- 9 Haziran 2009
- 8.682
- 3.214
- 448
Evet canım. Yok geldi geçti gerçi. Yan etkilerde yazıyor :)
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Anksiyete sorunu..
- Konu Sahibi Lillsa
- Başlangıç Tarihi
Evet canım. Yok geldi geçti gerçi. Yan etkilerde yazıyor :)
- 5 Nisan 2013
- 2.933
- 2.844
- 373
canım buna karşı kendini telkin etmen gerekiyor. tek tedavisi bu.. ilçlar destekleyici oluyor. tek ilaç tedavisi yeterli değil. tek ilaç tedavisi ile ilaç bırakılınca nüksetme ihtimali yüksek.. hastalıkla nasıl başa çıkılacağını öğrenerek tamamen kurtulamasan da atak durumunda kendini kontrol edebilirsin.. zaten psikoterapilerinde amacı bu. bence psikoterapi seanslarına katılmalısın
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
bu konuda çok haklısın ...orucumu tutarım Allah kabul etsin..fakat namazdan ısrarla kaçıyorum...bir kılıyosam iki kılmıyorum bu istikrarsızlık beni mafetti...şimdi bununla ilgili araştırmalar yapıyorum...devamlı namaz kılmak için dualar yazılar ne varsa...iman zayıflığı bu hastalığı tetikliyor bu bir gerçek.
Evet iman zayıflığı demek istemiştim aslında.. Aynı dertten bende muzdaribim, bir ara 5 ay boyunca çok güzel namaz kıldım ama bıraktım, bol bol dua etmek gerek, anksiyete depresyon vs. vs. hepsi şeytanın bize oyunları, işin kötüsü insanlıkta büyük ölçüde galip geliyor, ama bunun farkında olmak da bi adımdır..
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.065
- 598
- 37
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.065
- 598
- 37
canım bunu diyen arkadaşta imanınız yok ondan hastasınız dememiş lütfen yanlış anlama...inancında etkisinden bahsetmiş ki bütün inanç sistemlerinde psikoloji ile paralel bağlar kurulmuş..ülkemizde de en yaygın din İslamiyet olduğu için ,islamiyetin kuralları olan namaz ve dua üzerine bir yorum yapmış...yoksa anksiyete evet psikolojik bir hastalık bunu kabul ediyorum,fakat inançtaki boşluk ve umutsuzlukta perçinliyor biraz...yani kendi açımdan konuşayım beni hayata daha çok bağlayan bir umudum yok,fakat ölmektende korkuyorum arafta kalıp sıkıştığım için kendime daha çok yükleniyorum hiçbir meşgalem uğraşım yok kendimle uğraşıyorum,kendimi daha çok dinliyorum ve bingo korku ataklarım başlıyor...ama daha başka yönlere kaysam mesela dinle uğraşsam bol bol dua etsem ümidim olsa bu durum belkide minimize olacak...ha sen inanmazsın olabilir örneği çok sende kendi arzularına bağlı olarak daha farklı meşgaleler bulursun belki kendinle uğraşmassın ve bu hastalığüın olmaz...ne kadar doğru anlattım bilemem...yani kıssadan hisse arkadaş zaten namaz kılmıyorsun ondan hastasın dememiş,hatta iman zayıflığını ağzına almamış bile onu ben demişim orda...kanser denilen hastalığın bile moralle inançla geçtiği bir dünyada yaşıyoruz herkeste aynı etkisi olmaz muhakkak ama bir yerde bize umut lazım,o umudu da nerde yakalayacağımız tamamen bizim tercihlerimize kalmış
Son düzenleyen: Moderatör:
telefondan yazınca düşmedi kusura bakmayın...nerden başlasam bilmiyorum ki..2010 da memurluğumu aldım vana gittim..ilk 6 ay iyiydi sonra öyle bi yerde çok kötü bir telefon şakası aldım..bunu yapan akrabam ve memleketimden yapıyor van gibi bir yerde tek başıma yaşadığımı bildiği halde..çok büyük bir şok geçirdim hatta felç geçiriyodum o şakada...neyse ...6 ay sonra ilk atağımı yaşadım,ama ne olduğunu bilemediğimden çok korkmadım üstünde durmadım...ondan bir 3 ay sonra ikinci atağımı yaşadım...kurban bayramıydı babaannem korktu yüzümün şeklinden ...kafa derim 5 cm çıkıp çıkıp iniyodu o derece bir kasılma derken ambulans çağrıldı...ilk defa karşılaştım bir şeyin yok cümlesiyle....sonra zamanla seriye bağladı bu durum hastane kapısını bilmeyen ben hastanelerin acil servislerinden çıkamaz olmuştum...hastalığımın ne olduğunu öğrenene kadar 1,5 sene geçmişti bile ...23 ekim 2011 kara gün yatağımda uzanırken eşi benzeri görülmeyen van depremini yaşadım ki ben zaten eski bir depremzedeydim...6 ay boyunca hiç durmadan beşik gibi sallanan bir şehirden geçici görevle erzuruma gönderildim 6 aylığına ...-35 i gördük orda ekipçe...durursan donarsın mantığıyla dışarda hiç es vermeden yürümek, ilk defa gittiğimiz için bilemedik tabi güneş ışınları kara vurunca parlama yapıyor az daha kör olacaktık...Allahtan önlemimizi çabuk aldık...Erzurumda sıkıntım yoktu iyiydim..derken Vana döndük ve konteyner hayatımız başladı...işe gidiyodum döndüğümüzde iki saat konteynerimize giremiyorduk nitekim tenekeden ev yanıyodu güneşten soğutup giriyoduk..kovalarla su salıyoduk dışardan konteynerlere....önce kalp çarpıntıları,beyinde dalgalanmalar,vücutta uyuşmalar derken vücudumun kontrolünü komple kaybettim...acil memleketime gönderildim...nöroloji ve psikiyatrinin ortak kararı ile mora terapi aldım..elektrik akımıyla yapılan bir tedavi...bana iyi geldiğini düşünüyorum...ha bu arada diyeceksiniz sen panik ataksın anksiyete değil bu...evet doğru ben panik atak olmuştum fakat bu süre zarfında tamamen mutsuz huzursuz her an atağı bekleyen bir ansiyetelide olmuştum...iki ilaç verildi uzun bir süre doktoru görmediğimden 2 sene kadar kullandım ...kendimi tanıdım...daha rahatım...%90 aştım bu durumu...bende bu muhabbetten takıntı kaldı...kalp takıntısı...göğüs kemiklerim 3 senedir ağrıyor..durmadan kulunç giriyor...biraz fazla yürüsem bacaklarım ağrır...hareket etmeyi çok sevmeme oldu...27 yaşımdayım..bendeki vücut ağrılarını çeken yoktur heralde...durmadan hastalık araştıran prospektüs okuyan kalp krizi geçircem ya da ben kesin kanser oldum deyip kendimi buna inandırıp korku nöbetleri geçiren biri oldum çıktım...yakın zamanda evlendim eşime korkularımı yansıtmadım pek durumumu biliyor fakat sırt ağrılarından ve kol ağrılarından suratım gidince garibimde beni çekiyor..bu durumdan kurtulmayı çok istedim ama beceremedim...her gün bir yol arıyor ve deniyorum...psikiyatri ve ya psikolog inancım kalmadı 2010-2012 sonuna kadar denekleri oldum ve 15 kilo aldı m zaten..şu an 163 e 90 kiloyum..özgüven gitti...ama hala bir arayıştayım...ümidimi kaybetmedim yeneceğim...en azından eskisi gibi hastanelere gitmiyorum...ilaçsız kendimi telkin yoluna gidip rahatlamayı seçtim...ve başarmış gibi oldum çok şükür..Umarım panik atak ve ansiyete sorunu olan herkes bu durumu yenmenin bir yolunu bulur,Rabbimden tek temennim bu...
Merhaba canim
Yasadigin seyler kolay degil.bir anksiyete ve panik atak hastasinin korkularini yasamissin.Deprem,kotu bir telefon(her ne kadar saka amacli olsada) bunlar baya tetikleyici olmustur.
Ama su an %90 da asmissin canim.Umarim bir daha hayatina girmez.Benim de okudugum,duydugum her hastaligi bende de var diye korkular yasiyorum.
Sana tavsiyem hastalik okuma.kimsenin hastalikla ilgili konusmasina izin verme,ilac prospektuslerine bakma,beyninde Bu bende kesin var diyecegin bir durum olmasin.
Oncellikle yalniz olmadigini bil canim,Bu anksiyete toplumun cogunda var.
Herseye olumlu bakarsak,hayati gidisatina birakirsak Bu hastalik yanimiza bile ugrayamaz.
Arkadaslar ben yillardir omuz boyun agrisi cekiyorum coj siddetli
Merhaba canim
Dedigin gibi agri durumum olmadi,ama anksiyete hastalarinda agri durumu oldugunu duymustum.Doktoruna guven,ilac tedavini ve kontrollerini aksatma,agrilarinin dinmeye ve gecmeye basladigini goreceksin.
- 14 Aralık 2012
- 21.404
- 32.065
- 598
- 37
evet canım aynen öyle hastalık araştırmasını kestiğim an rahatlayacağımı biliyorum kendime mukayyet olmaya çalışıyorum bu konuda...zamanla tamamen aramayı keseceğime eminim..Allah dermansız dert vermesin kimseye.
Amin canim.Ben artik arastirmiyorum,bakmyorum.Sanki Bu dunyada hastalik diye birsey yokmus gibi yasamaya calisiyorum.Herzaman yapamiyorum ama yaptigim zamanlarda kendimi iyi hissediyorum.Burdan sunu dusun hersey Bizim elimizde,Eger arastimazsam sikinti yok,Bu kotulugu kendimize biz yapiyoruz,beynimiz yapiyor.
Telkin konusunda haklisiniz.Ilac bir yere kadar.Psikoterapi gormem gerekli en yakin zamanda basliycam.Tesekkur ederim yorumunuz ve ilginiz icin
benimde aynı sorunum var sürekli kötü bişeyler olucakmış gibi hissediyorum, ben yakınlarımı kaybettim 1 sene arayla kazada öldüler ondan sonra böyle kaygılarım oluşmaya başladı, bir ara eşimi hiçbiryere yalnız göndermiyordum mecbur gitse bile gelene kadar stresten mahvoluyodum, bu hissettiklerim annem babam kardeşlerim içinde geçerli onlarda yola çıksa bende hep bir telaş, şimdi biraz daha rahatım o konuda ama bu kezde sürekli hemen ölücekmiş hissine kapılıyorum bu yüzden hayattan bir zevk alamamaya başladım kalp çarpıntım oluyo sürekli özellikle sinir ve stres arttığında yada böyle kaygılar oluştuğunda artıyo kalp ağrım hemen doktora gidiyorum bakıyolar hiç bişi yok psikolağa gittim ilaç verdi onu kullanırkende kalp çarpıntım sürekli devam etti bende bırakmak zorunda kaldım acaba bu kezde onun yan etkisimi diye
Canim basin sagolsun oncellikle,yakinlari kaybetme bir travma olusturur insanda,olum korkusunu bende yasadim,zaten hastaligin belirtilerinde yazar,olum ve yakinlarini kaybetme korkusu..Canim ilacini ne kadar sureyle kullandin,doktorunla konustunmu Bu durumu ?
Merhaba Lillsa,
Senin hissetiklerinin tamamı bende de mevcut..Seni çok iyi anlıyorum.. Yıllar önce bende yardım almıştım, ilaçlar etkili olmuştu.. Umarım yakın zamanda atlatırsın.. Ben kendimle savaşıyorum şu an, olumlu düşünmeye çalışıyorum,çok geçmiş olsun..
Oncellikle sizede cok gecmis olsun.Yasadiklarimiz ayni,ilac tedavisini bende kullaniyorum.Iyi geldi ama hala korkularim var,bunuda kendimi telkin ederek gecirebilirim diye dusunuyorum.Olumlu dusunmeye calisiyorum bende,Umarim bu durumdan kurtuluruz.
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
Anlatılmak istenen çok farklı, sadece namaz kılmakla olur denmiyor aslında, orada konuşulanları anlayan anladı, siz çözümü net olarak bulunca bana da haber verin olur mu
- 29 Eylül 2012
- 4.121
- 753
- 248
canım bunu diyen arkadaşta imanınız yok ondan hastasınız dememiş lütfen yanlış anlama...inancında etkisinden bahsetmiş ki bütün inanç sistemlerinde psikoloji ile paralel bağlar kurulmuş..ülkemizde de en yaygın din İslamiyet olduğu için ,islamiyetin kuralları olan namaz ve dua üzerine bir yorum yapmış...yoksa anksiyete evet psikolojik bir hastalık bunu kabul ediyorum,fakat inançtaki boşluk ve umutsuzlukta perçinliyor biraz...yani kendi açımdan konuşayım beni hayata daha çok bağlayan bir umudum yok,fakat ölmektende korkuyorum arafta kalıp sıkıştığım için kendime daha çok yükleniyorum hiçbir meşgalem uğraşım yok kendimle uğraşıyorum,kendimi daha çok dinliyorum ve bingo korku ataklarım başlıyor...ama daha başka yönlere kaysam mesela dinle uğraşsam bol bol dua etsem ümidim olsa bu durum belkide minimize olacak...ha sen inanmazsın olabilir örneği çok sende kendi arzularına bağlı olarak daha farklı meşgaleler bulursun belki kendinle uğraşmassın ve bu hastalığüın olmaz...ne kadar doğru anlattım bilemem...yani kıssadan hisse arkadaş zaten namaz kılmıyorsun ondan hastasın dememiş,hatta iman zayıflığını ağzına almamış bile onu ben demişim orda...kanser denilen hastalığın bile moralle inançla geçtiği bir dünyada yaşıyoruz herkeste aynı etkisi olmaz muhakkak ama bir yerde bize umut lazım,o umudu da nerde yakalayacağımız tamamen bizim tercihlerimize kalmış
Bundan daha iyi anlatılamazdı
- 30 Nisan 2014
- 47
- 6
- 28
Arkadaşlar merhaba,
daha önce yazılanları okuma fırsatım şuan maalesef yok ama size kendimi anlatayım, ben 31 yaşında bir kadınım işe alım uzmanlığı yapıyorum yada yapmaya çalışıyorum sorunum tabiki anksyete. Psikiyatra gittim teşhis koydu antidepresan başlattı fakat ben kullanmayı reddettim terapi ile ilerleyeceğiz dedi ama sürekli kalp çarpıntısı ve bunaltı yaşıyorum hiçbirşekilde düzelmiyor. Saraçoğlunun bitkisel bir kürü var onu hazırlayıp içyorum inşallah faydası olur. işe gelirken sürekli kusuyorum iş yerinde yemek yiyemiyorum, adaylarım gelmeyecek bana kızacaklar dye sürekli endişeliyim. Yönetici sürekli laf sokan birisi herkese böyle davranıyor ama ben herşeyi üzerime alıyorum. Nasıl kurtulacağımı bilmiyorum işi bırakmayı bile düşünüyorum ama bu paraya ihtiyacım var:) bu sorunu atlatabilen varmı aranızda ne yapmalıyım. Fırsat buldukça namaz kılıp dua okuyorum kendimi okutuyor okunmuş su içiyorum ne olur bana da çare olun
daha önce yazılanları okuma fırsatım şuan maalesef yok ama size kendimi anlatayım, ben 31 yaşında bir kadınım işe alım uzmanlığı yapıyorum yada yapmaya çalışıyorum
sorunum tabiki anksyete. Psikiyatra gittim teşhis koydu antidepresan başlattı fakat ben kullanmayı reddettim terapi ile ilerleyeceğiz dedi ama sürekli kalp çarpıntısı ve bunaltı yaşıyorum hiçbirşekilde düzelmiyor. Saraçoğlunun bitkisel bir kürü var onu hazırlayıp içyorum inşallah faydası olur. işe gelirken sürekli kusuyorum iş yerinde yemek yiyemiyorum, adaylarım gelmeyecek bana kızacaklar dye sürekli endişeliyim. Yönetici sürekli laf sokan birisi herkese böyle davranıyor ama ben herşeyi üzerime alıyorum. Nasıl kurtulacağımı bilmiyorum işi bırakmayı bile düşünüyorum ama bu paraya ihtiyacım var:) bu sorunu atlatabilen varmı aranızda ne yapmalıyım. Fırsat buldukça namaz kılıp dua okuyorum kendimi okutuyor okunmuş su içiyorum ne olur bana da çare olun
- 6 Şubat 2012
- 768
- 65
- 73
ilacımı 15-20 gün kadar kullandım ve dr a birdaha gitmedim
çünkü ilacın yan etkilerinin bile beni hastalık sahibi yapacağına inandım ( birde sürekli baş ağrısı çekiyorum dr a gittim hiçbirşey yok oda psikolojikmiş öyle yaşayıp gidiyorum.......ilacımı 15-20 gün kadar kullandım ve dr a birdaha gitmedim
Kullandigim ilac sayesinde iyi durumdayim bende,ilaci yeni kullanmaya basladigim zamanlar,surekli,etki goster artik diyordum,kaygilarimla kendim basedemiyordum.Eylul ayindan beri ilac tedavisi goruyorum,su an daha da iyiyim,arada korkular yasiyorum,Eskisi gibi degil tabii..Keske elimde olsa kendim basedebilsem,olmayinca destek almak sart.
Tekrar gitmeni oneririm doktoruna,herseyi anlat,ilacin yan etkisi beni kotu eder diye korktum kullanmadim de,doktorun sana mutlaka guzel aciklamalar yapicaktir.Ben yasadigim her korkuyu doktoruma anlatiyorum.Boylelikle rahatliyorum.Korkularimi birazda Bu sayede yenebiliyorum.
- 6 Şubat 2012
- 768
- 65
- 73
ilacımı 15-20 gün kadar kullandım ve dr a birdaha gitmedim
Kullandigim ilac sayesinde iyi durumdayim bende,ilaci yeni kullanmaya basladigim zamanlar,surekli,etki goster artik diyordum,kaygilarimla kendim basedemiyordum.Eylul ayindan beri ilac tedavisi goruyorum,su an daha da iyiyim,arada korkular yasiyorum,Eskisi gibi degil tabii..Keske elimde olsa kendim basedebilsem,olmayinca destek almak sart.
Tekrar gitmeni oneririm doktoruna,herseyi anlat,ilacin yan etkisi beni kotu eder diye korktum kullanmadim de,doktorun sana mutlaka guzel aciklamalar yapicaktir.Ben yasadigim her korkuyu doktoruma anlatiyorum.Boylelikle rahatliyorum.Korkularimi birazda Bu sayede yenebiliyorum.
teşekkür ederim canım tekrar deneyeceğim sağol yine gidip bir konuşayım dr la
Merhaba canım maalesef bendede 3 yıldır war. ılk zamanlar yalnız dısarı bıle cıkamıyordum. Hıcbır yerde yalnız kalamıyordum, yalnız uyuyamıyordum. Bı anda kalbım durucak sanıyordum. 3 yıl kadar ılac kullandım ama ılac tek basına yeterlı olmuyor. Sana tawsıyem bunları dusunme kendını baska seylerle en mutlu oldugun seylerle mesgul et ama asla kontrollerını aksatma .. Panıkatak maalesef gecmıyormuş. Sadece onunla yasamayı ogrenıyormussun. Ben suan ılacımı bırakmaya calısıyorum. Sımdıkı aklım olsa o ılacları bu kadar kullanmadan bırakırdım. Bırakırken kı surec cok daha zor. Yıne kalbım hızlı atıyo uzulunce sıkılınca yıne nefes alamıyorum. Ama endıselenmıyorum artık. Sureklı kendını telkın et panıkatak bu ve bırazdan gecıcek bana hıcbısı olmıcak dıye ımkanın warsa ılacların yanında psıkolojık tedawıde gor. ıyılesme surecını kısaltır. Umarım en kısa zamanda saglıgına kavusursun.