Anksiyete + Panik Atak anında yardım almak isteyenler

bugün dr ye gittik, bebişe baktık çok iyi dedi dr 1 ay sonra yine gidecegiz suan tam 3 ay bitti:) artık 4,cü aya gidiyoruz. dr ye cinsiyetini sordum hani belli olurmu die :) yanılma payı yüksek dedi önümüzdeki ay tam belli olur dedi cinsiyeti ama kıza benziyor da dedi :)
benım 5 yasında kızım var:) eşimin 4 yasında kızı var :) yoldakide sanırım kız :) :) belli oldu biz damatlara çalısacagız :)
aman dedim hayırlı evlat olsunda evladın kızı erkeği olmaz diorum.smgrl senın adınada cok sevindim inş. hep böyle yüzün güler mutlu olursun. tabiki bu tüm insanlar için özellikle bizim gibi panik atak hastalarının yüzü hep gülsün Allah kimsyi aglatmasın .
 
Canım aynı sorunlar bende de var. Hem de anlattıklarının aynısı. Eşimin yanımdan bir an bile ayrılmasını istemiyorum. Bazen ona bakınca aklıma saçma sapan şeyler geliyor, içim acıyor, ağlamaya başlıyorum. Çok korkuyorum.
Benim yaşadığım sıkıntı, hayatımı resmen kabusa çeviriyor. Yaklaşık 2 yıldır yaşadığım bir sorun bu. Bu sorunun adı sevdiklerimi kaybetme, onların öleceğini düşünme ve her an kötü bir haber alacakmışım düşüncesi. Bu korku beni mahvediyor. Hayatım kabusa döndü. Sanki kötü bir şey olacakmış gibi geliyor. Bir de bu sorunun boyutları var. Mesela sanki mutsuz insanların olduğu bir ortama girdiğimde bu korkular daha da çabuk gerçekleşecekmiş gibi geliyor. Sürekli böyle bir olay olduğunda ne yapacağımı düşünüyorum. Hatta kendi kafamda intihar senaryoları kuruyorum. Tüm bunların saçma olduğunu biliyorum ama böyle düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. Evliyim ve şu an hamileyim. Eşimi çok seviyorum. Örneğin ona bir şey olacakmış gibi düşünüyorum hep. Ve bu korku beni yiyip bitiriyor. Artık bunları düşünmekten hayattan zevk alamaz hale geldim. Geçmişe baktığımda bu sorunun kaynağını da bulamıyorum. Böyle bir şey yaşamadım, yani sevdiğim birini kaybetmedim daha önce. Buna kaynak olacak bir şey yaşadığımı düşünmüyorum. Mutlaka bir kaynağı vardır. Ama ne olduğunu bilmiyorum. Daha önce psikiyatriste gittim. Ancak bir şey değişmedi. Şu an gitsem de bir şey olmaz sanırım. Çünkü hamile olduğum için ilaç da kullanamam. Bu arada 27 yaşındayım. Malatya'da yaşıyorum. Son derece sosyal bir hayatım var. Gazetecilik mezunuyum. Son derece mutlu olduğum bir yaşamım var. Ama bu sorun her şeyi mahvediyor. Acaba mutlu olmaktan mı korkuyorum?
Acaba hipnoz vb. bir yöntemle bu sorundan tamamen kurtulabilir miyim? Bu hipnoterapistler var, acaba işe yarar mı? Bilen var mı aranızda? Lütfen bana bir yol gösterin... Lütfen...
Şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.

inanmıyorum aynı birebir yaşıyoruz demekki...tatile gittik orda da mutlu olamadım...en güzel günlerim olumsuluk düşünerek geçiriyorum...bende 27 yaşındayım ve şükür bi sorunum yok...çalışıyorum bende...bu duruu kimsenn anlamasınıda istemiyorum...ne yapacağıı bilmiyorum...çok kötüyüm..ilaç kulanıyorum değişen bişey yok...sorunun kaynağını bende bilmiyorum...tek bildiğim git gide artıyor olması ve b şekilde yaşayamayacağım
 
inanmıyorum aynı birebir yaşıyoruz demekki...tatile gittik orda da mutlu olamadım...en güzel günlerim olumsuluk düşünerek geçiriyorum...bende 27 yaşındayım ve şükür bi sorunum yok...çalışıyorum bende...bu duruu kimsenn anlamasınıda istemiyorum...ne yapacağıı bilmiyorum...çok kötüyüm..ilaç kulanıyorum değişen bişey yok...sorunun kaynağını bende bilmiyorum...tek bildiğim git gide artıyor olması ve b şekilde yaşayamayacağım

Ben 1 hafta önce doktora gittim. Yaygın Anksiyete bozukluğu dedi. Ama hamile olduğum için ilaç vermedi. Ama hamile olmasaydın yüzde yüz ilaçla tedavi ediyoruz dedi. Şimdi normal durumda kaygı sırasında salgılanan hormonun düzensiz çalışması bu sorunu oluşturuyormuş. Düzensiz çalışınca da bazen yoğun salgılanıyor ve insan çok yoğun kaygılar yaşıyormuş. İşte vereceği ilaç da bu hormonu dengeliyormuş. Doktor, adrenalin hormonu aşırı ve düzensiz çalışan insanlarda bu hastalığın ortaya çıktığını söyledi. Ben Allaha şükür bu aralar iyiym. Böyle şeyleri aklıma getirmemeye çalışıyorum. Bu düşünceler geldiğinde onları beynimde itiyorum ve tam tersi olumlu şeyler düşünüyorum. Bunu sen de hep yap. Bir süre sonra beyin buna alışıyor. Ve artık düşünmemeye başlıyorsun. Bir de aklına bu tip düşünceler geldiğinde çok mutlu olan insanları düşün. Rahatlayabilirsin. Umarım en kısa sürede atlatırız canım.
 
Kızlar, bende aynı dertten muzdariptim doktora gidip ilacımı düzene koyana kadar, 1 seneyi geçti ilaç kullanımım ama atak gelir korkusuyla bırakamıyorum. Geçen gün Best Fm de Arzu'yu dinlerken (Kuantum ile yakından ilgili o ) Panik atağın sevgi yada ilgi eksikliğinden kaynaklandığını söyledi, yerine muhakkak bir sevgi konulmalı, misal anne olan kadınların atlattığı gerçeği var gibi bir söylemde bulundu, katılıyorum bana çok güven veren bir sevgilim var sanki panik atağım gelirse onu döver gibi hissettiren :) Ve evet duyuyorsa bilsin ki döver onu :)
 
Bende panik atak tedavisi gördüm dönem dönem. ılaçla çok çok iyiyim ilacı bıraktıktan 4-5 ay sonra tekrarlıyor. Aslında başta panik atak olarak başladı ama şimdi atak şeklinde değilde çok daha uzun sürelerle beni yoruyor. En çok sıkıntımda nefes darlığı. Nezaman isterse geliyor ve devamlı nefes darlığı çekiyorum. Yemek yerken bile beni bunaltıyor nefes alamayıp yemeyi bırakabiliyorum. Nefes açlığı veya astımlıymışım gibi tıkanıklık yaşıyorum. Tüm testler yapılıyor solunum testi falan birşey çıkmıyor. Kalbe gidiyorum birşey çıkmıyor ama görseniz sanki gerçekten hastayım. Bu bazen 1 ay sürüyor ve kendi kendinede geçiyor. Ama geldiği zaman hayat benim için çekilmez oluyor. Şu an nefes açıcı kullanıyorum hiçbir faydası yok. Çok çaresiz hissediyorum, sinirliyim ve bu durumumla dalga geçeni bir kaşık suda boğabilirim. Benim gibi bu durumu atak olarak değilde uzun yaşayan arkadaşlar varmı merak ettim. Hepimize geçmiş olsun.

:sinifsinif:aynen canım benimkide artık normal bir panik ataktan geçti günlerdir süren kabusa dönüştü ilaçlarada devam ettiğim halde neden böyle oluyor bilmiyorum üstelik ortada herhangi bir sorunda yokkenmafoldumbenartık ben bile sıkıldım bu durumdanki çevremdeki insanlar napsın evet dalga geçiyorlar inanmıyorlar belki ama bizimde elimizden gelen bişi olsada bu sorunları yaşamasak keşke.Bak 4 gündür nefes darlığı çekiyorum,başım ara ara zonkluyo sanki bi yanma ve uyuşma hissi var arada bi denge kaybı yaşıyor gibi oluyorum...ama alıştım ya bunlara 4-5 yıldır geçecek biliyorum ve edebildiğim kadar dua ediyorum Allahım hepimizi kurtarsın bu illetten
 
mrblar ben ilk bebeğimi kaybettim ikinci bebeğime hamileyken hamileliğimin 4. ayında
panik atakla tanıştım baş dönmesi mide bulantısı kalpte aşırı çarpıntı ishal kendini kötü hissetme nefes alamama 2 sefer acillik oldum tabi bişi bulamadılar sonra doktoruma durumu anlattığımda panik atak olduğumu bir psikiyatriste gitmemi önerdi ama ben gitmedim kızım dünyaya geldiğinde ise ataklarla beraber depresyon geldi doğum sonrası depresyon
çoooooookkkk kötü günler geçirdim kızım şuan 15 aylık hayata onunla tutundum ama ilk başlarda kızıma bile bakamıyordum annem yardımcı oldu sağolsun
şuan paksil ve dogmatil kullanıyorum ama en büyük korkum ilaçları bırakınca o kötü düşünceler yine gelirse.şuan iyiyim bazen içimden hiçbişey yapmak gelmese bile enazından atak yaşamıyorum ama ilaçlar beni acayip umursamaz yaptı tepkisiz yaptı hiçbişeye üzülmüyor ama sevinmiyorumda çok enteresan hiç heyecanlanmıyorum sevinç duymuyorum sizdemi öylesiniz
 
yaa arkadaslar bu panik ataktan bıktım artık kafayı yemek uzereyım ıse gırıp calısmak ıstyorum ama korkuyorum bende heycanlanınca uzulunce korkunca acayp derecede mıde bulantısı oluyo yaa 4-5 sene once tedavı olmustum 5-6 ay once tekrar basladı kalabalık ortama gremıyorum arabalara bınemıyorum ya off esım askerde o gelmeden tedavı olmak ıstemıyorum calısmak ıstyorum ama bazen panık atagı yenıyorum kendımı sıkıyorum mıdem bulandıgında gecıcek bısey olmıcak dıorum gecıyo ama tabı o anları sız bana sorun bıde acıkcası ılac kullanmak ıstemyorum tedavı oldugum zamanlarda ılac kullanıyodum benı cok kotu yapıodu hep sersem halsız uykulu yapıyodu o yuzden ılac ıstemyorum ama esım gelınce tedavı olucam cunku olmuyo bı gıdıorum ıkı gıdıorum her zaman kendımı tutamıyorum cesaret gelmıyo arabaya bınemıyorum bu yuzden hc bsey yapmak ıstemıyorum Allah hepımızın yardımcısı olsun ama ben cok calısmak ıstyorum bılmyorum ne olacak
 
aminnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnnn cümlemizin yar ve yardımcısı olsun......ama bu atak anında ne yapmak gerek onu bılen var mı?
nefes egzersizi diyolar ama zaten o an nefes sorunun oluo nefesın kesılıo nefes alamıyosn kı egzerszi olsun.soguk duş bana yarıyo biraz onuda yenı kesfettım
 
bende bi yerde okumustum panık atak anında derın nefes almayın kendınızı zorlamayın sürekli bi noktaya bakın sakin olun fılan bnde atak anında mide bulantısı oldugu ıcın bende cok ıse yarıyo arabadaysam filan tek bi noktaya bakıyorum hiç biseyle ilgilenmiyorum
 
arkadaslr bndee yaklasık 1 sene oncesıne kadar anksıyete hastasıydımmm cok zorlu bı hastalıkk sosyal anksıyete agırlıktaydıı sureklı kndımle basa cıkmaya calısıyodumm kendı kndıme telkın vrmeye calısıyodumm 1 hafta basarıyodum 1 hafta basaramıyodumm en sonunda doktora gıttım ılac vrdıı ılacı kullanmaya basladıktan sonraa baya duzldım suann cok rahhatımm ve eskı zamnlara donmek ıstemıyorm gerckten cok zor anksıyete kendı basına halledılebılcek bı hastalık dııl cunku sureklı tekrarlayan dusunce ve kaygı halı vr mutlaka doktora gıdılmelıı ve duzlıcene ınanılmalııı
 
yaa ıste bende ıse gırmek ıstıyorum ama bı turlu cesaretımı toplayıp gıdemıyorum ha bugun ha yarın derken zaman gecıyor Allah hepımzıın yardımcsı olsun keske ıyılessem yaa nolur ıyılessem doktra gıtmeden en azından mıdem bulanmasa ..
 
arkadaşlar panik atak telkinle başedilebiliyor bir müddet sonra..yani hastalığı tanıdıktan sonra..ben yıllarca yaşadım sonra hastalığın adı kondu,tanıdım tabiki..araştırdım..beynin bir oyunu yanlış bir sinyal olduğunu öğrenince kendime telkin vererek yendim..bahsettiğiniz şeyler beklenti atağı..yani tekrar olurmu diye endişe duyarken aslında panik atağı hiç unutmamış ve nöbetleri çağırmış oluyoruz..bu hastalığın en iyi tedavilerinden biriside kişinin kendini dinlememesi..kendizi dinledikçe ataklara yeniliyorsunuz..atak gedliğinde başka bir şey düşünmeye çalışın..ortam değiştirin düşünce değiştirin..inanın başedilioyr..

ben 12 haftalık hamileyim allahın izni ile..ilk haftalarımda anormal nöbetler geçiriyordum..sonra psikiyatriye gittim anlattım ve öğrendiğim şu idi..normalde panik atakla başedebiliyorsunuz,lakin anksiyete bozukluğu sizi yoruyor dedi doktor hanım..nitekimde doğru idi..asıl şikayetim aslında panik atak ta değildi çünkü onla başdebiliyordum..ancak anksiyete ona göre başdedilmesi daha güç sanırım..ben hamilelikte bunu anladım..allah kimseciklere vermesin..şimdi daha iyiyim hafta arttıkça hormonlar düzene giriyor..allah beterinden saklasın..hepinize geçmiş olsun canlarım...

canım merhaba,bu yazıyı yeni gördüm.tamda istediğim şeyi sana sorabileceğim.bende 4 yıldır panik atak var.artık çocuk sahibi olmak istiyorum ama hamileyken daha kötü olurum diye cesaret edemiyoru.bide kendimi iyi hissetmediğimde ilaç alıyorum hemen.hamileyken bildiğim kadarıyla alınmıyor.bana yaşadıklatını yazabilir misin hamilelikte nasıl geçiyorçok merak ediyorum
 
arkadaşlar bişi sorucam stablon mu citoles mi daha iyi.bir de stablon günde 3 defa içilmesi gerekiyormuş ama ilk gün 1 taneyle başlamalıyım dimi
 
kızlarrrr zor ama inşaşalah başırırız bu hasatlıgııı hamileliğimzde ne yapcaz acabaaa:eek:
 
kızlar başıma neler geldi,
6 aydır çalıştığım ve severek yaptığım zor ve stres düzeyi oldukça yüksek olan işinden bayramdan 2 gün önce nefret ettim.

Yöneticim değişmişti aslında yeni gelende bayağı bir profesyoneldi ama onun gelişi bende anksiyete ye sebep oldu

Bayramda da adet yerini bulsun diye alkol bağımlısı olan ve bırakmaya da hiç niyeti olmayan babamı ziyaret ettim ve ondan iyice umudu kesmem gerektiğimi anladım

2 gün sonra da iş yerindeyken kapalı ortamda geçen 1 saat süren gergin bir toplantının ardından atak geldi acilde aldım soluğu sakinleştirici iğne vurulup eve gönderildim.

Ay sonunda da işten çıktım şu anda balıklı rum da hem psikolog hemde psikyatrist desteği görüyorum.Özellikle psikolog çok iyi geldi korkularımın ve kaygılarımın üzerinde çalışıyoruz ve kaygı duymaya başladığım an bu kaygının neden geldiğini bilmek beni rahatlatıyor.

Benim annede de var aynı rahatsızlık korktuğumuz şeyleri konuşunca öyle dışardan o kadar saçma geliyor ki

Allah hepimize şifa versin işimizi gücümüzü sıkıntısızca sürdürelim
 
kzılar hamile olanlar ilaçsız nasıl oluyor... yardım edermisiniz :KK43:
yada hamilelikte kullanılabilecek bir ilaç varmı :KK43:
 
Arkadaşlar gerçekten zor bi durum benim erkek arkadaşıma bi arkadaş olumsuz bişey söylemişti bende kararsızlıktan ve iç sıkıntısı duymaktan doktora gittim ve depresyon olduğunu söyledi ilaçları kullanmaya başladım ii gelmişti tam çıkıyorum sandığım bi zaman hastanede bi akıl hastasıyla karşılaştım ve çok korktum bendemi böyle olacam diye ve aileme sevdiklerime hadi bişey yaparsam korkusu sardı içimi bi akşam iç sıkıntısı çımdıracakmış gibi oldum dr korku yaşamışsın dedi ve atak yaqmış dedi ilacımı değiştirdi bakalım içimde böyle bi korku var şimdilik ama geçeceğine inanıyorum ve üstüne gidiyorum psikiyatriye gittim dedi geçecek sadece bi korku ilaçların etkisi olacak ve geçecek dedi ALLAH böyle şeylerle uğraşanlara sabır versin.
 
ben yaklasık 2.5 sene once cıddı anlamda rahatsızlandım. hatta yarım donem okula gıdemdıgım ıcın heyet raporu cıkarttırıp okulu dondurdum. anksıyete bozuklugu ve panık atak baslangıcı var. 2.5 senedır ılac kullanıyorum allaha sukur su anda cok cok ıyıyım. ankarada devlet hastanesınde tedavcı gordum. psıkolog ve psıkıyatrıst bırlıktecalısıyo bırı seansa alıyo bırısı de ılacla destek verıyo. ben evden cıkamaz haldeydım. kasılıyodum dunyam yıkılmıs gıbıydı. 15 gunde benı tek basıma dısarıya cıkabılecek hale getırdıler. ama ben sunu soyleyebılırım kı bu ısın tek sırrı telkın... o anda aslında hıcbısey olmadıgına rahatca nefes alabıldıgıne kalp krızı getırmedıgıne kendını ınandırıcaksın. zaten bunu yapabıldıgın zaman bu hastalıgı da tam anlamıyla yenmıs oluyosun
 
slm kızlar...hala bu sayfa gündemdemi bilmiyorum.yaşadığınız sıkıntıları tek tek okudum.benim öle atak krizlerim falan yok.2009 yılında anksiyete bozukluğu teşhisi kondu.o dönem doğuda görevliydim.ilaç verdiler. ama çok istikrarlı kullandığım söylenemez.2010 temmuzunun sonu itibariyle batıya döndüm,sevdiğim adamla 3 yıl beklememize karşın evlendik.karamana yerleştik.eşim burda çalışıyor çünkü.ama ben hiç mutlu olamadım geldiğimiz günden itibaren.sürekli ağlıyorum.canım hiçbirşey yapmak istemiyor.yemek yapmayı çok seven ben mutfağın yolunu unutur duruma düştüm.niye evlendim diye düşünmeye başladım.annemi özledim.en son geçen hafta nöbetlerim sırasında dışarda arkadaşlarıyla görüşen kocama çattım ve evi terk ettim.çekilmez oldum ben yaa...onu öldürmeyi kendimi öldürmey düşünecek kadar çıldırdım.gözümğn önüne o anlar geldi.kendimden korkuyorum.eve geri döndüm.eşim sabırlla düzelmemei bekliyor.devlet hastanesiden randevu alıp artık bu işin üzerine eğileceğiz.tekradan gülen,kahkaha atan beni istiyorum...
 
kzılar hamile olanlar ilaçsız nasıl oluyor... yardım edermisiniz :KK43:
yada hamilelikte kullanılabilecek bir ilaç varmı :KK43:

canım hamilelikte kullanılmıyor.çünkü üç ay önce ben ilaç kullanırken hamile kalmışım.hamile kaldığımı öğreninceye kadar ilaç içtim.sonra düşük yaptım.doktora sorduğumda hamileliğin özellikle ilk üç ayında bu ilaçların sakatlığa yol açtığını,büyük ihtimalle bebeğin sakatlıktan tutunamadığını söyledi.
 
X