- 26 Nisan 2017
- 230
- 254
- 33
- Konu Sahibi sosyal ogretmen
- #1
merhabalar 22 hafta 2 günlük hamileyim ilk hamileliğim malesef bebeğime 12.haftada anensefali teşhisi konuldu yani beyin ve kafatası kemikleri sıkıntılı hatta bazı doktorların dediğine göre beyni yok 5. ayında ya da doğumdan birkaç saat sonra ölecekmiş gerçekten çok zor bir durum ilk hamile olduğumu öğrendiğimde sevinçten ağlamıştım gözüm görmüyordu hiçbir şey hastanenin ortasında eşime sarılıp ağlamıştık çünkü ilk kan testinde gebelik çıkmadı üç gün sonra yani 10.gündü doktor tekrarladı testi ama biz beklemiyorduk bir kere kanda çıkmadı ya ama hamileymişim çok güzel bir duyguydu aynı göz kararmasını bebeğimin anensefali teşhisi konulduğunda yaşadım beni bebeği aldırmak için bir yerlere gönderiyorlardı ne duyduğumu anlamıştım ne de gördüğümü eşime anlatamadım bile o gidip konuşmuştu doktor ile başından sıcak su dökülmesi böyle oluyormuş demek ki gene hastanenin ortasında ağlıyorduk ne ara annelik duygusu yerleşip kopması zor bir duruma düşmüşüm eşimle oturup konuştuk bana bir zararı yoktu kalbi de atıyor kıyamadık aldırmadık şimdi hareketlerini hissediyorum artık her gittiğimde doktorlar kızıyor niye aldırmadın diye her hastane çıkışı ağlıyorum cinsiyetini de söylemiyorlar ne kız ne erkek olması derdindeyiz hele böyle bir durumda sadece ismini koymak istiyorum onu da çok görüyorlar doğunca öğrenirsin diyorlar pişman değilim son anına kadar bebeğimle olacam belki yaşamayacak ama atan bir kalbi ben durduramazdım en azından ben kıyamadım ailem arkadaşlarım hepsi çok destekçi hele sakat doğacak deyip sağlıklı doğan çok bebek var etrafımızda benim durumum aynı şey değil biliyorum ama kendi içimde çok az da olsa umudum var belki gerçekleşmeyecek ama içim böyle rahat olacak en azından öldüğünde buna dayanacak sabrım da olacak bunu bilerek yaşıyorum zaten benim küçük misafirim kalabildiği kadar benimle kalacak dayanması zor bir durum insan bebeğine bir çorap bile alamıyor Allah böyle durumda olan annelere sabır versin bir daha yaşatmasın öyle işte sevgili anneler bizim hikayemizde böyle Allah sabır versin daha zor durumda olanlara da bebeğim ve ben şimdilik beraberiz onu gerçekten çok seviyorum onunla ilk annelik deneyimimi yaşıyorum inş bir mucize gerçekleşir ki olmazsa da durumunu biliyor ve kabul ediyoruz kalabildiği kadar onunla olacağım iyi günler...
