Teşekkür ederim. Dün sabah hastaneye hem biraz geç kaldım zaten bahanesiyle hemde bebek durmuyo diye gitmeyecektim korkudan.sonra eşim çocuğu da aldı "kararlı ol, hadi gidiyoruz " dedi ve gittik. 10 gibi hastanedeydik,yatış işlemlerim yapıldı.dr la biraz sohbet ettik, eşimde aklına takılanları sormuş öğrenmiş oldu. Inanın yanıma ne pijama ne bişi almadım.dr aynı gün çıkacağın için gerek yok demişti.sanki dişçiye yada kuaföre gider gibi kol çantamı alıp gittim. Sonra odama aldılar bizi.ameliyat önlüğü ve bone getirdiler.giydim.damar yolum açıldı. Dr geldi çizim yaptı. Sonra sakinleştirici bi iğne yapıp ameliyathaneye götürdüler.sonrasını hatırlamıyorum uyumuşum:) uyandığımda duyuyordum görüyordum ama konuşamıyordum.bir kaç dk sonra çok cılız bi sesle konuşabildim.boğazımda ağrı vardı. Ameliyatta mı üşüttüm anlamadım.sonra kolumu bile kıpırdatamıyordum ağrıdan. Dr geldi, güçlü bi ağrı kesici serum takdırdı bana. Çok iyi geldi, ağrım azaldı.serumum bitince normal kıyafetlerimi giydim çıktık. Gece bebek her uyandığında kendim doğrulup kalkabildim.tabi kalkarken çok ağrıyo ama ben mecburum.bebeğe çorba yaptım, mutfağı toparladım.zorlamazsam ağrımıyor ama kol gücüyle bişey yaparsam ağrıyo. Olmak isteyen herkese korkmayın diyorum.gerçekten kas altı olduğum halde ve hiç dinlenemediğim halde (bebek baktığım için) iyiyim ve dayanılmaz bi ağrı yok