Konu sahibesi siz bir yalana, kandırmacaya tutunmak istemişsiniz, eşinizde bunu size tam sizin inanacağınızı düşündüğü zeka seviyesinde bir yalan satmış sizde hemen almış inanmışsınız. ( tabii eşinize göre gerçekten inandınız ama aslında için için her şeyin farkındasınız ve inanmadınız. )
Eşinizin gözünden kendinize hiç baktınız mı ? Sizi nasılda saf, kolay kandırılır görüyor. Attığı şu yalana çocuk dahi inanmaz ama sizi resmen çocuk aklında dahi görmüyor. Ne acı.
Siz istediğiniz kadar inandım, affettim deyin ama insanın içinde bir yer hep huzursuz olur, hayat boyu hep o iç ses sizi rahat bırakmaz. Eşinizin telefonu çalsa acaba gerçekten arayan arkadaşı mı ? tanıdık mı ? diye hep diken üstünde yaşayacaksınız. En basitinden evinize gönül rahatlığıyla hiçbir arkadaşınızı çağıramayacaksınız sırf eşinize içten içe güvenmediğinizden.
Siz gerçeği kabullenip resti çekmek yerine, bir kurmaca hayata, kurmaca mutluluğa, kurmaca bahanelere sarılıp yaşamayı kendinize hak reva görüyorsunuz. İnsanın kendine ettiğini yedi düvel birleşse edemezmiş ya, sizin durumunuzda bu maalesef. Diğer arkadaşlarında yazdığı gibi madem kabullenip oturacaksınız o zaman kurcalamayın hiçbir şeyi, yüzgöz olmayın ve lütfen bir dr a gidip muayene olun. kendinize iyilik olarak kabul edip, gidin dr a lütfen.