- 1 Ocak 2017
- 715
- 268
- 103
- Konu Sahibi bilge_nmbs
-
- #1
Biz anlarız kız kardeş, tek değilsiniz. İçinde bulunduğunuz durum kalıcı değil inanın bana geçecek bir günKızlar çok yalnız hissediyorum. Çocukluğumdan beri anksiyetem vardı. Daha 7 yaşında panik atak krizleri geçiriyordum. Ama dönem dönem geçip tekrar başlıyordu. Bende o dönemlerde ilaca başlayıp sonra bırakıyordum. En son hamile kaldım ve birden bire iyileştim. Ki zor bir hamilelikti. Bulantı kusma ağrılar acılar vs. Ona rağmen ben çok iyiydim hayata dönmüştüm. Eşimle bile aram o kadar iyi olmuştu ki. Derken geçen ay 4 aylık bebeğimi çok nadir görülen bir hastalık yüzünden normal doğum sonrasında kürtajla kaybettim. Anesteziden panikle uyandım hemen sakinleştirici falan yapıldı. 1 ayı geçti ve ben bir an bile düzelemedim. Sürekli beyin kanaması geçiriyorum kalp krizi geçiriyorum beynime pıhtı atıyo ben epilepsi oldum beynimde tümor var diye düşünmekten mahvoldum. Sürekli krizler geçiriyorum. Bu beni yaşarken öldürüyo artık. Kimseyle dertleşemiyorum. Sanki kimse beni anlamıyo. O kadar çaresizim ki
Ah işte o umudu bir yeşertebilsem. Sanki herşey bitti. Sevdiğim herkes gözümün önünde ölücek. Ben en kötü hastalıklara yakalanıp çok acılar çekicem ölüp cehenneme gidicem. Tek düşünebildiğim şeyler bunlarBiz anlarız kız kardeş, tek değilsiniz. İçinde bulunduğunuz durum kalıcı değil inanın bana geçecek bir gün
Ama bunlar gerçek değil ki gerçekleşmeyecek güvendesiniz, asıl siz böyle üzgün olursanız sevdikleriniz de üzülür. Psikoloğa gidebilirsiniz aslında herkesin gitmesi gerekiyor, sırf anksiyeteniz var diye demiyorumAh işte o umudu bir yeşertebilsem. Sanki herşey bitti. Sevdiğim herkes gözümün önünde ölücek. Ben en kötü hastalıklara yakalanıp çok acılar çekicem ölüp cehenneme gidicem. Tek düşünebildiğim şeyler bunlar
Aslında gitmem lazım ama bebeğimizi kaybetmek bizi mahvetti. Eşimle tekrardan anne baba olmak istiyoruz. İlaçlara başlarsam süreç çok uzar bu yüzden ilaç kullanmak istemiyorumAma bunlar gerçek değil ki gerçekleşmeyecek güvendesiniz, asıl siz böyle üzgün olursanız sevdikleriniz de üzülür. Psikoloğa gidebilirsiniz aslında herkesin gitmesi gerekiyor, sırf anksiyeteniz var diye demiyorum
yok yok psikiyatr demiyorum psikolog diyorum, sadece gidip konuşuyorsunuz danışman ile ve doktor olmadıkları için ilaç da veremezlerAslında gitmem lazım ama bebeğimizi kaybetmek bizi mahvetti. Eşimle tekrardan anne baba olmak istiyoruz. İlaçlara başlarsam süreç çok uzar bu yüzden ilaç kullanmak istemiyorum
bir de yanlış anlamazsanız önce siz iyi olun hem psikolojik hem de beden sağlığı açısından diyorum daha sonra çocuk sahibi olmayı düşünün bence, hem o zaman hiç daha olacağınız için bebişe de daha faydalı olurusunuz ve kendinizi de yıpratmamış olursunuzAslında gitmem lazım ama bebeğimizi kaybetmek bizi mahvetti. Eşimle tekrardan anne baba olmak istiyoruz. İlaçlara başlarsam süreç çok uzar bu yüzden ilaç kullanmak istemiyorum
Hatrı sayılır bir iyileşme kaydetmeden çocuk yaparsanız hem ona hem kendinize kötülük yapmış olursunuz. Çok zor süreçler yaşamışsınız ve öncesinde de zaten sıkıntılarınız varmış, artarak devam etmiş. Bir psikiyatri uzmanıyla görüşün ve imkanınız varsa eşzamanlı olarak psikoterapi desteği de alın.Aslında gitmem lazım ama bebeğimizi kaybetmek bizi mahvetti. Eşimle tekrardan anne baba olmak istiyoruz. İlaçlara başlarsam süreç çok uzar bu yüzden ilaç kullanmak istemiyorum
Anksiyete konusunda dertleşmek isterseniz bana yazabilirsinizKızlar çok yalnız hissediyorum. Çocukluğumdan beri anksiyetem vardı. Daha 7 yaşında panik atak krizleri geçiriyordum. Ama dönem dönem geçip tekrar başlıyordu. Bende o dönemlerde ilaca başlayıp sonra bırakıyordum. En son hamile kaldım ve birden bire iyileştim. Ki zor bir hamilelikti. Bulantı kusma ağrılar acılar vs. Ona rağmen ben çok iyiydim hayata dönmüştüm. Eşimle bile aram o kadar iyi olmuştu ki. Derken geçen ay 4 aylık bebeğimi çok nadir görülen bir hastalık yüzünden normal doğum sonrasında kürtajla kaybettim. Anesteziden panikle uyandım hemen sakinleştirici falan yapıldı. 1 ayı geçti ve ben bir an bile düzelemedim. Sürekli beyin kanaması geçiriyorum kalp krizi geçiriyorum beynime pıhtı atıyo ben epilepsi oldum beynimde tümor var diye düşünmekten mahvoldum. Sürekli krizler geçiriyorum. Bu beni yaşarken öldürüyo artık. Kimseyle dertleşemiyorum. Sanki kimse beni anlamıyo. O kadar çaresizim ki
Hepimize geçmiş olsun sizde yasadiniz miiAnksiyete konusunda dertleşmek isterseniz bana yazabilirsiniz
Bu kitabi okuyun kalin degil.biz dogadan geldik dogaya gidecegiz.bunlari devamli dusunup kendinizde efham yapmayin.rabbimin verdigi herseyde bir hayir vardir.ayni seyleri dusunmeden pes etmeden hayatla ilgili mucadelenize devam edin.Ah işte o umudu bir yeşertebilsem. Sanki herşey bitti. Sevdiğim herkes gözümün önünde ölücek. Ben en kötü hastalıklara yakalanıp çok acılar çekicem ölüp cehenneme gidicem. Tek düşünebildiğim şeyler bunlar
Anksiyete yi beyinde bitireceksiniz.akliniza geldigi an o panik hali hemen baska birseye odaklanin.nefes kuralini uygulayin.panik atakta david burnsun kitabi var.bi okuyun derim.Tekrar tekrar anksiyete ortaya çıkıyor, ilaç kullanıp düzelen var mı? Ya da lohusalık döneminde zorluk çeken? Çocuk düşünüyoruz ama ona bile korkuyorum
İlaçsız olmaz malesef ağır durumunuzKızlar selam bende bir anksiyete hastasıyım sürekli kriz geçiriyorum elim ayağım titriyor ve sürekli olucem birine bisi olucak diye düşünüyorum yanliz kalamıyorum kapının önüne dahi inemiyorum evde sürekli kriz geçiriyorum 1 yaşında kızım var emziriyorum piskiyatrik ilaç kullanmak istemiyorum lütfen bana da yardımcı olun napmam gerekiyor çok zor durumdayım
Kızlar selam bende bir anksiyete hastasıyım sürekli kriz geçiriyorum elim ayağım titriyor ve sürekli olucem birine bisi olucak diye düşünüyorum yanliz kalamıyorum kapının önüne dahi inemiyorum evde sürekli kriz geçiriyorum 1 yaşında kızım var emziriyorum piskiyatrik ilaç kullanmak istemiyorum lütfen bana da yardımcı olun napmam gerekiyor çok zor durumdayım
Anladım hiç bir çaresi yokmu başka piskiyatriye gitmeye hastaneye gitmeye bile korkuyorum evden dışarı çıkmak istemiyorum hiç ilaç da istemiyorumdurumunuz
Başka hiç bir çaresi yokmu diyorsunuz ilaç da kullanmak istemiyorum sonsuza kadar ilaca bağlanmak beni ürkütüyor emzikliyim deİlaçsız olmaz malesef ağır durumunuz
İlaca karşı bu kadar ön yargılı olmayın antideprasanlar çok güvenli ilaçlardır ömür boyu kullananlar da var korkulacak bir şey yok kesinlikleBaşka hiç bir çaresi yokmu diyorsunuz ilaç da kullanmak istemiyorum sonsuza kadar ilaca bağlanmak beni ürkütüyor emzikliyim de
ayni durumdayiz bende bebegimin kaybi sonrasi boyle seylere daldım. Ve bitek duayla namazla toparliyorum kendimi.Ah işte o umudu bir yeşertebilsem. Sanki herşey bitti. Sevdiğim herkes gözümün önünde ölücek. Ben en kötü hastalıklara yakalanıp çok acılar çekicem ölüp cehenneme gidicem. Tek düşünebildiğim şeyler bunlar
Teşekkür ederim bugün gittim piskiyatriye ve ilaç tedavisine başladım ilaç da mide bulantısı yaptı sizce normal miİlaca karşı bu kadar ön yargılı olmayın antideprasanlar çok güvenli ilaçlardır ömür boyu kullananlar da var korkulacak bir şey yok kesinlikle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?