- Konu Sahibi ArvenAnnJezebel
-
- #1
ah canım ben de 8 senedir panik atak hastasıyım senin sıkıntılarının yanı sıra arada bi dil uyuşması sanki konuşamayacakmışım hissi dilim dönmicekmiş gibi tuhaf hisler yaşıyorum bide hamileyim şimdi, çok zor çok seni anlıyorum, bebekten sonra ilaca başlıcam ben, kendim baş edemiyorum artık
geçmiş olsun...ama inan panik atak vücdumuza oyunlar oynuyor kalp krizinin aynısını taklit ediyor ben birebir yaşadım ama herseferinde ya bu kez gerçekse demekten kendimi alamıyorum çok zor bir hastalık
geçmiş olsun canım ben evlenmeden once benımde tıtremelerım vardı amacözemedım evlendım doğum yaptım doğumdan sonra hiç geçmedı panik atak nöbetlerim 15 günlük cocuğu mamayla besledık ben ılaç kullandım sadece 10 gün sonra bıraktım aradan 3 sene gectı ara ara tekrarladı ama cok şiddetli değildi geçenlerde gebelık testi yaptırdım pozititti bu sefer daha şiddetli bi şekilde başladı titremeler kalp çarpıntısı nefes alamama bide hemşireyım ben düşün çalışamıyorum bile bereket kımyasal gebelıkmış şimdi ilaç kullanıyorum 1 hafta oldu ıyı sayılırım bıraz ben doğumda korkuyorum preeklemsı gecırdım ılk doğumda masada kalır ölürsün dedılerolmekten korkuyorum ailem burda değil annem zaten yok mkucağımda öldü 10 sene oluyo yanlız kalmak ıstemıyorum ınternetım acık hep ablamlarla konusuyorum yoksa kendımı bıraz dınlesem hemen tıtreme başlıyo
merhaba bayanlar sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum belki benimle aynı sorunları yaşayanlar vardır birbirimize yardımcı olabiliriz
17 ağustosta kocaeli depreminde enkaz altında kaldım buna bağlı
2008 den beri panik atak hastasıyım bir dönem tedavi gördüm ama şimdilerde yine başladı panik nöbet olarak değil
sürekli baş dönmesi,kalbimde sıkışma ,dizlerimde titreme bunlara eşlik eden kaygılar
benim panik atağımın nedeni ölüm korkusu son günlerde sürekli olumsuzluk üzerine geçiyor zamanım
nişanlıyım düğün hazırlıkları yapıyorum çeyizlerimi aldıkça daha da korkmaya başlıyorum ya ölürsem ya ölümcül hastalığım varsa diye kendime en güzel günlerimi zehir ediyorum
evlensem de bu sefer bebeğim olunca ya bana bişi olursa bebeğim yalnız kalırsa şimdiden bunları düşünüp inanılmaz huzursuz oluyorum
nişanlıma yansıtmıyorum bu beni daha da yoruyor şuan bile yazarken başım anlık dönüyor ve dizlerim çekiliyor titriyor
daha bu günü yaşamadan gelecek kaygısı düşünmek anlamsız biliyorum ama elimde değil sürekli moralim bozuk çöküntü halindeyim ya ölürsem herşey yarım kalırsa bundan korkuyorum...
bunu aşmanın yolları nedir benim gibi yaşayanlar varmı?sürekli kitap okuyorum kafamı dağıtacak bir çok şey yapıyorum ama geçmiyor
bu kaygılarla yaşamak çok zor
bunu aşmış bayan arkadaşlarımdan yardımcı olmanızı diliyorum çok teşekkürler şimdiden...
ah canim gecmis olsun. ayni seyleri yasamis ve atlatmis biri olarak dr a gitmeni gidiyosan devam etmeni tavsiye ederim. olum korkusu cok berbattir seni cok iyi anliyorum. bende 17 agustos u unutamiyorum ama simdi cok iyiyim.ilaclarini duzenli kullanmani allah dan sifa dilemeni bol bol dua et meni oneriyorum. kapali ortamlarda kalma tek basina ayrica yanliz kalma. nrscafe katiyyen icme derim uykusuz kalmamaya calis. en onemlisi ilaclarini duzenli kullan. pisikoterapi alman cok rahatlatir seni. lutfen vesvese yapma kendini dimleme fenalasmis gibi hissettiginde hemen dua et ve sakin korkma. guzel gunler bekliyor seni yuvada kuruyosun umutlu ol. pisikiyatri ye gidiyomusun tedavi yle yuzde yuz basari saglaniyor. once saglik sakin ihmal etme nisanlinlada paylasma benim fikrim. o nefes alamiyomusum gibi hissetme dizlerim titremesi kalbimin daralmasi hepsini birebir yasadim tedavi sart.mutlu bit yuva kurman dilegiyle saglikli huzurlu gunler dilerim..
sagol cnm inan asarsin hic korkma ve dr a git. bende hap icemiyorum kiriyorum ve oyle yutuyorum. dra gitmekten aynen bnde cekindim erteledim ve noldu kriz sinir krizi gecirdim. sonra dr dr gezdik ve psikolojim sinirlerim sifira inmis. tabi daha 20 yasindayim bunlari yasadigimda.panik atak anksiyete teshisi kondu ilac kullandim 6 ay kadar ve gecti. nescafe okadar cok icerdimki ozamanlar uyku uyuyamazdim gecrleri bogulyor gibi oluyordum gelecek kaygisi olucek gibi hissedrdim. en kotusu surekli huzursuz olmak bisey olacak birio olucek annem babam onlari kaybedicem korkusu birebir hastalik. kesinlikle tadavisi var ilaci var korkma kirip icersin. huzurlu mutlu olmak istiyosan tadavini ihmal etme. ayagon kirildimi nasil alciya aliyolar iyilesiyor buda oyle. tek sen degilson cnm guclu ol sen iyi olki iyi bir es mutllu bir anne olabilesin. cevreni umursama kendi sagligini dusun. ben 13 yil oldu bu hastaligi yeneli simdi besbucuk yillik evliyim sana bir abla tavsiyesi. ..
şükür bebeğine bişi olmamış canım çok zor dediğin gibi... bende nefes alamıyorum nasıl geçer bilmıyorum ilaçlarda fayda etmıyor artıkhamileliğimde bile bu illet yüzünden ilaç kullanmak zorunda kaldım ister bencillik deyin ister çaresizlik ama boguluyordum mecburdum
çok şükür yavruma bir zararı dokunmadi yani en azından. şimdilik gorunurde bir şey yok.. ne diyeyim Allah yardımcın olsun.. bu korkularla baş etmek zor çok zor..
şükür bebeğine bişi olmamış canım çok zor dediğin gibi... bende nefes alamıyorum nasıl geçer bilmıyorum ilaçlarda fayda etmıyor artık
merhaba bayanlar sizinle bir sıkıntımı paylaşmak istiyorum belki benimle aynı sorunları yaşayanlar vardır birbirimize yardımcı olabiliriz
17 ağustosta kocaeli depreminde enkaz altında kaldım buna bağlı
2008 den beri panik atak hastasıyım bir dönem tedavi gördüm ama şimdilerde yine başladı panik nöbet olarak değil
sürekli baş dönmesi,kalbimde sıkışma ,dizlerimde titreme bunlara eşlik eden kaygılar
benim panik atağımın nedeni ölüm korkusu son günlerde sürekli olumsuzluk üzerine geçiyor zamanım
nişanlıyım düğün hazırlıkları yapıyorum çeyizlerimi aldıkça daha da korkmaya başlıyorum ya ölürsem ya ölümcül hastalığım varsa diye kendime en güzel günlerimi zehir ediyorum
evlensem de bu sefer bebeğim olunca ya bana bişi olursa bebeğim yalnız kalırsa şimdiden bunları düşünüp inanılmaz huzursuz oluyorum
nişanlıma yansıtmıyorum bu beni daha da yoruyor şuan bile yazarken başım anlık dönüyor ve dizlerim çekiliyor titriyor
daha bu günü yaşamadan gelecek kaygısı düşünmek anlamsız biliyorum ama elimde değil sürekli moralim bozuk çöküntü halindeyim ya ölürsem herşey yarım kalırsa bundan korkuyorum...
bunu aşmanın yolları nedir benim gibi yaşayanlar varmı?sürekli kitap okuyorum kafamı dağıtacak bir çok şey yapıyorum ama geçmiyor
bu kaygılarla yaşamak çok zor
bunu aşmış bayan arkadaşlarımdan yardımcı olmanızı diliyorum çok teşekkürler şimdiden...
amin çok teşekkür ederimALLAH yardimcin olsun kardesim..
İlaç tedavisi görüyormusunuz şuan?
öncelikle çok geçmiş olsun.. teşhisinizde eksik olan bir de travma sonrası stress sendromu var.. yaşadığınız travmaya bağlı olarak geri hatırlamalar yaşlıyosunuz.. intörn doktorum.. size şiddetlle tavsiyem şu ki bu tip rahatsızlıklar sadece illaç tedavisiyle aşılmaz.ilaç tedavisi sadece yaşadığınız sıkıntı belirtilerini ilaç kulllandığınız surece durdurur.. psikiatrik tedavinin yanında düzenli bir şekillde psikolog ile görüşmeniz gerekiyor.. devlet hastanelerinde size uzun sure vakit ayırabilecek bir psikolog bulmanız zor.. iki önerim var eğer maddi durumunuz müsaitse özel bir psikologdan yardım alın..maddi durum yeterlli değilse de ilinizde ruh ve sinir hastalıkları hastanesi varsa başvurunuzu direk oraya yapın.. herkes bi çekinir direk ruh ve sinir has. başvurmaya ama benim de yaşadığım travma sonrası stres sendromum var ki ilk zamanlarda tedavi olmadığım için kronikleşmişti yani üzerinden 2-3 sene geçmesine rağmen hala korkularım çok üst seviyedeydi.. ruh ve sinir hastanesinde 6 aylık tedavi sonrası şuan Allah'a şükür bi sıkıntım yok...
özel psikoloğada gittim zamanında inanın bir faydası yok ben herşeyi biliyorum nedenlerini ama kendime bunu anlatamıyorum.ayrıca travma sonrası stres doğru bir teşhis depremden 1 sene öncede yanımda bir arkadaşıma motor çarpmıştı ve gözümün önünde metrelerce savrulmuştu bunun sonucu bende geçici şok etkisi yarattı konuşamadım ve nefes almakta zorlandım yaklaşık 12 saat ve suçluluk pskolojisi...üzerinede deprem gibi trajik bir olay olunca üstesinden gelmem zorlaştı okadar ilaç kullandımki inanın faydası yok
ben aileme bolu ruh ve sinir hastalıkları hastanesine yatma yada bir rehabilitasyon merkezıne yatma fikrini verdim iyi değilim dedim kesinlikle karşı çıktılar artık onlarla hastalığımı konuşmuyorum bile içimde yaşıyorum nişanlımada yansıtmıyorum çünkü oda bunaldı senin hiçbirşeyin yok hayatı kendıne zehir ediyorsun diyor... kısacası ilginize yorumunuza ve önerinize çok teşekkür ederim paylaştıkça ve yanlız olmadığımı düşünmek bana iyi gelıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?