlerde sirtim agriyor elim durmadi yine nette arastirma yaptim omurilik kanseri metastaz hep kotu seyler okudum simdi bende oyleyim diye dusunuyorum, ben artik korkmak istemiyorum normal herkes gibi yasamak istiyorum, olum korkusu da var, bir an kendimi rahatlatiyrum ama sonra yine ayni dusunceler kanserim olecem gibi, her hafta doktora gidiyorum, bunun sonu yok surekli kotu dusunceler stresten midem bulaniyor sirt agrilarim basladi. ben bi ben hastalik dusunuyorum zannediyordum ama yorumlari okuyunca rahaladim , yani hic birimiz kanser degiliz sadece anksiyeten oturu boyle dusunuyoruz. RABBIM yardimcimiz olsun dua ederek bir nebze sakinlesiyorum... ama konu surekli aktif olsa hergun konusarak birbirimizi rahatlatabiliriz belkide bu illeti yenebiliriz birlikte ..
geçen sene psikiyatriye gittim bi hap verdi ama hapı üç ay kullandım sadece çünkü salak gibi oluyordum. Temmuzda mol gebelik geçirdim ardindanda trafik kazası yaşadık, ve tatil için alanyaya giderken yolda acayip stres yaptım araba bize çarpacak yada uçuruma yuvarlanacaz diye acayip stres oldum. Ama olum korkusu bende önce başladı 14 yaşındayken en yakın kız arkadaşımı kaybettim. Ondan sonra başladı ama zamanla şiddeti azaldı evlendim yurtdışına geldim oğlum doğduktan sonra durduk yere agliyordum. Daha sonrada ataklar geçirmeye başladım heran ölecek gibi hissediyordum dışarı çıkmak istemiyordum biri bi zarar verecek bana yada kötü birşey olacak gibi hissederdim, bu sıkıntımi burda kimseyle paylasamiyorum. bi eşim biliyor ailem biliyor ama onlarda türkiyede, şimdi türkiyeden dondugumuzden beri hastalik düşünüyorum, elimde değil nette araştırma yapıyorum herseyi kafaya takıyorum şimdi yatarken sırtıma bişey batıyor sanki yine netten baktım kötü hastalik belirtisi deniliyor. Bıktım artık iyi düşünurken bile ya olursa sorusu geliyor aklıma. Nasıl basedeceğim bilmiyorum doktora gitmeye korkuyorumm sizinde böyle agrilariniz oluyormu sırt ağrısı gibi.Merhaba Hazal
Oncellikle netten hastalik arastirmayi birakmalisin..bu hastaligi tetikleyen seyler bunlar,eger internetten hastalik tanisi koyacak olsaydik o zaman hastaneye gitmemize gerek kalmazdi degil mi ? Hatta ilaclarimizi bile kendimiz netten bulup yazardik..Oncellikle bir psikiyatirdan randevu almani oneririm.Yasadigin durum anskiyete bozukluguna benziyor ki benimkide hemen hemen aynisi,anlami kaygi bozuklugu..bu aralar cok mu stres yasadin ya da uzuldun..bunlar fazlasiyla tetikliyor kaygiyi..
Ben bu durumu yogun yasadigim donem cok stres altindaydim,birden anksiyetem basladi..sana tavsiyem psikiyatriye git,bu durumda sana yardimci olacaktir..Bir tedavi yontemine baslayinca rahatliycaksin.
Canm yazdklarini okuyunca bian ben mi yazdm die dusundum benimde senden bi farkm yok hatta oyleki kendime kanser teshisi bile koydm. Simdi ise beyin tumoru ne takildm hatta bugun doktra gittim yarn tomografi cekilcem bakalm..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?