Merhabalar hanımlar,
Derdimi anlatacak insanlar var ama benim bir türlü psikolojim düzelmiyor. Çok yıprandım 1.5 ayda ömrümden seneler gitti. Severek evlendiğim ve 2.5 senedir evli olduğum eşim tarafında aldatıldım. Aslında hissediyordum ama yakıştıramıyordum yediremiyordum. 6 aydır il dışında ankarada çalışıyordu hafta içi gidiyor hafta sonu dönüyordu. 2 aydır soğukluk vardı eşimde 1.5 yaşındaki oğluna bağırıyordu beni tersliyordu. Hissediyordum ama dediğim gibi yediremiyordum. Taaa ki 4 hafta önce yanındaki arkadaşlarının biri (evli) onun telefonundan sevgilisine mesaj atana kadar mesajları telefondan silmiş ama saatinde kalmıştı (saatini doğum gününde hediye ben almıştım). Sabah uyandığımızda tersleyerek bağırarak uyandırdı uyku problemi olan bir bebeğim var geç uyumuştum oyüzden uyanamamıştım. Dışarda kahvaltı yapacağını söylemişti bende uyandım eğer o giderse bende gelirim diye kalktım saatine bakmak geldi içimden ve saatine bakınca kadınla mesajlarını gördüm dünyam başıma yıkıldı bittim ya canımdan çok sevdiğim eşim bana böyle birşey yapmıştı. Evet o yapmamıştı belki ama içimdeki his bitmemişti. Sürekli araştırdım ve 2 kere pavyona gittiğini pavyondaki kadınlarla mesajlaştığını onlara yürüdüğünü gördüm bu kadar ucuz olmamalıydı. Kadın istanbulda karın varmış bende ankaradaki olim demiş ben mesajı gördükten sonra yıkıldığım o zamanlardada gitmiş. Bu telefonundan mesaj atan adamla takılmaya başladığında başlamıştı ondan önce böyle davranışlarını vs görmemiştim, pavyonda çalışan kadınla da konuştum oda söyledi çok gelmediğini ama yapmıştı bile oğluna bağırmıştı bana bağırmıştı kuranın üstüne oğlunun üstüne yemin etmişti aldatmadığına aldatmayacağına. Evet çocuktan sonra çok saldım kendimi evet gece oğlumla sabaha kadar uyanık kaldım öğlene kadar uyudum çok kilo aldım xxl kadın oldum evet ama bunlar aldatılmam için sebep değildi. Yuvam yıkılmasın dedm evimizi ankaraya taşımaya karar verdik evimizi ankaraya taşıyoruz. Ankarada kimsem yok hiç kimsem hemde, kendimi yiyip bitireceğim saatte gördüğüm mesajlardan sonra hipertansiyonum çıktı hiç düşmeyen tansiyona sahibim ağrıdan ölecek gibiyim. Düşündükçe daha kötü oluyorum. Herşey düzelecek daha iyi olacak diyor ama bilmiyorum oğlum için katlanim babasız büyümesin derken annesiz büyücek diye korkuyorum. Ankarada yaşayıpda bana arkadaş olabilecek birileri var mı acaba ? Ben tek başıma yapamam bunu yuvam dağılmasın çocuğum eksik kalmasın diye buna dayanmayı göze aldım ama bu kadar yük bana zarar veriyor .