- Konu Sahibi little bird
-
- #1
herkese merhaba
benim uzun süredir bir ilişkim var ve son zamanlarda (birkaç haftadır) aldatılıyormuş gibi hissediyorum ve kendimi ikna edemiyorum.
bunu düşündüren sebepler arkadaşlarından biriyle fazla samimi ve sanki sürekli onunla uğraşıyormuş gibi geliyor. arkadaşıyla birebir tanışmışlığımız yok ama bu izlenimleri onun anlattıklarından aldım. öyle hissettim diyelim. ilişkimizin başında, ortasında herhangi bir yerinde böyle bir şey hissetmemiştim. yani genel olarak paranoyak biri olduğumu düşünmüyorum. bunlar dışında da artık çoğu şeyi eskisi gibi takmıyor gibi geliyor. yani şu an yine gayet konuşuyoruz buluşuyoruz bunlarda bi değişme yok. ama önceden daha fazla şeyi sorun ederdi niye aramadın, niye buluşmadık vs daha fazla vakit geçirmek için tartışırdık genelde bireysel olarak daha cok vakit gecirmek isteyen ben olurdum. simdi o kadar tartısma cıkarmıyor. bunu takmak da absürt oldu belki ama artık daha az kavga çıkarması da daha az önemsediğini düşündürüyor. bir dizide artık eşi kendisini dövmediği için artık beni sevmiyor tribine giren kadına mı döndüm bilmiyorum
içimdeki bu huzursuzluktan dolayı onu da darlamaya başladım ama yine bana vakit ayırıyor. gerçi belki ona da vakit ayırıyordur o kadar bilmiyorum.
ona belki de açıkça söylesem itiraf eder mi diye de düşünüyorum. ama cevabını kaldıramayacağımı düşündüğüm için soramıyorum da. işin kötüsü sanki beni aldattığı kişiyle olsa daha mutlu olurmuş gibi geliyor çünkü sanki kafası onunla daha uyumlu gibi geliyor. ya da ben değersizlik psikolojisine girdim bilmiyorum.
sizce ne yapabilirim bu konuda? ona açıkça sorayım diyorum ama en kötü seçeneğe kendimi nasıl hazırlayabilirim sizce? elimde net bişey olmadan niye bu kadar net hissediyorum onu da anlamıyorum. kadınlar gerçekten hisseder mi sizce?
benim uzun süredir bir ilişkim var ve son zamanlarda (birkaç haftadır) aldatılıyormuş gibi hissediyorum ve kendimi ikna edemiyorum.
bunu düşündüren sebepler arkadaşlarından biriyle fazla samimi ve sanki sürekli onunla uğraşıyormuş gibi geliyor. arkadaşıyla birebir tanışmışlığımız yok ama bu izlenimleri onun anlattıklarından aldım. öyle hissettim diyelim. ilişkimizin başında, ortasında herhangi bir yerinde böyle bir şey hissetmemiştim. yani genel olarak paranoyak biri olduğumu düşünmüyorum. bunlar dışında da artık çoğu şeyi eskisi gibi takmıyor gibi geliyor. yani şu an yine gayet konuşuyoruz buluşuyoruz bunlarda bi değişme yok. ama önceden daha fazla şeyi sorun ederdi niye aramadın, niye buluşmadık vs daha fazla vakit geçirmek için tartışırdık genelde bireysel olarak daha cok vakit gecirmek isteyen ben olurdum. simdi o kadar tartısma cıkarmıyor. bunu takmak da absürt oldu belki ama artık daha az kavga çıkarması da daha az önemsediğini düşündürüyor. bir dizide artık eşi kendisini dövmediği için artık beni sevmiyor tribine giren kadına mı döndüm bilmiyorum
içimdeki bu huzursuzluktan dolayı onu da darlamaya başladım ama yine bana vakit ayırıyor. gerçi belki ona da vakit ayırıyordur o kadar bilmiyorum.
ona belki de açıkça söylesem itiraf eder mi diye de düşünüyorum. ama cevabını kaldıramayacağımı düşündüğüm için soramıyorum da. işin kötüsü sanki beni aldattığı kişiyle olsa daha mutlu olurmuş gibi geliyor çünkü sanki kafası onunla daha uyumlu gibi geliyor. ya da ben değersizlik psikolojisine girdim bilmiyorum.
sizce ne yapabilirim bu konuda? ona açıkça sorayım diyorum ama en kötü seçeneğe kendimi nasıl hazırlayabilirim sizce? elimde net bişey olmadan niye bu kadar net hissediyorum onu da anlamıyorum. kadınlar gerçekten hisseder mi sizce?