Aldatıldım

Merhaba ben 36 yaşında 13 yıllık evliyim eşimle, severek ve cok zorluklarla evlendik ben hiç okumadım eşim üniversite mezunu sonuçta evlendik onun yaşadığı şehire yerleşik evlendikten sonra hayatımız momotonlaştı 2 oğlumuz oldu ben ev hanımıydım çok mutlu olduğumuz söylenemezdi eşim evlendikten sonra bana çok yakın olmadı. ben hep psikolojiktir dedim üstünde durmadim hep düzelir dedim taa ki 2012 ye kadar 4 yıl önce telefonunda bir kadından gelen mesajı gorene kadar... beynimden vurulmuşa döndüm hiç beklemediğim bir şey di. İnkar etti yok öyle bişey dedi ama ben nekadar inanmasamda inanır gibi yaptım. Ve o hayatımı değiştirecek kararı verdim artik benim hayatım ev işi çocuk bakımı olmucakti önce ilk okul, orta okul, ve liseyi bitirdim. kurslara gittim çok çabaladım kendi çabalarimla özel bir hastanede hasta kayıt Vezne olarak işe başladım kocamın telefonundaki mesajı yakalayalı 3 yıl olmuştu ama ben hayatımda asla hayal edemeyeceğim şeyler başarmıştım eşim yavaş yavaş düzeltmeye başlamış bana ilgi gosteriyodu çocuklarına daha yakındı ben olanlara inanamıyordum herşey okadar iyidi ki Masal gibi bi hayatım olmuştu beni çok seven bi eşim düzgün bi işim 2tane pırlanta gibi bir oğlum vardı herkez bize imrenir olmuştu. Ve geçen yıl eşim itirafını yaptı ben o mesajı yakaladığım kadınla 2 yıl birlikte olmuş. benden boşanmayı düşünüyormüş anlatığına göre beni kavgacı biri olarak görüp onu sevmediğimi düşünüyormüş bu geçen sürede benim gerçek yüzümü görüp ailem için yaptıklarımı görünce bana yeniden aşık olmuş ve o kadını hayatından çıkarmış. Bu olanları öğreneli 1 yıl oldu ilk örendiğimde şok oldum bukadarını beklemiyordum çok ağladım çok gitmek istedim bırakmadı çok pişman olduğunu söylüyor şuan bana güven vermek için çokta çabalıyor ama ben bir yıldır kendime gelmedim hala aklıma her geldiğinde canım yanıyor. Gidemedim çocuklarım var düzenlerini bozamazdım eşimide çok seviyorum.ama kafam çok karışık ne onunla nede onsuz yapamıyorum ayrılsamda çok üzülücem kalsamda çok üzülüyorum her aklıma geldiğinde çok canım yanıyor.belkide durmamın tek sebebi onun pişmanlığını görmem ama yinede yetmiyo işte. Yorumlarınıza ihtiyacım var bu konuyu kimseyle paylaşamıyorum. Yorumlarınız için şimdiden teşekkür ederim.

Arkadaşım aynı yaslardayiz ben de su an boşanma asamasindayim anlattigin şey evet ağır ama inan bana boşanmak daha ağır. Ben istedim ayrılmayı sonuna kadar da hakliydim daha önce ki konu başlıklarından bulabilirsin ama gene yuvama sahip çıkıp bitmesine izin veremiyorum. Hala dava acamiyirum. Çünkü hala ben onu çok seviyorum o da seviyor ki o da açmadı davayı ve her girusmemizde saatlerce konusuyoruz çünkü biz çok özledik birbirimizi. Yatakta onun kokusunu duymadan ona sarilmadan yatmak ve bu daha bunu yaşayamayacağını bilmek insanı kahrediyor. Aklımızı başınıza alın yikmayin yuvanizi. Esinizle araniz iyi ise tabi sizi sevdiğine inanıyor iseniz bir hata yapmış evet ama su an onun vicdanını yaşıyor seviyor sizi dersini almış pişman olmuş. Siz de daha fazla üstünde durup kendinizi kahretmeyin derim nacizane bu ayrılık acisini 40 gundur yaşayan ama 40 yilima hatta ömrüne bedelmis gibi hisseden biri olarak. Unutun ve bundan sonra mutlu olun yuvaniza sahip çıkın.

Bravo 3 yılda hem ilkokul hem orta okul hemde liseyi bitirmişsin şaşırdım