Aldatmak..
Merhaba. 4 yıldır uzaktan bir ilişki içindeyim. Onu çok sevdim. Evlenmeyi çok istedim. O hazır hissetmiyordu neyse ite kaka geldik 4. Yıla.. Geçen sene uzun senelerdir tanıdığım biri hayatıma girmek istedi. Evli. Çok kızdım çok tersledim.. çoğu zaman ittim ama aynı ortamda olduğumuzdan mecbur sürekli görünce bir şekilde arkadaş olduk geri. Ben evli biri ile asla bir ilişki düşünmedim. Kendime yapacağım en büyük haksızlık bu olur biliyorum. Fakat bana o kadar çok yaklaştı ki.. sürekli ben 2 sene boyunca hep ittim arkadaşığa çevirdim o asla pes etmedi. Erkek arkadaşıma geçen sene bu durumu söyledim o kişinin bana olan ilgisini. Müthiş derecede sinirlendi çok zor kontrol altına aldım. Ve o olaydan sonra benimle evlenmek istedi. 2 senedir de bunu istiyor. Fakat bir araya gelme konusunda hangi şehirde olacağımıza mutabık kalmadık. Bu sene içinde evlenmeye karar verdik. Uzun zamandır gelip gidemedik birbirimize sıkıntılarımız da oldu bu süreçte tabi. Bende müthiş derecede bir duygusal açlık meydana geldi. O kadar berbat bir şey ki.. Geçen hafta arkadaş kalamayacağımız bir durum gelişti o evli adamla. Cinsel bir birliktelik yaşamadım ama bana yakınlaşmasına kayıtsız kalamadım. Lafı dolandırmadan Aldattım resmen erkek arkadaşımı. Erkek arkadaşım kadar ince biri ki neden ve nasıl bu konuma geldim bilmiyorum. Asla yapmam dediğim durumda kaldım. Ve o adamla kesinlikle arkadaşlığımı da bitirdim. Ona aşık değilim zaten. Erkek arkadaşıma çok güveniyorum sadakatine her şeyine o adam erkek arkadaşımın tırnağı olamaz. Evet çok yanlışları oldu ama çok güzel ruhlu bir adam. Dokunsal anlamda da erkek arkadaşımdan muzdarip olduğum durumlar oldu. Bu evli adam da adeta bir girdap gibi kendine çekti dokunması o kadar farklıydı ki. Erkek arkadaşım daha önce de aldatılmış ve hayatında sağlık sorunları yaşamış bir adam.. ona asla bu durumu anlatamam. Kendini suçlayacağını bir daha kimseye güvenemeyeceğini biliyorum. Bana sonsuz olan güvenini zayıf düştüğüm anda yerle bir ettim. Asla karaktersiz bir insan olmadım. Bazı konularda ihmal edildim evet ama o bunu asla haketmedi. Şimdi evlenmek için aileme söyleme zamanı.. ne yapacağımı bilmiyorum. Ona söylemeyeceğim böyle bir şeyi. Bir anlık karakter zayıflığım olduğunu kabul ediyorum. 2 yıl boyunca çırpındım adama asla seninle olmam uzak dur benden dedim. Evli bir adamla asla beraber olmam dedim. Hala daha bir ilişkim yok onunla zaten. Ama ne yapacağımı bilmiyorum. Erkek arkadaşım bunu asla haketmedi bunu biliyorum. Ama onu kaybetmek düşüncesi beni mahvediyor.. ilerde başka bir ilişkim olsa dahi içimde onun kalacağını biliyorum. Pişmanlık her yerimi kavuruyor. İlk defa başıma geliyor böyle bir şey.. kocaman kadın oldum aklım başımdadır da. Ama insanız, insan olmak bana ağır geliyor. Hayatımı elimden geldiğince hep düzgün yaşadım. Hayatımın en büyük hatasını yaptım.. kendimi suçlamak yersiz artık biliyorum ama kendime saygımı nasıl koruyacağım??
.
