Anksiyete bozuklukları (Bunaltı - Kaygı)

mutlaka dr. a gitmen lazım canım... reçetesiz veriyor eczacılar ancak dr. ilaçlara nasıl başlayacağını ve nasıl bırakacağını anlatıyor.. yoksa hormonlarını mahvedersin...

esocum .!.:

bende devamlı bulantı oluyo ve aşırı heyecan doktora gittim ama çare olmadı malesef verdiği ilaçlar daha çok heyecanlanmama sebep oldu bende bıraktım bu hastalığı atlatmış birileri varsa bana öneride bulunabilir mi acaba neler yaptılar nasıl başaçıkıyolar ben başaramıyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar aynı sorun bende de vardı, doktora gittim(DEPAM ILETİŞİM-Nihat Kaya), bana largactil ve remeron verdi, 1 sene kullandım çok iyi geldi. Mide bulantılarım, kusmam ve heyecanım geçti. Bu hapları kullanarak heyecanının üstüne gitmen gerekiyor. Bende mesela sınava girerken, uçaga binerken falan olurdu. Şimdi olmuyor. Ama herkesede her ilaç iyi gelmez, dozunu da iyi ayarlamak gerekir. En iyisi çok güvendiğin bir doktora gitmek. 2-3 ayda bir konrol için gene çağrıyorlar. 1 sene falan sürüyor tedavi. Ben bi çok doktora gittim ama hepsi iyi değil, en iyiyi bulmak gerek. Geçmiş olsun.

esocum .!.:

bende devamlı bulantı oluyo ve aşırı heyecan doktora gittim ama çare olmadı malesef verdiği ilaçlar daha çok heyecanlanmama sebep oldu bende bıraktım bu hastalığı atlatmış birileri varsa bana öneride bulunabilir mi acaba neler yaptılar nasıl başaçıkıyolar ben başaramıyorum

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar aynı sorun bende de vardı, doktora gittim(DEPAM ILETİŞİM-Nihat Kaya), bana largactil ve remeron verdi, 1 sene kullandım çok iyi geldi. Mide bulantılarım, kusmam ve heyecanım geçti. Bu hapları kullanarak heyecanının üstüne gitmen gerekiyor. Bende mesela sınava girerken, uçaga binerken falan olurdu. Şimdi olmuyor. Ama herkesede her ilaç iyi gelmez, dozunu da iyi ayarlamak gerekir. En iyisi çok güvendiğin bir doktora gitmek. 2-3 ayda bir konrol için gene çağrıyorlar. 1 sene falan sürüyor tedavi. Ben bi çok doktora gittim ama hepsi iyi değil, en iyiyi bulmak gerek. Geçmiş olsun.

kızlar ben 8 seneden beri bu hastalıkla mucadele ediyorum.ilk universite son sınıfta bas gonderdi bir gün birden basım donmeye basladı ve sokakta yakaladı yanımdaki kadına nasıl yalvardıgımı hatırlıyorum.sonra 112 geldi baktılar hersey normal bir kbb uzmanına git dediler bende gittim ilk once beynimde tümor oldugunu soyledi daha sonra tedavisi olmayan bir hastalıktan bahsetti simdi bile düsününce icim urperiyor.daha sonra bizimkiler beni alıp memlekete gotürdüler oyle bir haldeydimki sandalyede bile oturamıyordum sürekli titriyordumdüsecek gibi oluyordum.ve sokaga cıkamıyordum.cok iyi bilirim merdivenlerin basına gelip inemedigimi basım donuyor dengemi saglayamıyordum bu arada 41 kilo olmustum.bizimkiler aldı beni pskyatriste goturdü üc tane ilac verdi benim anks tavan yapmıs tabive ben okula donmek zorundaydım finallerim vardı 1 hafta boyunca dktoruma gittim beni cok rahatlattı telkinlerde bulunduilacları kullandıgım ikinci hafta ailemle okula dondümdoktorum sürekli cepten arıyordu bu ve ilacların etkisinin baslaması bana cok iyi geldi okulu bitirdim.1 ay sonra nişanlandım 2 ay sonra evlendim ve van a gittimhastalıgım dirençli oldugu için ilacları 3 sene kullandım.doktorumun onayıyla kestim
6 ay sonra tekrar nuksetti ve ben hala ilac kullanıyorum ilackullanırken hersey iyi sonum ne olacak bende cok merak ediyorum:a015:

bende de bazıları var bunların.bebeğimi doğumdan sonra kaybettim ve daha sonra dünyam altüst oldu resmen heran birine bişey olacak yada çok umursamaz tavırlar almaya başladım yada benim başıma geldi onunda gelsin demeye başlamıştım dr.piskiyatriste gitmemi söyledi ama ben gitmedim kendi lkendime yeneyim dedim eh baya bi ilarleme oldu neysekiii...sonrada bebeğim oldu şimdilerde daha iyiyim ama depresyon beni öldürecek halada kafama eğer bişeyi takayım aynı hastalıklarım geri gelir hatta kendi kendimi hasta yaparım ben kalp çarpıntım başlar bayılma noktasına gelirim heycanlanırım aşırı...yani tansiyonum oynuyormuş.....çok zor aslında karamsarlığımdan kurtulamadım gittim.....yakanı pek bırakmıyor bu tür hastalıklar kolay kolay....

selam arkadaşlar bende bi kaç ay önce bi uzmana göründüm bi ilaç verdi yanınada b vitamini verdi reklam olmaması için adını yazmayayım ama ilaç çok ağır ilk almaya başladığım günlerde yataktan kalkamıyorum nerdeyse o yüzden kullanamıyorum bi türlü

kaldem arkadaşım bu bahsettiklerin neredeyse benimkilerle aynı ama ben ilaç kullanmaya korkuyorum çünkü daha önce bi ilaç vedi dr beni ters kepce getiriyor resmen

kaldem .!.:

buraya yazmadan önce Allah hepimizin yardımcısı olsun umarım sağlıklı günler çok uzakta değildir. ben 4 yıldr prozac kullanıyorum. aglama titreme iç sıkıntısı kapl çarpıntısıyla gittim. erkek arkadaş problemim vardı tehdit ediliyordum contalar koptu... geceleri sürekli vişeyler kuruyordum aklımda sabahları karşılıyordum. 2.5 yıl procacı kullandıktan sonra dedim ki düzeldim ben herşey yolunda kendime güveniyorum ve herşeyle başa çıkabilirim drum yazahanesini kapattıgı için açıkta kaldım nasılsa ilerleme kattettin yavaş yavaş bırakıcaksın ilacı dediği için şeytana uydum azaltarak kendim bıraktım. 6 ay sonra kabuslarım ard arda çıkmaya başladı sinir krizleri geçiriyordum sese tahammül edemiyordum eleştirilmeye dayanamıyordum. sürekli korku halinda ya yaşadıklarım tekrar karşıma çıkarsa diye düşünüp düşünüp dibe batıyordum 2 hafta geçmeden dr gittim bana kendime kimsenin yapamayacagı bir zarar verdiğimi basit bir depresyonu daha güçlü hale getirdiğimi belki ömür boyunca ilaca baglı kalacagımı söyledi. procacı aldım tekrar eve geldim. herkes içme yenersin dedi 1 hafta geçti ben giderek zayıflamayakemik yıgını haline gelmeye başlayınca dedim ki...dur... herşeyi daha berbat edicem...ilacımı kullanmay başladım. devam ediyorum ara ara kontrollere gidiyorum. bu sefer hiç birşey tozpembe değil ilk içtigim gibi... hatta arada anksiyete atakları geçiriyorum mesela 1 haftada 1 defa ya da 2... alışmaya başlayamadım.alışılınmıyor. sürekli insanlardan küçük görüyorum kendimi. kimsenin yanına yakışmadıgımı düşünüyorum aileme layık bir evlat olmadıgımı başarısız biri oldugumu... öyleki ilkokuldan tutunda üniversite arkadaşlarıma kadar kimseyi istemiyorum. yolda karşılaşınca heycanlanıyorum saçlarımın dipleri bile yanıyor resmen kimseyi görmek istemiyorum. hiç kimsenin beni bilmediği bi yerde yaşamak istiyorum ama bu imkansız... nlp seminerlerine gidiyorum ama onlarda bir işe yaramıyor pozitif düşün pozitif olsun gerçekleşmiyor hayatımda. yavaş yavaş öldügümü ve etrafımdaki herkesi zahirlediğimi düşünüyorum çünkü nişanlım ailem yıprandılar. bazen yatagımda kendimi nasıl öldürebilirim diye düşünürken buluyorum sonra sevdiklerimin ne kdar üzülecekleri gözümün önüne geliyor.bazen merhamet duygumun başıma ne kadar çok büük dert açtıgını görüp utanıyorum.
eger burda anksiyete şikayeti olan arkadaslar varsa sakıın geçmişi düşünmesinler ben öyle yapamıyorum sayfalarım kapanmıyor sürekli kendimi kanatıyorum ama UMUTLUYUM. çok geçmeden atlatıcam vedicem ki kendime "ne olmuş yani" sonunda ölüm var herşeyin ucunda...kaç günlük dünya kime kalmış...
uzun oldu... kusura bakmayın.

Genişletmek için tıkla...

kaldem arkadaşım
bu bahsettiklerin neredeyse benimkilerle aynı ama ben ilaç kullanmaya korkuyorum çünkü daha önce bi ilaç vedi dr beni ters kepce getiriyor resmen napıcam bilmiyorum ama korkularımı sıkıntılarımıı da bir türlü yenemiyorum

Selam kızlar,


Bende yalnız değilmişim demekki. Diyordum bu belirtiler sadece banamı oluyor diye. Bende de mide bulantısı ve hatta kusma seyrediyor. Maalesef ssk doktorları başını kaldırıpta kim bu diye bakmadığından, ilacı yazıp gönderdiler beni. Hiç bir faydası olmadı. Aksine daha da kötü oldum. maddi durumum var ama bu sorunu sanırım kendim aşabilirim. Psikiyatristlere gitmek istemiyorum. Bu konu hakkında yazılmış bir kitap var. Eğer isterseniz alabilirsiniz. Belki yardımcı olur. Bende internetten buldum. Alacağım. Kitabın yazarı " ırvin D. Yalom " kitabın adı ise " Anksiyete Terapisi "Hepimize geçmiş olsun. Erkek arkadaşımda beni anlamıyor. Ben bu erkekleri anlaymadım. Hiç anlayışlı değiller. Napıcam bilmiyorum.

bende de aşırı heyecan ve kaygı var ve bunun verdiği aşırı mide bulantısı oluyo hatta istifra ediyorum.en ufak bi yiyecek görmeye tahammül edemiyorum hatta düşüncesi bile midemi bulandırmaya hatta beni kusturmaya yetip de artıyo.22 yaşındayım ve bu huyumun yüzünden zayıfım 43 kilo olmuştum şu an yine baş göstermeye çalıştı bu hastalığım kilo vericem diye korkuyorum.bu şikayetlerim genellikle yeni bi ilişkiye başladığım zaman oluyor hiç bir erkeğin yanında rahat olamıyorum.hiç bişey yiyip içemiyorum.bunu ona anlatmaya da çekiniyorum utanıyorum.acaba bu dünyada sadece böyle olan ben mi varım diye düşünüyorum düşündükçe sinirlerim boşanıyo ağlıyorum bunalıyorum kendime kızıyorum vs. erkek arkadaşımın bu durumdan şikayetçi olduğunu düşünüyorum ve görüşmek istemiyorum.bu gidişle ben nasıl evlenirim felan diye düşünüyorum iyice sıkıntılarım artıyor.bir insan acı çayı bile içerkende mi midesi bulanır.off.. ya..psikoloğa da gitmiyorum..napsam bilmem ki..benim gibi sorunu olan varsa yalvarırım söylesin..içim biraz rahatlasın sadece benim mi böyle oluyo acaba sorusu gitsin en azından yanlız olmadığımı anlayım..allah bu durumda olanlara büyük sabır ve acil şifa versin..aminnn..sevgiyle kalın:a015:

arkadaşlar bende 1 sene anksiyete tedavisi gördüm ve doktorumun verdiği ilaç çok iyi geldi yaklaşık 2 ay önce tedavim bitti ama şu aralarda devamlı ağlamak istiyorum bi de sinirli olmaya başladım ki ben çok sakin bi insanım bu durum depresyon mu sizce

arkadaşlar ben bu hastalığı yendim derken bu aralar tekrar başa dönüyorum sanki.bugün beynim uyuşmuş gibi yattım.midemde ağrı göğsümde sıkışma hissi aklımı kaçırıcakmışım hissi nefes darlığı..o kadar yoruldumki tekrar başa dönmekten.ilacı kesmiştim.uyku uyuyamıyorum.sol karın boşluğumda sabit bi ağrı.yemek yerken bi anda nefes alamıyorum yorgun hissediyorum.ve çok üşüyorum.allah hepimize kolaylık versin.

bende psikoloğa gidicem sonucu yazarım bunaltı ve kaygı herzaman var bende

PEMBEYAZ_06 .!.:

bende de aşırı heyecan ve kaygı var ve bunun verdiği aşırı mide bulantısı oluyo hatta istifra ediyorum.en ufak bi yiyecek görmeye tahammül edemiyorum hatta düşüncesi bile midemi bulandırmaya hatta beni kusturmaya yetip de artıyo.22 yaşındayım ve bu huyumun yüzünden zayıfım 43 kilo olmuştum şu an yine baş göstermeye çalıştı bu hastalığım kilo vericem diye korkuyorum.bu şikayetlerim genellikle yeni bi ilişkiye başladığım zaman oluyor hiç bir erkeğin yanında rahat olamıyorum.hiç bişey yiyip içemiyorum.bunu ona anlatmaya da çekiniyorum utanıyorum.acaba bu dünyada sadece böyle olan ben mi varım diye düşünüyorum düşündükçe sinirlerim boşanıyo ağlıyorum bunalıyorum kendime kızıyorum vs. erkek arkadaşımın bu durumdan şikayetçi olduğunu düşünüyorum ve görüşmek istemiyorum.bu gidişle ben nasıl evlenirim felan diye düşünüyorum iyice sıkıntılarım artıyor.bir insan acı çayı bile içerkende mi midesi bulanır.off.. ya..psikoloğa da gitmiyorum..napsam bilmem ki..benim gibi sorunu olan varsa yalvarırım söylesin..içim biraz rahatlasın sadece benim mi böyle oluyo acaba sorusu gitsin en azından yanlız olmadığımı anlayım..allah bu durumda olanlara büyük sabır ve acil şifa versin..aminnn..sevgiyle kalın:a015:

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle yalnız değilsin arkadaşım bu anlattıklarının hepsi bende mevcut benim bir erkek arkadaşım bile yok 28 yaşındayım düşün artık gerisini bende başkalarının yanında yemek yiyemiyorum aklıma heyecan gelirse hemen ellerim titremeye başlıyo bulantı geliyo bazen aklıma yemek düşüncesi gelse bile bulantı oluyo çok zor bu bir durum allah hepimize yardım etsin

Bende anksiyete kulubundenim. ılkokuldan beri var bu ıllet. Ama sımdı teshıs koyabıldım. Anksiyete var zaman zaman depresyona da yol acıyor. Bu hastalık nasıl yenılır bilmiyorum ki. Bu anksiyete yasam kalıtemı cok etkıledı. Karar almamda cogu zaman korkularım etkılı oldu.

esocum .!.:

kesinlikle yalnız değilsin arkadaşım bu anlattıklarının hepsi bende mevcut benim bir erkek arkadaşım bile yok 28 yaşındayım düşün artık gerisini bende başkalarının yanında yemek yiyemiyorum aklıma heyecan gelirse hemen ellerim titremeye başlıyo bulantı geliyo bazen aklıma yemek düşüncesi gelse bile bulantı oluyo çok zor bu bir durum allah hepimize yardım etsin

Genişletmek için tıkla...

esocum senden allah razı olsun yalnız olmadığımı görünce rahatladım sadece ben mi böyleyim diye içim içimi yiyodum.allahın sayesinde atlatıcaz bu durumu inşallah.senağlama