Anksiyete + Panik Atak anında yardım almak isteyenler

Ekşielma .!.:

bende doktora gittim anksiyete bozukluğu olduğunu söyledi sürekli başıma bişey gelecek korkusu yaşıyordum nişanlım beni aldatacak düşünceleri içindeydim.en ufak bi hastalansam sanki tedavisi olmayan bi hastalığa yakalanmışım gibi korkular içindeydim. doktor ilaç verdi1-2 ay kullandım sonra kendimi iyi hissedince doktora gitmeden bıraktım.
ama şu aralar yine başladı bu kaygılar yine gittim doktora sanırım ilaç başlıyacak tekrar.
çok tehlikeli bi durum beynine hükmedemiyor insan.ya olursa ya bişey olursa sürekli kaygı endişe içindeyim elimde olmadan kendime hükmedemiyorum bu konuda çok can sıkıcı bi durum (((

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar, düzenli psikoterapi alın mutlaka. Yaşadığınız şeyler kötü, ama bunlar sadece düşünceden ibaret ve düşüncelerde duygulara yön veriyor. Kaygılarınıza karşı meydan okuyun. Ne zaman bir endişe yaşasnız kendinizi rahatlatmaya çalışın, bunu siz düşündüğünüz için olduğunu, aslında gerçekk fikir böyle olmadığını söyleyin kendinize. Unutmayın ki ne yaparsanız yapın kaçınılmaz olayları değiştiremesiniz, duydugunuz kaygı ve endişe bu olayların akışını değiştirmez..

Bu aralar bende boĞazda sıkıŞma daralma hıssı oluyor...Çok rahatsız edıcıbıŞey...bırısı sankı elıyle boĞazımı sıkıyor....Çok kafama takıyorum ıster ıstemez...sızınde bÖyle oluyomur mu ?

mutluym .!.:

bende yarım almaya basladım 5 mg gunde ama bazen unutuyorum.2 günü geçiremeye gayret ediyorum.daha iyiyim.Anksiyete durumu daha kötü.Devamlı kaygılar.Benime aldatılma ve evlenememe evlenirsem mutlu olamama kagım var bu yuzden erkek arkadasıma da çektiriyorum eyvahedigeldismile.yakında benden ve bu durumdan sıkılacak diyede korkuormkaydirigubbakcemile

Genişletmek için tıkla...

Benim ilacım 20 mglık yarısını alıyorum 10 mg lık yanii
Senin dozun azmış canımm
Hepimizde ayrı kaygılar var..
Mesela benim yanımda da kimse ölümden ölmekden bahsedemiyor..
Ben bilinç olarak yani hepimiz ölücez biliyorum ama bunu kendime anlatmam güç oluyor..
Yanımda ölümden konuşulunca o an ölücekmişim hissine kapılıp sıkıntı basıyor beni ölüm gibi şeyler asla! konuşamıyorum konuşturtmuyorum çok kötü bişi ya..

hicaz2406 .!.:

Ben de gel gitli bir şekilde anksiyete probleminden muzdaribim. ılk başlangıcı ergenliğime dayanır , dedemin ve bir kaç yakın yaşlı akrabalarımın vefatından sonra ölüm korkusu olarak başladı. Tabi hep ilaç ve terapiye devam ettim , sonraki yıllarda şekil değiştirmeye başladı , önce evlenememekti , şimdi evliyim mutlu bir evliliğim var ...Şu andaki kaygım aldatılmak , çocuk sahibi olamamak vs. devamlı katlanarak geliyor , ölüm korkusu eskisi gibi yoğun değil ama ara ara o da hortluyor. Ben de işin beynimde bittiğini biliyorum , kaygılar başlayınca nöbetten kaynaklanıyor olumlu düşüneyim diyorum .Ama çekim yasası denen lanet kitabı okuduktan sonra psikolojim iyice bozuldu .Kötü düşünürsen kötü olur diyor ya kaygılar hep kötü gelişiyor , her an biri olacak diye bu sefer sıkıntılanıyorum.Velhasıl enerjimi çok tüketiyor. bu hastalık...

Genişletmek için tıkla...

Yaaa yazılanların her cümlesini evet evet bende bende diyerek okudumbilmiyorumkismile özelliklede senin gibi arkadaşım..Herşeyden korkuyorum..Yani öyle yükseklik falan değilde,daha farklı şeyler...ınsanlara güvenemiyorum mesela,kaç yıllık dostlarıma bişey anlatırken bile korkuyorum bazen...Böylelikle insanlardan kaçar oldum ki ben yalnızlığı yalnız kalmayı sevmeyen bi insanım..Geceleri korkarak uyanıyorum.Üstelik neden korktuğumu bile bilmeden...

Senin dediğin gibide şu ara favori korkum kötü düşünürsen kötü olur...ılk başta korkularımı anlattığımda insanların bana teselli etmek için söyledikleri söz şimdi kabusum oldu...En mutlu anımda birden korkuyorum zehir ediyorum kendime... ya bu anı bi daha yaşayamazsam diye..Ailemle,nişanlımla mutlu bi an yaşıyorsam birden korku basıyor..delircek gibi oluyorum,sanki o anı bi daha yaşayamıcakmışım mutlu olamıcakmışım gibi geliyor...Kafamda dramatik senaryolar oluşturuyorum..Sonra telkin etmeye çalışıyorum kendimi bunlar kötü birer düşünce kötü düşünürsen kötü olur...Amaaaa sonrada diyorumki kötü düşünüyorum diye ya böyle kötü olursa.....ışte bunlar beni delirtiyor.Kardeşim,annem..o kadar eziyet ediyorumki sanki onlara..2 senedir ara ara yaşıyorum bu lanet şeyi.. geceleri ben uyumadan uyumasınlar diye başımda dikiyorum...Ağlıyorum sürekli..Onlarda çok üzülüyorlar..Nişanlıma çok yansıtmamaya çalışıyorum,ara ara beni bırakmayacaksın değilmi diye soruyorum falan ama tatmin etmiyor..Tabiki herşey olabilir bu hayatta ama o an bunları düşünemiyorsun..Önceleri bunun hastalık olabileceğini düşünmüyordum ama şimdi bunu bilmek biraz olsun rahatlatıyor ama bazen diyorum ya değilse...........Ve başa sarıyorum..Kalp çarpıntısı,ateş basması,bayılcak çıldıracak gibi olma,mide bulantısı....Herhangibir psikolojik destek almadım ama evlenmeden almak istiyorum en yakın zamanda inşallah...Allah herkese acil şifalar versin....

msore .!.:

Yaaa yazılanların her cümlesini evet evet bende bende diyerek okudumbilmiyorumkismile özelliklede senin gibi arkadaşım..Herşeyden korkuyorum..Yani öyle yükseklik falan değilde,daha farklı şeyler...İnsanlara güvenemiyorum mesela,kaç yıllık dostlarıma bişey anlatırken bile korkuyorum bazen...Böylelikle insanlardan kaçar oldum ki ben yalnızlığı yalnız kalmayı sevmeyen bi insanım..Geceleri korkarak uyanıyorum.Üstelik neden korktuğumu bile bilmeden...

Senin dediğin gibide şu ara favori korkum kötü düşünürsen kötü olur...İlk başta korkularımı anlattığımda insanların bana teselli etmek için söyledikleri söz şimdi kabusum oldu...En mutlu anımda birden korkuyorum zehir ediyorum kendime... ya bu anı bi daha yaşayamazsam diye..Ailemle,nişanlımla mutlu bi an yaşıyorsam birden korku basıyor..delircek gibi oluyorum,sanki o anı bi daha yaşayamıcakmışım mutlu olamıcakmışım gibi geliyor...Kafamda dramatik senaryolar oluşturuyorum..Sonra telkin etmeye çalışıyorum kendimi bunlar kötü birer düşünce kötü düşünürsen kötü olur...Amaaaa sonrada diyorumki kötü düşünüyorum diye ya böyle kötü olursa.....İşte bunlar beni delirtiyor.Kardeşim,annem..o kadar eziyet ediyorumki sanki onlara..2 senedir ara ara yaşıyorum bu lanet şeyi.. geceleri ben uyumadan uyumasınlar diye başımda dikiyorum...Ağlıyorum sürekli..Onlarda çok üzülüyorlar..Nişanlıma çok yansıtmamaya çalışıyorum,ara ara beni bırakmayacaksın değilmi diye soruyorum falan ama tatmin etmiyor..Tabiki herşey olabilir bu hayatta ama o an bunları düşünemiyorsun..Önceleri bunun hastalık olabileceğini düşünmüyordum ama şimdi bunu bilmek biraz olsun rahatlatıyor ama bazen diyorum ya değilse...........Ve başa sarıyorum..Kalp çarpıntısı,ateş basması,bayılcak çıldıracak gibi olma,mide bulantısı....Herhangibir psikolojik destek almadım ama evlenmeden almak istiyorum en yakın zamanda inşallah...Allah herkese acil şifalar versin....

Genişletmek için tıkla...

Geçmiş olsun arkadaşım , hassas insanlarda daha sıklıkla oluşan bir durum sanırım bu...O kitabı okuduğum güne lanet ediyorum.Olumlu düşünmeye çalışan biri olsam da panikten beceremeyeceğime göre ne demeye kendime bu eziyeti yaptım bilmiyorum..İş bizde bitiyor, kesinlikle ilaç ve terapi tek başına çözüm değil...Bunun bir atak olduğunu bilmeli ve kendimizi sakinleştirmeliyiz. Ayrıca ilaç içtiğim dönemde aptallaşmıştım resmen huyum değişti , tembel bir insan oldum çıktım.Ondan ilaç da kullanmıyorum artık...

Bende geçenlerde ilk defa öyle oldum anlıyamadım kendimi bir anda kalbim yerinden çıkıcakmışcasına çarpmaya başladı ellerımde boynumda bir titreme tansiyonumu ölçtüm 14 7 çıktı kalp atışım 135 ne oldugunu anlıyamadım nefes alamıyodum bi korkuya kapıldım arkadaşımın nişanı var bir yandan hazırlanmam gerek 15 dk sonra hafifledi ve geçti fakat bi korku var içimde sanki evden son gidişimmiş gibi hissettim bilmiyorumkismile daha sonra otobüse bindim yanımda arkadaşımla birlikde saat 9 civarı alt geçitten geçmek zorundayız fakat korkuyoruz bagırarak gülerek geçmeye başladık ben birden gülerken aglamaya başladım ve yine aynı şeyler oldu.Deliriyorum sandım.Birazdan geçer diye bekledım oturdum derin derin nefes almaya başladım.Daha sonraki gün doktora gittim ve panık atak krizi geçirdigimi söyledi birdaha yaşarsam gelmemi ve ilaç tedavisine başlamamız gerektigini söyledi.Suanda tam olarak öyle bi titreme olmuyo ama nefes alamıyorum kusucakmışım gibi oluyorum ögürtü gelıyo sadece ellerim su içinde öyle bir terliyorki kalbim çarpıyor ogünki gibi olmuyorum diye tekrar gitmedim ama dün sınava giderken evden çıktıgımdada böle oldum sanırım artık gitmeliyim.İlaç tedaviside almak istemiyorum.Sürekli ben böyle degildim çevremdekiler beni çok güçlü biri olarak görür çok neşeliyimdir nasıl böyle olurum diye sorguluyorum kendimi bahsederken bile kalbim çarpıyor :bbo:

september06 .!.:

Merhabalar, düzenli psikoterapi alın mutlaka. Yaşadığınız şeyler kötü, ama bunlar sadece düşünceden ibaret ve düşüncelerde duygulara yön veriyor. Kaygılarınıza karşı meydan okuyun. Ne zaman bir endişe yaşasnız kendinizi rahatlatmaya çalışın, bunu siz düşündüğünüz için olduğunu, aslında gerçekk fikir böyle olmadığını söyleyin kendinize. Unutmayın ki ne yaparsanız yapın kaçınılmaz olayları değiştiremesiniz, duydugunuz kaygı ve endişe bu olayların akışını değiştirmez..

Genişletmek için tıkla...

mrb.haklısınız sadece düşünceden ibaret ama sorun işte orda düşüncelerimi engelleyemiyorum kontrol edemiyorum.mesela kendimi rahatlatmaya çalışıyorum bi konu hakkında ama beynimin bi tarafı daha ağır basıyo yani o kaygılanan taraf daha ağır basıyo ne yaparsam yapayım kurtulamıyorum.farkındayım kendi kendimi yıprattığımın boş yere kaygılandığımın ama olmuyo kurtulamıyorum endişelerden çok illet bi durum ya.Allah yardımcımız olsun ayın sonunda randevum var kurtulmak istiyorum ben bundan ya ((

hicaz2406 .!.:

Geçmiş olsun arkadaşım , hassas insanlarda daha sıklıkla oluşan bir durum sanırım bu...O kitabı okuduğum güne lanet ediyorum.Olumlu düşünmeye çalışan biri olsam da panikten beceremeyeceğime göre ne demeye kendime bu eziyeti yaptım bilmiyorum..İş bizde bitiyor, kesinlikle ilaç ve terapi tek başına çözüm değil...Bunun bir atak olduğunu bilmeli ve kendimizi sakinleştirmeliyiz. Ayrıca ilaç içtiğim dönemde aptallaşmıştım resmen huyum değişti , tembel bir insan oldum çıktım.Ondan ilaç da kullanmıyorum artık...

Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim canım sanada ve hatta bu illeti yaşayan herkese geçmiş olsun....Evet hassas olduğumuz için oluyor diğer insanlara göre..Çünkü bunları bir başkasına azcık anlatsam başka dertlerin var onları düşün manyak mısın sen??Tepkisini alıyorum..
Ama ilaç konusunda söylediklerin kafamı iyice kurcaldıeyvahedigeldismile kilo aldırır falan diye duymuştum ne derece doğru bilmiyorum..En çok bundan korkuyordum.Şimdi öyle aptallaştırır falan dedin ya,çalışan insanlarız kötümü etkiler acaba??bilmiyorumkismile
Şu ara dediğin gibi atak diye düşünüp atmaya çalışıyorum kafamdan..Hatta bilgisayar oyunu oynuyorum iyi geliyor kafam dağılıyor tavsiye ederim sanadaopuyorumnanaktan gerçekten işe yarıyor.Bizim gibilerin düşüncelerini çok dinlememesi gerek sanırım...:dance:

msore .!.:

Teşekkür ederim canım sanada ve hatta bu illeti yaşayan herkese geçmiş olsun....Evet hassas olduğumuz için oluyor diğer insanlara göre..Çünkü bunları bir başkasına azcık anlatsam başka dertlerin var onları düşün manyak mısın sen??Tepkisini alıyorum..
Ama ilaç konusunda söylediklerin kafamı iyice kurcaldıeyvahedigeldismile kilo aldırır falan diye duymuştum ne derece doğru bilmiyorum..En çok bundan korkuyordum.Şimdi öyle aptallaştırır falan dedin ya,çalışan insanlarız kötümü etkiler acaba??bilmiyorumkismile
Şu ara dediğin gibi atak diye düşünüp atmaya çalışıyorum kafamdan..Hatta bilgisayar oyunu oynuyorum iyi geliyor kafam dağılıyor tavsiye ederim sanadaopuyorumnanaktan gerçekten işe yarıyor.Bizim gibilerin düşüncelerini çok dinlememesi gerek sanırım...:dance:

Genişletmek için tıkla...

Ben üniversite yıllarımda başladım ilk ilacıma elbette çok rahattım , ruh halim pozitifti. Ama sonra farkettim ki fazla rahatlattı beni çok laylaylom oldum eskiden inanılmaz sorumluluk sahibiydim şimdi tembelim mesela bu da ilaçlardan yadigar bana , ben bendeki olumsuz etkilerini direk görebiliyorum o dönemde beynim de yavaş çalışıyormuş meğer , sadece daha sakin olacağım diye risk almıyorum artık...Fayda zarar dengesi düşünüldüğünde kesinlikle daha doğal yollar denemelisin. Bir psikologa gittim , bir kaç nefes egzersizi ve rahatlatıcı yöntem gösterdi. Bazı bitki çaylarını önerdi anti depresanların hammaddesini oluşturan bitkiler bunlar...Bence sen de psikiyatrist değil de bir terapistle görüşmelisin...

Sevgiler...

iyi. geceler kimse yok mu?

evet maalesef bu anksiyete illeti bende de var .evden dışarı çıkmak istemiyorum.ve bazen öyle bi an geliyor ki her şey boş gibi hissediyorum.sanki bi oyunun içindeyim.gerçek değil.ataklar olduğu zaman kendimi hissedemiyorum.sanki 2ye bölünüyorum da kendimi dışardan izliyorum.o sırada beynimden alakalı alakasız o kadar şey geçiyor ki;sözler hatıralar görüntüler...gerçekten yaşayan bilir çok zor.umarım en kısa zamanda hayırlısıyla kurtuluruz :Saruboceq:

ben3 ay önce bas dönmesi ve göz kararması şikayetlerimle dra gittim
anksiyete bozukluğu dedi hap verdi ama hiç kullanmadım
galiba tek sebebi stres sıkntı..
su arlar fena degilim ama baş dönmesi hiç çekilmiyo allah yardımcımız olsun...

smgrl .!.:

evet maalesef bu anksiyete illeti bende de var .evden dışarı çıkmak istemiyorum.ve bazen öyle bi an geliyor ki her şey boş gibi hissediyorum.sanki bi oyunun içindeyim.gerçek değil.ataklar olduğu zaman kendimi hissedemiyorum.sanki 2ye bölünüyorum da kendimi dışardan izliyorum.o sırada beynimden alakalı alakasız o kadar şey geçiyor ki;sözler hatıralar görüntüler...gerçekten yaşayan bilir çok zor.umarım en kısa zamanda hayırlısıyla kurtuluruz :Saruboceq:

Genişletmek için tıkla...

inşallah kurtulursun bu illetten canım yaa...yaşadığın anksiyete değil panik atak.kendini 2 ye bölünmüş gibi hissetmen ,sanki dışardan kendini izliyormuşsun gibi olmana da 'kendine yabancılaşma' derealizasyon diyor dr lar..ben de çok yaşadım bunu..Allah kimsenin başına vermesin sanki öldümde ruhum bedenimden ayrılıyor sanıyodum..çok kötü bi deneyim..insan ne yapacağını şaşırıyor ,çaresizlik...sadece dua edebiliriz...bunu ancak yaşayan anlıyor,ne dr lar ne de yakınlarımız...ben eşime bile anlatamıyorum ,çünkü bu anlatılamayan ,sadece yaşanabilen bi durum..ben geçen yaz 2 ay boyunca istisnasız her gün panik atak yaşadım.ilacımı alıp uykuya dalmaya çalışıyodum ama ne çare...uykuya dalana kadar mahvoluyodum..sonra uyanınca sanki yeniden doğmuş gibi oluyodum ama yorgun..harpten çıkmış gibi...
bol bol dua edelim arkadaşlar...hepimiz için..Allah hepimize şifa versin inşallah.bide ben alkol alınca ertesi gün iç sıkıntısı ve panik atak yaşıyorum ,tabi artık içmiyorum onun dışında iyileştim çok şükür...sizler için de dua ediyorum hep..başka çaremiz mi var?..öpüyorum hepinizi

Nihil .!.:

Kendi kendine soru cevap yapmak çok etkili,, kaygıyı azaltabiliyor, geçiriyor, yada bazen geçirmiyor ama oluyor birşeyler.. Böyle sanki olmayan bir yükü taşıyormuşuz gibi birşey..
Bu kadar yoğun yaşamıyordum anksiyete,, arttı. Hele şu ara, içim kaynıyor sanki, düşüncelerim sürekli hareket halinde,, yoruluyorum.. Terapistimi özledim :çok üzgünüm:

Genişletmek için tıkla...

aynı şeyleri yaşıyoruz sanırım((

benim de hayatımda biri var.sözlüyüz.okul bitince evlenmeyi düşünüyoruz.anlayacağınız ciddi bi ilişki.o da bana inanmıyor.abarttığımı düşünüyor.ne kadar anlatsam da ben seni tanıyorum görüyorum o kadar büyük problemlerin yok diyor.dr.a gitmeye zor ikna ettim bu kez de ilaç içmemi istemedi.ona da ikna ettim bu kez hafif ilaçları içebilirsin dedi.dışarı çıkalım diyor.ama ben çarpıntıdan çıkamıyorum daralıyorum.bu kez niye böyle yapıyosun diyor.oof of arada kaldım.iyice kendime sıkıntı yapıyorum

bir de bir şey sorcam.acaba birkaç şey aynı anda olabilir mi?mesela benim bu ataklarım dışında bir problemlerim daha var.obsesif kompulsif sanırım.gerçekten yaşıyor muyum?imanımı mı kaybettim?annemi gerçekten seviyor muyum?sözlümü gerçekten seviyo muyum? gibi birkaç konuda takıntım oldu.1er hafta hayatı kendime zehir ettim.sürekli düşünüyorum falan.bunlar panik atak yüzünden mi yoksa panik atak dışında obsesif kompulsif de mi var?

Kızlar merhaba,
Bayagıdır ziyaret edilmemiş bu topic umarım ben yzdıktan sonra dönersinizmafoldumben
Anksiyete bozukluğu topicine de yazdım ama bende ikisi de vardı.Doktorlar raporlara anksiyete bozukluğu yazıyodu.Bi de klostrofobi var bende kapalı yerlerde uzun süre durunca basıyoalsanaalsanasmile
Şu anda hayallerini kurduğum işe kavuştum.İş çok zor ama hep istediğim iş ortamına sahibim ve bir türlü üstesinden geleceğime inanamıyorum.Şirketleri arayıp çalışanlara yönelik kredi ürününü sunmam gerekiyor.Normal şartlarda 60 arama falan yapmam gerekirken 30 u zor bulutyorum.Sebep?????
Telefonun başında geçirdiğim nöbetler daha firmayı aramadan bi sıkıntı basıyo aramayı ertelemek için ne yapmam gerekiyosa yapıyom bazen konuşurken böyle boğazım düğümleniyo acıyo hep kendime zarar.Böyle bi rahatsızlığım yok gibi yasamaya çalışıyorum ama nereye kadar.Aslında göstereb,leceğim performansın çok altındayım pöff.Allahtan yöneticilerim anlayışlı bu işte ne kadar istekli olduğumu bilyorlarda sadece az arama yapıyosun diyorlar arada bir bi de sıkboğaz etseler gölgelerini gördüğüm an nefesim sıkışmaya başlayacak:2:

gayet iyi anlıyrum seni.erteleme olayı bende de var.bi şey yapsam sürekli kendimi telkin ediyorum.şimdi bitcek evine dnceksin/konuşmicaksın bu insanlar diye.

Psikyatristte çözüm değil aksi gibiakannehir en son forumdan birinin tavsiyesi ile bi doktora gittim.Adamcağız herhalde halimi çok vahim gördü zaten ağır olan bi depresyon ilacının yüksek dozlusunu verdi.1 hafta kullandım o kadar berbattı ki.Sonra eğitimlere başlayınca ilacı bıraktım beyin uyuşuk çünkü eğitim bitiminde ilacı tekrar aldığımda ölecem sandım.Ölü gibi uyudum ki uykum çok hafiftir benim uyandığımda ise berbat bi mide bulantısı yaşadım.
Bu doktorlar ilacı dayamaktan başka bişi yapmıyoalsanaalsanasmile
Kendime yarayan ilacı zaten biliom onlar ne die var ki o zaman illa zengin mi olmam gerek adamakıllı terapi için